31
december 2020
NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS Mogen wij deze laatste update van het decennium aangrijpen om al onze boppers een voorspoedig, vreugdevol en vooral gezond 2021 te wensen, met hopelijk snel opnieuw "volle bak" live muziek want daar zijn we met zijn allen intussen écht wel aan toe. Laat ze smaken, hou het veilig en nu op naar de roaring twenties! *** Binnenkort op Just Another Normal Guy Records, een Russisch label gespecialiseerd in heruitgaves op vinyl van oude demo’s van psychobillybands uit Nederland (Crackle Rattle Bash, Barking Bulls, Kittyhawk Bomber Billies, Dr. Jopo), Frankrijk (Tazmen) en Engeland (Fireball XL5): de LP Tumbleweed van The Daltons met live opnames en demo’s uit 1987-1989. Verzamelaars opgelet: dit wordt een release op amper 200 exemplaren! *** Danny Vera en zijn vrouw Escha Tanihatu hebben een kerstkindje gekregen, een meisje dat de naam Lavie Vey Vera kreeg en op eerste kerstdag werd geboren. Danny en Escha stapten in 2013 in het huwelijksbootje en dit is hun eerste kind. Escha werkt als fotograaf, maar is ook de tourmanager van de zanger. BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Binnenkort op Just Another Normal Guy Records, een Russisch label gespecialiseerd in heruitgaves op vinyl van oude demo’s van psychobillybands uit Nederland (Crackle Rattle Bash, Barking Bulls, Kittyhawk Bomber Billies, Dr. Jopo), Frankrijk (Tazmen) en Engeland (Fireball XL5): de LP Return Of The Noisome Cowboys met opnames uit 1990 van Boozy waarin we gitarist Wan De Brabander en drummer Joris Govers opmerken, 30 jaar later actief in Moonshine Reunion. Boozy bestond van 1989 tot 1992 en het enige wat ze ooit uitbrachten was één nummer getiteld Boozy op de compilatie Rumble Party en één nummer getiteld Scripts Of Buffoons op Live At The Big Rumble, plus een zeventrack democassette in 1991. Verzamelaars opgelet: dit wordt een release op amper 200 exemplaren! EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS Nick Kemp (r) en Sparky Kicked Out Of Hell: A History Of Demented Are Go is een weldra te verschijnen biografie van de Britse psychobillyband met uiteraard Mark 'Sparky' Phillips als centrale figuur in het verhaal van straks 40 jaar geniale waanzin, drugsverslaving, opsluiting en een gewapende belegering, gebaseerd op interviews met alle nog levende groepsleden. Het boek werd geschreven door Nick Kemp, overdag leraar, des nachts schrijver voor onder meer de Britse tijdschriften UK Rock 'n' Roll Magazine en Mad Music For Bad People *** Iedere band heeft tegenwoordig al wel een live stream gedaan, maar The Jive Aces spannen de Britse kroon: zij gaan nagenoeg élke dag live online met een show van een uur en dat doen ze nu al bijna 300 dagen, elke dag om 20h30 Britse tijd en bij ons is dat een uurtje later. Kijk ook eens een keertje op jiveaces.com/jivestream *** Op 21 december overleed op 84-jarige leeftijd Dave Barnes die in Dover zijn British Archive Of Country Music huisvestte, later herdoopt tot Country Music Archive, de uit de hand gelopen hobby die begon begin jaren '50: Barnes kocht nog platen van Hank Williams toen Williams nog lééfde! In 1957 startte hij met het tijdschrift Country 'n' Western Record Review dat verscheen tot +/- 1964. Na zijn pensionering (Barnes' echte baan was het restaureren en verkopen van schilderijen) legde hij zich voltijds toe op zijn verzameling die intussen bestond uit 670.000 nummers op Edison cylinders, nooit heruitgebrachte radio transcripties, 78, 45 en 33 toeren én CD, in totaal één miljoen items, magazines, video’s, briefwisseling en memorabilia, het resultaat van 70 jaar verzamelen dat wordt omschreven als "de grootste privé countrycollectie ter wereld". Op zijn BACM label bracht Barnes meer dan 650 country CD’s uit. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s)
Elk jaar met kerstmis duikt Brenda Lee's Rockin' Around The Christmas Tree opnieuw op, maar dit jaar scoort het nummer beter als ooit tevoren sinds 1958, het jaar waarin het oorspronkelijk uitkwam en Brenda Lee dertien jaar was. Kerstmis blijft natuurlijk de feestdag van Mariah Carey (de rest van het jaar raakt ze haar muziek aan de straatstenen niet kwijt) en haar Phil Spector-esk All I Want For Christmas staat opnieuw bovenaan de hitlijsten, maar dit jaar was Lee's Rockin' Around The Christmas Tree nummer 2 op de streaming charts, waarmee het liedje 105.916 dollar opbracht en slechts een neuslengte achter Mariah Carey bleef. Daarnaast is Rockin' Around The Christmas Tree nummer 1 bij iTunes, niet enkel op de kerstlijst maar ook op de poplijst, met 114.000 downloads in de week van 4 tot 8 december, 135.000 downloads in de tweede week van december, en 165.000 downloads in de kerstweek. Brenda Lee, de Mariah Carey van de jaren'50 en '60, werd op 11 december 76 jaar *** De 78-jarige Roddy Jackson ligt in het ziekenhuis na complicaties van een blindedarm operatie *** De explosie op kerstochtend in het entertainment district in downtown Nashville op 2nd Avenue North tussen Church Street en Commerce Street in lower Broadway beschadigde 71 gebouwen waaronder het George Jones Museum dat slechts lichte schade opliep en BB King’s Blues Club die zwaarder getroffen zou zijn. De explosie was een bomaanslag waarbij de dader om het leven kwam. Opvallend: voor hij zijn camper tot ontploffing bracht liet de dader via een luidspreker het nummer Downtown van Petula Clark uit 1964 horen dat de zinnen “When you’re alone and life is making you lonely, you can always go downtown. When you've got worries, all the noise and the hurry seems to help, I know, downtown" bevat. De ontploffing vond inderdaad plaats in downtown Nashville en het liedje wordt ook gezongen door acteurs Willem Dafoe en Brad Johnson in de oorlogsfilm Flight Of The Intruder (1991) na een bomraid boven Vietnam *** Hey Ba Ba Re Bop: op 31 januari krijgt Lionel Hampton een Lifetime Achievement Grammy award, rijkelijk laat want de vibrafonist overleed in 2002 op 94-jarige leeftijd. Heden ten dage is er met goedkeuring van de erven Hampton nog steeds een New Lionel Hampton Big Band actief onder leiding van Lance Bryant, Christian Fabian en Cleave Guyton Jr. die nog met de meester samenspeelden, en die hebben net hun debuut CD Live At Rossmoor uit *** Al moeten we die Lifetime Achievement Grammies natuurlijk met een grove korrel zout nemen: ook Grandmaster Flash & the Furious Five, Salt-N-Pepa en Talking Heads krijgen er dit jaar eentje... *** Op 29 december werd hillbillyzangeres Rose Lee Maphis, de echtgenote van gitaartovenaar Joe Maphis, 98 jaar. Haar carrière ving aan eind jaren '30, ze huwden eerst in Tijuana en in 1953 legaal in Las Vegas, en datzelfde jaar namen ze de hit Dim Lights Thick Smoke (And Loud Loud Music) op. Terwijl Joe steeds populairder werd als gitarist, onder meer als mentor van Larry Collins van The Collins Kids, trok Rose Lee zich steeds meer terug uit de business om aandacht te besteden aan het gezin. In 1961 publiceerde ze haar eerste soloalbum. Begin jaren '70 trad Rose Lee opnieuw meer op de voorgrond, samen met hun zoon Jody Maphis. Na het overlijden van Joe Maphis in 1986 aan longkanker (hij is begraven in Hendersonville, Tennessee naast Mother Maybelle Carter, haar echtgenoot Ezra Carter en hun jongste dochter Anita Carter), beëindigde Rose Lee haar carrière en ging ze werken als kostuumnaaister voor de themaparken van de Grand Ole Opry. Tot minstens 2015 was ze actief als onthaalmedewerkster in het Country Music Hall Of Fame And Museum in Nashville. Rose Lee en Joe Maphis AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)
De
Norman Petty Studios melden het overlijden van de op 23 januari
1940 geboren Richard Porter, ritmegitarist van de in 1955 in Odessa,
Texas opgerichte groep Ronnie Smith & the Poor Boys die zichzelf
noemden naar het liedje Poor Boy uit de Elvis film Love Me Tender
en in 1959 de single Lookie Lookie Lookie/ A Tiny Kiss opnamen in
de Norman Petty Studio. Mogelijk werd daar ook hun single My Babe/
I've Got A Love uit 1958 opgenomen aangezien ook daar Norman Petty
een credit heeft bij de songschrijvers. Daarnaast zijn op YouTube
krakende demo’s van de groep te vinden. De groep viel uit elkaar
in de herfst van 1958. Drummer Carl Bunch werd door Tommy Allsup
ingehuurd als drummer voor Buddy Holly op de fatale Winter Dance
Party tour (hij lag in het ziekenhuis met bevroren voeten toen het
chartervliegtuigje neerstortte) en zanger Ronnie Smith werd opgetrommeld
om Buddy Holly te vervangen na het ongeval. Porter studeerde later
rechten aan de universiteit. Van The Poor Boys zoals ze in 1956
op hun enige promofoto stonden leeft voor zover wij weten alleen
leadgitarist Eddie Williams nog: Ronnie Smith pleegde in 1962 zelfmoord
wegens drugproblemen, bassist Bob Hardwick overleed in 2009, en
Carl Bunch overleed in 2011 *** Op 17 november overleed op 83-jarige leeftijd de op 29 maart 1937 geboren swamppopzanger Van Broussard die zijn platendebuut maakte in 1961 met de single I Can't Complain/ Winter Wind op Rex Records. Een hit heeft ie nooit gescoord maar Lord I Need Somebody Bad en Feed The Flame waren in de jaren' 70 wel lokale successen. Van was de broer van Grace Broussard met wie hij ook enkele duetten opnam, maar Grace werd bekender als de helft van het duo Dale & Grace die hits hadden met hun cover van Don & Dewey's I'm Leaving It All Up To You (1963) en met Stop And Think It Over (1964). Dale Houston overleed in 2007. Van Broussard was gediagnoseerd met corona en overleed aan een hartaanval. Grace's jongere broer Henry overleed aan corona op 12 december, en haar echtgenoot overleed aan een hartaanval op 18 november *** Op 22 december overleed op 93-jarige leeftijd platenbaas, uitgever en producer Joe Johnson die hits als Little Jimmy Dickens' Y'All Come (1954) op zijn conto heeft. De in 1927 geboren Joe Johnson studeerde rechten aan de Vanderbilt universiteit en begon begin jaren '50 te werken voor Columbia Records, in eerste instantie in de promo afdeling waar hij artiesten als Tony Bennett, Doris Day, Frankie Laine, Johnnie Ray, Roy Hamilton en Guy Mitchell onder zijn hoede had. Toen hij polshoogte moest gaan nemen van het opkomende rockabillyfenomeen adviseerde hij Columbia om Elvis te tekenen, maar het label weigerde en gaf hem de opdracht Elvis' songs te kopiëren, wat in 1955 resulteerde in Marty Robbins' cover van That’s All Right. Toen Gene Autry stopte met toeren leidde Johnson zijn muziekfirma’s en tijdens opnames in Nashville nam hij Autry mee naar de Tennessee State Prison gevangenis waar ze The Prisonaires Just Walkin’ In The Rain hoorden zingen. Autry’s Golden West Melodies kocht de uitgaverechten van Just Walkin’ In The Rain en verpatste het nummer aan Johnnie Ray die er in 1956 een reuzehit mee scoorde voor Columbia. In 1957 investeerden Autry en Johnson de winst van Just Walkin’ In The Rain in het nieuwe label Challenge Records dat in 1958 een nummer 1 scoorde met Tequila van The Champs. Andere hits op Challenge waren So Tough (The Kuf-Linx, 1958), Wishful Thinking (de doorbraak van Wynn Stewart, 1960), Heart And Soul (Jan & Dean, 1961) en het Mother In Law antwoord Son In Law (1961) van The Blossoms met Darlene Love. Via The Champs' instrumentale Limbo Rock had ie een vinger in de pap bij Chubby Checker's latere gezongen Limbo Rock. Challenge songwriter Jerry Fuller leverde Travelin' Man (1961), A Wonder Like You (1961), Young World (1962) en It’s Up to You (1963) aan voor Ricky Nelson, Challenge songwriter Baker Knight leverde maar liefst 21 nummers af die werden opgenomen door Ricky Nelson, en ook Champs leider Dave Burgess schreef voor Nelson. Johnson probeerde dan ook Nelson te tekenen voor Challenge, maar die vlieger ging niet op. Wel kocht hij in 1961 het 4 Star Records label met artiesten als Hank Locklin, Patsy Cline, Webb Pierce, The Maddox Brothers & Rose, Stuart Hamblen, Jimmy Dean, T. Texas Tyler en Roy Clark alsmede de bijhorende muziekuitgeverij over, wat hem de rechten opleverde van hits als Stop The World And Let Me Off, Just Out Of Reach, Am I That Easy To Forget en Hot Rod Lincoln. In de jaren '60 slaagde hij erin het 4 Star nummer Release Me (origineel van Eddie Miller uit 1949) te verpatsen aan Engelbert Humperdinck en was hij vooral actief in de country muziek. Eind jaren '70 keerde zijn geluk en was hij verplicht zijn uitgeverscatalogus te verkopen om het hoofd boven water te houden, maar hij behield de Challenge en 4 Star rechten, wat leidde tot decennialange gerechtelijke verwikkelijkingen. Tot zijn andere zakelijke belangen behoorden een managementsfirma en een bedrijf gespecialeerd in achtergrondmuziek. Johnson had in 2018 een beroerte en verbleef sindsdien in een verzorgingsinstelling *** Op 26 december overleed Salvatore "Sal" DiNapoli, van 2011 tot 2015 tenorzanger van The Chimes, in de doo-wop vooral bekend als Lenny Coco & the Chimes. The Chimes werden opgericht midden jaren '50 en haalden in 1961 de elfde plaats van de Billboard Hot 100 met hun versie van Tommy Dorsey's Once In Awhile uit 1937. Midden jaren '60 splitte de groep om later opnieuw bij elkaar te komen in het doo-wop revival circuit. Coco overleed in 2015 maar de groep bestaat anno 2020 nog steeds. Van de Once In Awhile bezetting leeft alleen tenor Pat DePrisco nog, maar die is er al niet meer bij sinds 1973 *** Big Sandy meldt het overlijden op 29 december van Rudy Salas, begin jaren '60 samen met zijn broer Steve pioniers van de zogenaamde eastside sound, de latino popmuziek ontstaan in en om Oost-Los Angeles. In 1964 speelde hij mee op de pop instrumental Where Lovers Go van The Jaguars, en samen namen The Salas Brothers in 1964-1965 drie singles op met als uitschieters hun cover van de Phil & Harv ballade Darling (Please Bring Your Love) uit 1961, een antwoord op Farmer John (origineel van Don & Dewey in 1959 maar in 1964 een hit voor latino garagegroep The Premiers) getiteld The Return Of Farmer John, hun cover van Mickey & Sylvia's Love Is Strange, en een cover van Augio Rios' kerstklassieker Donde Está Santa Claus uit 1958. Later zaten de broers in chicano soulbands als El Chicano, Maya, One G + Three en vooral Tierra, actief van 1973 tot heden. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS) Op kerstochtend overleed de op 8 juni 1951 geboren Tony Rice die beschouwd wordt als een van de drie invloedrijkste bluegrass zanger-gitaristen, samen met Doc Watson en Dan Crary. Rice speelde in een agressieve ritmestijl die de kracht van Jimmy Martin en Del McCoury combineerde met de gratie van Clarence White, en zijn bijdrage aan het genre wordt soms vergeleken met hoe Earl Scruggs het banjo picken revolutioneerde toen hij in 1945 bij Bill Monroe ging spelen. Hij was actief in zowel traditionele als progressieve bluegrass, newgrass, spacegrass en flattop akoestische jazz. Rice's carrière begon begin jaren '70 en hij maakte in 1975 naam als lid van JD Crowe & The New South op hun titelloze Rounder plaat die bekend werd onder het catalogusnummer 0044. De baritonzanger bracht albums uit met zijn eigen Tony Rice Unit (1978-1987) en met de Bluegrass Album Band (1980-1996), en speelde op albums als Skaggs & Rice (1980, met Ricky Skaggs). In 1983 kreeg hij een Grammy award voor Best Country Instrumental Performance voor het nummer Fireball van The New South, in 1993 voor Best Bluegrass album voor Tony Rice Plays And Sings Bluegrass. In 1994 moest hij stoppen met zingen wegens muscle tension dysphonia (MTD, een spierziekte die het strottenhoofd treft), en met gitaar spelen moest hij stoppen in 2014 wegens een tenniselleboog. In 2010 verscheen de biografie Still Inside: The Tony Rice Story van Tim Stafford en Caroline Wright. Rice was 69 jaar en overleed onverwacht terwijl hij koffie zette, aldus Ricky Skaggs *** In 2020 bestond Arhoolie Records 60 jaar en iemand heeft 3 november als verjaardag uitgevogeld, wellicht de datum op de factuur van de perserij voor het versturen van de eerste Arhoolie LP, Texas Sharecropper And Songster van bluesartiest Mance Lipscomb, al was het toeval dat dat de eerste Arhoolie release werd: oprichter Chris Strachwitz wou eigenlijk Lightnin’ Hopkins opnemen maar die vroeg boter bij de vis en eiste centen voor elk nummer dat werd opgenomen in plaats van een voorschot en royalties. De 500 exemplaren van Texas Sharecropper And Songster werden het begin van een platenlabel dat meer dan 350 blues, zydeco (Clifton Chenier), cajun (Hackberry Ramblers), texmex (Flaco Jimenez, Lydia Mendoza), New Orleans jazz, brassbands, klezmer, polka, hillbilly, gospel en bluegrass LP’s zou uitbrengen en een catalogus van in totaal zo'n 650 albums omvat. De nu 89-jarige Chris Strachwitz die in 1947 als in Silezië (nu: Polen) geboren oorlogsvluchteling in Amerika arriveerde, verkocht Arhoolie in 2016 aan Smithsonian Folkways, het non-profit platenlabel van het Smithsonian instituut: Strachwitz en zijn zakenpartner Tom Diamant staan nog steeds aan het hoofd van Arhoolie maar moeten zich niet langer bekommeren om het financiële plaatje. Het Smithsonian heeft intussen al meer dan 300 albums digitaal beschikbaar gesteld. Strachwitz woont intussen in een verzorgingstehuis maar houdt zich nog wel bezig met de Arhoolie platenwinkel in El Cerrito, California en met zijn Arhoolie Foundation die zijn Mexicaanse en texmex platenverzameling bevat, omschreven als de grootste ter wereld. De collectie maakt nu deel uit van het online archief van de universiteit van Los Angeles en de stichting biedt beurzen aan aan artiesten en leraars. Op 10 december vond een online concert plaats naar aanleiding van de 60ste verjaardag van Arhoolie met onder meer Bonnie Raitt, Taj Mahal, Ry Cooder, Charlie Musselwhite, Del McCoury, Los Texmaniacs, de Savoy Family Band en Beausoleil Trio *** Op 30 december overleed Ginny Kalmbach, voormalig uitbaatster en gezicht van Ginny's Little Longhorn Saloon, samen met de Continental Club en de Broken Spoke de gezelligste honkytonk in Austin, Texas voor live muziek (James Intveld, Derailers) én de door Dale Watson geïntroduceerde chicken shit bingo. De bar opende in 1963 als Dick’s Little Longhorn in een meer dan een eeuw oud gebouw gelegen Burnet Road 5434 waar eerder onder meer een benzinestation en een restaurant gevestigd waren. De Dick in kwestie nam Kalmbach in dienst als serveuse en na zijn overlijden in 1982 liet hij de bar aan haar na, en zij veranderde de Little Longhorn Saloon in een mekka voor muziekliefhebbers. De chicken shit bingo kwam er in 2000 en was een reclamecampagne gelanceerd door Dale Watson die Kalmbach in 1996 vereeuwigde met de regels "it's been here for near on thirty years, wish I had a dime for every time sombody cried a tear in their beer or a penny for every smile that Ginny gave out at the honkiest tonkiest beer joint in town" in het nummer Honkiest Tonkiest Beer Joint op zijn CD Blessed Or Damned, waarin hij de Little Longhorn evenwel niet bij naam noemt. Watson kocht zich in 2013 in het café in als mede-eigenaar en redde zo de zaak van het bankroet. Zowel Dale Watson als Ginny Kalmbach verkochten hun aandelen in de zaak in 2016.
ELVIS NIEUWS & GOSSIP Op 24 december overleed de op 1 oktober 1934 geboren Britse componist Geoff Stephens die drie nummers pende door Elvis opgenomen in 1970: Heart Of Rome, This Is Our Dance en Sylvia, en het feit dat u die niet kent zegt genoeg over hoe, euh, goed ze zijn. Heart Of Rome en This Is Our Dance kwamen in 1971 op de LP Love Letters From Elvis, Sylvia verscheen in 1972 op single in Brazilië en werd daar een hit. De nummers kwamen bij Elvis via muziekuitgever en song plugger Freddy Bienstock, maar Stephens was zich er van bewust dat dit niet het allerbeste was dat Elvis ooit opnam: in een interview in Ken Sharp's boek Writing For The King (2006) verklaarde hij dat "Elvis ze goed genoeg vertolkte maar er geen magie was. De nummers klinken alsof ze voldeden aan de eisen van de platenfirma zonder veel aandacht aan de songs te schenken. Ik ben er niet zeker van dat Elvis zich verbonden voelde met de liedjes". De bekendste door Stephens geschreven songs zijn Winchester Cathedral (The New Vaudeville Band, 1966), Goodbye Sam Hello Samantha (Cliff Richard, 1970), Daughter Of Darkness (Tom Jones, 1970) en Daddy Don't You Walk So Fast (Wayne Newton, 1972, bij ons bekend als Pappie Loop Toch Niet Zo Snel van Herman van Keeken). Stephens was 86 jaar *** Op 28 december overleed de op 7 december 1935 geboren Mexicaanse zanger Armando Manzanero Canché die meer dan 400 songs schreef waaronder in 1968 de bolero Somos Novios, in 1970 door Sid Wayne vertaald tot It's Impossible, origineel opgenomen door Perry Como. Elvis nam It's Impossible live op in de Las Vegas Hilton op 16 februari 1972, een uitvoering die in 1973 verscheen op de studio LP Elvis. Manzanero wordt beschouwd als de belangrijkste naoorlogse Mexicaanse romantische componist en nam vanaf 1959 meer dan 30 albums op. In 2014 kreeg hij in Amerika een Grammy Lifetime Achievement award. Op 17 december werd hij in Mexico City gehospitaliseerd met corona, elf dagen later overleed hij. |
19
november 2020 BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS Bob Van Staeyen rechts bij De Strangers in 1983 Op 14 november overleed de op 10 maart 1936 geboren Bob Van Staeyen, "den Bob van De Strangers", de iconische humoristische groep opgericht in 1952 in de Antwerpse wijk het Kiel. De Strangers brachten hun eerste single uit in 1958 maar het succes kwam er pas toen ze overstapten van vocal harmony in het algemeen Nederlands op parodieën op pophits in het Antwerps dialect. De kale gitarist met de snor was sinds 1964 lid van de groep als vervanger van oprichter Gust Torfs. Op hun tweede, titelloze LP uit 1965 staan vertalingen van Speedy Gonzales (Eufrazie Van Doemmelen), The Lion Sleeps Tonight (Oeka' Ndana) en Ned Miller's Do What You Do Do Well (Doeget En Doeget Goe). Latere rock 'n' roll nummers van De Strangers zijn Den Tijd Van Rock En Roll (1975) dat de mosterd haalde bij Jailhouse Rock en de medley Strangers' Rokken On 45 (1983). Van Staeyen, in het dagelijkse leven bediende, hield zich bij De Strangers ook bezig met de financiële kant van de groep. Later viel de groep in ongenade omdat een aantal van hun satirische, maatschappijkritische songs populistisch en politiek incorrect waren. In hun lange carrière (ze gaven hun afscheidsoptreden in 2006) hebben ze in totaal 408 liedjes opgenomen. Bob Van Staeyen was al een tijdje ziek. Zijn toestand was de jongste tijd zó verslechterd dat hij enkele dagen geleden in het ziekenhuis is opgenomen, waar hij overleed in aanwezigheid van zijn vrouw. Gust Torfs overleed in 1997, van de klassieke Strangers bezetting overleed Pol "Schele Vanderlinden" Bollansee in 1984 aan een hartaanval. Benjamin Nest Adriaensen, sinds 1976 basgitarist van de groep, is nu 79 jaar, de Stranger met de baard Alex Boeye is er 86, en grappenmaker John De Wilde is 87 jaar. In 2017 werd 65 jaar Strangers gevierd, de plannen rond 70 jaar Strangers worden voorlopig opgeborgen. EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Frank Butgereit van The LenneRockets (D) meldt het overlijden op 10 november van Dieter Korth, vanaf hun eerste concert in februari 1984 tot eind 2010 27 jaar lang de contrabassist van The Lennerockers. In 2010 besloot hij als beroepsmuzikant die muziek achter zich te laten om zich te concentreren op zijn gezin. Didi kwam om het leven bij een ongeval *** De inmiddels 80-jarige Cliff Richard heeft een nieuw record op zijn naam: hij is de eerste artiest die een Top 5 album scoort in acht opeenvolgende decennia. Tel maar na: het eerste was zijn debuut LP Cliff in april 1959, het recentste zijn, euh, recentste album Music... The Air That I Breathe dat begin november in Engeland op nummer drie stond in de Official Albums Chart, zijn best scorende album sinds Bold As Brass uit 2010 waarin Sir Cliff het grote Amerikaanse songboek onder handen nam. Nog meer cijfers: zeven Cliff Richard albums stonden in totaal 30 weken op nummer één, 46 albums stonden in totaal 342 weken in de Album Top 10, 66 albums stonden in totaal 716 weken in de Album Top 40 en 71 albums stonden in totaal 903 weken in de Album Top 75. Daarnaast rijfde Cliff Richard 14 nummer één singles binnen, is hij de enige zanger die een nummer één single scoorde in vijf opeenvolgende decennia, was hij de eerste artiest die twee keer de nummer één haalde met twee verschillende uitvoeringen van hetzelfde liedje, namelijk Living Doll met The Shadows in 1959 en met The Young Ones in 1986, en was hij in 1995 de eerste Britse popster die werd geridderd. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s)
De Buddy Holly connectie: de Surf Ballroom in Clear Lake, Iowa waar Buddy Holly, Ritchie Valens en The Big Bopper op 2 februari 1959 hun allerlaatste optreden speelden is voorgedragen om op de lijst van National Historic Landmarks te komen. De in 1933 gebouwde concertzaal die reeds op het National Register Of Historic Places staat zal daarvoor het bezoek krijgen van de Amerikaanse minister van binnenlandse zaken David Bernhardt. Er wordt al negen jaar gelobbyd om in aanmerking te komen voor de erkenning als National Historic Landmark (er zijn er in de hele Verenigde Staten zo'n 2600) en de daarbij horende subsidies voor onderhoud en technische ondersteuning door de National Park Service die over het patrimonium gaat. Sinds 1979 vindt in de Surf Ballroom de jaarlijkse Winter Dance Party plaats ter nagedachtenis van Holly, Valens en de Bopper. De zaal is momenteel gesloten wegens corona, het museum ter plaatse is intussen opnieuw open. De volgende Winter Dance Party staat gepland voor 4 tot met 6 februari 2021 met onder meer John Mueller, Jason D. Williams, The Killer Vees en Edan Everly, de 52-jarige zoon van Don Everly van The Everly Brothers *** Nog meer Buddy Holly nieuws: de makers van de nieuwe Buddy Holly biopic Clear Lake kondigen aan dat de rol van Buddy Holly zal worden vertolkt door de 30-jarige Ierse acteur Ruairi O'Connor AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)
Op 15 november overleed de op 16 mei 1941 geboren Jimmie Dale Wilcoxson die in 1958 twee rockabillysingles uitbracht die hij opnam als 17-jarige, Darlin’/ Baby Doll en Man Made Moon/ For A Day. De rest van de wereld leerde de eerste twee van die songs kennen in 1982 toen ze op de Ace LP Rarest Hillbilly And Rockabilly Boogie LP stonden. Voor zover wij weten heeft hij daarna nooit geen platen meer gemaakt uitgezonderd naar verluidt enkele countryplaten eind jaren '60 begin jaren '70. Hij is wel steeds blijven optreden, en dat deed hij nog steeds als countryzanger. In Europa is hij nooit geraakt, en naast de muziek werkte hij als drukker. Jimmie Dale had op 18 april een hartaanval waarna hij een vierdubbele hartoverbrugging kreeg. Hij heeft het ziekenhuis niet meer verlaten en werd 79 jaar AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS) Dusty Chance & the Allnighters bassist James "Jamie" Lee Bradley testte positief op het coronavirus maar is intussen genezen verklaard *** John Blair meldt het overlijden van Greg Eckler, drummer van Jon & the Nightriders op de California Fun EP (1981) en de LP Charge Of The Nightriders (1984). Eckler begon zijn carrière reeds begin jaren '60 in surf bands als The Defiants (1962-1964, geen idee of die platen hebben gemaakt) en speelde in verschillende sixties en seventies bands. In de jaren '70 speelde hij ook korte tijd bij Ricky Nelson en drumde hij op de Jody Reynolds' album Endless Sleep (1978, Tru-Gems). Later werd hij pastoor en speelde hij in religieuze rockbands. Eckler was al een tijd ziek. ELVIS NIEUWS & GOSSIP Het blijft ons een jaarlijks genoegen de Forbes Top 13 van de best verdienende dode beroemdheden te checken, en dit jaar is Elvis met 23 miljoen dollar van de tweede naar de vijfde plaats gezakt, allicht deels te verklaren door het feit dat Graceland twee maanden dicht was wegens corona en nu slechts een beperkt aantal bezoekers mag toelaten. Elvis' voormalige schoonzoon Michael Jackson staat nog steeds op nummer 1, wat ironisch is omdat hij de rechten op Elvis' songs bezit en dus meer aan Elvis royalties opstrijkt dan Elvis zelf! Dé grote vraag is evenwel: Elvis is nu 43 jaar dood en Michael Jackson 11 jaar - zal Michael Jackson binnen 32 jaar nog in de lijst staan? Op 2 staat kinderboekenschrijver Dr. Seuss, op 3 Peanuts tekenaar Charles Schulz, en actrice Marilyn Monroe zakte met 8 miljoen dollar van de achtste naar de dertiende plaats. Pin up Bettie Page staat niet meer in de lijst sinds 2018, acteur James Dean niet meer sinds 2015. |
11
november 2020 EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Restless stopt, frontman Mark Harman kondigt voor 2021 een soloalbum aan, zijn derde na Cover Up (1993) en This 'n' That (1995). Het nieuwe album verschijnt net als de laatste drie Restless albums op het Finse label Bluelight *** Daarnaast brengt Bluelight volgend jaar ook een nieuw album uit van Hal Peters & his Trio met als centrale thema Carl Perkins *** 2020, het jaar dat gul blijft geven: op 8 november kwam de droeve tijding dat Wildcat Pete (echte naam: Pete Wilde) is gestorven, de Britse DJ zonder wie de Britse scene niet zou zijn wat ze heden ten dage is. De stelling dat Wildcat Pete de rock 'n' roll nog eigenhandig mee uit de rotsen heeft helpen hakken en al rock 'n' roll DJ was nog vóór de rock 'n' roll bestond is ietwat overdreven, maar hij draaide al plaatjes sinds 1964 en is dat blijven doen tot zijn gezondheid het hem niet meer toeliet - Pete leed al een aantal jaren aan nierfalen. We gaan zijn aanwezigheid en zijn glimlach missen. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s) Op 5 november werd in Pasadena, Texas een straat vernoemd naar Mickey Gilley: een stuk van Crenshaw Road heet nu Mickey Gilley Boulevard. Het voorstel lag al op tafel sinds 2017maar stuitte op weerstand omdat sommige gemeenteraadsleden van mening waren dat er straten dienden genoemd te worden naar politieagenten die stierven in the line of duty en niet naar entertainers, ook al hebben die entertainers Pasadena op de kaart gezet: Gilley opende in 1971 in Pasadena zijn Gilley's Club, door het Guiness recordboek betiteld tot de grootste honkytonk ter wereld en in 1980 de locatie van de John Travolta film Urban Cowboy waarin Gilley zong en acteerde. De nachtclub sloot in 1989 en brandde in 1990 af. Wat resteerde werd in 2005 gebulldozerd om een school te bouwen. Mickey Gilley had naar aanleiding van de 40ste verjaardag van de film in het voorjaar van 2020 een Urban Cowboy Reunion Tour gepland met countryzanger Johnny Lee, zijn co-ster in Urban Cowboy, maar dat feest ging niet door omwille van de corona crisis. Sinds 1998 is er ook al een Mickey Gilley Boulevard in Ferriday, Louisiana waar Gilley opgroeide met zijn neef Jerry Lee Lewis *** De nu 84-jarige Mickey Gilley testte eind oktober trouwens positief voor covid-19. Zijn enige symptoom was keelpijn en hij ging in quarantaine. Inmiddels is hij niet langer besmet en zit hij terug aan twee shows per dag in zijn eigen Mickey Gilley Grand Shanghai Theatre in Branson, Missouri *** Ook een andere neef van Jerry Lee Lewis, de piano spelende Pastor Gerald Lewis van Swartz, Louisiana, testte positief op het coronavirus. Voorlopig vertoont hij geen symptomen, maar hij heeft natuurlijk steun van bovenaf... *** De Duitse TV zender ZDF kondigt in samenwerking met Arte een cold case documentaire aan waarin ze het overlijden van Marilyn Monroe in 1962 op 36-jarige leeftijd, officieel "mogelijk zelfmoord door overdosis barbiturates", onder de loep gaan nemen en belooft daarbij "nieuw forensisch bewijs en een nieuwe getuigenis die de groep mogelijke betrokkenen zal verkleinen". De zaak Monroe blijft de gemoederen beheersen: eerder dit jaar vond privé-detective Becky Aldrige in de bibliotheek van de UCLA universiteit in Los Angeles een box met documenten van Monroe's psychiater Ralph Greenson die haar levenloze lichaam aantrof. De doos is verzegeld en de inhoud mag pas openbaar worden gemaakt in 2039, maar zou volgens Aldrige kunnen bewijzen dat Monroe door Greenson in opdracht werd vermoord met een injectie omdat ze dreigde haar relaties met de Kennedy broers bekend te maken. Daarnaast heeft ze een aanvraag ingediend om "twee personen te laten verhoren die aanwezig waren toen Monroe stierf en nooit een verklaring hebben afgelegd, namelijk de nu 83-jarige politieagent Marvin Iannone en de nu 88-jarige Monroe's vriendin Patrica Newcomb". Wanneer de docu van 50 minuten op het scherm komt is nog niet bekend. Andere onderwerpen in de nieuwe zesdelige ZDF reeks worden de mysterieuze zelfmoord van/ moord op de Duitse prostituée Rosemarie Nitribitt die zich in 1957 ophing in haar luxe flat in Franfurt, de zelfmoord van/ moord op Vincent Van Gogh in 1890, de verschillende sterfgevallen bij de familie De' Medici in het Italië van de vijftiende eeuw, en de moord op farao Ramses III in 1194 voor Christus. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50's RIP's) Op 15 september overleed Ellen Reeves (echte naam: Ellen Schiell), de weduwe van Del Reeves. Ze huwden live on stage in 1956, huwelijk dat pas eindigde met Reeves' overlijden in 2007. Ellen Reeves vormde samen met Del een songschrijversteam: naast Del's This Must Be The Bottom (1966) was hun bekendste nummer Sing A Little Song Of Heartache, in 1962 naar verluidt Rose Maddox' enige nummer 1. Del en Ellen waren in 1989 ook de ontdekkers en promotors van Billy Ray Cyrus en toen die in 1992 wereldwijd scoorde met Achy Breaky Heart sleurden ze hem voor de rechtbank wegens het niet nakomen van financiële afspraken. De zaak werd in der minne geregeld voor een niet genoemd bedrag. Ellen Reeves was 87 jaar ***
Op 22 oktober overleed de op 18 maart 1941 in Roxboro, North Carolina geboren countryzangeres Margie Marie Bowes wier in 1958 verschenen debuutsingle Won'tcha Come Back To Me een goed soort Patsy Cline countrybilly is. Ook het ragtime One Time Too Many (1958) is een niet onaardige Patsy Cline imitatie, Poor Old Heartsick Me (1959) is sympathiek en Sweet Night Of Love uit 1959 is een niet onaardige fifties ballade. De opvolger daarvan, het countrynummer My Love And Little Me, was dan weer geschreven door Phil Everly en zo kunnen we nog wel even doorgaan dus een Bear Family CD is dringend aan de orde, maar we zullen het voorlopig houden bij Understand Your Gal uit 1964, haar antwoord op Understand Your Man van Johnny Cash. In 1961 huwde ze met Doyle Wilburn, de helft van The Wilburn Brothers, het countryduo dat in 1956 het nummer Heartbreak Hotel aangeboden kreeg vóór Elvis maar het niet opnam wegens "te vreemd en bijna morbide". Na hun scheiding zijn noch Bowes noch Wilburn ooit hertrouwd. Hun enige kind, een in 1962 geboren dochter, overleed op 29 januari 2020. In de jaren '60 groeide Bowes getuige haar clipjes op YouTube uit tot een van de vlottere countryzangeressen en bracht ze twee LP’s uit, Margie Bowes Sings (1966) en Today's Country Sound (1967). Daarnaast deed ze mee in twee country films, in The Gold Guitar (1966) als zangeres (ze vertolkt 7-11) en in Cottonpickin' Chickenpickers (1967) als actrice. Ze bracht nog singles uit tot minstens 1973, daarna werkte ze in de medische sector. Een auto ongeval in 1995 leidde in 2004 tot een voet amputatie waarna ze zich voornamelijk bezig hield met haar muziekuitgeverij. Ze had al een aantal jaren gezondheidsproblemen na enkele beroertes en werd 79 jaar. |
4
november 2020 NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS Maarten Teekens, zanger/gitarist van The Wanderers, heeft een kerstrepertoire samengesteld met de mooiste zwijmelnummers van ondermeer Elvis, Frank Sinatra en Bing Crosby, solo, semi-mobiel en licht versterkt via een prachtige oude platenspeler... AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/ '60s) De Country Music Hall Of Fame And Museum in Nashville organiseerde op 28 oktober een online evenement om fondsen te werven om de financiële put te vullen die werd geslagen door de corona epidemie en haalde daarvoor niet alleen de grote middelen maar ook de grote instrumenten boven. Grote namen mochten een aantal iconische instrumenten uit de geschiedenis van de countrymuziek bespelen, zoals daar zijn Bill Monroe’s Gibson F-5 mandolin uit 1923 (bespeeld door Ricky Skaggs), Jimmie Rodgers' Weymann gitaar uit 1928 (Keb Mo), Mother Maybelle Carter's Gibson L-5 gitaar uit 1928 (kleindochter Carlene Carter), Earl Scruggs’s Gibson RB Granada banjo uit 1930 (Alison Brown), Lester Flatt’s Martin D-28 gitaar uit 1950 (Marty Stuart), Boudleaux Bryant’s Martin gitaar uit 1961 (Emmylou Harris), Buck Owens’s rood-wit-blauwe akoestische gitaar (Dan Tyminski), Don Rich’s Fender Telecaster uit 1964 (Brad Paisley) en Johnny Cash’s Martin D-35S gitaar (Lucinda Williams). De kroonjuwelen van de country! *** Wordt - hopelijk - vervolgd, zo schreven wij in juni over het verhaal dat er in een bankkluis in Benton County, Tennessee acht dozen liggen met vijf tapes met daarop 35 onuitgebrachte opnames van de in 2013 overleden George Jones, in 1983 als borgsom gegeven door twee gearresteerde drugsdealers die, euh, banden hadden met zowel de georganiseerde misdaad als de muziek. De rechter stelde hun borgsom toen op 1 miljoen dollar, geld dat ze niet hadden. Wat ze wél hadden waren deze tapes, naar eigen zeggen geproduced in 1966 in de Nugget Studios in Goodlettsville, Tennessee door Jimmy Klein, in 1966 de boekingsagent van George Jones, en vergezeld van een in 1982 door Klein gesigneerd document dat stelt dat George Jones afstand deed van alle rechten op de opnames. Die periode waren uiteraard de hoogdagen van Jones' "no show" drank- en drugsperikelen, dus mogelijk kregen beide heren de bandopnames in ruil voor, tja, voor wat eigenlijk? De waarde van de opnames werd geschat op 1,2 tot 1,5 miljoen dollar en de rechter aanvaarde ze als borg, maar niemand schijnt ooit gecontroleerd te hebben wat er nu juist op stond. In 1986 werden de twee dealers berecht en verviel de borg, maar de tapes werden nooit door hen opgehaald. 35 jaar en diverse rechtszaken later moet een rechtbank van hoger beroep in Tennessee beslissen wie de rechtmatige eigenaar is van dit stel tapes waarvan niemand eigenlijk weet wat er op staat: studio-opnames, radio-opnames, of helemaal niks... Inmiddels is er een vervolg: Jones' twee zonen Bryan en Jeffery eisen de helft van alle rechten op de opnames op aangezien hun moeder toen ze in 1968 scheidde van Jones de helft kreeg van de auteursrechten op de songs die Jones schreef tijdens hun huwelijk dat duurde van 1954 tot 1968, en dat waren er 170 volgens de rechtszaak die Bryan en Jeffery aanhangig maakten tegen onder meer Pappy Daily Music Publishing, World-Wide Records (de muziekuitgeverij van de gearresteerde dealers David L. Snoddy en Donald Gilbreth) en Jones' weduwe Nancy Sepulvado, zijn vierde en laatste echtgenote, wegens gesjoemel bij het verhandelen van die rechten waarvan zij dus de helft erfden na het overlijden van hun moeder in 1991. De aanklacht van 31 pagina’s staat in zijn geheel op internet en wat daarin interessant is zijn de details betreffende de inhoud van de tapes, in het dossier omschreven als "acht reel-to-reel master recordings geïdentificeerd als Album 2, Album 3, Album 4 en een vierde naamloos project bevattende tien masters waaronder doch niet gelimiteerd tot opnames van Jonesy, I’m Ragged By Right, Open Pit Mind, I Can’t Change Over Night, Wrong Number en Ship Of Love”. Sommige van die songtitels zijn niet correct: Open Pit Mind betreft wellicht Open Pit Mine uit 1962. Daarnaast is het onwaarschijnlijk dat Jones tussen 1954 en 1968 170 songs schreef of eraan meeschreef, want hij staat niet bekend als auteur. De vraag blijft dan ook of de tapes nieuwe songs bevatten, covers van andere artiesten of heropnames van zijn eigen hits... AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)
Op 30 oktober overleed op 76-jarige leeftijd zangeres Denise Ferri van het in 1958 opgerichte Brill Building meidentrio The Delicates dat tot 1961 minstens acht singles opnam voor opnam voor Tender, Unart, United Artists en Roulette, met als bekendste nummer de girlie rocker Black And White Thunderbird uit 1959. Margaret "Peggy" Santiglia verliet de groep in 1962 om lid te worden van The Angels en zou in 1963 lead zingen op My Boyfriend's Back. The Delicates zongen ook backing vocals op onder meer Frankie Lymon's I Put The Bomp. In 2003 kreeg in hun thuisstad Belleville, New Jersey een polyvalente ruimte van hun high school, de Elementary School No. Eight, de officiële naam Delicates Auditorium. Van de originele bezetting van The Delicates leeft na Ferri's dood alleen de nu 76-jarige Peggy Santiglia nog want Arleen "Lee" Lanzotti-Gonnella overleed in 2017 *** Het bericht deed de ronde als zou de legendarische drummer Sandy Nelson (Let There Be Drums, Drums A Go Go, Teen Beat) zou zijn overleden op 81-jarige leeftijd, maar dat schijnt fake news geweest te zijn ontstaan omdat er in Amerika uiteraard nog heel wat Sandy Nelson's zijn. Onze Sandy Nelson had in 2018 een beroerte en zit tegenwoordig in een rolstoel AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS)
Op 28 oktober overleed de op 16 augustus 1939 geboren Texaanse country singer-songwriter Billy Joe Shaver. Nu hebben wij het niet zo voor Texaanse country singer-songwriters, behalve als ze een Memphisbilly klassieker van het kaliber van I Been To Georgia On A Fast Train schrijven, en dat is precies wat Shaver deed in 1973 op zijn LP Old Five And Dimers Like Me, ondanks het verlies van twee vingers van zijn rechterkant na een ongeval in een houtzagerij. Het nummer werd gecoverd door onder meer Commander Cody (1975), Tennessee Ernie Ford (1976), Johnny Cash (1993) en BR5-49 (1998). Elvis coverde in 1973 zijn You Asked Me To, Johnny Cash deed in 1979 zijn voordeel met I'm Just An Old Chunck Of Coal (But I'm Gonna Be A Diamond Someday), en postuum verscheen op Unearthed Cash's in 1994 opgenomen versie van Shaver's If I Give My Soul. In 2001 liet Shaver bijna het leven toen hij live on stage een hartaanval had, in 2007 werd hij gearresteerd toen hij in een café op iemand schoot, in 2010 werd hij daarvoor vrijgesproken nadat de rechtbank oordeelde dat hij had gehandeld uit zelfverdediging. Dale Watson schreef over dat incident het nummer Where Do You Want It. Shaver was ook spiritueel adviseur van de Joods-Texaanse countryzanger Kinky Friedman (Get Your Biscuits In The Oven And Your Buns In Bed, Ride 'Em Jewboy, They Ain't Makin' Jews Like Jesus Anymore, Ballad Of Charles Whitman). Shaver overleed op zijn 81ste aan een beroerte in zijn woonplaats Waco, Texas *** Big Sandy meldt het overlijden van Edward "Eddie" Jennings, eigenaar van Jack’s Sugar Shack op North Vine Street 1707, de rootsmuziek club van 1995 tot 2012 gevestigd op de hoek van Hollywood en Vine in Los Angeles, de voormalige locatie van de in 1994 na een aardbeving afgebroken Hollywood Brown Derby op North Vine Street 1628, niet te verwarren met de Los Feliz Brown Derby op Los Feliz Boulevard 4500, het epicenter van de neo-swingscene. Jack's Sugar Shack, waar Red Meat in 1999 een live-CD opnam, was vaste prik voor wie op muziekvakantie ging in Los Angeles, mede door Ronnie Mack's Barn Dance die er wekelijks plaats vond. Vóór 1995 was Jack's Sugar Shack gevestigd op West Pico Boulevard 8751. De club sloot de deuren in 2012. Jennings leed aan kanker *** Goed nieuws voor wie vindt dat rockabilly moet klinken als David Bowie of Elton John: op 31 oktober verscheen Hollywood's Bleeding, de nieuwe digitale single van The 69 Cats, de gothabilly band in 2013 opgericht door frontman Jyrki Linnankivi van de Finse rockband The 69 Eyes en gitarist Danny B. Harvey van The Rockats. Nieuwste aanwinsten in de 69 Cats line-up: drummer Rat Scabies van de Engelse punkrock band The Damned en contrabassist Dan Gaarde alias Kim Nekroman van The Nekromantix (DK). Hollywood's Bleeding, een cover van een recent nummer van mega pop icoon Post Malone, is de voorbode van een volgend jaar te verschijnen album, hun tweede na Transylvanian Tapes uit 2014 *** We worden oud: op 30 oktober werd acteur Henry Winkler, van 1974 tot 1984 The Fonz in Happy Days, 75 jaar. De lederen jekker die hij droeg in de TV reeks hangt intussen in het Smithsonian Museum in Washington, van een Happy Days reünie is nog steeds geen sprake en die zal er allicht ook nooit komen, en in 2019 verscheen een roman getiteld Who Killed The Fonz waarin schrijver James Boice de Happy Days draad oppikt in de jaren '80 na de moord op Fonzie... |
28
oktober 2020 BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Na alle retro bieren is er nu ook een retro frisdrank: het Belgische limonademerk Ritchie maakt een comeback in deze tijden waarin het al vintage is wat de klok slaat. Ritchie kwam voor het eerst op de markt in de jaren ‘50 en werd oorspronkelijk gemaakt in brouwerij Tielemans in Aarschot. In 1969 verhuisde de productie naar familiebrouwerij Verlinden in Lubbeek, in 1979 werd de productie stopgezet en begin jaren ’90 werd de brouwerij gesloten. Nu blaast Jan Verlinden Ritchie nieuw leven, gebaseerd op het originele familierecept maar geüpdatet met een twist dankzij smaakduo’s van nu, 100 % natuurlijke ingrediënten, zonder bewaarmiddelen, met meer sap dan andere limonades en minder suiker. Nog een knipoog naar vroeger: de flesjes hebben geen kroonkurk maar een twist-off schroefdopje. Er is Ritchie cola, sinaasappellimonade verrijkt met een snuifje vanille, lemon, grapefruit en cola zero *** Dat laatste bestond nog niet in de jaren '50 en grapefruit heette toen nog gewoon pompelmoes *** Niet de verwarren met de mompelpoes!
*** The Cherry Pops hebben nog een plaatsje voor een zanger of zanger/slaggitarist. Beschik jij over een melodieuze tenorstem en wil je zowel lead als backing vocals als meerstemmige doo-wop zingen? Check www.thecherrypops.be of bel Chantal op 0473/718.708. EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS Op 26 oktober overleed een van de godfathers van de Duitse rock 'n' roll revival scene, de op 19 mei 1936 geboren Otto "Lee" Lief, de man achter de Rockin' Fifties Club in Munchen en begin jaren '80 de oprichter van het Duitstalige Rockin' Fifties magazine. Lief was 84 jaar *** En een dag later, op 27 oktober, raakte het overlijden bekend van Jose Luis Lapendriza Gutierrez uit Barcelona, de man achter vintage en repro kledingzaak Mighy Mean en actief als DJ onder de naam Pepe Seven Wheels. Meer details zijn ons op dit ogenblik niet bekend. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s) Brian Wilson distantieert zich uitdrukkelijk van Donald Trump’s fundraiser op 18 oktober in Newport Beach, Orange County waarop de toerende versie van The Beach Boys onder aanvoering van Mike Love optraden als headliner. "Al Jardine en ikzelf hebben hier absoluut niets mee te maken. Zero. We wisten er zelfs niets van tot we het lazen in de krant", aldus een officiële verklaring. Tickets voor het event kostten van 2800 dollar tot maar liefst 150.000 dollar... Love heeft zich in het verleden nog al publiekelijk geassocieerd met Trump door voor hem op te treden en was dan ook uitgenodigd om zijn inhuldiging als president bij te wonen. Wilson en Jardine van hun kant ondertekenden in februari een petitie die oproept tot een boycot van de toerende Beach Boys nadat Love optrad op een conventie van de jachtvereniging Safari Club International waar Trump's oudste zoon Donald Trump Jr. de hoofdspreker was. “Die organisatie verdedigt trofeejagen waar Jardine en ik radicaal tegen zijn", aldus een verklaring van Brain Wilson toen. “We kunnen persoonlijk niets doen om dat concert tegen te houden, dus tekenen we de petitie". Of hoe Trump de toch al niet op fantastische voet met elkaar verkerende overlevende Beach Boys nog verder uit elkaar drijft. De laatste keer dat The Beach Boys samen op een podium stonden was in 2012 naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de groep. Wilson en Jardine toeren onder Brian Wilson's naam omdat Love de licentie bezit om de bandnaam te gebruiken voor live concerten *** Op 11 december verschijnt - 50 jaar na zijn eerste solo album - McCartney III, het nieuwe album van de intussen ook al 78-jarige Paul McCartney van The Beatles. Macca speelde daarop alles zelf in op vintage instrumenten, waaronder de originele contrabas van Bill Black waarmee die in de jaren '50 baste bij Elvis AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS) Mavericks trompettist, percussionist en achtergrondzanger Lorenzo Molina Ruiz werd op 4 oktober samen met een vriend aangevallen in een restaurant in Franklin, Tennessee toen ze in de rij stonden bij de toiletten en twee mannen hen Spaans hoorden praten. Molina kwam er van af met lichte verwondingen, zijn vriend hield er een gebroken neus, interne bloedingen en een hersenschudding aan over. Volgens hun verklaringen werden ze niet geholpen door het veiligheidspersoneel dat hen integendeel uit de zaak zette. Volgens een statement van het restaurant "handelde de beveiliging snel en op een redelijke wijze om het incident te beëindigen". De twee vermoedelijke daders gaven zichzelf aan en geven een andere versie van de feiten. De politie onderzoekt de zaak. ELVIS NIEUWS & GOSSIP Deze foto op deze brug dus! In Bad Neuheim, het Duitse stadje waar Elvis tijdens zijn legerdienst woonde van oktober 1958 tot maart 1960, wordt op 8 januari een bronzen Elvis standbeeld onthuld op het bruggetje over de rivier de Usa waar de beroemde foto’s van Elvis die op de brug leunt werd genomen in februari of maart 1959. Er zijn/ waren in totaal 14 bruggen over de Usa in Bad Neuheim en daarvan heeft Elvis er op twee geposeerd. De brug tussen de rozentuin en de bibliotheek ter hoogte van de Zanderstraße waar de beroemdste foto werd gemaakt is recent gerenoveerd en de metalen leuning werd opnieuw helemaal gemaakt zoals ze in 1959 was. Het beeld toont Elvis in dezelfde pose als op de foto. In Bad Neuheim staat al een herdenkingszuil bij hotel Villa Grunewald waar Elvis en zijn gevolg woonden van oktober 1958 tot februari 1959 *** Op 27 oktober verschijnt Looking To Get Lost: Adventures In Music And Writing, het nieuwe boek van Peter Guralnick, auteur van Last Train To Memphis: The Rise Of Elvis Presley, Careless Love: The Unmaking Of Elvis Presley, Sam Phillips: The Man Who Invented Rock 'n' Roll en Dream Boogie: The Triumph Of Sam Cooke. Looking To Get Lost bevat 554 paginas profielen van artiesten en muziekmensen achter de schermen als Chuck Berry, Bill Monroe, Ray Charles, Tammy Wynette, Merle Haggard, Colonel Parker en componistenduo Leiber & Stoller *** En in januari/ februari verschijnt From Memphis To Taipeh: A Reference Guide To The Colorful Magic Of Elvis' Asian Vinyl, een naslagwerk van zo'n 500 pagina’s dat meer dan 500 Aziatische Elvis platen oplijst, en de auteurs hebben gelijk ook al een vervolg aangekondigd. Dick Dekker was in 2012 een van de auteurs van het boek Bootleg Elvis *** Op 20 november gaat bij veilinghuis Weiss Auctions in New York de originele met potlood handgeschreven en van correcties voorziene tekst van Heartbreak Hotel onder de hamer, in oktober 1955 geschreven en ondertekend door de componisten, singer-songwriter Tommy Durden en highschool lerares Mae Boren Axton die zich inspireerden op een stukje in de krant over een man die zich van het leven beroofde in een hotel *** Andere items op die veiling: een door Marilyn Monroe gehandtekende cheque en een Vendo 44 Coca-Cola automaat uit de jaren '50. |
21
oktober 2020 Vier neven en nichten op één foto naar aanleiding van de 85ste verjaardag van Jerry Lee Lewis, van links naar rechts Jimmy Swaggart, Linda Gail Lewis, Jerry Lee Lewis en Mickey Gilley |
21
oktober 2020 NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Vanaf heden te koop in de betere boekenwinkel én platenwinkel: Welcome To Creek Country, 50 Getekende Portretten Uit De Folk, Country En Bluegrassmuziek van Erik Kriek, een uitgave van Concerto Books, bekend van de Concerto platenzaak te Amsterdam, mét CD waarop een aantal van deze artiesten wordt gecoverd door Tim Knol & the Blue Grass Boogiemen met gastoptredens van The Lasses en de auteur zelf, geheel live en ‘direct to disc’ opgenomen in de vintage Artone studio in Haarlem. Voor de audiofielen is een selectie van deze nummers ook verkrijgbaar op een in gelimiteerde oplage uitgebrachte 10-inch grammofoonplaat met artwork van Erik Kriek en een heuse poster van Tim Knol & the Blue Grass Boogiemen *** Supersonics werken aan hun derde album dat in de loop van 2021 moet verschijnen *** Op 24 september overleed de op 8 mei 1938 geboren Corine Spier-Rotttschäfer, de eerste Nederlandse Miss Europa én de eerste Nederlandse Miss World. Op 19-jarige leeftijd werd ze verkozen tot Miss Holland 1957 en op 26 juni 1957 won zij in Baden-Baden (D) de Miss Europa 1957 verkiezing. Op 26 juli 1958 deed Rottschäfer mee aan de Miss Universe verkiezing in het Long Beach, California waar ze genoegen moest nemen met een plaats bij de halve finalisten. In november 1959 werd ze op het laatste moment door de Miss Holland organisatie gevraagd om in te vallen bij de Miss World verkiezing in Londen voor Peggy Erwich, Miss Holland 1959, die had afgezegd omdat ze een grote modellenopdracht had aangeboden gekregen. Spier behaalde de Miss World titel in Londen en won er omgerekend 4.000 gulden en een auto met 16.000 kilometer aan Shell benzinebonnen mee. Door haar overwinningen werd ze een veelgevraagd model. In de tweede helft van de jaren '60 richtte ze het eerste professionele modellenbureau in de Benelux op, Corine’s Agency, dat ze ruim veertig jaar runde en dat decennialang een toonaangevend bureau in de internationale modellenwereld bleef. Corine Spier-Rotttschäfer was 82 jaar. BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS De vloek van de knoflooksaus: steelgitarist Tom Beardsley stopt bij Moonshine Reunion. Wij kijken reeds uit naar wat de band die zichzelf om de paar jaar vernieuwt door de basis triobezetting uit te breiden met andere muzikanten voor de toekomst in petto heeft. EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS De 80-jarige Sir Cliff Richard kondigt de release aan op 29 oktober van zijn nieuwe boek The Dreamer: An Autobiography, tevens verkrijgbaar als audioboek. Er komt ook een exclusieve editie met een extra fotokatern waarvan de eerste 1000 exemplaren zullen gesigneerd worden door Sir Cliff himself. Cliff Richard, met hits in elk decennium sinds de jaren '50 en een verkoop van meer dan 21 miljoen singles de derde best verkopende artiest in de geschiedenis van de Britse singles hitparade na The Beatles en Elvis Presley, schreef al meerdere autobiografieën als Which One's Cliff (1977), Single-Minded (1988) en My Life My Way (2009), en aan zijn totale verkoop van meer dan 250 miljoen platen mag u binnenkort ongetwijfeld nog een fiks aantal toevoegen want op 30 oktober verschijnt een nieuwe CD getiteld Music... The Air That I Breathe. Zijn Britse Great 80 Tour is daarentegen uitgesteld tot oktober 2021 *** Een best aardig album uit 2018 waar we ruimschoots te laat alsnog even de aandacht op willen vestigen heet 22 x Owe Thörnqvist, En Tribute (Riverside RRCD 177), een Zweeds/Engelstalig album als eerbetoon aan Zweden’s eerste rocker Owe Thörnqvist met covers en eigen compos van Zweedse bands maar ook van bands uit Duitsland, Noorwegen, Denemarken, Portugal en de USA *** Mark Robertson, de originele drummer van The Meteors, heeft een autobiografie geschreven getiteld The Devil's Rhythm: Birth Of British Psychobilly. Robertson drumde later onder meer bij The Tall Boys en The Queen B's. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)
AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS Op 4 december verschijnt een luxe uitgave van George Thorogood & the Destroyers' Live In Boston album uit 1982 met twaalf extra onuitgegeven nummers waaronder Bad To The Bone, Johnny Cash's Cocaine Blues en Bo Diddley's Who Do You Love, goed voor in totaal 27 tracks inclusief gesproken introducties op dubbel-CD. Daarnaast wordt Live In Boston, 1982: The Complete Concert e eerste keer dat het album op vinyl verschijnt, en meteen goed, namelijk als vierdubbele LP. Naar aanleiding van Record Store Day Black Friday op 27 november verschijnt er ook een gelimiteerde uitgave van 1000 stuks op rood gemarmerd vinyl met een extra poster. De Europese concerten van George Thorogood & the Destroyers, de beste caféband ter wereld, gepland voor 2021 gaan voorlopig nog steeds door. |
14
oktober 2020 NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS
De horeca in Nederland gaat vanaf vanavond helemaal dicht en dat betekent in dit geval de komende vier weken géén livemuziek in kroegen of op festivalletjes. Het enige wat wel mag is muziek in het theater voor maximum 30 man, maar dat zullen niet veel Boppin' Around agendapunten betreffen… Hou het met zijn allen veilig zodat we hopelijk weer snel van live rock 'n' roll kunnen genieten! *** The Tennessee Drifters zijn bezig met de opnames van hun debuutalbum. BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS The Revenuer Men Nieuwe bands, laat ze maar komen: Revenuer Men bestaan uit Michel Van den Bosch (gitaar, Slick Nick & the Casino Special, Catslappin' Chrissy), Eric Le Clerq (contrabas, Casablanca Carambol Company, Fabulous Moonrakers), Joris Govers (drums, Moonshine Reunion, Los Fabulous Frankies) en op zang en metalen resonatorgitaar frontman Tom Vloemans die zijn sporen verdiende in Moodcollector, de opvolger van ska-, reggae- en afrofeestband The Dill Brothers. Combineer die individuele en gemeenschappelijke invloeden en je krijgt roots rock pur sang met elementen uit rock ‘n’ roll, rockabilly, blues, country, americana, bluegrass en surf. Ze hadden al optredens gepland staan sinds mei die allemaal geannuleerd werden en speelden uiteindelijk hun debuutoptreden op 7 oktober *** Over Fabulous Moonrakers gesproken, die lassen momenteel een pauze in omdat toeteraar Bart Geysels nu full time papa is *** Wat er dan weer toe geleid heeft dat Casablanca Carambol Company nieuw leven is ingeblazen, zelfs letterlijk omdat Bart te gast was bij de opnames van de nieuwe videoclip van CCC, een cover van een nummer van de Belgische rockgroep The Wolf Banes uit 1989. Bijzonder origineel hierbij is dat die Wolf Banes in de videoclip een gastrol vertolken! *** Of Bart ook live gaat meespelen bij CCC is nog niet beslist ***
Binnenkort verschijnt het debuutalbum van Emma Mattucci, de dochter van Mario Mattucci, al bijna 40 jaar gitarist van The Be-Bop's. EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS Kerst komt eraan en daar zijn de luxe uitgaves, en de prijs voor de dikste box gaat naar die goeie ouwe Shakin' Stevens voor Fire In The Blood: The Definitive Collection Bookpack, een doos met zo maar eventjes 266 tracks op 19 CD’s, inclusief al zijn solo studio albums (dus niet het pré-hit werk met The Sunsets) vanaf zijn titelloze solo debuut uit 1978 op Track Records tot het recente Echoes Of Our Times, zijn eerste live-CD met een concert uit 2019, een live concert opgenomen in 1980 voor BBC Radio 1 en vier CD’s met rariteiten, singles, remixes, extended versions, live tracks en twee onuitgebrachte songs. Daarnaast bevat Fire In The Blood een hardback boek, een poster, de bladmuziek van Oh Julie, drie art prints, een tourprogramma en een gehandtekend handtekeningenboekje. Er verscheen ook een driedubbele CD met de A-kant van al zijn 54 solosingles, en daarvan verscheen dan weer een samenvatting op dubbel-LP. De nu 72-jarige Shaky staat in het Guinness Book Of British Hit Singles And Albums vermeld als de artiest met het meeste aantal succesvolle UK singles in de jaren '80 *** De inmiddels 81-jarige Marty Wilde heeft een nieuwe CD uit getiteld Running Together waarop hij bijgestaan wordt door zijn dochters Kim en Roxanne Rizzo Wilde en zijn zoon Ricky Wilde *** Op 10 oktober werd bekend gemaakt dat de nu 83-jarige Tommy Steele door de Britse koningin zal worden geridderd wegens zijn "verdiensten inzake entertainment en liefdadigheid". Steele kreeg in 1980 reeds de Order Of The British Empire uitgereikt. Krijgen dit jaar die OBE: componist Tony Hatch die vooral bekend werd met zijn songs voor Petula Clark (Downtown, 1964) maar ook Bobby Rydell's Forget Him (1963) schreef, en producer Jeff Lynne, in 1970 oprichter van rock band Electric Light Orchestra (Roll Over Beethoven in 1973, Rock 'n' Roll Is King in 1983) en in 1988 oprichter van "supergroep" The Traveling Wilburys met Roy Orbison, George Harrison, Bob Dylan en Tom Petty *** Op 19 september overleed de Britse gitarist Terry Clemson alias Terry Gibson alias Terry Deville die zijn carrière begon in de jaren zestig in bluesrock groep The Downliners Sect die naast sixties bluesrock ook enkele interessante covers opnamen zoals Little Egypt van The Coasters (1964) en de horror rocker I Want My Baby Back van Jimmy Cross (1965). Begin jaren '70 speelde hij bij The Houseshakers, de groep met zanger Graham Fenton die Gene Vincent begeleidde op zijn laatste twee Europese tours en backing band was voor Chuck Berry en Bo Diddley tijdens de bekende Wembley rock 'n' roll show op 5 augustus 1972. The Hellraisers brachten verschillende LP’s uit. In 1979 begeleidde hij Hank Mizell op diens live-LP Hank Mizell And Mystery Train Live en hij speelde ook gitaar op twee nummers van Screaming Lord Sutch' Rock & Horror LP (1981). Begin jaren '80 zat hij twee jaar bij Johnny & the Hurricanes. Daarnaast schreef hij de hoesnota’s van Dave Taylor's Midnight Rock LP (1983) en van de Restless LP Do You Feel Restless (1984)
Wij hebben iets met Bond girls.... Op 5 oktober overleed de op 29 oktober 1943 geboren Britse actrice Margaret Ann Nolan, in 1964 het goud geschilderde model in gouden bikini in de openingsgeneriek en op de affiches en posters van Goldfinger, een rol die leidde tot een fotoshoot in Playboy's James Bond's Girls editie in november 1965. Nolan is overigens niét de actrice die later in de film wordt verguld (dat was Shirley Eaton) maar ze speelde wél Bond's masseuse Dink in Goldfinger. Ze begon haar carrière in 1963 in de Britse naturistenfilm It's A Bare Bare World en speelde ook in de Beatles film A Hard Day's Night (1964), de Gerry & the Pacemakers film Ferry Cross The Mersey (1965), de griezelfilm Witchfinder General (1968) en een heleboel Carry On films als Carry On Cowboy (1965), Carry On Henry VIII (1971), Carry On At Your Convenience (1971), Carry On Matron (1972), Carry On Girls (1973) en Carry On Dick (1974). Midden jaren '80 stopte ze met acteren om zich toe te leggen op permacultuur en fotografie. Margaret Nolan was 76 jaar *** Black & White: A Snapshot Of Rockin' London In The 1980s is een nieuw fotoboek van fotograaf Adrian Sensicle met, euh, zwart-wit foto’s van de Londense rock 'n' roll scene in de jaren '80, de tijd waarin bands als Red Hot & Blue de plak zwaaiden. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's) Op 12 september overleed achtergrondzangeres Edna Wright, de jongere zus van Darlene Love en van 1962 tot 1964 samen met Love lid van meidengroep The Blossoms die voor Phil Spector He’s A Rebel inzongen omdat The Crystals op tour waren. In 1964 zong ze lead op Yes Sir That's My Baby van Hale & the Hushabyes waarin ook Darlene Love, Brian Wilson, Jackie DeShannon en Sonny & Cher meededen. Van 1964 tot 1967 brengt ze verschillende singles uit als Sandy Wynns, daarna wordt ze backingvocaliste voor onder meer Johnny Rivers, Ray Charles en The Righteous Brothers. Begin jaren '70 heeft ze succes met de soulgroep Honey Cone, in 1976 verschijnt haar eerste en enige solo LP Oops Here I Go Again. Later zingt ze achtergrondvocalen voor onder meer U2, Aaron Neville en haar zus Darlene Love op diens Paint Another Picture album uit 1988, en ze zong ook een tijdje bij The Sweet Inspirations. Ze leed aan chronische obstructieve longziekte en overleed op 76-jarige leeftijd na een hartaanval *** Op 16 september overleed de op 3 augustus 1943 geboren Roy C (echte naam: Roy Hammond) wiens grootste hit in 1965 de soul standard Shotgun Wedding was. Minder bekend is dat Hammond zijn carrière begon in 1956 als tenor bij doo-wop groep The Genies en meezingt op hun in 1958 opgenomen Who's That Knocking. De groep zou een jaar later al uiteen vallen, maar er verschenen tot 1961 nog minstens vijf Genies singles waaruit wij No More Knocking (1959) en Twistin' Pneumonia (1960, geen twist maar soulvolle doo-wop) pikken. Na zijn legerdienst legt hij zich midden jaren '60 toe op een solo-soulcarrière. Zijn laatste album was bij ons weten Let's Go Back To God uit 2012 ***
Op 21 september overleed de op 9 januari 1941 geboren Roy Head die zijn carrière begon eind jaren '50 met rock 'n' roll singles als One More Time (1959), Live It Up (1959), Linda Lu (1959), Summertime Love (1960), Got My Mojo Working (1962) en Little Mama (1962). Zijn grote doorbraak kwam er in 1965 met het door producer Huey Meaux in de Gold Star Studios in Houston opgenomen en door Head geschreven Treat Her Right, ten tijde van de Britse invasie een sterk staaltje uptempo blue eyed soul nog geen klein beetje omhoog gestuwd door Head's spectaculaire danswerk waar zowel James Brown als Tom Jones (die Treat Her Right coverde) nog een punt aan konden zuigen. Het nummer zat in 2019 in de Quentin Tarantino film Once Upon A Time In Hollywood. Nog goeie nummers van Roy Head uit die dagen zijn Apple Of My Eye (1965) en My Babe (1966). In de jaren '70 en '80 nam hij voornamelijk country op en in 2001 en 2007 waren er reünies met zijn originele begeleidingsband The Traits. Head sukkelde met zijn gezondheid sinds een hartaderbreuk in 2016. Hij werd 79 jaar en overleed aan een hartaanval. Zijn zoon Jason “Sundance” Head won in 2016 op de Amerikaanse TV-seizoen 11 van The Voice *** Op 7 oktober overleed de op 22 december 1933 geboren countryzanger Ramon Daniel "Ray" Pennington. Pennington's carrière ving aan in de westernswing maar zijn country was rockabilly genoeg om gecompileerd te worden op de Collector albums dezer wereld waarop u kan luisteren naar Boogie Woogie Country Girl (1956), Fancy Free (1957), My Steady Baby (1958) en They Took The Stars Out Of Heaven (1958). In 1960 bracht hij als Ray Starr de rockabilly single Billy Jo uit. Daarnaast werkte hij als producer en bleef hij ook zelf country opnemen in de jaren '60 en '70 voor labels als Capitol en Monument. In de jaren '80 en '90 bracht hij op zijn eigen Step One label verschillende albums uit met zijn western swing band The Swing Shift waarin ook steel gitarist Buddy Emmons. Hij kwam op 86-jarige leeftijd om het leven bij een brand in zijn garage. |
30
september 2020 NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Twee frontmannen bundelen hun krachten: Hayfever zanger-gitarist Willem de Roode en Them Lewis Boys zanger-pianist Jeroen Sweers nemen je in hun semi-akoestisch programma The Class Of '55: From Killer To King mee in de wereld van Elvis, Jerry Lee Lewis, Fats Domino, Little Richard, Chuck Berry, Johnny Cash, Ray Charles en Eddie Cochran en vertellen je in duo vorm de verhalen achter de hits *** Rockabilly Three zijn momenteel tijdelijk even "Rockabilly Two" omdat contrabassist Karel Panjer en zanger-gitarist Reem Groot zonder drummer zitten. Ben jij een enthousiaste slagwerker (m/v) die 100% voor de Rockabilly Three sound wil gaan? Laat je dan horen via guitar@versatel.nl! *** Fifties-/ sixtiesband Hayfever brengt een album uit getiteld No Time To Get Tired met een mix van uptempo rockers en een enkele ballad. De helft van de 15 nummers is zelfgeschreven en de andere helft bestaat uit covers van artiesten als Chuck Berry, Charlie Rich en The Sonics. De CD-releaseparty vindt plaats op vrijdag 2 oktober in het Tromptheater in Leeuwarden maar je kan het album nu al kopen voor € 9,95 op www.hayfever.nl *** Op zaterdag 17 oktober presenteren The Explosion Rockets in het Van Der valk Hotel in Vught hun nieuwe album getiteld The Fabulous Sound Of The Explosion Rockets, en net als bij de vorige CD-release in 2017 is ook dit keer Savage Kalman Smits weer van de partij om het allereerste exemplaar te overhandigen aan de bandleden. Kalman was zoals veel fans van het eerste uur weten eind jaren '70 razend populair met de groep Savage Kalman & the Explosion Rockets en zo'n Rockets legende wil de band zeker in hun 35ste jubileumjaar weer graag eens een keertje in de spotlights zetten. Dit jaar viert de band immers de heroprichting in 1985 door groepsleden Wil van Gurp en Jos Muijen van de originele Explosion Rockets uit 1959 én het feit dat slaggitarist Thom Sens al 35 jaar onafgebroken deel uitmaakt van de groep. Wie weet zal Kalman op 17 oktober nog één keer de microfoon oppakken om nog eens ouderwets een staaltje rock 'n' roll ten beste te geven... Door de coronaregels mag er die avond niet gedanst worden en is het aantal beschikbare zitplaatsen beperkt, dus reserveren à 15 euro per ticket via explosionrockets@hotmail.com is geen overbodige luxe. The Fabulous Sound Of The Explosion Rockets verschijnt overigens ook op LP *** Goed nieuws voor vinylvrienden: het recent door ons gerecenseerde nieuwe Ronnie Nightingale & the Haydocks album Finally verschijnt binnenkort als dubbele 10-inch als onderdeel van Part Records’ nieuwe Vinylmania initiatief. De eerste 100 bestellers krijgen er een exclusief gastendoekje bij! *** De Zeeuwse americana-artiest Danny Vera tovert de Ziggo Dome in Amsterdam op 14 en 15 november 2020 om tot de grootste intieme nachtclub ooit, de enige shows die hij dit jaar nog speelt, waar Vera je met zijn 14-koppige band inclusief blazers en strijkers zal meevoeren door de achtbaan van zijn volledige oeuvre. Vorig jaar brak Vera ook bij het grote publiek door met de hit Roller Coaster die de vierde plek in de Top 2000 bereikte, de hoogste nieuwe binnenkomer ooit. De corona pandemie zette een streep door zijn uitverkochte AFAS Live show, maar recent bracht hij de EP The New Black And White Pt IV – Home Recordings uit en later dit jaar verschijnt er meer nieuw werk. Tickets voor Vera's Nightclub in de Ziggo Dome kosten vanaf € 35 (excl. €3,50 servicekosten en transactie- en/of verzendkosten) in de voorverkoop via www.verasnightclub.nl KORT EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS Hervé Loison bracht een gelimiteerde oplage uit van het eerste, nooit officieel uitgebrachte album uit 2010 getiteld Music For Females van zijn band Wild Boogie Combo. En gelimiteerd is in dit geval wel degelijk gelimiteerd: er werden slechts 100 CD’s geperst *** Daarnaast werkt Loison aan een CD met de complete output 1980-1985 van de instrumentale groep The Corals, een van zijn eerste bands, die de LP Rock Corals Rock en de single Crazy Guitar/ Coral Rock uitbrachten op het Belgische label Mac Records. De CD zal verder een compleet onuitgegeven album van The Corals bevatten, een nummer opgenomen voor een Frans radiostation en twee nagelnieuwe opnames met Corals gitarist Pierre Picque en drummer Hubert Letombe *** Wat de weg open laat voor reünieoptredens? ***
Contrabassist Jarrod Coombes van The Keytones zaliger heeft twee nieuwe CD’s uit, een solo CD (zie de rubriek Recensies) en een nieuwe CD met zijn band Hullaballoo *** Kerst komt eraan en daar zijn de luxe uitgaves, en de prijs voor de dikste luxe box gaat naar die goeie ouwe Shakin' Stevens voor Fire In The Blood: The Definitive Collection Bookpack, een doos met zo maar eventjes 266 tracks op 19 CD’s, inclusief al zijn solo studio-albums (dus niet het pré-hit werk met The Sunsets) vanaf zijn titelloze solo debuut uit 1978 op Track Records tot het recente Echoes Of Our Times, zijn eerste live-CD met een concert uit 2019, een live-concert opgenomen in 1980 voor BBC Radio 1 en vier CD’s met rariteiten, singles, remixes, extended versions, live tracks en twee onuitgebrachte songs. Daarnaast bevat Fire In The Blood een hardback boek, een poster, de bladmuziek van Oh Julie, drie art prints, een tourprogramma en een gesigneerd handtekeningenboekje. Er verscheen ook een driedubbele CD met de A-kant van al zijn 54 solosingles, en daarvan verscheen dan weer een samenvatting op dubbel-LP. De nu 72-jarige Shaky staat in het Guinness Book Of British Hit Singles And Albums vermeld als de artiest met het meeste aantal succesvolle UK singles in de jaren '80 *** Het Britse label Cherry Red heeft Joe Meek's tea chest tapes gekocht, de omschrijving van 1856 mastertapes na Meek's dood oorspronkelijk verpakt in 67 theekisten die zelf niet meer bestaan. Meek was de beroemdste Britse producer en geluidstechnicus uit de jaren '60 met hits als Telstar (Tornados) en Johnny Remember Me (John Leyton) op zijn naam, maar werd berucht door zijn excentrieke gedrag, mentale problemen en depressies die in 1967 culmineerden in de moord op zijn huisbazin en zijn zelfmoord. Na zijn dood kwamen de tapes in het bezit van Cliff Cooper, in 1966 bassist van sixties groep The Millionaires die opnamen voor Joe Meek en die de tapes naar eigen zeggen in 1968 voor £ 300 kocht van de advocaten die Meek's nalatenschap afwerkten. De enige persoon ter wereld die de tapes ooit beluisterd heeft is Alan Blackburn van de Joe Meek Appreciation Society die in 1982 de tapes trachtte te inventariseren en daar 18 maanden over deed. Cherry Red gaat de tapes professioneel conserveren en digitaliseren, en de vraag is welke onuitgegeven schatten daarop zullen opgedolven worden. Volgens Blackburn bevatten de tapes opnames van onder meer Gene Vincent & Sounds Incorporated, Billy Fury, Heinz, John Leyton, Mike Berry, The Outlaws, Screaming Lord Sutch, The Tornados, The Honeycombs en Tom Jones, en vroeg werk van onder meer Rod Stewart, Mark Feld die Marc Bolan van glamrock band T. Rex zou worden, David Bowie’s eerste band The Konrads in 1963, en Francis Rossi's groep van rond 1963 die Status Quo zou worden. Voor de mogelijke release op CD van een deel van de opnames gaat Cherry Red samenwerken met de Joe Meek Society en met Alan Wilson van Western Star Recordingsvoor de digitalisering en de mastering. AMERIKAANS NIEUWS ('50s/'60s)
Mama, ze hebben het wéér gedaan: na Elvis en Roy Orbison neemt het Britse Royal Philharmonic Orchestra de songs van Johnny Cash onder handen. Op 13 november verschijnt de CD Johnny Cash & the Royal Philharmonic Orchestra met orchestrale versies van onder meer I Walk The Line, Ring Of Fire, Man In Black, A Thing Called Love, Flesh And Blood, The Loving Gift (met June Carter Cash), Farther Along (met Duane Eddy), Highwayman (met Willie Nelson, Waylon Jennings en Kris Kristofferson) en Girl From The North Country (met Bob Dylan). Bij twee nummers zijn "onuitgegeven alternatieve vocals" gebruikt *** Jesse Lee Jones, eigenaar van Robert’s Western World, een van de allerlaatste honkytonks waar je nog traditionele country kan horen in de Lower Broadway wijk in downtown Nashville (en leadzanger van Brazilbilly, een klassieke countryband die navigeert tussen Marty Robbins en samba - Jones is een Braziliaan die 36 jaar geleden naar Amerika emigreerde), heeft de iconische Ernest Tubb Record Shop recht tegenover Robert's gekocht, in 1947 geopend door Ernest Tubb en in 1951 verhuisd naar de huidige locatie op Broadway 417. De verkoop behelst zowel het gebouw, de platenzaak, het programma Midnite Jamboree op Radio WSM dat op zaterdag na de Grand Ole Opry wordt uitgezonden vanuit het Texas Troubadour Theatre (vroeger rechtstreeks vanuit de platenwinkel), alsmede Tubb’s "Green Hornet", de Silver Eagle bus uit 1964 die Tubb kocht in 1970 en waarmee hij met zijn Texas Troubadours van 1970 tot 1979 door 48 staten en Canada toerde en meer dan 3 miljoen mijl afklokte. De bus werd gerestaureerd in 1995 en ingebouwd in Music Valley Village, een winkelcentrum bij de Grand Ole Opry waar een filiaal van de Ernest Tubb Record Shop gevestigd was dat in 2016 de deuren sloot. De Ernest Tubb Record Shop die ooit verschillende filialen in Tennessee en Texas bezat zit sinds 2015 in slechte papieren en de originele winkel op Broadway 417 is de allerlaatste die nog open is. De verkoopprijs bedroeg 4,75 miljoen dollar, en hoewel het ons niet bekend is of dat bedrag enkel het pand of ook de zaak omhelst, is het duidelijk dat de vorige eigenaar, David McCormick, een goeie zaak deed: hij kocht het eigendom in 1992 voor 128.000 dollar toen Lower Broadway op een dieptepunt zat - het Ryman Auditorium, home of the Grand Ole Opry, sloot in 1974 en de buurt werd gekenmerkt door leegstand en ingepalmd door sexshops en pandjeshuizen. Pas midden jaren '90 leefde de buurt opnieuw op, mede door etablissementen als Robert's dat Jones in 1999 kocht van eigenaar Robert Moore, en het was Jones die Robert's de naam "Robert's Western World" gaf, want daarvóór had de bar verschillende andere namen. Het werd trouwens pas een bar in 1990: het oorspronkelijke gebouw werd tot einde de jaren '50 onder meer gebruikt als magazijn en als kantoor. Daarna werd het gekocht door steelgitaristen Shot Jackson en Buddy Emmons die er hun Sho-Bud Steel Guitar Company vestigden waar ze steelgitaren maakten en verkochten tot begin jaren '80. Toen het bergaf ging met Lower Broadway kwam er een slijterij tot Robert Moore er zijn Robert's Rhinestone Western Wear kledingzaak vestigde, waar pas later muziek en eten bij kwam. Huisband BR5-49 nam er een live CD op, ná BR5-49 werd Jones' eigen Brazilbilly er de huisband *** Wij houden van een brok geschiedenis, maar dat had u al begrepen... *** De nu 80-jarige George Tomsco, leadgitarist van The Fireballs, verkoopt het materiaal waarmee hij in 1963 bij Norman Petty de Jimmy Gilmer & the Fireballs hit Sugar Shack opnam. Het gaat om de Danelectro Longhorn six string basgitaar die hij eind 1962 voor 200 dollar tweedehands kocht en gebruikte voor Fireballs instrumentals als Carioca, en om de Fender Twin-Amp versterker die hij kocht in 1958 en 61 jaar lang gebruikte op Sugar Shack en op instrumentals als Torquay, Bulldog, Quite A Party, Rik-A-Tik, Panic Button en honderden andere sessies *** Gediagnoseerd met corona: Johnny Crawford, de kind-acteur die vanaf eind jaren 50 tot 1968 ook een bescheiden zangcarrière had die van 1962 tot 1964 acht Billboard 100 noteringen opleverde waaronder de hits Cindy's Birthday (1962), Rumours (1962), Your Nose Is Gonna Grow (1962) en Proud (1963). Crawford is nu 74 jaar, maakte begin 2019 bekend dat hij aan lijdt aan Alzheimer en slijt zijn dagen in een verzorgingstehuis.
AMERIKAANS NIEUWS ('50s RIP's) Op 18 augustus overleed in de Parijse voorstad Chatou de op 8 oktober 1919 geboren Harold Joseph "Hal" Singer, de man van Hot Rod, niet alleen een van de laatste nog levende saxhonkers maar ook naar verluidt de allerlaatste overlevende van de rassenrellen van Tulsa, Oklahoma in 1921 waarbij 45 doden vielen: de toen 18 maanden, euh, oude Singer werd samen met zijn moeder per trein de stad uitgeloodst. Singer begon zijn carrière eind jaren '30 in de jazzorkesten van Ernie Fields en Lloyd Hunter, begeleidde in de jaren '40 Billie Holiday en Duke Ellington, maakte zijn platendebuut in 1944 als lid van het orkest van Roy Eldridge en wordt eind jaren' 40 sessiemuzikant bij King Records op onder meer Wynonie Harris' Good Rockin' Tonight. In 1948 verschijnt op Mercury Records zijn eerste 78 toeren onder eigen naam, Fine As Wine, met op de B-kant Rock Around The Clock dat niets te maken heeft met Bill Haley's latere Rock Around The Clock. Datzelfde jaar 1948 wordt de sax instrumental Corn Bread zijn eerste hit, en andere nummers uit die dagen waarop het goed rocken is zijn Rent Party, Beef Stew, Hot Rod, Frog Hop, Catnip, Mr. Movin's Groovin' en het gezongen Rock 'n' Roll, het begin van een carrière die eind jaren '50 opnieuw richting jazz evolueert. Zijn carrière zal zes decennia duren en hem onder meer in 1965 naar Europa brengen als lid van de jazzband van Earl "Fatha" Hines. Singer blijft hangen in Parijs waar hij uiteindelijk huwt en dat voor de rest van zijn leven zijn thuisbasis zal worden. In 1988 speelt hij mee op het titelloze live-album van de Britse boogie woogie band Rocket 88, in 1989 speelt hij zichzelf in de film Taxi Blues. In 1991 schrijft hij in het Frans zijn memoires onder de titel Jazz Roads, in 1992 wordt hij benoemd tot Chevalier Des Arts Et Des Lettres, in 1999 tot Commandeur Des Arts Et Des Lettres. Datzelfde jaar verscheen ook de documentaire Hal Singer, Keep The Music Going. Zijn laatste album was voor zover wij weten Challenge uit 2010, een samenwerking met jazz saxofonist David Murra. Sinds hij blind werd trad hij niet meer op, en de laatste keer dat wij hem hebben weten toeteren was in 2013 op zijn 93ste naar aanleiding van de opening van het muziekconservatorium in zijn woonplaats Chatou dat zijn naam draagt. Hal Singer werd 100 jaar en is begraven op het Cimetière Des Landes in Chatou *** Maar de ouderdomsdeken van de rock 'n' roll blijft Art Rupe die op 5 september 103 jaar werd. Rupe richtte in 1945 Specialty Records op, het label waarop in de jaren '50 Little Richard, Lloyd Price, Larry Williams, Don & Dewey, Roddy Jackson, Bob Landers (Cherokee Dance) en Roy Montrell (That Mellow Saxophone) van hun oren maakten. Rupe's dochter herstartte het label in de jaren '80 en verkocht het in 1991 *** Tja, daar kan zelfs de Last Man Standing niet tegenop: op 29 september werd Jerry Lee Lewis 85 jaar ***
Eén dag na Hal Singer overleed op 19 augustus pianist Eddie Daniels, de creoolse rocker die opnam voor Ebb, Starla en Silver Records: zijn Hurry Baby, Hug Me Kiss Me, I Wanna Know (Why You Love Me So), Whoa-Whoa Baby, Playin' Hide Go Seek en zijn versie van Professor Longhair's niet coverbaar geachte Mardi Gras werden gretig gecompileerd op Desperate Rock 'n' Roll, Buffalo Bop en Grab This And Dance. Daniels begon zijn carrière in 1954 bij doo-woppers Vernon Green & the Medallions als pianist op hun Buick ’59 en The Letter. In 1958 nam hij in duet met Jewel Akens acht (zwarte) Everly Brothers-achtige nummers op als Jewel & Eddie met niemand minder dan Eddie Cochran op gitaar. Het bekendste is Opportunity en omdat de B-kant daarvan Cochran's Strollin' Guitar is (ook onder de naam Jewel & Eddie, al was het gewoon een herpersing van Strollin' Guitar van The Kelly Four) ging iedereen er jarenlang van uit dat de Eddie in de groepsnaam Eddie Cochran was. Fout dus, het was wel degelijk Eddie Daniels! De Cochran connectie leidde er toe dat Cochran het door Daniels gecomponeerde Little Lou opnam. Andere songs van zijn hand zijn Hot Rod Racer van Dick Dale en Tic Tac Toe, de B-kant van The Birds And The Bees, de latere hit van Jewel Akens. Daarnaast was Daniels voornamelijk actief als keyboard speler voor onder meer Ernie Freeman (Raunchy), Bobby Day (Rockin’ Robin), Eugene Church (Pretty Girls Everywhere) en Chuck Higgins. Begin jaren '60 wordt hij de vaste pianist van soul duo Bob & Earl (hij speelt op hun hit Harlem Shuffle), in 1972 gaat hij spelen voor Zola Taylor, de originele zangeres van The Platters, en die groep wordt nadat haar gezondheid in1986 bergaf ging The Amazing Platters Tribute Show. Daarnaast zong hij rond de eeuwwisseling korte tijd bij Leon Hughes' Coasters. Nadat hij werd herontdekt zong hij zijn eigen fifties opnames voor de eerste keer in meer dan 50 jaar op het Ponderosa Stomp festival in 2013. Hij stond ook op de Rhythm Riot. Eddie Daniels werd geveld door corona *** Ook op 19 augustus overleed in Las Vegas de 78-jarige Lou Ragland, leadzanger van The World Famous Ink Spots. Ragland begon zijn carrière midden jaren '60 en was in 1965 nog enkele maanden leadzanger van Billy Ward & the Dominoes. Later was hij vooral actief als soul- en discozanger. Ragland was geen origineel lid van de in 1934 opgerichte Ink Spots: hij werd pas in 1986 gitarist en baritonzanger van George Holmes' Ink Spots. Holmes zong begin jaren '60 met originele Ink Spots Deek Watson en Charlie Fuqua, en na Holmes' overlijden in 1991 nam Ragland die groep over. Sindsdien beweerde hij het eigendomsrecht op de groepsnaam te bezitten, al oordeelde een rechter al in 1967 dat die hele Ink Spots zo'n onontwarbaar kluwen zijn dat er geen claims op de naam meer kunnen bestaan *** In augustus overleed ook Chris Davis, de weduwe van rockabilly Ronnie Dawson en de "moeder" van al zijn "kinderen", de muzikanten met wie hij regelmatig speelde waaronder Kevin Smith, Shaun Young en Sean Mencher van High Noon, Lisa Pankratz, Marti Brom, Nick Curran en onze eigen Tjarko Jeen van The Tin Stars die toen Ronnie Dawson hem onder zijn vleugels nam enkele jaren inwoonde bij de Dawsons, voormalige geliefden die elkaar 30 jaar later terugvonden en huwden in 1996, in hun huis in Dallas gelegen aan Ellsworth Avenue 5410. Ronnie Dawson overleed in 2003 op 64-jarige leeftijd aan keelkanker, Chris Dawson overleed ook aan kanker die was uitgezaaid naar haar lever en maag
*** The Trashmen melden het overlijden van Larry LaPole, een vriend van de band en de componist van het vocale surfnummer King Of The Surf, in 1963 de B-kant van Surfin' Bird. LaPole zou gedurende de hele Trashmen carrière songs aanleveren waaronder Sleeper (1963), A-Bone (1964), My Woodie (1964), Dancin' With Santa (1964), Think It Over (1964), Wild Cat Loose In Town (1964),Lost Angel (1965), Green Green Backs Back Home (1967) en Address Enclosed (1967). LaPole zelf bracht rond 1966-1967 twee countrysingles uit met Tony Andreason van The Trashmen op gitaar waarvan A Place Called Viet Nam de beste is. Daarnaast speelde Trashmen bassist Bob Reed in LaPole's country band *** Op 3 september overleed de op 9 juni 1926 geboren componist William Whitney "Bill" Pursell, actief in zowel klassieke muziek als jazz, country, bluegrass en pop. In 1961 trad hij samen met Chet Atkins op in het Witte Huis voor president John F. Kennedy, in 1962 tekende hij als pianist een contract met Columbia Records wat de Top 10 hit Our Winter Love opleverde, een jaar later gevolgd door een gelijknamige LP begeleid door een orkest onder leiding van Grady Martin met arrangementen van Bill Justis. In de jaren '60 en '70 was hij actief als studiomuzikant op piano, keyboards, orgel en vibrafoon bij opnames van onder meer Patsy Cline (Sweet Dreams, She’s Got You, You Made Me Love You, You Belong To Me), Scotty Moore (de LP The Guitar That Changed The World, 1964), Johnny Cash (de LP Sings The Ballads Of The True West, 1965), Roy Orbison, Brenda Lee, Eddy Arnold, Ernest Tubb, Johnny Bond, Marty Robbins, Bobby Vinton, Jim Reeves en Porter Wagoner. In 2018 verscheen de biografie Crooked River City: The Musical Life of Nashville's William Pursell geschreven door Terry Wait Klefstad. Pursell overleed op 94-jarige leeftijd aan het coronavirus *** Op 21 september overleed de op 19 juni 1928 geboren Gaetano "Tommy" DeVito, oprichtend lid, zanger en gitarist van The Four Seasons. DeVito zong al sinds 1954 samen met Francis Castelluccio die Frankie Valli zou worden, en beiden tekenden in 1956 een contract met RCA Victor voor hun band The Four Lovers die zeven singles en een LP uitbrachten. Tegen 1960 maakten ook keyboardspeler Bob Gaudio en arrangeur Nick Massi deel uit van de groep die The Four Seasons werd, genoemd naar de naam van een lounge in een bowling zaal in Union, New Jersey waar ze auditie deden. In november 1961 verscheen op Gone Records de eerste Four Seasons single, Bermuda, en opvolger Sherry op Vee Jay was in september 1962 de eerste van drie opeenvolgende nummer 1 hits met Big Girls Don't Cry en Walk Like A Man. DeVito stapte uit de groep in 1970, officieel wegens gehoorproblemen, officieus wegens het toeren compleet beu, maar later bleek dat ie schulden had, wat meteen verklaarde waarom hij bij zijn vertrek zijn rechten op het Four Season materiaal, naam en touringact verkocht aan Valli en Gaudio. De laatste keer dat wij hem tegenkwamen was in 2005 samen met Frankie Valli en Bob Gaudio (Nick Massi overleed in 2000) bij de Broadway première van de musical Jersey Boys die in 2014 verfilmd werd door Clint Eastwood. DeVito overleed op 92-jarige leeftijd in Las Vegas aan het coronavirus ***Ook het tijdelijke met het eeuwige verwisseld: Roy Head (Treat Her Right). Volgende update meer over hem! AMERIKAANS NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS) Arjan Deelen meldt dat Robert Gordon in september een cardiogram liet nemen waaruit bleek dat zijn hart opnieuw normaal functioneert. Gordon werd recent in een ziekenhuis opgenomen met hartklachten *** Deke Dickerson heeft bekend gemaakt dat hij positief testte op het coronavirus. Dickerson vertoont geen symptomen en werd gediagnoseerd bij een routinecontrole na een val met zijn fiets. Hij vermoedt dat hij besmet is via zijn tienerdochter die afwisselend bij hem en bij zijn ex verblijft. ELVIS NIEUWS & GOSSIP Op 7 september overleed Michael Rose, producer, schrijver en regisseur van de uitstekende twee en een half uur lange documentaire Elvis: Return To Tupelo (2008) die Elvis' leven behandelt vanaf zijn geboorte tot het homecoming concert in 1956, en auteur van het FTD boek Elvis Presley, A Moment In Time: 4 Days In '56 (2011) *** Op 14 september overleed op 83-jarige leeftijd de op 22 januari 1937 geboren Al Kasha, co-auteur van Your Time Hasn’t Come Yet Baby van de soundtrack van de Elvis film Speedway *** FTD kondigt de release aan van de "complete sessies" 4 CD-box The Something For Everybody Sessions, With Wild In The Country met hermixte en geremasterde onuitgebrachte studio outtakes van de Elvis sessies van 7 en 8 november 1960 en 12 en 13 maart 1961. Het merendeel van dit materiaal is reeds eerder uitgebracht maar er zouden ook verscheidene "nieuwe" outtakes en valse starten op staan van Put The Blame On Me, Wild In The Country enI Slipped I Stumbled I Fell. Daarnaast staat er ook een FTD dubbel LP op stapel van de Easy Come Easy Go soundtrack ingeblikt op 28 en 29 september 1966 met bonus songs als Come What May en Fools Fall in Love plus film masters, alternatieve takes en instrumentals *** (1967). Kasha was een veteraan van de Brill Building in Manhattan, New York waar hij songs pende voor onder meer Bobby Darin (Irresistible You, 1961), Jackie Wilson (I'm Coming On Back To You, 1961), Buzz Clifford (Moving Day, 1961 en Magic Circle, 1962) en Jimmy Clanton (I'll Step Aside, 1964) alvorens eind jaren '60 de overstap te maken naar Hollywood met songs voor rampenfilms als The Poseidon Adventure (1973) en The Towering Inferno (1974). Hij schreef de boeken If They Ask You Can Write A Song, Notes On Broadway en zijn autobiografie getiteld Reaching The Morning After, en was bezig aan zijn vierde boek getiteld The Ultimate Book On Songwriting. Kasha leed aan Parkinson's *** Het huis gelegen aan Monovale Drive 144 Home in de Holmby Hills buurt in Los Angeles dat Elvis in december 1970 kocht is verkocht voor 20 miljoen dollar. Priscilla Presley woonde er met haar dochter Lisa Marie na haar scheiding van Elvis in februari 1972 tot Elvis het van de hand deed in juli 1975 *** FTD kondigt de release aan van de "complete sessies" 4 CD-box The Something For Everybody Sessions, With Wild In The Country met hermixte en geremasterde onuitgebrachte studio outtakes van de Elvis sessies van 7 en 8 november 1960 en 12 en 13 maart 1961. Het merendeel van dit materiaal is reeds eerder uitgebracht maar er zouden ook verscheidene "nieuwe" outtakes en valse starten op staan van Put The Blame On Me, Wild In The Country enI Slipped I Stumbled I Fell. Daarnaast staat er ook een FTD dubbel-LP op stapel van de Easy Come Easy Go soundtrack ingeblikt op 28 en 29 september 1966 met bonus songs als Come What May en Fools Fall in Love plus film masters, alternatieve takes en instrumentals *** Gediagnoseerd met dementie: de nu 81-jarige Stella Stevens, in 1962 één van Elvis' Girls Girls Girls in de gelijknamige film. Stevens was in januari 1960 Playboy's Playmate Of The Month en zou daarna nog twee keer in de Playboy staan in 1965 en 1968. Daarnaast maakte ze deel uit van het vijfkoppige koortje The Skip-Jacks dat het Meet The Flintstones TV-thema inzong en schreef ze in 1999 de op Elvis gebaseerde fictie roman Razzle Dazzle over een zanger genaamd Johnny Gault. Stevens lijdt aan Alzheimer en verblijft in een verzorgingstehuis *** In kritieke toestand na een hartoperatie: de nu 78-jarige countryzanger Mac Davis, componist van In The Ghetto and A Little Less Conversation. |
20
augustus 2020 EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Bijna uit op Foot Tapping Records: de debuut-CD van Dylan Kirk & the Killers in een productie van Darrel Higham *** Op 29 juni overleed op 79-jarige leeftijd Mike "Mick" Sagar, zanger van The Cresters, bekendst van het in oktober 1960 opgenomen Deep Feeling, in 1985 gecoverd door The Rapiers op hun debuut-LP Straight To The Point. De B-kant van Deep Feeling, de ballade You Know, was een cover van een nummer van Freddy Cannon, de B-kant van diens debuutsingle Tallahassee Lassie. Sagar's single The Brothers Three uit 1962 klinkt heel erg Johnny Remember Me en B-kant Set Me Free, onder de naam Mike Sagar & the Crestas, is moody rock 'n' roll. De Cresters single I Want You uit 1964 is dan weer merseybeat, al is ons niet bekend of Sagar daar op meezingt, want in 1963 stapte hij uit de groep wegens poliepen op zijn stembanden. Na een operatie en revalidatie kwam hij terug bij The Cresters, dezelfde groep die in 1978 in Nederland op het Castrol label 101 van motoroliefabrikant Castrol de Engelstalige rocksingle Assen uitbracht, gelift uit de soundtrack van de film die werd gemaakt over de TT races van 1977 met de Nederlandse 500 cc winnaar Wil Hartog, de Witte Reus, maar opnieuw is ons niet bekend of Sagar daarop meezingt. Hij was in elk geval muzikaal actief tot minstens de jaren '80, onder meer in countrybands. De laatste keer dat wij van Sagar hoorden was toen hij in 2015 samen met Cresters gitarist Richard Harding optrad op een Tales From The Woods show. Mike Sagar die ook gepromoot werd als Michael Sagar, overleed op 79-jarige leeftijd na een lang ziekbed *** Op 6 augustus overleed de op 28 oktober 1945 als Glyn Geoffrey Ellis geboren Wayne Fontana, zanger van de in 1963 opgerichte Wayne Fontana & the Mindbenders, bekend van de pophit The Game Of Love uit 1965 op - toeval bestaat niet - Fontana Records. Hun pré-The Game Of Love singles uit 1963-1964 zijn evenwel de moeite waard voor de liefhebber van de betere sixties rock 'n' roll met covers van Hello Josephine, Road Runner, Love Potion N° 9, Little Darlin' (Gladiolas/ Diamonds) en Duke Of Earl. Na The Game Of Love ging Fontana solo maar hij zou er nooit meer in slagen een even grote hit te scoren. Fontana trad nog steeds op in het oldies circuit en overleed op 74-jarige leeftijd aan kanker ***
Op 7 augustus overleed de op 25 januari 1936 geboren Franse zanger Danny Boy, bekendst van de groep Danny Boy et ses Pénitents, op hun beurt bekendst omdat de groepsleden een beulskap droegen. Danny Boy was een van de eerste Franse rockers want zijn debuutsingle verscheen in juni 1958 onder zijn echte naam Claude Piron. Onder die naam verschenen minstens zes EP’s met onder meer Franstalige covers van When (Kalin Twins, Franse titel: Viens) en Witch Doctor (Le Docteur Miracle) die weinig potten braken. Vanaf 1961 neemt hij op als Danny Boy et ses Pénitents, en de gimmick van de beulskappen was gedroomd voer voor de publiciteitsmachine: volgens het ene verhaal waren de bandleden gerenommeerde jazzmuzikanten die zich niet wilden verbranden aan de yéyé, volgens een nog straffere versie waren het de zonen van in Frankrijk studerende diplomaten dan wel van de president van Madagaskar. In 1961-1962 brengen ze zes EP’s uit met covers van Shoppin' Around (Je Ne Veux Plux Etre Un Drageur), Wear My Ring Around Your Neck (Un Collier De Tes Bras), A Mess Of Blues (C'est Tout Comme), Danny Boy en Kissin' Twist en eigen songs als Croque La Pomme, Twistez en Le Twist De Shubert. In 1962 gaan ze acht maanden op tour als speciale gasten van het circus Pinder, goed voor in totaal 300 shows in 280 steden voor een publiek van in totaal naar schatting anderhalf miljoen mensen (de aantallen worden hoger naarmate de jaren verstrijken…), maar de druk wordt zo groot dat de band het einde van de tour niet haalt: Les Pénitents worden vervangen door Les Pingouins die op hun beurt later weer vervangen zullen worden door Les Schtroumpfs, en vanaf 1962 verschijnen minstens zes singles als Danny Boy zonder groepsnaam. In 1964 speelt Danny Boy zichzelf in de Frans-Italiaanse komedie La Difficulté D'Etre Infidèle. Danny Boy stopt met de muziek in 1967 en neemt zijn oude baan van visboer weer op. Pas in 2004 gaat hij opnieuw muziek maken begeleid door bands als Les Vinyls, Les Guitares Express en Les Guitares Légendes, en er verschijnt ook nieuw materiaal. Op 4 december 2009 treedt hij in Parijs nog een keer op in het circus Pinder. Danny Boy was nog steeds actief in het Franse oldies circuit. Bedoeling was hem een keer te laten optreden op Béthune Retro maar dat is er nooit van gekomen. Wie meer wil weten over deze Franse rock 'n' roll pionier en de taal van Molière verstaat diene op zoek naar de boeken Danny Boy: Ce Normand Pionnier Du Rock Français (2002, Yves Messé) en Danny Boy: L'Influent De La Scène (2009, Richard Louapre) *** Drastische inkrimping van de affiche van de 13de Blues At Moonlight in Spanje (ondanks de naam geen blues- maar een rockabilly weekender) wegens drastische terugval van het aantal reservaties: alle buitenlandse bands vallen weg en er spelen alleen Spaanse bands, ongetwijfeld vanwege de angst voor vliegrestricties *** Het einde van een tijdperk: de Pontin's site van de oude Hemsby weekenders is nu helemaal platgebulldozerd. Pontins sloot in 2009 wegens te hoge kosten en te weinig vakantiegangers en in 2018 werd begonnen met de afbraak na een brandstichting. Bedoeling is dat er 190 huizen, winkels en een caravanpark worden gebouwd *** Op 17 augustus overleed na een kort ziekbed Markus Fräger, oprichtend lid en de accordeon spelende frontman van de Duitse jaren '80 revival groep The Ace Cats die minstens drie albums uitbrachten (Cat Talk in 1982, Katzen Tanzen Durch Die Nacht in 1984 en Stundenlang Im Fieber in 1985) en zelfs een heuse hit scoorden met de single Linda die de Duitse Top 20 en de eerste plaats van de ZDF Hitparade bereikte. Later ontwierp hij theaterdecors en maakte hij vooral internationale faam als kunstschilder. Daarnaast maakte hij nog steeds muziek, eerst met zijn avant garde synth pop project Kreisler, recenter met Ace Cats reünies en als gast bij Ray Collins' Hot-Club. Fräger was 61 jaar. Van de originele Ace Cats overleden eerder Markus' broer bassist Luitger Fräger (2005, auto-ongeval), gitarist Thomas Szalaga (2012) en zangeres Tina Schmudde (2019, kanker) die huwde met Thomas Szalaga.
AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60's) Roddy Jackson heeft een nieuwe CD uit met nieuwe opnames en dat zijn zijn eerste nieuwe opnames sinds I've Got My Sights On Someone New (1957), Hiccups (1958) en Moose On The Loose (1958). Het nieuwe album Consider verschijnt op het Amerikaanse label VLV Records, werd opgenomen in de Lightning Recorders Studios in Berlijn met Duitse muzikanten onder leiding van Axel Praefcke (Cherry Casino) en Michael "Humpty" Kirscht (Roundup Boys) en bevat 11 nummers die Jackson schreef in de jaren '50 maar toen nooit opnam + één nieuw nummer geschreven door Axel Praefcke. De nu 78-jarige Jackson staat bekend als een nog steeds dynamisch performer *** Samsung gebruikt sinds 5 augustus een onuitgebrachte orkestopname van producer Norman Petty uit 1964 in een wereldwijde advertentiecampagne voor de nieuwe Samsung Galaxy. Toen Beatlemania toesloeg legde Petty die zich tot dan toe voor zijn eigen groep had beperkt tot trio-opnames zich toe op composities voor orkest waarvoor hij samenwerkte met Ivor Raymonde, de arrangeur van de orchestrale backings voor onder meer Billy Fury, Dusty Springfield, The Walker Brothers en Los Bravos. In september 1964 trok hij met zijn partituren naar Londen waar hij 11 nummers opnam met het Norman Petty Orchestra onder leiding van Ivor Raymonde, waarna hij 13 nummers inblikte in België met arrangeur Jean Vanhoren alias John Van Horn alias Benny Welton, mede-auteur van de legendarische Belgische rock 'n' roll single Protest-Rock van The Seabirds (1960) en arrangeur van Twist Talk van Jack Hammer (1962). Petty's bedoeling was in Clovis, New Mexico keyboards en zang toe te voegen, maar dat is er nooit van gekomen en de opnames werden uiteindelijk nooit afgewerkt of uitgebracht. Nu, 56 jaar na datum, kunnen we dankzij Samsung één nummer horen en daar zijn we blij om, ook al is A Petite Concerto (Illusions Of Grandeur) van The Norman Petty Project With The Ivor Raymonde Orchestra géén rock 'n' roll *** Angela Johns, de dochter van Billy Lee Riley, verkoopt een deel van zijn podiumkledij. Ook een origineel exemplaar van het script van de Johnny Cash biopic I Walk The Line uit 2005 is in de uitverkoop. De link met I Walk The Line is ons niet meteen duidelijk, behalve dat Riley's Sun opname Rock With Me Baby passeert in de film ***
In het stadje Bristol op de staatsgrens van Tennessee en Virginia wordt de muurschildering gerestaureerd die uitkijkt op Farmers Market en herinnert aan de historische opnamesessies uit 1927 en 1928 waar The Carter Family en Jimmie Rodgers werden ontdekt. Het schilderwerk dat werd ingehuldigd in 1986 stelt AP, Sara en Mother Maybelle Carter, Jimmie Rodgers, Ernest en Hattie Stoneman, producer Ralph Peer en Nipper de hond van het Victor platenlabel voor maar heeft in de open lucht uiteraard veel te lijden van de weerselementen. In 1999 was het al een keer gerestaureerd door Tim White, de artiest die het in 1986 schilderde en die ook nu de nodige herstellingen zal verrichten nadat de stedelijke onderhoudsdiensten alle beschadigde bakstenen hebben gerepareerd en er de hogedrukreiniger hebben opgezet. Naast de muurschildering is er in Bristol ook een Birthplace Of Country Music Museum gewijd aan de opnamesessies. Wie meer wil weten over die opnames diene er onze recensie van de pas verschenen (en zojuist door ons gerecenseerde) Bear Family-CD We Shall Be Reunited: Revisiting The Bristol Sessions 1927-1928 op na te lezen. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)
Op 23 mei overleed Chiyo Ishi, begin jaren '60 zowat de enige leadgitariste van een surfband, Chiyo & the Crescents met op ritmegitaar Merle Travis' zoon Thom Bresh die in 1963 de single Pink Dominos/ Devil Surf uitbrachten. De groep zou Devil Surf twee keer recycleren: als Mable Syrup onder de naam The Kresents (1964) en nogmaals als Devil Surf onder de naam The Sundancers (1966). De weinige info over haar is tegenstrijdig: de ene bron zegt dat ze een hopi indiaan was die Chizomana Chuvenka heette, de andere bron beweert dat haar echte naam Fredericka Brick was. De naam Ishi of Ishii zou komen via haar huwelijk met een Japanner. Ook baatte ze een gitaarwinkel uit in Oxnard, California *** Op 31 juli overleed op 91-jarige leeftijd de op 4 juni 1932 geboren Bill Mack, de man van Play My Boogie (1953, het lijkt verdacht veel op Brian Setzer's "zelfgeschreven" The Dirty Boogie van zijn Brian Setzer Orchestra), Cat Just Got In Town (1956), Fat Woman (1956), Kitty Kat (1956), It's Saturday Nigt (1957) en Long Long Train (1959). Mack nam boogie, hillbilly en rockabilly op voor Imperial (1951-1954), Starday (1956-1959) en later D, MGM en United Artists. Daarnaast was hij promotor: Mack boekte op 22 augustus 1955 in zijn woonplaats Wichita Falls, Texas voor de som van 125 dollar de enige echte Elvis. Vanaf eind jaren '60 werd hij bekend als country radio-DJ en een van zijn bekendste radioprogramma’s, de Midnight Cowboy Trucking Show, leverde hem de bijnaam de Midnight Cowboy op. Daarnaast werd Bill Mack ook bekend als songschrijver: de ballade Blue, door hem geschreven en opgenomen in 1958, leverde hem in 1996 de Grammy award voor Best Country Song op en de opname van de toen 13-jarige LeAnn Rimes leverde haar dan weer haar eerste Grammy op, voor Best Female Country Vocal Performance. Mack had het nummer geschreven voor Patsy Cline die in 1963 verongelukte nog voor ze het kon opnemen, maar het verhaal dat hij systematisch weigerde het door iemand anders te laten opnemen ontkende hij met klem in zijn boek Bill Mack's Memories From The Trenches Of Broadcasting: An Autobiography (2004). Het beste bewijs: Blue werd vóór LeAnn Rimes al minstens vier keer opgenomen, onder meer door Roy Drusky, en kindsterretje LeAnn Rimes had het op haar elfde al een keer opgenomen (in de Norman Petty Studios in Clovis, New Mexico!) voor haar All That album uit 1994. Ook van Bill Mack's hand: Drinking Champagne uit 1967, een hit voor Cal Smith in 1968 gecoverd door onder meer Jerry Lee Lewis (1970), Don Gibson (1974), Mickey Gilley (1975) en Dean Martin (1983). Mack leed aan dementie en verbleef in een verzorgingstehuis. Twee dagen voor zijn overlijden werd hij gediagnoseerd met het coronavirus en water in de longen. Jasmine Records bracht in 2010 de 24 track CD Bill Mack: Play My Boogie (JASMCD 3594) uit R.I.P. Bill Mack *** Op 11 augustus overleed de op 13 mei 1937 in Dallas uit Mexicaanse ouders geboren Trinidad López III, wereldwijd bekend als Trini Lopez vanwege zijn hits If I Had A Hammer (nummer 1 in 36 landen waaronder de Nederlandse hitlijst Tijd Voor Teenagers Top 10), La Bamba (1963), A-Me-Ri-Ca (1963) en Lemon Tree (1965), nummers die hij eindeloos recycleerde in eindeloze medleys die op hun beurt hits werden. Leuke meezingers maar niet echt rock 'n' roll, denk je dan. Think again: Lopez begon zijn carrière op 22 oktober 1957 als hij als lid van The Big Beats bij producer Norman Petty in Clovis, New Mexico de instrumentale single Clark's Expedition/ Big Boy opneemt. Zijn eerste solosingle wordt The Right To Rock/ Just Once More op Volk Records, vanaf 1959 gevolgd door meer dan een dozijn onsuccesvolle singles op King Records. Eind 1962 solliciteert hij als zanger bij The Crickets, wat niet doorgaat. Lopez krijgt een vast contract in de PJ's nightclub in Hollywood waar producer Don Costa hem aan het werk ziet en tekent voor Frank Sinatra's Reprise label. In 1963 verschijnt de live-LP Trini Lopez At PJ's die het nummer If I Had A Hammer bevat, en de rest is muziekgeschiedenis: de LP staat zes weken op de tweede plaats van de Billboard 200, Lopez scoorde tot 1968 15 hits en bracht in totaal zo'n 65 albums uit. Op de LP The Trini Lopez Show, de soundtrack van een TV-special uit 1969, wordt hij begeleid door The Ventures. In 1964 ontwierp hij voor Gibson twee gitaren, de Trini Lopez Standard gebaseerd op de ES-335 semi-hollow body, en de Lopez Deluxe, een variatie op de Gibson jazzgitaar ontworpen door Barney Kessel. Beide modellen werden gemaakt tot 1971. Lopez was ook te zien in een vijftal films met als bekendste de oorlogsfilm The Dirty Dozen uit 1967 - van dat dozijn leven enkel nog Donald Sutherland, Jim Brown, Colin Maitland en Stuart Cooper. Lopez was nog steeds actief en trad in 2013 nog op in Nederland als speciale gast bij de zomerconcerten van André Rieu op het Vrijthof in Maastricht. Hij werd 83 jaar en overleed aan het coronavirus. Goeie songs van hem zijn Rock On (1959), Sinner Not A Saint (1964) en het door Smokestack Lightnin' (D) gecoverde What Have I Got Of My Own (1964). De 30 track Trini Lopez CD Rock On (JASCD 907) op Jasmine bevat al zijn oude nummers 1958-1962 voor Volk, King en DRA zonder het fake publiek dat daar later aan werd toegevoegd om in te cashen op het succes van zijn live LP’s.
AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS) Arjan Gerard Deelen meldt dat Robert Gordon medio augustus "opnieuw een hartprocedure moest ondergaan. De ingreep verliep goed en hij mocht dezelfde dag naar huis terugkeren" *** Wegens blijvende onzekerheid omtrent de corona restricties verplaatst Tom Ingram zijn Viva Las Vegas weekender voor de eerste keer naar het najaar: in 2021 geen VLV in april maar wel van 9 tot en met 12 september. Geboekte tickets blijven geldig. Indien de corona maatregelen toch versoepeld zouden worden komt er mogelijk in april een miniversie van VLV en daarvoor zijn vanaf nu maximum 800 tickets te koop die terugbetaald worden als het festival niet doorgaat. Bedoeling is dat vanaf VLV 25 de grootste rock 'n' roll weekender ter wereld opnieuw plaats vindt in april, maar dan spreken we al over 2022. Je kan er niet vroeg genoeg bij zijn! *** Op 1 augustus overleed de op 27 september 1934 geboren acteur Wilford Brimley, vooral gespecialiseerd in de rol van het knorrige oude mannetje. De reden dat we hem hier vermelden? Brimley mocht ook graag een potje zingen en nam drie albums op: de crooner jazzalbums I'm Old Fashioned (1990) en Wilford Brimley With the Jeff Hamilton Trio (2013), en het westernswingalbum Home On The Range (2013) waarop hij begeleid werd door The Riders In The Sky. Brimley, ooit nog bodyguard voor de excentrieke multimiljonair Howard Hughes, werd 85 jaar en leed aan diabetes en nierfalen *** Op 14 augustus overleed de op 20 augustus 1961 geboren actrice Linda Manz die in de cult rock 'n' roll film The Wanderers (1979) de rol speelde van Pee Wee, het liefje van Terror, de leider van de Fordham Baldies. Haar enige andere rollen van betekenis waren in het zich begin 20ste eeuw afspelende drama Days Of Heaven (1978, haar debuut op 15-jarige leeftijd) en in Dennis Hopper's cultfilm Out Of The Blue (1980) waarin ze een rebellerende tiener vertolkte die enkel geïnteresseerd is in Elvis en punk. Na slechts een handvol films liet Manz midden jaren '80 de filmwereld achter zich om een gezin te stichten. Ze leed aan longkanker en overleed zes dagen voor haar 59ste verjaardag. Erland Philip Peter Van Lidth De Jeude, de acteur die Terror vertolkte, was van Nederlandse afkomst en bovendien van adel: hij droeg de titel jonkheer, werd geboren in Hilversum en emigreerde in 1958 met zijn ouders naar Amerika. Hij overleed in 1987 op 34-jarige leeftijd aan hartfalen.
ELVIS NIEUWS & GOSSIP Er zijn meer details bekend over de RCA/ Legacy Recordings uitgave From Elvis In Memphis naar aanleiding van de 50ste verjaardag van Elvis' marathonsessies in RCA's Studio B in Nashville in juni en september 1972 die de LP’s That's the Way It Is, Elvis Country en Love Letters From Elvis opleverden. From Elvis In Memphis wordt een 4 CD set met "all 40 officially previously unreleased master recordings without the added overdubs appearing on earlier releases presented in pristine audio, newly mixed by acclaimed engineer Matt Ross-Spring", aangevuld met "34 rare and/ or unreleased outtakes, rehearsals and jams". Een Best Of zal uitkomen op vinyl dubbel-LP en daarvan verschijnt dan weer een "Graceland exclusive" editie met een blauwe en een oranje LP. De release datum werd verschoven van augustus naar 20 november *** Op 3 augustus overleed de op 10 februari 1936 geboren filmcomponist en songschrijver William Leon Goldenberg uit wier omvangrijke oeuvre wij zijn muziek liften voor de Elvis film Change Of Habit (1969) en de TV-film James Dean (ook bekend als James Dean: Portrait Of A Friend) uit 1976 met Stephen McHattie gebaseerd op de James Dean biografie van William "Bill" Bast uit 1956. Bill Goldenberg was ook musical director van Elvis' '68 Comeback Special, een vervanging ter elfder ure door regisseur Steve Binder toen bleek dat het niet op rolletjes liep met arrangeur Billy Strange *** We worden oud: op 16 augustus was Elvis één jaar langer dood dan hij geleefd heeft… |
2
augustus 2020 NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS De Cruise Inn in Amsterdam heeft een speciaal limited edition T-shirt gedrukt om hun terrasdagen te promoten: T-Day in plaats van D-Day! Steun Nederlands oudste rock 'n' roll club voor 15 euro + verzendkosten met dit exclusieve Baldcat Design T-shirt in de uitvoeringen Dames V-hals maat S t/m XXL en Heren ronde hals maat M t/m 3XL. Je kan bestellen via de Facebook pagina van de Cruise Inn (levering per post vanaf 17 augustus) of direct kopen op T-Day op 16 augustus *** Daar gaan we weer: ook Hot Rodded Bullfrog dat begin oktober voor de tiende keer zou plaatsvinden in Hilvarenbeek wordt geannuleerd en verplaatst naar 2021... als tegen dan de wereld nog bestaat natuurlijk *** Dit jaar op 9 en 10 oktober ook geen Rock Around The Jukebox in de Autotron in Rosmalen, maar een Walk Around The Jukebox: door het coronavirus vindt de grootste Nederlandse fifties, sixties en seventies beurs dit jaar plaats zonder livemuziek en dansen. Oldtimers blijven daarentegen welkom. Er mogen per dag maar een vooraf bepaald aantal bezoekers tegelijk binnen en daarom moet je verplicht vooraf online een ticket kopen via www.autotron.nl/evenement/jukebox. Hou voor actuele informatie www.jukeboxfanaat.nl in de gaten *** Op 26 september is het 35 jaar geleden dat The Explosion Rockets nieuw leven werd ingeblazen door twee leden van het eerste uur uit 1959. Diverse oud-leden waren toen al overleden of konden dit niet meer oppakken en daarom werd er in 1985 een “personeelsadvertentie” geplaatst waar bandleider Thom Sens op solliciteerde. Thom is de enige die vanaf de heroprichting vandaag de dag nog in de band speelt, en hij zal dan ook op gepaste wijze in de bloemetjes worden gezet op het speciaal jubileumconcert van The Explosion Rockets op 26 september in Vught, zie voor meer details onze Be There!© gig guide *** Niet vergeten: op maandag 10 augustus om 22h10 op NPO2 zendt Omroep Max de bioscoopdocumentaire Klanken Van Oorsprong uit 2018 van regisseur Hetty Naaijkens-Retel Helmrich uit. Klanken Van Oorsprong vertelt het verhaal van diverse artiesten met een Nederlands-Indische achtergrond die tussen 1945 en 1962 samen met meer dan 300.000 andere Indische Nederlanders gedwongen 'terug' moesten naar hun oorspronkelijke vaderland Nederland, met verhalen en muziek van onder meer James Intvelt (USA), Hans Bax (Javalins, Tielman Brothers), Eddy Chatelin (Crazy Rockers), boogiewoogie pianist Rob Agerbeek en de vóór de voltooiing van dit filmische document overleden Riem de Wolff (Blue Diamonds), Anneke Grönloh, Sandra Reemer en Hans Consten (Eastern Aces). BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS Ook Grasshopper vzw, de organisatie achter Turnhout Royale en Rockin' Around Turnhout, kan een financieel steuntje in de rug gebruiken en biedt daarom een exclusieve "Turnhout Home Of Rock 'n' Roll" T-shirt aan, eveneens aan de vriendenprijs van 15 euro + verzending. De T-shirt is een Mighty Sam Dams Kustom design verkrijgbaar in vier verschillende kleuren en diverse maten in een mannen en vrouwen model S-M-L-XL-XXL. Bestellen kan via sales@grasshopper.be met vermelding van naam + adres + gewenste maat(en), kleur en gewenst aantal, maar wees snel: bestellen kan tot en met zaterdag 8 augustus! *** Vintage is hip en drinken in retro stijl smaakt dubbel zo lekker: na vijftig jaar staat het Tipsy bier weer op dat ophield te bestaan in 1970. Tipsy was een succesrijk bier dat tussen beide wereldoorlogen en erna op de markt werd gebracht door de in 1898 opgestarte Mortselse brouwerij van de Gebroeders Hermans. Hun achterkleinzonen gaan nu op basis van het originele recept in zee met gastbrouwerij BeerSelect om de Tipsy opnieuw te brouwen als "donker degustatiebier van hoge gisting met hergisting op de fles dat het midden houdt tussen een Rodenbach en een Geuze, pittig met een zuurtje in het midden dat onmiddellijk wordt uitgevlakt door een zoete smaak van donkerrood fruit. Een tikje zoethout werkt het zuurtje weg en een scheutje port rondt de smaak mooi af". Verkooppunten vindt u op www.tipsy.beer *** Deze Tipsy is trouwens niet hetzelfde als het Tipsy bier uit Gierle en omstreken: dát tot in 1955 in Gierle gebotteld "zoet donkerbruin bier met een overweldigend karamelaroma en toetsen van donker fruit, een lichte warme alcoholische toets en een stevige body" wordt sinds 2017 opnieuw gebrouwd en gebotteld bij brouwerij Du Bocq maar is niet gebaseerd op het echte, geheime recept *** Niet dat wij na enkele rondjes het verschil nog merken... *** In de hele provincie Antwerpen zijn tot eind augustus alle evenementen afgelast wegens stijgende coronacijfers. Bovendien is er een avondklok ingesteld: vanaf 23h30 tot 06h00 mag niemand nog de straat op, en dat is dan weer geleden van de tweede wereldoorlog! *** En van den Duitsch mocht de Antwerpenaar toen zelfs nog een uur langer de baan op! EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Op 25 juli overleed de op 29 oktober 1946 geboren Peter Green, in 1969 gitarist van Earl Vince & the Valiants op hun desperate rock 'n' roll single Somebody's Gonna Get Their Teeth Kicked In Tonite. Grapje! Want die single zelf was een grapje van de in 1967 in Londen opgerichte Brits-Amerikaanse bluesrockgroep Fleetwood Mac die het nummer in 1969 onder de groepsnaam Earl Vince & the Valiants uitbrachten als "a Fleetwood Mac production" als B-kantje van de Fleetwood Mac single Man Of The World. Wie voor de rest niets moet hebben van Britse rhythm 'n' blues in het algemeen en Fleetwood Mac in het bijzonder mag een rondje luisteren naar hun bluesboppers Oh Well (in 1969 nummer één in Nederland, in 2005 gecoverd door Hot Boogie Chillun) en Shake Your Money Maker, om nog te zwijgen van het feit dat hun door Green gecomponeerde dromerige gitaar instrumental Albatross, in 1968 hun enige Britse nummer één in 1968 en ook bij ons in Nederland aan de top van de hitparade, wel heel erg geïnspireerd lijkt door The Shadows, terwijl je er ook de invloed van Sleep Walk van Santo & Johnny en Deep Feeling van Chuck Berry in hoort, en die laatste is dan weer gebaseerd op Floyd's Guitar Blues uit 1939 van Andy Kirk & his 12 Clouds Of Joy met Floyd Smith op gitaar. Oprichtend Fleetwood Mac groepslid Green was ook auteur van het Fleetwood Mac nummer Black Magic Woman uit 1968, via Santana gecoverd door El Vez. Peter Green, de beste picker van de Britse rhythm 'n' blues boom, was 73 jaar *** De enige weekender die dit coronajaar hardnekkig bleef hopen nog te kunnen doorgaan gooit de handdoek in de ring: ook geen High Rockabilly *** Het wordt stil daar in Spanje begin september, uitgezonderd het gemor en de klachten over aan de High gelieerde hotels die weigeren geboekte kamers terug te betalen... *** De vijf jaar geleden heropgerichte Kaisers zouden deze herfst een nieuw album afleveren. The Kaisers werden opgericht in 1993 en brachten zes albums uit *** Nog meer Kaisers nieuws: George Miller alias Kaiser George van The Kaisers heeft de lockdown nuttig doorgebracht met het bouwen van marionetten van rock 'n' roll pioniers als Carl Perkins, Johnny Cash, Wanda Jackson, Buddy Holly, Jerry Lee Lewis, Gene Vincent, Little Richard, Bo Diddley, Sister Rosetta Tharp, Esquerita en Link Wray. De waanzinnig knappe poppen steken in opvallend verpakte dozen die een kunstwerkje op zichzelf zijn. Wat Miller er juist mee van plan is weet hij zelf nog niet, maar het is niet de bedoeling de handgemaakte poppen te gaan verkopen. Wel zou er een reeks trading cards op de markt komen van de marionetten.
AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s) Rootsmuziek producer T-Bone Burnett gaat een documentaire draaien over Jerry Lee Lewis in een productie van Mick Jagger en Steve Bing die eerder al samenwerkten aan een biopic over Sam Phillips, de platenbaas van Sun Records, een project waar wij alweer geruime tijd niets meer van gehoord hebben. Steve Bing is een filmproducer en miljonair die de laatste drie studioalbums van Jerry Lee Lewis financierde, en daarop speelden dan weer Rolling Stones als Mick Jagger en Keith Richards mee *** Jerry Lee Lewis nieuws van een andere, meer bizarre orde: de killer kreeg op 24 juni een eredoctoraat en mag zich Dean Emeritus noemen van de Liberty University School Of Music, onderdeel van een private evangelische christelijke universiteit in Lynchburg, Virginia *** Op komst via Kicks Books dat zijn 10de verjaardag viert als uitgeverij: Mind Over Matter, The Myths & Mysteries Of Detroit's Fortune Records door de in 2016 op 62-jarige leeftijd aan complicaties van bloedkanker, nierfalen en diabetes overleden Billy Miller en roots muzikant Michael Hurtt, een boek dat alleen al door zijn omvang van 576 pagina’s niet alleen de moeite maar ook de bijbel belooft te worden van het platenlabel dat de wereld Andre Williams, The Five Dollars, Nathaniel Meyer, Nolan Strong & the Diablos en Eddie Kirkland schonk. Net als de vorige 16 Kicks boeken zal ook Mind Over Matter vergezeld gaan van een speciaal voor deze gelegenheid gecrëerd parfum, meer bepaald vier verschillende geurtjes voor mijnheer en mevrouw die luisteren naar de namen Jail Bait, Bad Luck, Mind Over Matter en Sally Bad *** Nog straffer: Miriam Linna kondigt uitgave nummer 8 aan van Kicks magazine, simpelweg het beste rock 'n' roll blad ooit... 28 jaar nadat nummer 7 de laatste Kicks was! We worden oud: de eerste Kicks verscheen meer dan 40 jaar geleden in 1979. Luidens de (voorlopige?) cover bevat het magazine verhalen over onder meer Bo Diddley, DJ Murray The K, de in 1976 doodgeschoten doo-wop DJ Gus Gossert (de zaak werd nooit opgelost), bluesgitarist Eddie Kirkland en doo-woppers The Students en Jackie & the Starlites (Valerie, 1960), de jodelende doo-woppers The Equallos (Yodelin, 1959) en - we kid you not - The Five Shits alias The Lytations alias The Kaptions alias - we kid you not - The Beatles *** Aan alles komt een eind: de Mission Tiki Drive-In Theatre op Mission Boulevard in Montclair, California, voorzien voor sluiting eind 2019 maar nog steeds open, zou definitief zijn Hawaiiaanse deuren sluiten rond september omdat het terrein is verkocht aan een projectontwikkelaar die het boeltje wil plat gooien om er een industrieel technologieterrein en magazijnen te bouwen. Momenteel worden er nog steeds dagelijks (moderne) films vertoond en vindt er elke woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag een rommelmarkt plaats. De Mission Tiki Drive-in opende in 1956 als The Mission en veranderde zijn naam in 2006 in de Mission Tiki vanwege het tiki decor. De vlooienmarkt vindt er plaats sinds de jaren '60 *** Altijd geinig in hartje zomer: Bear Family (D) kondigt nu reeds de Halloween release The Shadow Knows Volume 2 en de kerst releases Headin' For The Christmas Ball (swing, jazz, rhythm 'n' blues, crooner pop, lindy hop, jitterbug, boogie, jive en easy listening 1940-1967, ook samengevat als 14-track LP op rood vinyl) en Christmas On The Range (forties en fifties country, honkytonk, hillbillyboogie en westernswing) aan. Ook op komst: The Ballads Of Jerry Lee Lewis *** En het als immer bijzonder actieve Britse re-issue label Jasmine kondigt CD’s aan van onder meer Buzz Clifford, Lee Andrews & the Hearts, The Chordettes, Barry Mann, Colin Hicks, Otis Blackwell, Justin Tubb, Jan & Dean, Robin Luke, Hardrock Gunter, The Neville Brothers, Billy Boy Arnold, Goree Carteer, Annisteen Allen en Savannah Churchill *** En dan moeten we Paul Evans, Freddy Fender en Los Boppers nog recenseren! AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's) Op 29 juni overleed de op 23 november 1925 geboren jazz arrangeur, componist, trompettist en trombonist John Alfred Mandel die zijn carrière begon in de big bands van de jaren '40 en toen onder meer in het swingorkest van Jimmy Dorsey speelde. Van daar evolueerde hij naar de jazz en naar film soundtracks (zijn bekendste compositie is Suicide Is Painless, in 1970 het thema van de film M*A*S*H) om in de loop van zijn carrière te werken met grote namen van het kaliber Frank Sinatra, Count Basie, Peggy Lee en Tony Bennett. Hij werd 17 keer genomineerd voor een Grammy award en won er vijf. De reden dat hij een plaatsje krijgt in Boppin' Around? Johnny Mandel was niet te beroerd om zijn talenten ten dienste van de rock 'n' roll te stellen en begeleidde met zijn band onder meer Amos Milburn (Rum And Coca Cola/ Soft Pillow, 1957) en Alis Lesley (Heartbreak Harry, 1957). Mandel was 94 jaar en had hartklachten*** Alis Lesley is trouwens een van de weinige fifties artiesten die nog niet gelokaliseerd is. Moest u toevallig met haar getrouwd zijn, geef ons een seintje! *** Op 1 juli overleed op 92-jarige leeftijd de op 15 januari 1928 geboren Joseph Lephmon Pennington Sr alias Joe Penny alias Little Joe Pennington, de laatste nog levende muzikant die nog gespeeld heeft met Lefty Frizell. Penny verving in november 1947 bij Hank Williams' Drifting Cowboys gitarist Clyde Criswell voor zeven dollar per show en een gedeelde kamer in het pension van Hank Williams' moeder. Een jaar later stapte hij op toen Hank zonder optredens zat. Later speelde hij bij Lefty Frizzell, Little Jimmy Dickens en Dave Rich. In 1955 deed hij auditie bij Sun Records waar hij "nee" op het rekest kreeg. In januari 1958 nam hij de rock 'n' roll single Bop A Little Bop A Lot/ Mercy Mercy Percy op. Een andere rock 'n' roll single van hem is Hatty Fatty uit 1964. Naast de muziek werkte hij als radio-DJ. In 1990 bracht hij de gospel-LP Growing Old Without God uit, in 2003 verschenen een twintigtal onuitgebrachte fifties rockabilly en countrydemo’s samen met nieuwe opnames op de CD Large Economy Size. Rond diezelfde periode verscheen ook zijn CD The Hank Williams 50th Anniversary Tribute Album met nummers over en in de stijl van Hank Williams, een CD die vooral aantoont dat Penny niet de beste zanger ter wereld was. In 2004 trad hij nog op samen met de datzelfde jaar overleden contrabassist Lum York op een Hank Williams evenement, dus mogelijk was hij ook de laatst optredende Drifting Cowboy. Zijn carrière werd in 2001 gedocumenteerd in uitgave nummer 216 van het Britse rock 'n' roll blad Now Dig This *** Op 22 juli overleed Dan Kenneth Kelly, de laatste fiddler van Roy Acuff's Smokey Mountain Boys. Kelly werd als tiener fiddle kampioen van de staten Pennsylvania, Indiana, Ohio, Maryland, Kentucky, Tennessee en West Virginia en won in 1983 op zijn zeventiende de meest prestigieuze fiddle titel in Amerika, de Grand Masters. In 1987 werd hij ingelijfd door Roy Acuff als vervanger van de overleden Howdy Forrester, een positie die Kelly bekleedde tot Acuff's dood in 1992. Daarna toerde hij met hedendaagse country artiesten als Pam Tillis, Steve Wariner, Faith Hill, Lonestar en Clint Black en trad hij op met Alan Jackson in de prestigieuze Carnegie Hall concertzaal in New York. Ook speelde hij in zijn eigen traditionele bluegrass band The Tennessee Mafia Jug Band. Kelly overleed aan een hartaanval ***
Op 25 juli overleed de op 5 augustus 1936 als Carmine Orrico uit Italiaanse roots geboren John Saxon, acteur in de rock 'n' roll film Rock Pretty Baby (1956, de songs in de film werden niét door Saxon ingezongen) en in het Rock Pretty Baby vervolg Summer Love (1957). Vóór Rock Pretty Baby zat hij in de Mamie Van Doren jeugdmisdaadfilm Running Wild (1955) en de volgende 60 jaar zou hij in meer dan 200 films te zien zijn, vooral actiefilms, westerns en horrorfilms, bij voorkeur in de rol van de sheriff. Uit zijn uitgebreide filmografie selecteren wij de jeugdmisdaadfilm Cry Tough (1959), het sciencefiction vehikel Queen Of Blood alias Planet Of Blood (1966), de Clint Eastwood western Joe Kidd (1972), Bruce Lee's eerste Hollywood hoofdrol en tegelijk zijn laatste afgewerkte film Enter the Dragon (1973), en From Dusk Till Dawn (1996). Saxon overleed 11 dagen vóór zijn 84ste verjaardag aan een longontsteking *** Saxon's tegenspeelster in Cry Tough, de op 23 februari 1931 als Marta Victoria Moya Peggo Burges geboren Argentijnse actrice Linda Cristal, overleed trouwens op 27 juni, exact 28 dagen vóór Saxon. Haar zagen we dan weer graag bezig in de John Wayne western The Alamo (1960) ***
Op de valreep: het overlijden op 31 juli op 91-jarige leeftijd van Bill Mack, de man van Play My Boogie (1953) en Cat Just Got In Town (1956). Volgende update meer over de Midnight Cowboy! *** In tegenstelling tot de geruchten niét dood: de nu 86-jarige countryzanger Charley Pride, in de jaren '70 de best verkopende artiest op RCA Victor na Elvis. Pride laat via een korte boodschap op Facebook weten niet te lijden aan het coronavirus en niet te kunnen wachten om weer te gaan optreden *** Minder bekend: Pride nam in 1958 op in de Sun studio in Memphis, opnames die nooit verschenen en waarvan één nummer, (There's My Baby) Walkin' (The Stroll) bewaard is. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS)
Op 11 september verschijnt Stray Cats Rocked This Town: From LA To London, de neerslag in 22 tracks van de 2019 40th Anniversary Tour van The Stray Cats. De Deluxe Edition bevat een poster, een postkaart, twee stickers en twee coasters, de dubbel-LP met gratis poster en My One Desire als vinyl + digital only bonustrack verschijnt op gemarmerd geel (500 stuks!) en blauw vinyl *** En als u toch bezig bent kan u net zo goed uw collectie Brian Setzer vinyl compleet houden. De verzamelaars mogen vanaf nu op zoek naar de heruitgave op geel vinyl van Ignition, in 2001 onder de naam Brian Setzer's '68 Comeback Special het eerste trio-album van de opperkat sinds het Brian Setzer Orchestra. De Brian Setzer Orchestra Ultimate Collection verschijnt zelfs voor het eerst op vinyl: Volume 1 (live in Montreal) als groene dubbel-LP, Volume 2 (live in Japan) op oranje dubbel-LP. Op 8 november komen de Brian Setzer Orchestra kerstalbums Boogie Woogie Christmas (2002) en Dig That Crazy Christmas (2005) opnieuw uit op vinyl *** Johnny Boyd, in de tweede helft van de jaren '90 frontman van Indigo Swing die zich na Indigo Swing vooral als crooner outte, blaast zijn liefdesaffaire met fifties rock 'n' roll nieuw leven in met de 6-track EP Jump With Johnny die naast twee eigen songs vier covers bevat van Elvis (Baby I Don't Care), Amos Milburn (Bad Bad Whiskey) en twee keer Jimmy McCracklin (The Walk en Get Back) *** Boyd is ook de man die in 30 jaar 8000 dassen uit de jaren '40 en '50 alsmede een onbekend aantal dasspelden en manchetknopen bij elkaar verzamelde. Bedoeling is dat die dassen ooit in een boek terecht komen in plaats van enkel op Instagram ***
Amazon heeft de rechten gekocht op een biopic over Merle Haggard te schrijven door zijn weduwe Theresa Haggard op basis van Haggard's autobiografie Sing Me Back Home: My Life uit 1981. Regisseur wordt Robin Bissell, in 1998 associate producer van de zich in de jaren '50 afspelende film Pleasantville, en voor de rol van de in 2016 op zijn 79ste overleden countryzanger wordt acteur Sam Rockwell genoemd die de Oscar voor Beste Bijrol won voor zijn aandeel in Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017). Rockwell zou zelf de liedjes van Merle Haggard inzingen. De film zou focussen op Haggard's jonge jaren die alleszins genoeg stof bieden voor een langspeelfilm: Hag's vader overleed toen hij negen jaar was, hij groeide op in een verbouwde treinwagon, ontsnapte 17 keer uit gesloten instellingen en was er bij toen Johnny Cash op 1 januari 1958 optrad in de gevangenis van San Quentin - Haggard zat in het publiek. Voor u uw bioscoopzitje reserveert: in 2016 werd er al een Merle Haggard biopic aangekondigd getiteld Done It All en in datzelfde jaar werden twee verschillende filmprojecten over George Jones voorgesteld waar wij sindsdien niets meer van vernamen. ELVIS NIEUWS & GOSSIP Op 14 juli overleed bariton Edwin Lee Hill van JD Sumner & the Stamps. Hill, de zoon van een predikant, richtte gospelgroep The Prophets Quartet op met op piano Joe Moscheo die later bij Elvis zou zingen als lid van The Imperials. Nadat JD Sumner van The Stamps Quartet hem vroeg om zijn boekingskantoor en muziekbedrijven te leiden viel Hill in 1973 als tijdelijke vervanger in bij The Stamps Quartet alias JD Summer & the Stamps, de gospelgroep die vanaf november 1971 The Imperials verving en opnam en toerde met Elvis tot diens overlijden. Dat "tijdelijk" zou voor Hill uiteindelijk vijf jaar voltijds worden, en vanaf ±1974 werd Ed Hill in navolging van Al Dvorin degene die na elke show de gevleugelde woorden "Elvis has left the building" moest aankondigen. The Stamps zouden splitten in 1980 tot Summer de groep heroprichte in 1987 en Ed Hill er opnieuw bij kwam. Na het overlijden van JD Summer in 1989 ging de groep verder als Ed Enoch & the Golden Covenant onder leiding van Ed Enoch, lid van The Stamps sinds 1969. In 2004 onderging Ed een drievoudige hartoverbrugging en in 2005 had hij een lichte beroerte. Hij was nog steeds een regelmatige gast op Elvis evenementen *** Te koop via veilinghuis Gotta Have Rock ’n’ Roll: Elvis' akoestische gitaar, en niet zomaar eender welke akoestische gitaar van Elvis maar wel dé gitaar waarmee hij de Sun sessies en dus onder meer That’s All Right (Mama), Blue Moon Of Kentucky en Good Rockin’ Tonight opnam, de op 15 januari 1942 uit de fabriek gerolde met de hand gemaakte Martin D-18 met serienummer 80221 die Elvis bezat tussen 1954 en 1956. Elvis kocht ze in 1954 bij OK Houck's Piano Store op Union Avenue 121 in Memphis en ruilde er zijn Martin 000-18 voor in. De king of cool gebruikte de gitaar ook live on stage en dat is te zien aan de slijtage en aan het feit dat de -S is afgevallen van de zelfklevende metalen letters die ELVIS spellen waarmee hij de body van de gitaar versierde. De gitaar stond tot nu toe tentoongesteld in de Rock 'n' Roll Hall Of Fame in Cleveland. U zal wel over een goedgevulde portemonnee moeten beschikken: de inzetprijs is 1,2 miljoen dollar. Daarnaast gaat Gotta Have Rock 'n' Roll verder met het verkopen van de uit meer dan 100.000 LP’s, acetaten, persoonlijke items, speelgoed, merchandise, souvenirs en promo items bestaande Elvis collectie van Goldmine en Discoveries schrijver Eddie Hammer die in 1954 begon te verzamelen en dat 60 jaar volhield. Een van de andere top items is een op 3500 dollar ingezet exemplaar van de TV Guide interview EP uit 1956 compleet met beide inserts *** En hoe gaat in deze barre coronatijden Elvis Week er uit zien in augustus? Elvis Week 2020 wordt voor de eerste keer vooral een virtuele Elvis Week want alle "potentiële hoog risico activiteiten waaronder live optredens, groepsmaaltijden, handtekeningensessies en meet & greets" werden geschrapt en vervangen door "twee nieuw opgenomen "Conversations on Elvis" paneldiscussies met nog niet bekend gemaakte gasten, nieuwe achter-de-schermen content uit de Graceland archieven, live streams en hoogtepunten uit vorige Elvis Weeks" via een gesloten Facebook groep en à rato van $ 39,- per ticket. Voor de - nog steeds gratis - Candlelight Vigil kaarsenprocessie naar de Meditation Garden op 15 augustus zal u moeten reserveren en de nodige social distancing in acht nemen.
|
15
juli 2020 NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS Mrs. R & B & the $oulshakers hebben een nieuwe Mrs. R & B gevonden in de persoon en de stem van Ginnie Reintjes. Bovendien heeft er een wissel plaatsgevonden op gitaar waar Paul Voestermans de gelederen is komen versterken *** Them Lewis Boys, oorspronkelijk een Jerry Lee Lewis tribute, heeft een nieuwe rock ‘n’ roll, boogie, blues en roots show klaar getiteld The Grand Piano Kings Of Rock 'n' Roll waarin niet alleen Jerry Lee lewis, Fats Domino, Little Richard en Ray Charles centraal staan maar ook nummers van Dr. John, Allen Toussaint, Pinetop Perkins, Professor Longhair en Rob Hoeke passeren. Frontman Jeroen Sweers speelde in het verleden samen met de inmiddels allebei overleden Nederlandse pianisten Rob Hoeke en Jaap Dekker in de The Grand Piano Boogie Train theatershow *** Dank aan Supersonics, El Rio Trio, Stories From Shamehill, Roy P-Cat & the V8 Daddies, The Eightball Boppers en Wild Deuces (B) die ons hun eigen favoriete Spotify nummers bezorgden voor opname in onze interactieve Boppin' Benelux Top 10. Aan alle andere Nederlandse en Belgische rock 'n' roll bands: laat jullie nummers maar komen! *** Er komt geen einde aan de ellende: wat begin oktober de eerste editie van de nieuwe Nederlandse Rockin' Resort weekender in Uden had moeten worden wordt omwille van de corona onduidelijkheid uitgesteld tot een nader te bepalen datum volgend jaar *** Als u nog niet had gereserveerd voor de CD-releaseparty van Houston Alley op zaterdag 18 juli in zalencentrum Zidewinde in Sprangen-Cappelle dan hebt u pech want de locatie is uitverkocht. Teken des tijds: u kan Follow The Oldies ook kopen op USB-stick! *** Gespot in de studio: Tornado Beat. EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS
Op 10 juli raakte het overlijden bekend van Jordi Aspas (E), in heel de Europese tedscene al 30 jaar wijd en zijd bekend als DJ Rock-Ola Jordi. Aspas was ook betrokken bij de organisatie van optredens en was consultant voor Sleazy Records. Hij was 46 jaar, overleed na een hartaanval en laat een zoontje na *** Ray Collins' Hot-Club (D) hebben hun eerste boek uit getiteld High Life, met "all kind of stories connected to Ray Collins' Hot-Club", samengesteld door Andreas Kollenbroich alias Raymondo Cane Collinski *** Well now dig this: in Engeland hebben Joe Newbon (The Runawayz), John O'Malley (Good Rockin' Tonight), Rob Tyler (Restless), Martyn Savage (Phil Haley & his Comments), Kev Ellis (Red Hot 'n' Blue) en Jim Hammond (Jim Hammond's Electric Mudshack) de koppen en de instrumenten bij elkaar gestoken voor een all star Jodimars tibute showband ***
Onwaarschijnlijk in deze tijden maar Marcel Bontempi Opens His Poison
Cabinet is de 200ste single/ EP op het Spaanse label Sleazy Records
sinds 2002! En die 200ste wordt gegarandeerd een collectors item
want de single steekt in een openvouwende pop-up hoes *** Op 6 juli
overleed in Rome de op 10 november 1958 geboren filmcomponist Ennio
Morricone, de man die zijn carrière begon in de jaren '40
als jazz trompettist en meer dan 500 filmsoundtracks en 100 klassieke
muziekstukken schreef. Hij nam nooit rock 'n' roll op maar was vanaf
midden jaren '50 arrangeur van honderden Italiaanse popsongs en
in die functie werkte hij onder meer met Gianni Morandi (Go Kart
Twist, 1962), Jimmy Fontana (Twist N° 9, 1962), Paul Anka (de
tango Ogni Volta oftewel Every Time, 1964) en Françoise Hardy
(Je Changerais d'Avis otewel I Will Change My Life, 1966). Morricone,
beschouwd als de componist die het meeste buiten de lijntjes kleurde
van wat een symfonisch orkest kon en mocht sinds Wagner, zal de
geschiedenis ingaan als het meesterbrein achter wat de definitieve
sound van de western werd, een sound die dus gek genoeg gedefinieerd
werd door een Italiaan die nooit buiten Italië is gaan wonen
en nooit Engels leerde. Zijn interpretatie van de sound van het
wilde westen werd gekenmerkt door percussie, twang, echo, reverb
en het evokeren van ruimte, afstand, dimensie en emotie, deels geïnspireerd
door de westerndramatiek van de stijl van countryzanger Marty Robbins
anno 1959 op LP’s als Gunfighter Ballads And Trail Songs. Morricone's
soundtracks voor spaghetti westerns als A Fistful Of Dollars (1964),
For A Few Dollars More (1965), The Good The Bad And The Ugly (1966)
en Once Upon A Time In The West (1968) beïnvloedden ontelbare
surfbands (onze eigen Treble Spankers bijvoorbeeld speelden The
Good The Bad And The Ugly) en leidde zelfs tot het nieuwe surf subgenre
de spaghetti surf, te beluisteren op bijvoorbeeld de CD For A Few
Guitars More: A Tribute To Morricone's Spaghetti Western Themes
op Dancing Bear uit 2002. Regisseur Quentin Tarantino gebruikte
bestaande muziek van Ennio Morricone voor zijn films Kill Bill,
Death Proof, Inglorious Basterds en Django Unchained, en in 2015
schreef Morricone een nieuwe oscarwinnende filmscore voor Tarantino’s
western The Hateful Eight. Daarnaast werd zijn muziek gebruikt in
The Simpsons en The Sopranos. Morricone overleed in een ziekenhuis
na een val en werd 91 jaar. Wie Morricone's popmuziek wil horen
die vaak opvallend western soundtrack-achtig klinkt diene op zoek
te gaan naar Bear Family's vierdelige CD reeks Canto Morricone:
The Ennio Morricone Songbook die loopt van de jaren '60 tot de jaren
2000 en ook aandacht besteedt aan Morricone's western songs voor
films.
AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s) Third Man Records brengt op 31 juli een LP uit op "vintage wit" vinyl van een concert van Johnny Cash op 5 mei 1973 in het Ahmanson Theater in Los Angeles, vergezeld van een DVD met backstage footage en een goudkleurige vinylsingle met op de ene kant de ons onbekende Ruston Kelly met Dark And Bloody Ground (gebaseerd op een door Johnny Cash geschreven gedicht) en op de andere kant ”een mystery gast die een mystery Johnny Cash song speelt". Op de 17 track setlist van A Night To Remember horen we zowel de vaste Cash klassiekers als Big River, I Walk the Line, Jackson en A Boy Named Sue als minder courante nummers als Sunday Morning Coming Down, The City Of New Orleans, Ballad Of Barbara en Going To Memphis, alsmede duetten met Carl Perkins als That Silver Haired Daddy Of Mine, Daddy Sang Bass en Will The Circle Be Unbroken *** Positief getest op corona: de nu 79-jarige Little Joe Hernandez, in en om Texas al 60 jaar een topnaam in het tejano genre. Zijn eerste opnames als Ramona (1960, niet die van The Blue Diamonds) en Crazy Baby (1964) zijn pure swamppop, en hij nam ook een cover op van Let The Good Times Roll (1963). Sindsdien bracht ie zoals al die Latino artiesten een miljoen niet-rock 'n' roll platen uit *** Op 15 juli 1960 verscheen de single The Twist van Chubby Checker, dus je zou kunnen stellen dat de populairste dans aller tijden 60 jaar is geworden! De originele uitvoering van The Twist werd evenwel reeds opgenomen op 11 november 1958 door Hank Ballard & the Midnighters als B-kantje voor hun Teardrops On Your Letter. Liedjes over "de twist" bestonden echter al veel langer: er bestaat zelfs een minestreel liedje getiteld Grape Vine Twist uit ± 1844! Ballard's origineel haalde in 1959 de 16de plaats van de Billboard Hot R 'n' B Sides, maar Chubby Checker's cover bereikte op 19 september 1960 de top van de Billboard Hot 100 en gaf aanleiding tot de wereldwijde twist rage. Chubby Checker's The Twist werd in 2013 door de Library Of Congress opgenomen in het National Recording Registry om tot in de eeuwigheid bewaard te worden als "cultureel, historisch of estethisch belangrijk en/of de cultuur van de Verenigde Staten reflecterend". Denk daar maar eens de volgende keer dat u zich aanstelt op de dansvloer! Wie nog veel meer wil weten over de twist diene op zoek naar het boek The Twist: The Story Of The Song And Dance That Changed The World van Jim Dawson uit 1995. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP'S) Nu pas bekend geraakt: het overlijden op 7 februari van de op 18 mei 1932 als Salvatore Anthony Anselmo geboren rock 'n' roll crooner Sammy Salvo die van 1957 tot 1963 zo'n 15 singles uitbracht die van hem een soort Bobby Darin maakten. Uitschieters tussen zijn singles zijn voor ons One Little baby (1957), de teen ballad Oh Julie (1957, origineel van The Crescendos op Excello sublabel Nasco), het Oh Julie vervolg Julie Doesn't Love Me Anymore (1958), het Short Shorts doorslagje She Takes Sun Baths (1958), Wolf Boy (1959) en de atomic crooner A Mushroom Cloud (1961) die klinkt als het thema van een western. Naar wij lezen trad Sammy Salvo voor het laatst op in 1983, en na(ast) de muziek stapte hij zoals elke goede Italiaan in de groothandel in vlees van zijn familie. Hij was 86 en laat een dochter, een zoon, negen kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen na. In 1999 verscheen op Eagle Records (D) de 30 track CD The Sammy Salvo Story *** Op 18 juni overleed op 79-jarige leeftijd de op 3 juli 1940 geboren Larry Trider (echte naam: Treider) wiens bekendste nummer de Buddy Holly soundalike Don't Stop uit 1961 is, geschreven door Norman Petty, opgenomen in diens studio’s in Clovis, en in feite een doorslagje van het door Buddy Holly in 1958 geproducede When Sin Stops van de toen 16-jarige Waylon Jennings (origineel van The Nighthawks, ook in 1958). Andere singles van Larry Trider die verschenen op rock 'n' roll compilaties zijn Don't Stop B-kant The Ha Ha Song, Note Upon My Door/ I'm Comin' Home (1963) en New Orleans/ So Fine (1965). In 1965 was hij korte tijd lid van The Crickets: er bestaat een livefoto van The Crickets uit maart 1965 in de bezetting Larry Trider, Jerry Allison, Larry Welborn en Doug Walden. Zijn laatste opnamesessie met Norman Petty vond plaats in 1972. Later werd hij countryzanger. In 2017 verscheen op Norvajak zijn 31 track CD Norman Petty Masters met 19 onuitgegeven nummers waaronder een in 1956 bij Petty opgenomen acetaat van You're A Heartbreaker. Trider laat één zoon, vier dochters, negen kleinkinderen en zes achterkleinkinderen na
*** Op 1 juli overleed de op 2 november 1936 geboren Maxfield Doyle Crook, in 1961 co-auteur van Del Shannon's Runaway én de man die daarop de musitron bespeelt, het instrument waarvan u dacht dat het een orgeltje was. Max Crook begon zijn carrière als pianist in The White Bucks die in 1959 de single Get That Fly/ Orny uitbrachten, beide gepend door Crook. Als liefhebber van elektronica bedacht en bouwde hij de musitron, een variant op de clavioline, het in 1947 uitgevonden elektronische keyboard en daarmee een vroege voorloper van de analoge synthesizer. Eind 1959 wordt hij lid van de band van Del Shannon en zal zijn musitron het centrale onderdeel van de Del Shannon sound worden op nummers als Hats Off To Larry (1961), Don't Gild The Lily Lily (1961) en uiteraard Runaway (1961). Onder de artiestennaam Maximilian bracht hij van 1959 tot 1962 verschillende instrumentale singles uit als Gee Baby You're The Utmost/ Blowing My Brains Out (Over You), The Snake/ The Wanderer (niet die van Dion), The Breeze And I & Theme From Peter Gunn/ The Twistin' Ghost, en Greyhound/ Autumn Mood. Later werd hij installateur van inbraakalarmen en brandweerman, maar begin jaren '70 werkte hij opnieuw samen met Del Shannon, op dat moment actief als producer van Brian Hyland. Crook speelt ook mee op Del Shannon's Live In England LP uit 1972. Eind jaren' 80 bracht hij een gospelalbum uit (zijn zoon is een predikant) getiteld Good News. Er zijn van hem twee CD’s in omloop, en de eerste was Max Crook/ Maximilian, een door Crook in 2003 zelf uitgebrachte CD-R met al zijn oude singles, diverse onuitgegeven demo’s (onder meer van Hats Off To Larry), verschillende instrumentale Runaways, en het "nieuwe" Del Shannon nummer The Last Ride, een door Del Shannon opgenomen maar nooit gebruikte gitaartrack die in 1997 door Crook werd afgewerkt. In 2005 verscheen een CD van hem samen met Scott Ludwig (uitvinder van de sonocon, een instrument gelijkaardig aan de musitron) getiteld The Sounds Of Tomorrow met studio- en live opnames uit 1959-1972. Del Shannon pleegt in 1990 zelfmoord *** De Buddy Holly connectie: Norman Petty Studios meldt het overlijden op 7 juli van de op 6 december 1936 geboren baritonzanger Ray Brown Rush van het vocale trio The Roses, in 1956 opgericht aan het Odessa Jr. College in Odessa, Texas waar ook Roy Orbison & the Teen Kings school liepen, en The Roses waren de groep die de backing vocals verzorgden op Orbison's Sun opnames als Devil Doll en Sweet And Easy To Love. In maart 1957 trokken ze met Orbison naar Clovis, New Mexico om op te nemen in de Norman Petty Studio waar ze kennis maakten met Buddy Holly, en toen een andere groep niet opdaagde werden zij ingehuurd om de backings te zingen. The Roses zouden uiteindelijk The Picks vervangen als vocale ondersteuning voor Buddy Holly en hun stemmen belandden op It's So Easy en Think It Over. In 1958 brachten ze onder eigen naam de single Almost Paradise/ I Kissed An Angel uit, en ze werden datzelfde jaar ook de enige vocale groep die ooit mee met Buddy Holly op tour ging, tijdens de 16 data tellende Alan Freed's Biggest Show Of Stars, maar het einde van die tour was meteen ook het einde van Ray Rush bij The Roses. Rush had namelijk de reputatie dat ie steevast te laat kwam bij alle opnames en optredens, en dat waren de twee andere Roses zo beu dat ze hem voor een ultimatum stelden: nog één keer te laat en uit de band. Rush haalde het einde van de Biggest Show Of Stars niét... Dat belette hem niet rond Norman Petty te blijven hangen en zelf nog een aardige carrière in de muziek uit te bouwen, als zanger met de singles Can This Be Love/ So What (1961), Lucky Star/ A Hole In My Rockin' Shoes (1963) en Little Dear One/ Bed Of Roses (1965), en vooral achter de schermen: in den beginne was hij reeds promotie manager van de door Buddy Holly opgerichte muziekuitgeverij Prism Records. Hij stelde Roy Orbison voor aan Joe Melson die Orbison's belangrijkste schrijfpartner zou worden en was samen met hen co-auteur van Mama, in 1962 een B-kantje van Roy Orbison. Daarnaast was hij actief als producer van onder meer BJ Thomas en garageband The 13th Floor Elevators. The Roses van hun kant werden Petty's reguliere studiozangers die meededen op opnames van onder meer de toen 16-jarige Waylon Jennings (het door Buddy Holly geproducede When Sin Stops), Jerry Allison (Real Wild Child) en Buddy Knox (I Think I'm Gonna Kill Myself). Vanaf midden jaren '90 traden ze op met The Crickets en met Bobby Vee & the Vees en namen ze op met The Fireballs en Jerry Naylor, maar voor zover wij weten steeds als duo zonder Ray Rush. Rush overleed op 83-jarige leeftijd aan het corona virus. Roses tenor Robert "Bob" Linville overleed al in 2001, wat betekent dat na de dood van Ray Rush het enige nog levende groepslid van The Roses baszanger David Bigham is die op 2 juni 83 jaar werd. AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS) Op 6 juli overleed Charlie Daniels, de man van het ook in rock 'n' roll kringen populaire The Devil Went Down To Georgia uit 1979, qua country impact vergelijkbaar met John Denver's Take Me Home Country Roads maar dan rockender. Ongetwijfeld evenzeer bijdragend tot die populariteit: de geweldige slagzin "my two best friends are Charlie and Jack Daniels"... De op 28 oktober 1936 geboren Charles Edward Daniels begon zijn carrière in de jaren '50 bij rock 'n' roll band The Jaguars die in 1959 twee instrumentale gitaar-/saxsingles uitbrachten: Jaguar/ Roundabout en Exit 6/ Drive In. Eén jaar later verscheen een gezongen rock 'n' roll single onder de naam Charlie Daniels, Robot Romp/ Rover Had A Party, en daarna was het wachten tot 1966 op de volgende release, Skip It/ Middle Of A Heartache van Charley & the Jaguars. In de tussentijd had Daniels zich ontpopt tot all round bluegrass studiomuzikant die overweg kon met zowel fiddle als banjo, gitaar en mandoline, en iets kende van zowel productie als songsmederij: op 12 januari 1964 nam Elvis zijn non-film compositie It Hurts Me op (origineel opgenomen op 2 juli 1963 door Jerry Jackson maar die versie verscheen pas in 1992 voor het eerst op Jackson's Bear Family CD Shrimp Boats A-Comin, There's Dancin' Tonight) die in februari 1964 op de B-kant van de filmsingle Kissin’ Cousins terecht kwam. Co-auteur Bob Johnston schreef in die tijd voor een muziekuitgeverij die deel uitmaakte van Hill And Range, het moederbedrijf waartoe ook Elvis' twee muziekuitgeverijen Elvis Presley Music en Gladys Music behoorden en zo kwam It Hurts Me in Elvis' portfolio terecht. Elvis zou de ballade nog een tweede keer opnemen op 20 juni 1968 en die versie maakte deel uit van de montage medley van de '68 Comeback Special. It Hurts Me werd vervolgens gecoverd door Elvis imitators als Elvis Dean & the Desperados (1979), Ronnie McDowell (1997), Ricky Norton (2008) en Steve Pitman (2012), en bij ons in Nederland door Triple Dynamite (2007). Het nummer werd in 1964 in het Frans gecoverd als Ca Fait Mal door Johnny Hallyday en die Franse versie werd in 2000 op zijn beurt gecoverd door Betty & the Bops. In 1971 ging Daniels solo met zijn Charlie Daniels band die een mix speelde van bluegrass, country en southern rock, en zijn eerste Billboard Top 10 hit was het humoristische Uneasy Rider in 1973. Bekende songs van hem zijn Still In Saigon en Long-Haired Country Boy, maar geen enkele werd zo bekend als de uptempo bluegrass song The Devil Went Down To Georgia, een nummer 1 countryhit die de derde plaats in de Billboard Hot 100 haalde en in 1979 de Grammy award in de wacht sleepte in de categorie Best Country Vocal Performance By A Duo Or Group. Het nummer werd door de hele Charlie Daniels Band geschreven en is gebaseerd op de melodie van de instrumental Lonesome Fiddle Blues van bluegrass fiddler Vassar Clements dat voor het eerst werd opgenomen door de Nitty Gritty Dirt Band op hun LP Will The Circle Be Unbroken uit 1972 met Clements op fiddle. Clements zelf nam het op op zijn titelloze LP uit 1975 waarop Charlie Daniels gitaar speelde, maar die uitvoering is een octaaf lager dan The Devil Went Down To Georgia dat in D mineur is. Een inspiratiebron voor de tekst over een fiddle wedstrijd tussen de duivel en de protagonist van het liedje is het gedicht The Mountain Whippoorwill van Stephen Vincent Benét uit 1925, terwijl de Faust thematiek van een deal sluiten met de duivel uiteraard universeel is. Daarnaast bevat The Devil Went Down To Georgia referenties naar de bluegrass traditionals Fire On The Mountain en Granny Does Your Dog Bite, naar de hillbillystandaard Ida Red en naar The House Of The Rising Sun, origineel een Amerikaanse folk song vòòr The Animals er een rocknummer van maakten. Een nummer van dit kaliber is natuurlijk een bron van covers en parodieën, en tot die laatste categorie behoort Travis Meyer's The Devil Went Down to Jamaica (geen reggae!) waarin de wedstrijd draait om de beste marihuana! Mark O'Connor nam in 1993 samen met Charlie Daniels een vervolg op getiteld The Devil Comes Back To Georgia met Johnny Cash als verteller, Marty Stuart als protagonist en Travis Tritt als de duivel. Covers zijn er van The Muppets (1980), Jerry Reed (1981), Tommy Cash (1982), Alvin & the Chipmunks (1993) en onze eigen Lee Towers (1999), er zijn versies gezongen in het Spaans, Hongaars en Tsjechisch, en acappella groep Home Free nam in 2015 het nummer op met Charlie Daniels himself op fiddle. In 2012 en 2017 werd er zelfs een Devil Went Down To Georgia bier gebrouwen gerijpt in bourbon vaten met toetsen van perzik, zoete zwarte thee en vanille... Charlie Daniels was te zien in de film Urban Cowboy (1980) en op TV in The Fall Guy (1983) en Murder She Wrote (1987), werd in 2007 lid van de Grand Ole Opry, nam zowel kinderalbums als kerstalbums als op, en schreef verschillende boeken waaronder Never Look At The Empty Seats: A Memoir, Let's All Make The Day Count: The Everyday Wisdom Of Charlie Daniels en The Devil Went Down To Georgia: Stories By Charlie Daniels. Hij begon zijn carrière vanuit de tegencultuur als liberaal gematigde langharige fiddler die zowel rednecks als hippies aansprak maar werd naarmate hij ouder werd door zijn lidmaatschap van de National Rifle Association, zijn verheerlijking van de zuidelijke waarden in songs als The South's Gonna Do It Again en zijn niet onder stoelen of banken gestoken uitgesproken standpunten inzake god & guns een symbool van het rechtse conservatisme in Amerika, wat zich reflecteerde in zijn merchandise van camouflage T-shirts tot stickers met de boodschap "only two things protect America: the grace of almighty God and the US military", zijn optredens voor de Amerikaanse legertroepen in Irak en zijn steun aan en concerten in Israël, in Amerika een politiek statement. Charlie Daniels trad nog steeds op en overleed onverwacht aan een beroerte na een hersenbloeding. Hij werd 83 jaar. Naar aanleiding van zijn dood werden de officiële vlaggen in de staat Tennessee halfstok gehangen
*** Gitarist Danny B. Harvey van The Rockats heeft een nieuwe incarnatie klaar van The Head Cat, zijn rockabillyproject dat in 1999 begon toen hij met drummer Slim Jim Phantom van The Stray Cats, zanger-basgitarist Lemmy Kilmister van Motörhead en gitarist Johnny Ramone van The Ramones een song opnam voor de verzamel-CD Swing Cats, A Special Tribute To Elvis. Dat smaakte naar meer en Harvey, Phantom en Lemmy gingen door als The Head Cat en brachten de albums Lemmy Slim Jim And Danny B (1999), Rockin' At Cat Club: Live From The Sunset Strip (2004, heruitgebracht als Rock 'n' Roll Riot On Sunset Strip), Fool's Paradise (2006) en Walk The Walk Talk The Talk (2010) uit. Na Lemmy's overlijden in 2015 op 70-jarige leeftijd twee weken na zijn laatste concert met The Head Cat werd zijn plaats ingenomen door David Vincent van death metal band Morbid Angel, en nu heeft Harvey een nieuwe versie van The Head Cat klaar die luistert naar de naam Headcat 13 en naast Harvey zelf bestaat uit basgitarist Alan Davey van space rockband Hawkwind en Frantic Flattops drummer Paul Vezelis. Hun nieuwe album bevat covers van onder meer Route 66 en Susie Q en een Whole Lotta Shakin' Going On duet met Harvey's echtgenote Annie Marie Lewis, de dochter van Linda Gail Lewis en dus een nichtje van Jerry Lee Lewis. Hun titelloze album Headcat 13 komt ook uit op vinyl *** Filmmaker Martin Scorsese gaat voor Showtime een documentaire draaien over David Johansen, frontman van The New York Dolls, een van de invloedrijkste punk-/glamrockbands van de jaren '70. De reden dat we dat hier vermelden? Ook Johansen's alter ego Buster Pointexter onder welke naam hij van 1987 tot 1997 vijf neo-swingplaten opnam zal aan bod komen. Johansen is er nu 70 en treedt nog steeds op. De documentaire wordt geproduced door Ron Howard, van 1974 tot 1984 Richie Cunningham in de TV-reeks Happy Days. ELVIS NIEUWS & GOSSIP Elvis' MGM concertfilm That's The Way It Was uit 1970 wordt 50 en dat is voor Sony collectors label Follow That Dream de gedroomde aanleiding voor de 50th Anniversary Edition That’s The Way It Was bestaande uit twee hardcover boeken samengesteld door David English en Pål Granlund (het duo achter de FTD uitgave The Making Of Viva Las Vegas), samen 600 pagina’s verpakt in een slipcase met "zeldzame en ongeziene foto’s", vergezeld van een 8 CD-set. De meer dan 450 minuten tellende "complete repetitie opnames" uit juli en augustus 1970 bevatten "nieuw ontdekt onuitgebracht materiaal" maar verschenen deels eerder verspreid over zowel officiële releases als Platinum: A Life In Music, One Night In Vegas, Elvis Aron Presley en eerdere TTWII box sets, als op bootlegs als The Brightest Star On Sunset Boulevard (Fort Baxter), Hang Loose (Bilko), There's Always Me (Bilko), de 3 DVD-set That's The Way It Is: The Complete Works, Get Down & Get With It, A Profile: The King On Stage, The Cream Of Culver City, Plugged In & Geared Up en International Heatwave *** Wie trouwens echt alles alles àlles van 50 jaar TTWII wil zal diep in de buidel moeten tasten want Erik Lorentzen, maker van het indrukwekkend driedelig TTWII boekwerk Elvis Summer Festival: That's The Way It Was (1200 pagina’s in een slipcase met in totaal "2000 foto’s waarvan de meerderheid nooit is gezien") kondigt voor 10 augustus een vierde en een vijfde TTWII hardcover boek aan, opnieuw verpakt in een kartonnen slipcase op LP formaat en samen goed voor nog eens bijna 600 pagina’s en "meer dan 100 kleur- en 1000 zwart-wit foto’s die u nog nooit zag, rechtstreeks van de originele negatieven" van de repetities en de concerten. Richtprijs: € 220,- *** FTD brengt ook een dubbele vinyl uit met een 55th Anniversary Edition van de Tickle Me (1965) soundtrack met single masters, undubbed masters, stereo mixes, mono mixes, outtakes en radio spots *** Ook aangekondigd: het boek Elvis, Firearm And Weapon Collector: An Illustrated Compendium waarin ene Paul Belard in full colour "honderden geweren, revolvers, pistolen, zwaarden, messen, machetes, degens en bayonetten van Elvis" oplijst *** Op 12 juli overleed de 27-jarige Benjamin Storm Keough, de oudste zoon van de nu 52-jarige Lisa Marie Presley en de enige kleinzoon van Elvis op wie hij ook een beetje leek. Keough's vader was muzikant Danny Keough, de eerste echtgenoot van Lisa Marie met wie ze gehuwd was van 1988 tot 1994. Hij kwam weinig in het nieuws maar tekende in 2009 een deal met Universal ter waarde van 5 miljoen dollar voor vijf albums, doch er is nooit één CD van hem verschenen. In 2010 was hij met Priscilla bij de viering van wat de 75ste verjaardag van Elvis zou zijn geweest en drie jaar geleden bezocht hij Graceland voor de veertigste sterfdag van Elvis. In 2012 was hij samen met Lisa Marie's drie andere kinderen uit in totaal vier huwelijken, een nu 31-jarige dochter en een 11-jarige meisjestweeling, te zien in de video clip van haar I Love You Because "duet" met Elvis. Keough kwam om het leven op zijn landhuis in Calabasas nabij Los Angeles "door een zelf toegebrachte schotwonde in de borst". Lisa Marie en Benjamin waren naar verluidt erg close en hadden op dezelfde plaats dezelfde keltische tribal tattoos die "eeuwigheid" symboliseren. |