|
24
september 2025
We wisten dat ie ernstig ziek was, maar het bericht kwam toch heel onverwacht omdat ie op een week geleden nog op Facebook zat: op 23 september liet zijn vriendin Steffi Hudl weten dat Randy Rich, de boomlange altijd even vriendelijke Duitser met de eeuwige glimlach, bezweek aan kanker. Een groot verlies omdat Rich niet alleen een meesterlijk rockabilly gitarist was, maar vooral een onwaarschijnlijk sympathieke peer.
|
...en
Stuart Warburton recenter!
|
20
augustus 2025 NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS
The Trouble Shakers zijn een nieuwe band met Peter Koopman (The Street, contrabas), Eric van Houtum (Al & the Moonshots, PV & the Heartbeats, gitaar), Antoine Hoeksma (Atomic 4, zang + gitaar) en John van Houttum (Al & the Moonshots, Atomic 4, drums) *** John en Eric zijn trouwens gestopt met Al & the Moonshots *** Na zeventien jaar trouwe dienst stapt pianist Michiel ten Hagen uit Cliff & his Lone Stars. Zijn afscheidsoptreden vindt plaats op zondag 28 september in De Bilt. Voorlopig zullen The Lone Stars zich laten versterken door twee roulerende pedal steel spelers, Keenan Schuck en oud-Lone Star Tom Ensink *** Ex-Supersonics John Rietberg drumt tegenwoordig bij An Evening With Chet, een tribute aan jazz trompettist Chet Baker *** Wie om ter hardst riep dat de Cruise Inn van de gemeente Amsterdam geen medewerking te verwachten had kreeg ongelijk: Nederland's oudste rock 'n' roll club kreeg een nieuwe locatie én een nieuw gebouw toegewezen op het "eiland" in Stadsdeel Oost. Verdere info volgt! *** Eind juni vond er een grote veiling plaats van de nalatenschap van de in 2011 op 75-jarige leeftijd overleden Andy Tielman, frontman van The Tielman Brothers en de godfather van de Indorock. U kon onder meer bieden op memorabilia, persoonlijke bezittingen, podiumkledij en gitaren, al hadden wij de indruk dat dat vooral zijn nieuwere gitaren waren *** Nieuw in Danny Vera's webshop: een metalen Sugah Rush clip top opbergblik *** Op 18 augustus verscheen de nieuwste single van William Smulders, een cover van de Bellamy Brothers countryrock hit Let Your Love Flow uit 1976 *** Cenobites hebben een nieuw album uit, The Scarlet Gospels *** Batmobile stelt hun nieuwe album voor op zaterdag 11 oktober in de Mezz in Breda *** Gespot in de studio: MindFucks, Liz Young & the Black Slacks en Dee's Honeytones *** Overleden op 31 juli: de op 10 juli 1958 geboren Gerrit Hillen, vanaf het eerste uur de drijvende kracht achter de Classic Carshow op Feel The 50's Venlo. Hillen was ook DJ en maakte voor Omroep P&M jarenlang het radioprogramma Jukebox Time *** En we staan ook even stil bij het overlijden op 22 juli van de op 11 maart 1948 in Den Haag geboren George Kooymans, de liedjesschrijver, zanger en gitarist die in 1961 op zijn dertiende met zijn buurjongetje Rinus Gerritsen de rockgroep Golden Earring oprichtte, toen nog The Golden Earrings, naam gekozen naar de gelijknamige instrumental van The Hunters (GB). Een van hun grootste internationale hits was in 1973 het mede door hem geschreven Radar Love, gecoverd door onder meer Batmobile, Graham Fenton's Matchbox (GB), Restless (GB), The Pharaohs (GB) en The Graveyard Johnnys (GB), waarin in de tekst Brenda Lee's Coming On Strong uit 1966 wordt genoemd. Trivia: de B-kant van Radar Love was het nummer Just Like Vince Taylor. Na zestig jaar zette Golden Earring er in 2021 een punt achter omdat bij Kooymans de spierziekte ALS was vastgesteld en zijn vingers te krom stonden om nog gitaar te kunnen spelen
BELGISCH ROCK ‘N’ ROLL NIEUWS
Crystal Dawn is op 7 augustus bevallen van een dochtertje dat luistert naar de naam Lula, 53 cm en 3,8 kilo rock 'n' roll *** Géén Teds & Rebels meer in Oordegem volgend jaar *** Omdat de jaren '50 niet alleen rock 'n' roll waren: na 4 jaar renovatiewerken heeft het Park van Vorst opnieuw het uitzicht van de jaren '50, met een opwaardering van het erfgoed: de paden werden vernieuwd en hertekend op basis van de historische plannen, de meeste banken, drie luifels en de verlichting zijn in ere hersteld, gerestaureerd of vervangen, en ook het chalet werd volledig gerestaureerd en krijgt binnenkort een nieuwe invulling als horecazaak *** En de prijs voor de beste Johnny Cash tribute band gaat naar Hello I'm Not Johnny Cash uit Luik. EUROPEES ROCK ‘N’ ROLL NIEUWS
The Hank Marvin Documentary is een nieuwe documentaire over de leadgitarist van The Shadows van de Australische regisseur Mat de Koning die Marvin volgt sinds de opnames van zijn twaalfde solo album Without A Word in 2017, verschillende videoclips voor hem maakte en ook werkt aan Marvin's binnenkort te verschijnen Live In Northampton 2002 Official Bootleg DVD. Hank Marvin woont al een aantal jaren in de Australische stad Perth. De docu wordt verteld vanuit het standpunt van Hank's zoon Ben Marvin wat een ongelimiteerde toegang tot de familie archieven betekent. Ook Cliff Richard en Shadows Brian Bennett en Bruce Welch verleenden hun medewerking *** Festivalorganisator Yesterday Once More (GB) kondigt voor november 2026 twee concerten aan van The Alvin Stardust Band, zijnde Glyn Davies (gitaar), David Clarke (basgitaar) en Dan Hogarth-Guest (drums) die Stardust begeleidden in de jaren '70, maar helemaal exclusief zouden we die optredens niet willen noemen want de heren deden dit al vaker. De zang is voor rekening van Chris(topher) Nott die eveneens eerder aantrad in Stardust tributes. De show zal te zien zijn tijdens Hemsby Elvis Week 2026 en het Brean Sands 70s event. Alvin Stardust alias Shane Fenton overleed in 2014 op 72-jarige leeftijd aan uitgezaaide prostaatkanker *** Het overlijden van heavy metal zanger Ozzy Osbourne was wereldnieuws, maar wist u dat Pat Boone een tijdlang Ozzy's buurman was in Beverly Hills en naar verluidt goed opschoot met de prins der duisternis? Boone's jazzy big band cover van Osbourne's Crazy Train van zijn album In A Metal Mood: No More Mr. Nice Guy uit 1997 werd gebruikt als begingeneriek van de reality reeks The Osbournes *** Ook dood: jaren '70 DJ Tongue Tied Danny, wereldbekend uit het fotoboek The Teds *** En ook jaren '70 ted/ jaren '90 DJ Memphis Paul is op 29 juni overleden op 76-jarige leeftijd. Paul Hillebrandt was de vader van Tony Hillebrandt, drummer van Toto & the Raw Deals, Darrel Higham & the Enforcers en Jack Rabbit Slim *** Olivier Laporte meldt het overlijden van David Pinto (F), drummer van The Wild Goners en Earl & the Overtones. Pinto had kanker en werd 54 jaar *** Matchbox laat weten dat er na het overlijden van frontman Graham Fenton nog niets formeel beslist is maar ze "als eerbetoon aan Fenton waarschijnlijk zullen blijven optreden met gitarist Steve Bloomfield en ritmegitarist Gordon Scott als leadzangers" *** Nu pas bekend: het overlijden in Berlijn op 8 november 2024 op 81-jarige leeftijd van het op 4 juni 1944 geboren sixties tiener idool Ricky Shayne aan wie Bear Family recent de CD One Of The Mods: The Complete Recordings From 1966-67 Plus wijdde. Sixties en mod, inderdaad, maar er staan wel toffe versies op van We Say Yeah, Mean Woman Blues, My Babe, Apron Strings, Hello Josephine (in het Italiaans) en onder de titel Nachtexpress Nach Nashville Tennessee zelfs een in het Duits gezòngen Peter Gunn. Shayne, geboren met Frans-Libanese roots in Cairo op 4 juni 1944 als George Albert Tabett, groeide als tiener op in Parijs en begon zijn carrière in Italië als “namaak Brit” waar hij in 1966 te zien was in de Italiaans-Duitse muziekfilm La Battaglia Dei Mods alias The Battle Of The Mods alias Crazy Baby. Eind jaren '60 verhuisde hij naar Duitsland waar hij furore maakte als schlagerzanger en ook weer te zien was in films en op televisie (Derrick!). Vanaf eind jaren '80 ontwierp hij samen met zijn vrouw mode, en tussen de bedrijven door verhandelde hij kledingstoffen en runde hij in Düsseldorf een kiosk, al scheerde hij met geen enkele van deze activiteiten hoge toppen. In 2019 was hij het onderwerp van de documentaire realityreeks Shayne. Hij was al geruime tijd ziek *** Eén voor één gaan ze er allemaal aan: na dertig jaar stopt het Britse gedrukte UK Rock 'n' Roll Magazine met als afscheidsgroet Elvis op de cover. UK Rock 'n' Roll Magazine begon in 2004 onder de naam Southern Rock. De oorzaken voor de stopzetting, met name stijgende productiekosten en een dalende verkoop, zijn ons niet onbekend. De lopende abonnementen worden overgenomen door het glossy Vintage Rock magazine *** De intussen ook al 81-jarige Dave Edmunds (GB), een van de eerste artiesten die midden in de flower power tijd teruggreep naar de rock 'n' roll en dat vanaf zijn debuutsingle Sabre Dance uit 1968 met zijn eerste groep Love ScuLPture, is na een hartaanval overleden in de armen van zijn echtgenote maar volgens haar opnieuw tot leven gekomen na hartmassage. Edmunds is bekend van singles als de Smiley Lewis/Fats Domino cover I Hear You Knocking (1970), The Race Is On (1981, begeleid door The Stray Cats) en King Of Love (1990) en werkte als producer met Shakin' Stevens & the Sunsets (hun debuut album A Legend, 1970), The Stray Cats (hun eerste twee LP’s), King Kurt (het album Ooh Wallah Wallah, 1983) en Dion (Yo Frankie, 1989). In 1985 was hij de muzikale leider van Carl Perkins' Britse live TV special Blue Suede Shoes: A Rockabilly Session. Volgens sommige bronnen zou Edmunds een tijd in coma zijn gehouden en hersenschade en geheugenverlies hebben opgelopen, anderen beweren dat hij inmiddels het ziekenhuis heeft verlaten en hoopt op een volledig herstel *** En ook met Jeff Lynne (77) gaat het niet goed: de leider van Electric Light Orchestra (de symfonische versie van Roll Over Beethoven uit 1973, Rock 'n' Roll Is King in 1983) en opper-Travelling Wilbury cancelde op 13 juli "the final show" van zijn Over And Out afscheidstour met ELO (opgericht in 1970, gesplit in 1986 en heropgericht als Jeff Lynne's ELO in 2014) in Hyde Park in London om gezondheidsredenen: hij lijdt aan een systemische infectie. Bij eerdere concerten op de tour zag hij er al slecht uit, was soms de draad van zijn teksten kwijt, bewoog hij traag en liep hij er verloren bij zonder zijn gitaar (Lynne had zijn pols gebroken in een ongeval met een taxi). Volgens sommigen zou hij aan dementie lijden *** Doug Holliday (D) brak dan weer zijn voet toen hij tijdens het Rockabilly Days festival in Baden-Württemberg auto’s uit de modder hielp trekken
*** En Nico Duportal (F) herstelt van een knie operatie *** De Oostenrijkse promotor Sybille Detta werd gediagnoseerd met borstkanker en vat de koe gelijk bij de horens met 24 weken chemo en immuuntherapie *** Na zeventien jaar opnieuw bij elkaar in de originele line up uit 2008 met Mark Sprex (Rhumba Kings), Mark Penington (Caravans, Guana Batz) en Fantomas Thomas Lorioux (Kings Of Nuthin', Frantic Flintstones), voor de gelegenheid aangevuld met Craig Boyd: Mark & the Slum Dogs (GB). Verwacht u aan een nieuw album! *** Gespot in de studio: Guana Batz (GB), Cat Lee King & his Cocks (D), The Wolftones (GB), The Holloway Echoes (GB), Diamond Daddio's (GB) en The Orbitunes (S) *** Hervé Loison alias Jake Calypso gaat eind september opnemen in de Sun studio in Memphis samen met Charlie Feathers' zoon Bubba Feathers *** Lord Herbert Sarongster III alias Rochee van Rochee & the Sarnos (GB) heeft een nieuw album uit getiteld Thynk Pynk begeleid door Boz Boorer (GB) en onze hoogsteigen Batmobile *** Het nieuwe Rimshots (GB) album naar aanleiding van de 40ste verjaardag van de band wordt een dubbel LP met als tweede plaat een heruitgave van hun titelloze debuut LP uit 1993 op Rockhouse, voor het eerst beschikbaar op vinyl. Op CD zou er slechts een "kleine oplage" geperst worden *** Voormalig Flyinger Saucers bassist Pete Pritchard heeft een boek uit getiteld Touching Bass: My Rock 'n' Roll Life *** Ray Collins (D) treedt vanaf heden ook op als trio begeleid door Cat Lee King op piano en bongos en Jimmy Maxwell van Ray Collins' Hot-Club op contrabas. De muziek wordt omschreven als jazzy jive meets exotica *** Manni Feinbein van Sunny Domestozs (D) verkoopt zijn "space bass" contrabas *** Gesplit: The Best Bad Influence *** Heropend in Broad Street 2 te GL18 1AH Newent, de hometown van Joe Meek: de Red Lion pub waarover Meek het nummer The Old Red Lion schreef, in 1957 als demo opgenomen door The Kids (Joy & Dave) en te vinden op de in 1998 verschenen Dave Adams CD The Dave Adams Story. Adams was Meek's rechterhand, Joy was Dave's zus en samen brachten ze verschillende singles uit. Adams nam ook een demo van Telstar op met The Outlaws *** Nog meer Joe Meek nieuws: TalkingPictures TV heeft de verloren gewaande jeugdmisdaad film Linda uit 1960 teruggevonden die op de "75 Most Wanted" lijst van het British Film Institute van als verloren beschouwde films stond. Van de titeltrack is bekend dat het van Joe Meek is, of de film nog meer Meek muziek bevat kan nu onderzocht worden *** En op 24 juli overleed de op 28 oktober 1927 geboren Britse jazz zangeres Cleo Laine. Joe Meek was de engineer van haar jazzy 4 track crooner EP Cleo Sings Elizabethan uit 1959 *** Eerder overleed op 16 juli Chris R. Jackson, 35 jaar lang de organisator van het Americana festival (GB). Jackson leed aan prostaatkanker *** Jim Plummer's zoon Dan Plummer stopt in september na zestien jaar bij The Firebirds (GB): tot 2013 speelde hij ritmegitaar, daarna schakelde hij over op contrabas, en in 2021 keerde hij terug naar de gitaar. Dan's echtgenote is in verwachting van hun tweede dochter. Daarmee is de populaire Britse band opnieuw een trio met Jim Plummer op gitaar, Rich Lorriman op contrabas, en op drums nieuwkomer Spencer Lingwood die eerder door Engeland trok met de theaterproducties Rockin’ On Heaven’s Door, Rock ’n’ Roll Paradise en Be Bop A Lula *** Tot eind juli liep in de Britse theaters de musical Marie & Rosetta die het verhaal vertelt van gospelzangeres Sister Rosetta Tharpe die omwille van haar woeste gitaarspel wordt beschouwd als de peetmoeder van de rock 'n' roll en van haar protegé Marie Knight, tegen de achtergrond van het racisme en de vooroordelen waarmee ze als zwarte vrouwen werden geconfronteerd in het gesegregeerde zuiden in 1946, het jaar waarin de musical zich afspeelt. Tharpe werd gespeeld door de Britse soulzangeres Beverley, euh, Knight, Marie Knight door nieuwkomer Ntombizodwa Ndlovu. Er zijn momenteel geen plannen om Marie & Rosetta naar het Londense West End te brengen. AMERIKAANS ROCK ‘N’ ROLL NIEUWS (‘50s/’60s)
Op 27 juni ging op de Amerikaanse betaalzender HBO de documentaire My Mom Jayne in première over de zoektocht van Mariska Hargitay naar informatie over haar moeder Jayne Mansfield die in 1967 op haar 34ste om het leven kwam bij een autocrash toen Hartigay slechts drie jaar was. De docu is gebaseerd op publieke documenten als filmbeelden en interviews met de actrice uit The Girl Can't HeLP It (1956), de inhoud van een familiekluis die niet meer geopend was sinds 1969, en gesprekken met haar oudere broers en zussen die wél herinneringen aan hun moeder hebben. Geen idee waar we My Mom Jayne hier zullen kunnen zien *** Van de ene sexbom naar de andere: 4 augustus was de sterfdatum van Marilyn Monroe, altijd goed voor een brokje Marilyn nieuws. Dit jaar kwam dat in de vorm van LA Coroner, een nieuw boek van Anne Soon Choi over Thomas Noguchi, in 1962 het jongste lid van het team dat de lijkschouwing verrichtte op de actrice. De nu 98-jarige Noguchi beweert volgens het boek er destijds niet van overtuigd te zijn geweest dat Monroe zelfmoord pleegde, maar de kans niet kreeg extra onderzoeken uit te voeren. Hij stelt dat er in haar maag en darmen geen zichtbare sporen van pillen te zien waren en dat het hoofd van de afdeling toxicologie het niet nodig achtte om verdere tests uit te voeren op de organen ondanks de aanwezigheid van dodelijke levels van pentobarbital en chloraalhydraat in haar bloed. "Het is waarschijnlijk dat het zelfmoord was, maar het is onmogelijk uit te sluiten dat Marilyn is gestorven aan bijvoorbeeld een fatale injectie. We hebben niet bewézen dat ze zelfmoord pleegde”, zo wordt Noguchi geciteerd. Wij kunnen daar onmogelijk iets zinnigs aan toevoegen, maar feit is dat dit niet overeenstemt met wat hij in 1982 en 1985 verklaarde toen de politie van Los Angeles het onderzoek heropende, noch met wat hij zelf schreef in zijn autobiografie Coroner uit 1983: toen heette het dat het onderzoek geheel gebeurde conform de standaard procedures uit 1962. Kortom: Noguchi had in het verleden verschillende keren de kans om eventuele twijfels te uiten, maar deed dat nooit en liet in 1982 zelfs het tegendeel optekenen. Het mysterie blijft... *** Op 3 juni werd voor het Ryman Auditorium in Nashville een levensgroot beeld onthuld van George Jones die in 1956 lid werd van de Grand Ole Opry. In een toespraak gaf Jones' weduwe aan te hopen een nieuw George Jones museum te kunnen openen - zijn museum sloot in 2021. In 2015 werd voor het Ryman een standbeeld geplaatst van Little Jimmy Dickens, sindsdien volgden Bill Monroe, Loretta Lynn en Charley Pride *** De 86-jarige Ray Stevens (Ahab The Arab, 1962) werd op 4 juli gehospitaliseerd met pijn in de borst. Artsen concludeerden dat hij een lichte hartaanval had gehad. Op 7 juli ging hij onder het mes, op 9 juli mocht hij intensieve verlaten *** Ook met surfgitarist Paul Johnson van The Bel-Airs gaat het niet goed. Johnson lijdt al jaren aan leukemie, en om zijn medische kosten te helpen dragen heeft ie zijn klassiekers Mr. Moto en Squad Car heropgenomen en uitgebracht op vinyl single onder de groepsnaam Par Avion met muzikale hulp en medewerking van onder meer John Blair en Dusty Watson (Jon & the Nightriders) en Ferenc Dobronyi (Pollo Del Mar, Frankie & the Poolboys) *** Sandra Hall alias Sandra Dawn, zangeres van The Platters in de tweede helft van de jaren ‘60, is in goede gezondheid teruggevonden nadat ze verdwenen was in Brooklyn, NY. De 80-jarige Hall die aan dementie lijdt ontsnapte na een bezoek aan een shopping center in de metro aan de aandacht van haar verzorgster en werd vier dagen later door de politie teruggevonden in een ziekenhuis in Manhattan. Het is onbekend waar ze die dagen geslapen en gegeten heeft. Dawn was in 1965 een van de zangeressen die originele Platters leadzangeres Zola Taylor opvolgden die in 1964 uit de groep stapte. Ze bleef tot 1969 en nam met hen onder leiding van Sonny Turner nummers als I Love You 1000 Times, With This Ring en Washed Ashore op voor Musicor Records *** Op 5 juli overleed Brenda Marie Wilson, op 24 november 1949 geboren als dochter van Jackie Wilson. Brenda zong ook zelf maar was vooral achter de schermen actief als producer en promotor. Ze richtte de non-profit organisatie The Jackie Wilson Foundation op die jonge artiesten een steuntje in de rug wil geven, schreef de boeken The Jackie Wilson Story: The House That Jack Built en The Life Of Jackie Wilson: The Legacy Continues, en leidde de Offspring Of Legends entertainment groep *** 58 jaar na zijn overlijden verschijnt een nieuw album van Woody Guthrie getiteld Woody at Home - Vol 1 + 2 met onuitgegeven opnames waaronder de enige bekende opname van een van zijn beroemdste songs, Deportee, en een home recording van This Land Is Your Land. Het gaat om opnames die Guthrie in 1951 en 1952 maakte met een bij momenten vals klinkende gitaar, één microfoon en een bandopnemer in zijn appartement in Brooklyn, New York: je hoort niet alleen Guthrie zingen maar ook het lawaai dat zijn kinderen maken en piepende deuren *** Abraham J. Santiago, auteur van naslagwerken als Acappella Living In The Shadows 1963-1973: A Social History (2016) en Puerto Rican Contribution To Rhythm & Blues Vocal Group Harmony And Beyond (2025), gaat zijn eigen muziektijdschrift uitgeven getiteld Street Corner Magazine, Celebrating The Legacy Of Street Corner Harmony *** In oktober, net op tijd voor de feestdagen, verschijnt The Complete Johnny Cash: Lyrics From A Lifetime Of Songwriting, een bundeling van alle liedjesteksten die de Man In Black schreef en dat waren er op 55 jaar bijna 500, inclusief nooit eerder geziene facsimile’s van Cash's eigen hanenpoten en nooit eerder gepubliceerde teksten *** The Answer is: A Guide To The Lost Art Of The Answer Records is een nieuw boek van Bob Leszczak over - u bent overduidelijk een kenner - de antwoordplaten die hun hoogdagen beleefden in de jaren '50 en '60. Leszczak zong begin jaren '80 bij The Duprees *** De nu 90-jarige Carol Kaye, basgitariste en tussen de soep en de patatten door ook akoestische gitariste op naar schatting 10.000 studio opnames van onder meer Ritchie Valens (La Bamba, Donna), The Olympics (Hully Gully), Shelley Fabares (Johnny Angel), Dodie Stevens (Pink Shoe Laces), The Crystals (Then He Kissed Me), Nancy Sinatra (These Boots Are Made For Walking), The Ronettes, Sam Cooke, The Beach Boys en The Marketts weigert haar opname in de Rock 'n' Roll Hall Of Fame op 8 november in Los Angeles in de categorie "artiesten wiens originaliteit en invloed een dramatische impact hadden op de muziek" omdat ze vindt dat "dat niet het werk van studiomuzikanten reflecteert die onderdeel zijn van een team en geen solo artiesten. Ik weiger deel uit te maken van een proces dat iets anders is dan waar ik in geloof en waar anderen van profiteren, dat de waarheid niet weerspiegelt". Wellicht heeft haar weigering ook iets te maken met haar afschuw van de term "wrecking crew" waarmee de groep studiomuzikanten waar ze deel van uitmaakte algemeen wordt aangeduid omdat ze die beledigend vindt *** Voor wie dacht dat Bear Family (D) definitief gestopt was met die grote dikke luxe boxen verschijnt na de 20 CD Memphis Blues Box uit 2023 op 5 september The Rich-R-Tone / Folk Star Story, een 12 CD box met 317 bluegrass, country, gospel, fiddle breakdowns en hillbilly boogie opnames 1946-1954 inclusief eeen hardcover boek van meer dan 200 paginas *** Adios, Farewell, Goodbye, Good Luck, So Long: On Stage 1964-1974 is een Omnivore 3 CD box van Buck Owens & his Buckaroos met 78 live opnames van 1964 tot 1974 waarvan 75 voor het eerst op CD, afkomstig van platen als The Exciting Sounds Of Buck Owens & his Buckaroos Live From Richmond, Virginia 1964 (eerder te vinden op de website van de Country Music Hall Of Fame And Museum Archives), Buck Owens' Show In Japan, Live In New Zealand, Buck Owens' Show Live At The Sydney Opera House, Big In Vegas en Live At The Nugget. Twintig tracks verschenen nooit eerder en werden opgenomen in Macy's 7th Avenue Store in 1967, het Buck Owens Golf Tournament Dinner in 1973 en een Toys For Tots benefiet in het Bakersfield Civic Auditorium in 1973. Bij de box steekt een full colour boek van 56 paginas *** De makers van de film Back To The Future uit 1985 zijn op zoek naar de gitaar die Michael J. Fox bespeelde in de scene waarin het door de tijd reizende hoofdpersonage hoogstpersoonlijk de rock 'n' roll uitvond wanneer de uit het heden afkomstige Marty McFly op een highschool bal even meejamt met de plaatselijke band Marvin Berry & the Starlighters en het nummer Johnny B. Goode ("an oldie where I come from") uit de mouw schudt, waarop Marvin Berry snel zijn neef Chuck opbelt die al lang op zoek was naar een nieuw geluid. Da's een leuke tongue in cheeck scene waarbij het even niet ter zake doet dat de kersenrode Gibson ES-345 eigenlijk uit 1960-1961 stamt terwijl de scene zich afspeelt in het jaar 1955 (Chuck Berry nam Johnny B. Goode op in 1958), maar wat nu telt is dat die gitaar zoek is sinds de film werd gemaakt: toen in 1989 het vervolg Back To The Future 2 werd gedraaid bleek ze onvindbaar bij gitaarshop Norman’s Rare Guitars in Los Angeles bij wie ze de Gibson hadden gehuurd voor de eerste film. Gitaarbouwer Gibson start nu een wereldwijde zoektocht die zal verwerkt worden in een nieuwe documentaire getiteld Lost To The Future naar aanleiding van de 40ste verjaardag van de film, zoektocht die hopelijk bekroond wordt met het terugvinden van de gitaar. Over waar de gitaar zich zou kunnen beginnen doen verschillende theorieën de ronde, maar volgens ons is ze gewoon verzwonden in het ruimte-tijds continuüm dat zo'n belangrijke rol speelt in de filmtrilogie. Helaas is het serienummer onbekend, maar de gitaar kan geïdentificeerd worden omdat er op de twaalfde fret geen gesplitste parallellogram inlay staat maar een gewoon streepje *** En toeval of niet, maar op dinsdag 21 en zaterdag 25 oktober kan je in alle Belgische Kinepolis bioscopen in het kader van hun Movie Classics nog eens een keertje Back To The Future bekijken op het grote scherm. Info: www.kinepolis.be ***
AMERIKAANS ROCK ‘N’ ROLL NIEUWS (’50s RIP’s) Al een paar jaar niets meer gehoord van de op 13 augustus 1938 geboren Dave "Baby" Cortez, en nu weten we waarom: Cortez, bekend van de instrumentale orgel hits The Happy Organ (1959) en Rinky Dink (1962), blijkt in 2022 te zijn overleden zonder dat iemand er bij stil stond. Cortez werd herontdekt door Norton Records voor wie hij in 2011 na 38 jaar afwezigheid een nieuw album opnam, waarna hij prompt weer verdween, en het laatste dat we van hem hoorden was dat hij ergens in een kerk in Ohio het kerkorgel bespeelde. Zijn dochter had al een aantal jaren geen contact meer met de kluizenaar, en Cortez zou zijn begraven zijn in een naamloos graf *** Op 4 januari overleed de op 31 mei 1939 geboren Richard Knight Dunbar Sr. van The Starfires die in 1958 twee doo-wop singles uitbrachten op Decca, Tomorrow/ Love Is Here To Stay en I Have Someone/ Three Roses. In de jaren '60 zong hij met mede-Starfire James Leon "Jimmy" Diggs in soul duo The Knight Brothers, later dook hij op in moderne versies van The Orioles en Bill Pinkney's Drifters. Dunbar was 85 jaar *** Op 24 februari overleed William H. "Bill" Keith Jr. die in de jaren '50 zong bij The Blend-Tones maar in 1961 niét meedeed op hun enige single Lights Please/ She's Gone omdat hij op dat moment zijn dienstplicht vervulde. Later (begin jaren '90?) zong hij lead op de single Philadelphia Girl van The PhiladeLPhia Students, een nieuwe versie van The Students die in 1957 de single Mommy And Daddy/ My Heart Is An Open Door uitbrachten *** Op 11 maart overleed de 88-jarige Leonard Floyd Black Sr, geboren op 17 maart 1936 en begin jaren '50 mede-oprichter van The Crystals die voor DeLuxe Records en Rockin' Records nummers als My Girl en de Capris cover God Only Knows opnamen. De groep viel rond 1957 uit elkaar *** Op 1 april overleed de op 14 mei 1935 geboren Wayne Jackson Handy die in 1957 Say Yeah schreef en opnam, nummer dat werd gecoverd door Sammy Salvo, The Southerners, Tony Middleton & the Willows, Ollie Shepard, Johnny Devlin, Johnny Rebb, Jim Pembroke & the Boys (GB/FI) en Tommy Halldén (S). Handy nam in totaal zes singles op voor Renown Records maar zette gedesillusioneerd in de muziek na zijn legerdienst zijn studies handel verder. Naast Say Yeah haalden ook zijn Betcha' Didn't Know, I Think You Oughta Look Again, Seminole Rock 'n' Roll, Problem Child en I'll Never Be The Same uit 1958-1959 de rock 'n' roll compilaties. Ergens in de jaren '60 volgde nog één single als Handy & Landy, maar Handy maakte carrière in het bankwezen in plaats van in de muziek. Hij werd 89 jaar *** Op 5 april overleed de als Elwood Paul "Boogas" Dugas op 19 december 1938 geboren swamp rocker Bobby Page, (on)bekend van uptempo nummers als I Love My Baby, Like Twist en Hippy Ti Yo en smeuïge ballades als Loneliness, Tired Hanging 'Round en Sweet Surrender. Hij is altijd blijven optreden, later als Bobby & the Rockers en in recentere tijden tot minstens 2022 als Swamp Pop Express. Zijn in de jaren '50 onuitgebracht I Love My Baby was in 2018 samen met twee andere nummers van zijn band The Riff Raffs te horen in de film The Green Book. Page overleed in een verzorgingstehuis. Ace Records bracht in 1996 de CD Roy Boogie Boy Perkins with Bobby Page & the Riff Raffs: Ram Records "Master Of The Trail" Volume Three uit *** Op 11 mei overleed op 98-jarige leeftijd de op 4 oktober 1926 geboren Joseph H. "JoJo" Wallace, leadzanger van gospelgroep The Sensational Nightingales. Wallace leerde het vak eind jaren '40 in de door hem opgerichte Silveraires die vanaf 1949 minstens zeven 78 toeren uitbrachten. Daarna stapte hij over naar de reeds in 1942 opgerichte Sensational Nightingales die anno 2025 nog steeds bestaan. Wallace bleef bij hen zingen tot 2021. In 2014 verscheen het boek Sensational Nightingales: The Story Of Joseph "Jo Jo" Wallace & The Early Days Of The Sensational Nightingales van Opal Louis Nations ***
Op 16 mei overleed de op 17 maart 1939 geboren Bill Engelhart van The Blue Notes, een groep uit Tacoma, Washington die in 1959 de single I Love An Angel uitbracht. De single verscheen onder de naam Little Bill & the Blue Notes en dat viel niet in goede aarde bij groepsleden Buck Ormsby en Robin Roberts die gelijk overstapten naar een ander lokaal bandje genaamd The Wailers. The Blue Notes zouden een jaar later splitten en Engelhart ging bij The Adventurers, die in 1961 Richard Berry's Louie Louie coverden... net als Rockin' Robin Roberts begeleid door The Wailers. Wie eerst was weten we niet, maar het zou nog twee jaar duren vòòr The Kingsmen in 1963 Louie Louie de eeuwigheid in zongen. Engelhart liet The Adventurers in 1961 achter zich en nam met een nieuwe Blue Notes bezetting in 1964 de LP Recorded Live At The Fiesta Club op. Het meest opvallende bij dit alles is dat Engelhart eigenlijk niet kon stappen en gebonden was aan een rolstoel, een beugel en een wandelstok nadat hij als kind polio had, wat hem er niet van weerhield zijn leven lang muziek te maken, onder meer twintig jaar lang met Rod Cook, gitarist van rockabilly band The Dusty 45s. Daarnaast publiceerde hij twee boeken met anecdotes uit dat leven, Next Stop Bakersfield (1999) en So Anyway (2005). Hij bleef optreden tot hij dat in 2021 niet meer kon na een dementie diagnose in 2018, waarna hij zich toelegde op kunstschilderen
*** Op 7 juni overleed de op 5 oktober 1933 geboren Joseph Lyndol Edwards, beter bekend als Joe Edwards, de vaste fiddler van de Grand Ole Opry vanaf eind jaren '60 tot hij in 1999 werd ontslagen. Naast de fiddle beheerste hij ook de gitaar, de mandoline, de banjo, de bas en drums. In 1955 begon hij op z'n 21ste op recommendatie van Ernest Tubb's gitarist Billy Byrd te spelen bij Martha Carson, en hij speelde ook bij ondermeer Wilma Lee & Stoney Cooper. Zelf bracht hij ook een aantal singles (het instrumentale Patsy, 1960) en albums uit zoals Joe Edwards Plays Modern Country Guitar (1966), een kerst album en een gospel album. Hij werd 91 jaar
*** Op 13 juni overleed Betsy Gay, echte naam Elizabeth Ann Cashen née Gunst op 2 februari 1929, de op één na laatste levende actrice die nog aantrad in de "Our Gang" komedies van de Little Rascals in de jaren '30. Haar laatste filmrol was in 1943, waarna ze aanvankelijk als jodelaarster in de country muziek stapte. Ze nam op voor Capitol en Decca en werkte samen met artiesten als Spade Cooley, Dale Evans, Tex Williams, Merle Travis en Cliffie Stone, ondermeer in de Town Hall Party TV shows. In 1953 coverde ze Big Mama Thornton's Hound Dog, en haar Cool Man uit 1954 schopte het tot rock 'n' roll compilaties. Geheel terzijde: als onze dossiers nog kloppen is de enige nog levende Little Rascal nu de nu 96-jarige jaar Sidney Kibrick *** Op 14 juni overleed op 84-jarige leeftijd Michael Frank "Mike" Borchetta Jr, muziekpromotor en record company executive voor onder meer Capitol, RCA, Mercury en Philips, in welke functie hij samenwerkte met artiesten als The Beach Boys, Glen Campbell, The Four Seasons en Dusty Springfield. In 1962 was hij producer en co-auteur van de single My Sting Ray/ RPM van The Four Speeds, een studiogroep van Gary Usher. Hij schreef ook mee aan You're Just Right van Dave "Baby" Cortez, Competition Coupe van The Astronauts, I'll Wait van The Blossoms, Lonely Surfer Boy van The Sunsets, Devil Train/ Rambling van The Ramblers en Board Party/ Barefoot Adventure van The Pendeltons. Naast de muziek kweekte hij racepaarden *** Op 18 juni overleed de op 19 februari 1943 als Lugee Alfredo Giovanni Sacco geboren sixties zanger Lou Christie (The Gypsy Cried en Two Faces Have I in 1963, Lightnin' Strikes en Rhapsody In The Rain in 1966, I'm Gonna Make You Mine in 1969). Christie's falsetto werd voor het eerst gehoord in 1959 en tot 1962 bracht hij verschillende singles uit op kleine labels zoals The Jury van Lugee & the Lions. Op zijn titelloze debuut LP uit 1963 staan verschillende nummers die kunnen bestempeld worden als teen rock. Ná de gouden jaren en vòòr de oldies jaren (de Beach Boys medley Summer '81 Medley onder de naam The Cantina Band in 1981, het Since I Don't Have You/ It's Only Make Believe duet met Lesley Gore in 1986) werkte hij als vrachtwagenchauffeur. Na het overlijden van Bobby Rydell verving hij Rydell in de "supergroep" Dick Fox's Golden Boys met Frankie Avalon en Fabian. Christie leed aan kanker, werd 82 jaar en was bezig met het schrijven van zijn autobiografie *** Op 21 juni overleed op 86-jarige leeftijd de op 1 mei 1939 geboren tenor Wesley Thomas “Tot” Forbes Sr, leadzanger van doo-wop groep The Starlarks die in 1956-1957 twee singles uitbrachten, Fountain Of Love/ Send Me A Picture Baby en Heavenly Father/ My Dear. In die Starlarks zat ook Fred Parris, en Forbes werd lid van diens groep The 5 Satins nadat Parris terugkeerde uit zijn legerdienst en nieuwe 5 Satins bij elkaar floot. Forbes zong dus niet mee op hun daarvòòr opgenomen hit In The Still Of The Night, wél op songs als I'll Be Seeing You (Ember), Your Memory (Cub) en The Masquerade Is Over (Chancellor). Begin jaren '60 zaten Parris en Forbes ook samen in The New Yorkers die twee singles uitbrachten, Miss Fine/ At Night (Dream A Little Dream) en A Little Bit/ Tears In My Eyes, en ze brachten ook nog eens twee singles uit onder de naam The Wildwoods, Golden Sunset/ Here Comes Big Ed en When The Swallows Come Back To Capistrano/ Heart Of Mine. In 1960 bracht Forbes met The Scarlets de single Truly Yours/ East Of The Sun uit. Na de muziek werd Forbes een hoog aangeschreven psycholoog die diende aangesproken als Dr. Forbes *** Op 22 juni overleed de op Valentijnsdag 1937 geboren Chris(tian) Scott, tenor bij The G-Clefs vanaf de oprichting van de groep tot ze in 2012 stopten. Scott had al langer hartproblemen en overleed onverwachts op zijn 88ste. Hij richtte begin jaren '50 samen met zijn broers Teddy en Timothy Scott de groep op die doo-wop nummers als Ka-Ding Dong, 'Cause You’re Mine, Symbol of Love, I Understand (Just How You Feel) en A Girl Has To Know uitbracht. Na de succesvolle sixties soul jaren waren de disco seventies een stille periode voor de groep die in de jaren '80 opnieuw overeind krabbelde. Het laatste G-Clefs album, Then & Now, verscheen in 1988. Naast de muziek werkte Scott in verzekeringen en beheerde hij eigendommen voor een bedrijf gespecialiseerd in eigendomsmanagement diensten. Het enige nog levende G-Clefs groepslid is nu baszanger Robert Joseph "Joe" Jordan *** Nog op 22 juni overleed de op 19 december 1934 geboren Assing Leonard Gonzales "Aki" Aleong die zowel actief was in de muziek als in de film. In 1957 was hij te zien in de jeugdmisdaad film Motorcycle Gang (1957), een jaar later was hij co-componist en producer van de dangerous doo-wopper Shombalor van Sheriff & the Ravels. In 1961 haalde hij met zijn pop single Trade Winds Trade Winds de 101ste plaats in de Bubbling Under The Hot 100, en in 1963 zong hij op de voor het grootste deel instrumentale LP Come Surf With Me van Aki Aleong & the Nobles. Later werkte hij als manager voor Capitol, Polydor en Liberty, alvorens in 1983 de muziek te laten voor wat ze was om zich full time toe te leggen op zijn filmcarrière. Hij overleed op zijn 90ste aan de gevolgen van dementie *** Op 24 juni overleed de op 22 juni 1943 geboren Bobby Sherman (echte naam: Robert Cabot Sherman Jr) wiens debuutsingle Judy You'll Never Know in 1962 teen pop was met op de B-kant de novelty song The Telegram. Zijn Nobody's Sweetheart/ I Wanna Hear It From Her was in 1963 een productie van Sal Mineo die uiteindelijk midden jaren '60 leidde tot een vaste plaats in de pop TV show Shindig. Eind jaren '60 begin jaren 70 scoorde hij enkele pophits als Little Woman (1969), La La La (If I Had You) (1969), Easy Come Easy Go (1970), Julie Do Ya Love Me (1970 ) en Cried Like A Baby (1971). In de jaren '70 liet hij de muziek voor wat ze was en werd ie ambulancier en hulpsheriff. In 1983 was hij samen met Fabian te zien in de parodische muziekfilm Get Crazy. In maart 2025 werd bekend dat Sherman aan uitgezaaide nierkanker leed. Hij werd 81 jaar *** Op 26 juni overleed op zijn 93ste de op 21 juni 1932 in Buenos Aires geboren filmcomponist Boris Claudio "Lalo" Schifrin. Schifrin won vijf Grammy awards, was genomineerd voor vier Emmy's en zes Oscars, en kreeg in 2019 een ere-Oscar voor zijn totale oeuvre. Hij begon zijn carrière met jazz en Latijns-Amerikaanse muziek, onder meer als arrangeur voor Xavier Cugat, maar is vooral bekend van de filmmuziek voor jaren '70 films als Bullitt, Kelly's Heroes, Dirty Harry, Joe Kidd, Enter The Dragon, Magnum Force, The Eagle Has Landed, The Amityville Horror, Sudden Impact, en natuurlijk deze, gebaseerd op de morse code voor de letters M en I, hier in de versie van The Ventures uit 1967:
*** Predikant Jimmy Lee Swaggart is op 1 juli het rijk Gods binnengegaan. De derde van de drie Lewis neven werd sinds 15 juni na een hartstilstand in kritieke toestand in een coma gehouden. De 90-jarige Swaggart was een dubbele neef van Jerry Lee Lewis, namelijk de zoon van de zus van de moeder van JLL die gehuwd was met de neef van de vader van JLL, en werd als succesvolle telepredikant altijd beschouwd als het heilige schaap van de familie tot hij in 1988 en in 1991 betrapt werd bij een prostituée. Swaggart sloeg naar eigen zeggen een aanbod van producer Sam Phillips af om gospel op te nemen voor Sun Records maar sleepte in 1981 een Grammy nominatie in de wacht voor zijn gospel album Worship. In 2022 verscheen op zijn eigen religieuze JIM Records de CD Jimmy Lee & Jerry Lee - The Boys From Ferriday met negen gospel duetten met een bijzonder frêle Jerry Lee Lewis *** Op 11 juli overleed op 98-jarige leeftijd de op 12 april 1927 geboren harmonicaspeler "Cadillac" John Willie Nolden, beschouwd als de oudste levende actieve bluesmuzikant en de verpersoonlijking van de delta blues. Nolden was the real deal: als kind heeft hij nog katoen geplukt op de plantages. Hij leerde het vak in de jaren '40 door gospel te zingen, maar heeft nooit veel opgenomen: de enige release die wij van hem kennen is het in 2002 in eigen beheer uitgebrachte Crazy About You: The Blues Of Cadillac John. Zijn laatste optreden was in april op het Juke Joint Festival in Clarksdale
*** Op 19 juli overleed de op 15 december 1939 geboren Frank Maffei,
het laatste levende originele lid van Danny & the Juniors, de
in 1955 opgerichte groep die scoorde met At The Hop (1957) en Rock
'n' Roll Is Here To Stay (1958). At The Hop namen ze oorspronkelijk
op als Do The Bop onder de naam Johnny Madara & the Juvenaires,
en het was Dick Clark die zowel de nieuwe songtitel als de nieuwe
groepsnaam suggereerde, wat leidde tot een gouden plaat en een passage
in de film Let's Rock (1958). White stapte begin jaren '60 op om
zich toe te leggen op productiewerk (hij schreef You Don't Own Me
voor Lesley Gore en 1-2-3 voor Len Barry), de groep zelf bracht
tot 1964 nog verschillende singles uit (onder meer een duet single
met Freddy Cannon in 1962, Twistin' All Night Long) maar kon het
succes van At The Hop en Rock 'n' Roll Is Here To Stay niet meer
herhalen. Er volgde een heropname van Rock 'n' Roll Is Here To Stay
in 1968 en van At The Hop in 1973, hetzelfde jaar waarin ze te zien
waren in de concertfilm Let The Good Times Roll. In latere jaren
maakte Frank's broer Bobby Maffei ook deel uit van de groep. Danny
Rapp pleegde in 1983 zelfmoord, Joe Terranova alias Joe Terry en
David White overleden in 2019 *** Op 20 juli overleed de op 5 juli
1939 in Jamaica geboren reggae zanger Owen Gray, ook gespeld als
Owen Grey, wiens vroegste opnames als Get Drunk, On The Beach en
Please Let Me Go (3 x 1959) zeker tot de rhythm 'n' blues/rock 'n'
roll ska mogen gerekend. Gray zat in Kingston op de Alpha Boys School
waar ook The Skatalites besmet raakten met het muziekvirus en emigreerde
in 1962 naar Engeland waar hij duetten opnam met Millie Small. In
2023 kreeg hij in Jamaica de Order Of Distinction. Hij werd 86 jaar
*** Op 21 juli overleed de op 13 april 1941 geboren Patrick "Pat(sy)"
Molinaro, baszanger van The Dantes die in 1965 de vocale surf single
How Many Times / Top Down Time uitbrachten op Rotate Records, meteen
hun enige wapenfeit *** Op 24 juli overleed de op 15 maart 1940
geboren swamp pop zanger Tommy McLain op 85-jarige leeftijd na een
carrière die meer dan zes decennia omspande. Zijn grootste
hit was een cover van Patsy Cline's Sweet Dreams in 1966. In 1968
bracht hij met Domino '68 een medley van de Fats Domino songs Goin'
Home, Poor Me en Go
*** Adiós, Flaco: op 31 juli overleed texmex ambassadeur Leonardo "Flaco" Jiménez II, de accordeonspeler die generaties lang de verpersoonlijking van de tejano en norteño muziek was. "De dunne" werd op 11 maart 1939 geboren in San Antonio, Texas als zoon van conjunto pionier Santiago Jiménez Sr, begon reeds op zijn zevende te spelen aan de zijde van zijn vader, en is dat zeven decennia lang blijven doen tot zijn vingers vergroeid waren met die accordeon. Zijn eerste opnames maakte hij vanaf 1956 met groepen als Los Caminantes en Los Caporales, in 1962 verscheen zijn debuut LP, een duetplaat met zijn vader getiteld El Rey Y El Principe De La Musica Norteña. In tegenstelling tot zijn vijf jaar jongere broer Santiago Jiménez Jr die op het sterfbed van zijn vader beloofde trouw te blijven aan diens traditionele stijl trok Flaco niet alleen zijn accordeon maar ook de hele texmex muziek open, en zijn samenwerkingen over de genregrenzen heen met onder meer Bob Dylan (Across The Borderline), Buck Owens & Dwight Yoakam (Streets Of Bakersfield), The Rolling Stones (het album Voodoo Lounge), The Mavericks (All You Ever Do Is Bring Me Down) en Ry Cooder (het album Chicken Skin Music) zorgden voor een nooit eerder gezien aanvaarding van de texmex als volwaardige muzieksoort bij het grote publiek. In de jaren '90 gooide Flaco hand in hand met Doug Sahm, Freddy Fender en Augie Meyers grote ogen als The Texas Tornados, en dat deed hij nog eens over met de Mexicaanse supergroep Los Super Seven. Volgens de legende dreef die moderne aanpak ook een wig tussen de twee broers, en van 1982 tot 2012 zouden ze niet meer het podium delen. Hey Baby, Que Taco: rond de eeuwwisseling opende Flaco met zijn echtgenote een food truck genaamd Tacos Jiménez, maar omdat ie constant de baan op was sloot die de deuren, tot zijn zoon Leonardo Jiménez III die dertien jaar zijn vader assisteerde bij optredens in 2021 onder dezelfde naam een food truck opende waar hij de recepten van zijn moeder serveert. Als u in de buurt bent: het adres is State Highway 16 South 10911 in South San Antonio. De man die voor San Antonio was wat Louis Armstrong betekende voor New Orleans speelde in Nederland samen met Rowen Hèzze was zelfs niet te beroerd om in het nummer En El Cielo No Hay Cerveza (In Heaven There Is No Beer) een "in de hemel daar is geen bier" coupletje in het Nederlands te zingen, en ooit zagen wij hem in Nederland in de carnavalstijd met zijn accordeon invallen en beginnen meespelen toen de halve zaal polonaisegewijs Er Staat Een Paard in De Gang aan het zingen was. Hij won zes Grammy awards (een voor The Texas Tornados, een voor Los Super Seven, drie voor zijn solo werk en een Lifetime Achievement Award), kreeg in 2012 een National Heritage Fellowship van de National Endowment For The Arts National Heritage Fellowship, in 2017 werd een foto van hem opgenomen in de National Portrait Gallery van het Smithsonian Institute in Washington, in 2021 werd zijn album Partners opgenomen in het National Recording Registry, en in 2022 kreeg hij van president Joe Biden de National Medal Of Arts, Toen was Flaco al te ziek om die onderscheiding persoonlijk in ontvangt te nemen. Hij trad voor het laatst op in mei 2024 en werd 86 jaar
*** Eeuwelingen komen we in deze rubriek niet vaak tegen, maar hier is er eentje: de op 3 mei 1924 geboren Florence Catherine Currier alias Jane Morgan die op 4 augustus op de gezegende leeftijd van 101 jaar dit aardse tranendal verliet. Morgan studeerde opera en had een carrière in pop en variété op het oog toen ze in de jaren '40 de kans kreeg op te treden in Parijs. Het was ook in Frankrijk dat ze haar eerste platen opnam, en daarvan onthouden wij vooral haar covers van Hey Ba-Ba Re-Bop en Cement Mixer (Put-Ti Put-Ti) uit 1946 met het orkest van Bernard Hilda. In de jaren '50 maakte ze in Amerika faam als variété croonster, en begin jaren '70 breidde ze daar nog een country staartje aan met de LP Jane Morgan in Nashville die de door komiek Martin Mull gepende hit A Girl Named Johnny Cash opleverde, een antwoord op Cash's A Boy Named Sue dat ze in 1971 zelfs in duet met Johnny Cash mocht zingen in zijn TV show! De zangeres die een ster heeft op de Hollywood Walk Of Fame ter hoogte van Hollywood Boulevard 6914 trad op voor de Franse president Charles de Gaulle en vijf Amerikaanse presidenten: John F. Kennedy, Richard Nixon, Gerald Ford, Jimmy Carter en George W. Bush
*** Op 7 augustus overleed de op 17 maart 1936 geboren gitarist Earl "The Pearl" Banks, een van de laatste old school bluesartiesten op Beale Street in Memphis. Banks leerde het vak als prille tiener als pianist voor Joe Hill Louis en ook de jonge BB King kruiste in die dagen zijn pad. Omdat er niet overal een piano beschikbaar was in de clubs leerde hij midden jaren '50 gitaar spelen, en vanaf begin jaren '60 bouwde hij een lokale live reputatie op met zijn band The Blue Dots. Opnemen heeft ie nooit veel gedaan: pas in 1986 verscheen zijn debuut album Busted als lid van de groep The Blues Busters. In 2022 speelde hij gitaar op Hervé Loison's bij Sun Records opgenomen The Memphis Blues Cream: 706 Union Avenue album. Banks is blijven spelen tot zijn gezondheid het niet langer toeliet *** Op 11 augustus overleed de op 27 augustus 1943 geboren Chuck Girard, in 1961 frontman van de in 1959 opgerichte Castells op So This Is Love. De groep viel rond 1965 uit elkaar waarna Girard bij The Hondells ging. "Little Honda" (1964) U Daarnaast bracht hij blue eyed soul duetten uit met mede-Castell Joe Kelly onder de naam Chuck & Joe, en samen zaten ze ook in folk-pop groep The Devons. Voor producer Gary Usher zongen ze een aantal hot rod en surf nummers in die verschenen onder fictieve groepsnamen als The Ghouls (Dracula's Deuce), Mr. Gasser & the Weirdos (Silly Surfers), The Revells (The Go Sound of the Slots) en The Super Stocks. Eéntje daarvan had bijzonder veel succes, namelijk de cover van Little Honda van The Beach Boys die verscheen onder de naam The Hondells, een studiogroep met Girard op leadzang en muzikanten als Glen Campbell, Tommy Tedesco en Richie Podolor. Het nummer stond op een Beach Boys LP, Usher zag het hitpotentiëel en bleek gelijk te hebben – pas toen The Hondells er in 1964 een hit mee scoorden brachten The Beach Boys het zelf uit op single. Na de nodige marihuana en LSD ontdekte hij de Heer, later werd Girard een pionier van het genre van de contemporary christian music, ook bekend als gospel beat en Jesus muziek. In 2024 kreeg hij te horen dat hij terminale kanker had die was uitgezaaid naar zijn longen. Chemo bleek niet te helpen en werd stopgezet. Girard werd 81 jaar *** Op 17 augustus overleed één dag voor zijn 104de verjaardag de op 18 augustus 1921 geboren grafisch ontwerper Joe Caroff die onder meer de filmaffiche van West Side Story (1961) en het gestileerde James Bond 007 gun logo (1962) ontwierp waarbij de "7" Bond's Walther PPK revolver vormt, naar eigen zeggen zonder veel nadenken gewoon op basis van de inspiratie van het moment. Voor dat nu iconische logo, gebruikt tot op de dag van heden, kreeg Caroff het standaard tarief van 300 dollar betaald en moest hij afzien van alle rechten. In 2006 stopte hij op zijn 85ste met ontwerpen om zich toe te leggen op schilderen en tekenen *** Ook dood: de op 9 september 1942 geboren Ann(ie) Marshall, de enige vrouw ter wereld die kon zeggen dat ze het lief van Don én Phil Everly is geweest, zij het niet tegelijkertijd. Phil had een korte relatie met haar in 1962 en de pers sprak in mei van dat jaar zelfs van een verloving, maar volgens Marshall werd ze gedumpt op haar twintigste verjaardag. Kort daarop, op 12 januari 1963, huwt Phil met Jacqueline Alice Ertel-Bleyer, dochter van Janet Ertel van The Chordettes en stiefdochter van Archie Bleyer, president van Cadence Records en producer van de Everly Brothers hits Bye Bye Love, Wake Up Little Susie en All I Have To Do Is Dream. Met Don had ze een relatie in 1970 na diens echtscheiding van zijn tweede vrouw Venetia Stevenson. Ze woonden samen in zijn huis in Malibu tot zij hèm verliet in 1972 op haar dertigste verjaardag, waarna ze een brief naar moeder Margaret Everly schreef om haar te bedanken dat ze geen drié zonen had. Later was ze jarenlang privé assistente van Jack Nicholson *** Legde eveneens het loodje: de op 25 september 1943 geboren platenverzamelaar Dom(inic) Joseph D'Elia, in 1961 samen met zijn jongere broer Billy oprichter van het Sparrows Quartet dat verschillende platen uitbracht en bestond tot diep in de jaren '2000. Later zong hij bij The Vic Donna Group. D'Elia werd levenloos aangetroffen in zijn bed toen vrienden al enkele weken niets meer van hem hadden gehoord.
AMERIKAANS ROCK ‘N’ ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS) Eddie Lopez van Eddie & thee Scorpions verhuist naar Nederland om te gaan samenwonen met DJ Peggy Lee Verheul, wat erop neerkomt dat ie de schoonzoon wordt van Mischief drummer Richard Verheul! *** Op 12 juni overleed Brian H. Stilwell die vanaf 1996 zong bij The Imaginations, oorspronkelijk opgericht in 1961. Stilwell leed aan Alzheimer en werd 84 jaar *** Op 19 juni overleed de op 18 september 1943 geboren Gailard Lee Sartain Jr die in 1978 The Big Bopper speelde in de film The Buddy Holly Story. Sartain was ook twintig seizoenen lang een van de vaste acteurs in de country comedy variété show Hee Haw, en hij zat ook in de films The Outsiders (1983), The Big Easy (1986), Mississippi Burning (1988) en Blaze (1989). Hij sukkelde al een tijd met zijn gezondheid *** Afdeling jeugdsentiment: op 26 juni overleed op 79-jarige leeftijd de op 1 januari 1946 geboren acteur Richard Douglas Hurst, in de TV reeks The Dukes Of Hazzard (1979-1985) 47 episodes lang deputy Cletus Hogg, de neef van Boss Hogg. Hurst was ook te zien in The Dukes Of Hazzard: Reunion (1997) en Hazzard In Hollywood (2000), en was een graag geziene gast op Dukes Of Hazzard events. We durven er een krat moonshine om verwedden dat hij nu hierboven de wegen onveilig maakt samen met de in 2015 overleden James Best alias sheriff Rosco P. Coltrane *** Op 2 juli overleed de op 26 januari 1958 geboren Reginald Dirk "Reggie" Rowson die na covid bij de in 2010 opgerichte vocal harmony groep The TeeTones kwam *** Op 30 juli overleed in Los Angeles Art Fein, organisator van de wekelijkse rockabilly avonden in Club Lingerie (de voormalige Soul'd Out R 'n' B club in de Red Velvet op Sunset Boulevard 6057) en van een dertigtal Elvis Birthday Bash shows, in 1983 samensteller van de verzamel LP L.A. Rockabilly (in Nederland heruitgebracht op Rockhouse), auteur van de boeken The L.A. Musical History Tour: A Guide To The Rock 'n' Roll Landmarks Of Los Angeles (1991) en Rock's In My Head: A Memoir (2022), blogger (Another Fein Mess van 1998 tot 2017 op www.sofein.com), fotograaf, verzamelaar van platen en kitsch, muziekjournalist, manager van The Blasters en The Cramps in hun begindagen, en vanaf 1984 de man achter de Lil Art's Poker Party TV shows, de enige rock 'n' roll talkshow ter wereld, en ze staan allemaal op YouTube, met gasten als Brian Wilson van The Beach Boys, Pat Boone, Dion, Johnny Powers, Ray Campi, Screamin' Jay Hawkins, Ronnie Dawson, Dr. Demento, Dwight Yoakam, Dave Alvin van The Blasters, Big Sandy, Brian Setzer, Lee Rocker, James Intveld, Ronnie Mack, Phil Friendly, Johnny Legend, The Legendary Stardust Cowboy, Mojo Nixon, The Paladins, Dave & Deke Combo, etc etc etc. De man die midden jaren '80 in zijn eigen mondo wereld leefde was ook de man die op een mooie dag in zijn flatje het nummer Marie Marie van The Blasters liet horen aan Shakin' Stevens, en de rest is geschiedenis. Art Fein leed aan dementie *** De nu 84-jarige Barret Hansen alias Dr. Demento stopt op 11 oktober na 55 jaar met radio maken. Demento maakte zijn radio debuut in 1970 en werd bekend omdat hij vooral comedy, novelty en "zo slecht dat ze goed worden" platen draaide en op die manier de carrière van Weird Al Yankovic kickstartte en namen als Spike Jones, Bobby ‘Boris’ Pickett, Nervous Norvus, Allan Sherman en Stan Freberg aan de vergetelheid ontrukte *** Zijn de plooien gladgestreken? Op 25 juli brachten Chris Moinichen en de rest van The Delta Bombers een door Deke Dickerson hermixte en geremasterde versie uit van het voorlaatste album vòòr hun split, Time And Pressure uit 2018, met daarop een onuitgegeven versie van Sorrow And Pain met op gitaar Al Martinez van The Moonlight Cruisers *** Voor het eerst uit op vinyl: Sonny George Live At The Tennessee Prison For Women uit 2001 *** Inmiddels is het zes maand geleden dat de bosbranden in Los Angeles de Wild Records studio tot de grond afbrandden, maar het label van Reb Kennedy is niet kapot te krijgen met alweer acht nieuwe singles van Shanda, Rusty Pinto, Kid James, Dani West, The Star Mountain Dreamers, Sebastian Bordeaux, Gizzelle en Hipshot Nic *** Op 10 oktober 2025 verschijnt na vijf jaar via Alligator Records een nieuw album van Roomful Of Blues, Steppin’ Out, hun eerste met hun eerste vrouwelijke zanger, DD Bastos. Verwacht u naast gloednieuwe nummers aan vertolkingen van klassiekers van onder meer Etta James, Big Mama Thornton en Jimmy McCracklin *** Surfgroep The Fathoms hebben hun eerste nieuwe release uit in achttien jaar: Hard To Fathom bevat acht eigen nummers, is uit op CD en splatter vinyl, en werd opgenomen door leadgitarist Frankie Blandino met Rob Amaral, Sax Gordon en de terugkeer van de originele Fathoms ritmesectie Johnny Sciascia op bas en Stan Kozlowski op drums *** Gespot in de studio: The Soda Crackers *** De 71-jarige Ronnie Mack had recent wat hij omschrijft als een mini beroerte waarna hij werd afgevoerd met de ambulance voor een ultra sound van zijn hart en een MRI van zijn hersenen. Inmiddels is hij aan de beterhand dankzij medicatie en turnoefeningen, en heeft hij zijn wekelijkse Ronnie Mack - The Living Room Sessions livestream hernomen. Zijn prostaat- en blaasproblemen van de laatste jaren zijn onder controle *** Jimmy Bense van Kenny Vance & the Planotones start een nevenproject genaamd Quintessential waarmee hij het Great American Songbook van Frank Sinatra, Nat King Cole en andere Dean Martin’s zingt. OVERIG ROCK ‘N’ ROLL NIEUWS  Live opnames van Col Joye & the Joy Boys uit 1959 verwerkt tot de verloren gewaande maar in 2020 teruggevonden Australische film eenvoudigweg getiteld Rock 'n' Roll - let op: video opent nieuw venster! Op 5 augustus overleed in Sydney op zijn 89ste de Australische rock 'n' roll pionier Col Joye (echte naam: Colin Frederick Jacobsen) die samen met zijn band The Joy Boys in 1959 de eerste inheemse Australische nationwide rock 'n' roll nummer één binnentrapte. De op 13 april 1936 geboren entertainer kon bogen op een carrière van bijna 67 jaar. Tussen de bedrijven door stampte hij een zakelijk muziekimperium uit de grond dat onder meer een niet onaanzienlijke rol speelde in het lanceren van The Bee Gees: Joye tekende de groep in 1961 op zijn Joye Music en ze zongen in 1963 backing vocals op zijn hit single Starlight Of Love. In 1990 viel hij bij het snoeien van een boom van zes meter hoog op een bakstenen vloer in een coma, maar vanaf 1998 stond hij opnieuw op de planken. In 1981 kreeg hij voor zijn verdiensten inzake entertainment en liefdadigheid een lintje als Member Of The Order Of Australia, in 1998 werd zijn nummer Oh Yeah Uh Huh uit 1959 het onderwerp van een postzegel, en in 2010 werd zijn Bye Bye Baby uit 1959 toegevoegd aan het National Film And Sound Archive's Sounds Of Australia register ELVIS NIEUWS & GOSSIP
Op 1 augustus brachten RCA Records en Legacy Recordings de 5 CD set Sunset Boulevard uit die focust op Elvis' opnames in Los Angeles 1970-1975, met "89 zeldzame opnames waarvan meer dan de helft nooit tevoor is uitgebracht in de Verenigde Staten". CD1 bevat "nieuwe mixes door Matt Ross-Spang zonder overdubs" en CD 2 bevat alternatieve studio versies en outtakes van Burning Love, Separate Ways, T-R-O-U-B-L-E, For The Good Times, Where Do I Go From Here, I Can Help en And I Love You So, de andere drie CD’s zijn live repetities uit juli 1970 en augustus 1974 met de TCB Band waaronder twee songs die Elvis nooit in de studio opnam, Softly As I Leave You en de Johnny Mathis hit Twelfth Of Never uit 1957. Er komt ook een Best Of van de nieuwe mixes en outtakes op dubbel LP op zwart én gekleurd vinyl (één oranje + één fluogroene plaat). Zowel in Nederland als in België staat Sunset Boulevard inmiddels in de album charts *** Na het succes van de liquid vinyl Sun 78 toeren brengt het Franse public domain VPI label op 14 november een liquid vinyl versie van de LP Something For Everybody (1960-1961) uit op 200 exemplaren in pink en wit "vloeibaar" vinyl *** Het in Haarlem gevestigde Music On Vinyl label brengt van 15 augustus 2025 tot februari 2026 zo maar eventjes vijftien Elvis LP's uit op gekleurd vinyl waaronder Loving You (1957), A Date With Elvis (1959) en For LP Fans Only (1959). Elke plaat verschijnt op kleurvinyl én op meerkleurig "gemarmerd" vinyl in een oplage van vijfhonderd individueel genummerde exemplaren *** We zijn 15 augustus en daar wordt reeds de eerste kerst release aangekondigd: Graceland brengt een 10 inch versie uit van Blue Christmas/ Santa Claus Is Back In Town uit 1957 op blauw vinyl *** Op 21 juni werd de 75-jarige countryzanger Ronnie MCDowell opgenomen in een ziekenhuis na wat omschreven wordt als een mini beroerte. Tijdens een concert raakte hij niet meer uit zijn woorden en begon hij vreemd te reageren. Het optreden werd stilgelegd en MCDowell werd afgevoerd in een ambulance. MCDowell brak in 1977 door met de Elvis tribute The King Is Gone. Hij zong de nummers in voor de Kurt Russell biopic Elvis (1979), de TV film Elvis And The Beauty Queen (1981), de TV reeksen Elvis And Me (1988) en Elvis (1990), en de mockumentary Elvis Meets Nixon (1997). Hij nam op met The Jordanaires, Jerry Lee Lewis, Conway Twitty en Bill Pinkney van The Drifters en scoorde een paar country hits. Hij heeft het ziekenhuis inmiddels mogen verlaten en moet het rustig aan doen maar mag blijven optreden *** Priscilla Presley wordt door twee voormalige zakenpartners aangeklaagd voor fraude, contactbreuk en verduistering. Brigitte Kruse, gespecialiseerd in Elvis veilingen, en verzamelaar Kevin Fialko hebben begin augustus in Los Angeles een rechtszaak opgestart en eisen een schadevergoeding van 50 miljoen dollar. Ze stellen dat ze een overeenkomst met Priscilla hadden om in haar naam Elvis memorabilia te verkopen, maar dat Priscilla op een gegeven moment alle zakelijke banden verbrak en het recht op haar naam en beeltenis reeds eerder aan andere partners had verkocht. Daarnaast beweren ze dat Priscilla de dood van haar in 2023 overleden dochter Lisa Marie heeft bespoedigd om financieel gewin te behalen. “Ondanks Lisa Marie’s duidelijke instructies om haar in leven te houden trok Priscilla binnen enkele uren na haar opname in het ziekenhuis de stekker eruit”, zo leest de aanklacht, en wel omdat Lisa Marie van plan zou zijn geweest Elvis' ex te schrappen uit haar testament... *** Op 20 juli werd in het stadje Zawada bij Bochnia (PL) een standbeeld van Elvis onthuld in de nieuwe Elvis Presley Street. Daarmee willen ze blijkbaar Krakow nadoen waar sinds 2005 in de Elvis Presley Avenue bij het Skalki Twardowskiego stadspark in het district Zakrzowek een monument ter ere van The King staat *** En in Elvis' geboorteplaats Tupelo heeft de Elvis Driving Tour van het Tupelo Convention And Visitors Bureau er een vijftiende bordje bijgekregen ter hoogte van S. Green Street 248 in downtown Tupelo op de plaats waar 90 jaar geleden Gladys Love Smith als naaister werkte in de Tupelo Garment Factory toen ze Elvis het leven schonk. Nu staat daar antiekzaak Relics Antiques Marketplace *** Géén Glen D. Hardin op het European Elvis Festival in Bad Nauheim (D): de TCB pianist 1970-1976 zegde af om gezondheidsredenen *** In de Elvis wereld is álles belangrijk: op 20 juni overleed Maurice Elliott, in 1977 assistant administrator en onderdirecteur van het Baptist Hospital in Memphis en in die functie verantwoordelijk voor de Public Relations, waardoor hij de persoon werd die de dood van Elvis bevestigde aan de pers. Elke keer dat Elvis en zijn gevolg van entourage, lijfwachten en vriendinnetjes in het Baptist Hospital was was het alle hens aan dek, en dat was zeven keer: de eerste keer toen dochter Lisa Marie werd geboren, vier keer voor een opname, toen vader Vernon een hartaanval had, en de laatste keer met ademhalingsproblemen in een ambulance. Toen Dr. George Nichopoulos Elvis officieel dood verklaarde mocht dat in eerste instantie niet gemeld worden aan de pers, omdat Nichopoulos eerst persoonlijk Vernon op de hoogte brengen zodat die het niet via de pers zou moeten vernemen. Pas daarna mocht lijfwacht Joe Esposito de slechte tijding overbrengen aan het verzamelde journalistengilde, maar omdat hij het emotioneel niet kon opbrengen viel die taak te beurt aan Maurice Elliott, en dat deed hij zo:
*** Op 25 juli overleed William N. "Bill" Morris, sheriff van Shelby County met als hoofdzetel Memphis van 1964 tot 1970 (hij was in charge toen in 1968 James Earl Ray, de moordenaar van Martin Luther King, werd gearresteerd), van 1978 tot 1994 de langst zittende burgemeester van Shelby County, en een persoonlijke vriend van Elvis. Hij benoemde Elvis in 1964 tot special deputy sheriff van Shelby County, nomineerde hem voor de Ten Outstanding Young Men Of The Nation Award van de United States Junior Chamber Of Commerce (Elvis kreeg de award op 16 januari 1971, de enige award die hij persoonlijk in ontvangst nam), speelde een belangrijke rol in de bouw van het Elvis Presley Trauma Centre in Memphis, was een graag geziene gast op Elvis meetings en stond geboekt voor het Strictly Elvis Festival in Great Yarmouth begin september. In 2019 verscheen zijn autobiografie A Legendary Life, en in Memphis is de Bill Morris Parkway naar hem vernoemd. Morris werd met een hersenbloeding opgenomen in een ziekenhuis na een val bij het opruimen van stormschade aan zijn huis. Hij werd 92 jaar. Op het Strictly Elvis Festival wordt hij vervangen door Mindi Miller (Elvis' lief in 1975-1976) en Ann Moses (redactrice van Tiger Beat Magazine van 1965 tot 1972 en aanwezig bij de '68 Comeback Special, bij Elvis' optredens in het International Hotel in Las Vegas op 31 juli en 1 augustus 1969, alsmede bij de filmopnames van Change Of Habit) *** En op 7 augustus overleed de op 3 oktober 1947 geboren Shirley Connell die Elvis voor het eerst ontmoette toen ze dertien was. Ze groeide op in een huis achter Graceland en Elvis woonde in Graceland dus letterlijk in haar achtertuin. Ze schreef haar belevenissen in 2012 neer in het boek Elvis, The Man in my Backyard: A True Story
*** Op 23 september, de datum waarop Priscilla Presley's tweede autobiografie Softly, As I Leave you: Life After Elvis verschijnt, brengt Uitgeverij Inside uit Amsterdam gelijk de Nederlandse vertaling Zachtjes, Neem Ik Afscheid: Leven na Elvis op de markt *** Graceland werkt aan een boek over Elvis' jumpsuits *** Op komst: Clambake – Behind the Scenes, een box rond de film uit 1967 met een hardcover boek van 400 pagina met ongepubliceerde foto’s afkomstig van originele dia’s en negatieven, twee gatefold LP’s met de soundtrack en alternatieve takes, de single You Don’t Know Me / A House That Has Everything, acht lobby cards en een poster *** De Sun Studio is in Tripadvisor's 2025 Traveler's Choice Awards gebaseerd op reizigers reviews van 1 april 2024 tot 31 maart 2025 verkozen tot de derde beste toeristische attractie in Amerika gebaseerd op na NASA’s Alcatraz Kennedy Space Center en de Empire State Building in New York. Op 8 staat het National Museum Of World War II Aviaton in Colorado Springs en op 10 Alcatraz staat het National Museum Of orld War II Aviaton in Colorado Springs en op na NASA’s Alcatraz *** Heritage Auctions in Dallas verkocht op 12 juli 2025 een flyer voor twee optredens van Elvis op 26 en 27 1956 mei in Columbus en Dayton, Ohio voor 8.750 dollar. Volgens het veilingbedrijf zijn er slechts drie andere exemplaren van bekend *** The Circle G Foundation die sinds 2010 streed voor de bescherming van de Circle G Ranch op de hoek van Highway 301 en Goodman Road (Highway 302) 5921 in Horn Lake, Mississippi "where the king became a cowboy” gooit de handdoek in de ring. Elvis kocht het domein in 1967, bracht er zijn wittebroodsweken door en deed het weer van de hand in 1973. De huidige eigenaar HL3 Holdings weigert elke medewerking, wil het domein niet restaureren en vraagt 10 miljoen dollar om te verkopen. Bij een benefiet in Engeland verkocht de Foundation amper elf tickets, en omdat ze in 2025 nog geen stap dichter zijn dan in 2010 houdt het op *** Ook te koop: de Bell Location Ranch, het acht hectare groot terrein in de Santa Susana Mountains tussen Chatsworth en Simi Valley (Corriganville) aan de rand van Los Angeles dat uitkijkt op de San Fernando Valley waar menige western en TV reeks werd gedraaid, waaronder in 1956 Elvis' debuutfilm Love Me Tender. Ook Bonanza, Gunsmoke, Zorro en een enkele aflevering van Star Trek werd er gefilmd. Als u 3,5 miljoen dollar op overschot hebt kan u er zelf Elvisje spelen! *** Het Golden Steer steakhouse op Sahara Avenue in Las Vegas dat opende in 1958 en waar Elvis eind jaren '60 regelmatig de benen onder tafel schoof toen hij optrad in het International Hotel brengt met goedkeuring van (lees: een percentje voor) het Elvis Presley Estate zijn eigen All Shook Up limited edition Memphis style BBQ rub op de markt "met een fluwelen finish de King waardig" om uw ribbetjes een "deep southern flavor with a rock 'n' roll twist" te geven... *** Regisseur Baz Luhrmann heeft bekendgemaakt dat zijn nieuwste project EPiC – Elvis Presley in Concert op 7 september in wereldpremière zal gaan op het 50ste editie van het Toronto International Film Festival. EPiC zou geen klassieke documentaire worden maar " een vernieuwende concertfilm die via zowel klassieke als hedendaagse muzikale visies zeldzame beelden van Elvis' optredens, onder meer in Las Vegas, combineert met nooit eerder gehoorde interviews met Elvis die vertelt over zijn leven in de eerste persoon". Luhrmann ontdekte tijdens de productie van zijn biopic Elvis (2022) in de archieven van filmmaatschappij Warner Bros in ondergrondse zoutmijnen "68 dozen ongebruikt materiaal uit de concertfilms That’s The Way It Is en Elvis On Tour, inclusief 8mm opnamen". Inmiddels is bekend dat er onder meer zes complete Elvis shows zijn gevonden waaruit Elvis On Tour was samengesteld - verklaart meteen waarom Elvis in die film een paar keer van jumpsuit verandert. Het materiaal wordt nu gedigitaliseerd voor toekomstige projecten, en zo is er ondermeer sprake van een nieuwe Royal Philharmonic tour. Ook het idee van een Elvis hologram ligt nog steeds op tafel
*** Hopelijk wordt die EPiC dan beter dan de Elvis Evolution expo in ExCel, Londen want daarover zijn de meningen op zijn zachtst gezegd verdeeld: heel wat bezoekers die 75 tot 300 pond voor het VIP pakket betaalden klagen dat de “walk-through ervaring die cutting-edge digitale technologie combineert met live acteurs en muzikanten, artificiële intelligentie, mind-blowing multimedia en een levensgrote digitale Elvis" géén Elvis hologram toont maar alleen ge-upscalede footage van de '68 Comeback Special, terwijl de tentoonstelling langs drie peperdure bars met een kartonnen Elvis en een rockbandje dat speelt voor een collage van fotos van Elvis voert. Van de plannen dat Elvis Evolution na Londen naar Las Vegas, Berlijn en Tokyo zou reizen is inmiddels niets meer vernomen. |
