(reclame)

28 december 2019
BOPPIN' AROUND IN ROUW: FRANK NELISSEN OVERLEDEN

Frank Nelissen, altijd herkenbaar aan zijn (blauwe) drape...

Een bericht waar wij toch van schrokken: Frank Nelissen, Boppin’ Around redacteur vanaf de allereerste dag, overleed op - vrolijk kerstfeest - 24 december.
We leerden Frank eind jaren '80 bij een concert van The Jets in Happy Days in Rosmalen kennen als een groot fan van de Engelse rock ‘n’ roll in de vorm van Billy Fury tot aan revival rockers als Crazy Cavan, en toen in 1993 het toekomstige Boppin' Around team The Jumpin’ Doo-woppers een rock ‘n’ roll avond met Freddie ‘Fingers’ Lee organiseerde in Breda viel het bezoekersaantal wat tegen. We weten dit aan het feit dat het toenmalige Nederlandse rock ‘n’ roll magazine Boothill te laat was uitgekomen waardoor we promotie misten (er was nog geen massaal internet). Baldadig riepen we “we beginnen zelf wel een rock ‘n’ roll blad!” Meteen kregen we bijval van allerlei vrienden die een steentje wilden bijdragen, zo ook Frank die opperde dat hij wel mee wilde schrijven. Een goed idee omdat hij reeds de nodige contacten bezat. Boppin’ Around ontstond dus die avond, mede dankzij Frank die ijverig voor ons schreef. Daarnaast schreef hij stukken voor andere bladen (Southern & Rocking) en hoesnota’s voor platen, hij promootte bands met zijn ‘Rebel Rock Promotions’, onderhield goede contacten met namen als Wild Bob Burgos voor wie hij optredens regelde in Nederland, en maakte rock 'n' roll programma’s op de radio. Naast zijn eigen archief (Frank Nelissen was van beroep bibliothecaris en archief medewerker) beheerde hij het foto-, tijdschriften- en muziek-archief van de op eerste kerstdag 2015 overleden Bert Bossink van Sound Of The Sixties.
Frank heeft altijd met zijn gezondheid gekampt, maar bleef steeds vrolijk en positief. Sinds medio 2017 verbleef hij in en uit hospitalen en revalidatiecentra, onder meer vanwege een verminderde pompfunctie van zijn hart. In juli 2019 was hij voor 100% afgekeurd voor zijn werk.
Frank Nelissen overleed veel te vroeg: hij werd slechts 59 jaar. Zijn uitvaart is op 30 december in Nieuwkuijk.

28 december 2019
DE REUS IS GEVELD: SLEEPY LABEEF OVERLEDEN

Sleepy LaBeef: de tekst spreekt voor zich...

Wij zijn tore up: op 26 december - prettig kersteest! - overleed de op 20 juli 1935 als jongste van 10 kinderen op een katoen- en watermeloenkwekerij in het kleine stadje Smackover, Arkansas als Thomas Paulsley LaBeff geboren rockabilly reus Sleepy LaBeef, en dat van die reus mag u letterlijk nemen want LaBeef was een imposante figuur van rond de 2 meter (waar bovenop nog een hoge cowboyhoed) waardoor die elektrische gitaar in zijn hand een speelgoedje leek. En die "Sleepy" komt van zijn luie oog!
In mei 1957 verscheen op Starday Records LaBeef's debuutsingle I'm Through, samen met het een paar maanden later uitgekomen All The Time LaBeef's grootste claim to fame. Tot midden jaren '60 brengt hij op Starday, Mercury-Starday, Dixie, Gulf, Crescent, Wayside, Finn en Picture een tiental singles uit waarvan vandaag de dag vooral Ride On Josephine en Tore Up, beide uit 1962, populair zijn. In 1965 gaat hij op de countrytoer en tekent ie bij Columbia Records, wat in 1968 de bescheiden countryhit Every Day oplevert, in 1971 gevolgd door Blackland Farmer. Tussen de bedrijven door "acteert" hij in 1968 in de Z-film The Exotic Ones alias The Monster And The Stripper: LaBeef speelt het in een lendendoek rondhobbelende monster!
In 1969 tekent hij bij Shelby Singleton's Plantation Records en vandaar stapt hij over naar het door Singleton overgekochte Sun Records waarop een vijftal nieuwe rock 'n' roll LP’s van LaBeef verschijnen. Samen met de vernieuwde interesse in zijn fifties materiaal op compilaties en via de in 1979 uitgebrachte LP Early Rare And Rockin' Sides levert hem dat een ongekende populariteit op in Europa waar hij in 1979 debuteert. Naar verluidt was hij zo populair in Spanje dat hij er een tijdje is gaan wonen - wij hebben in elk geval Spaanse persingen van de LP’s Rockabilly Heavyweight (Rock De Peso Pesado, 1979) en It Ain't What You Eat It's The Way How You Chew It (No Es Lo Que Comes Sino Como Masticas, 1981). Zie in deze ook het van een poster vergezeld gaande Sleepin' In Spain (1979, een jaar later uit op het Nederlandse label Rockhouse als The Rockabilly Giant), de cassette Los Mejores Exitos De Sleepy LaBeef (1980), Locomotora Sleepy (1992) en Grandes Exitos En Directo (Live In Villa Real, 1997).

de poster van Sleepin' In Spain

Wat ongetwijfeld mee bijdroeg aan de populariteit van Sleepy LaBeef die een halve eeuw doorbracht op podia, in honkytonks en on the road, was zijn explosieve live show: in zijn hoogdagen speelt hij tot 300 concerten per jaar oplopende oneindige tours, optredens die tot vier uur kunnen uitlopen, voornamelijk bestaande uit tempo en ritme wijzigende medleys schijnbaar willekeurig gekozen uit zijn repertoire van naargelang de bron 3000, 6000 dan wel 10.000 rock 'n' roll-, country-, gospel-, blues-, cajun-, surf- en rootsliedjes, tot wanhoop van de zo goedkoop mogelijke bands die hem moeten begeleiden: LaBeef's motto is "ken je klassiekers", er wordt niet of nauwelijks gerepeteerd en er zijn geen setlists. Zelf hebben we hem gewoon zien doorspelen en doorzingen terwijl hij op het podium een snaar verving. Daarnaast was hij een buitengewoon vriendelijk en sociaal man die off stage gewoon tussen het publiek liep, voor iedereen een praatje over had, met iedereen op de foto ging en alles handtekende wat je hem onder de neus schoof.
In de jaren '80 tekent hij bij Rounder Records waar opnieuw vier albums verschijnen - in totaal zal LaBeef een twintigtal moderne albums uitbrengen. In 2003 ondergaat hij een hartoverbrugging, en sindsdien waren er nog verschillende berichten dat het niet goed ging met zijn gezondheid - recente foto’s tonen dat The Bull fel vermagerd was. In 2010 vloog hij speciaal over naar Nederland voor één optreden op Westerhoven Rocks. LaBeef nam op in zes decennia en zijn laatste album was bij ons weten Sleepy LaBeef Rides Again, een documentaire-/ concert-DVD gefilmd in 2012 in de RCA Studio B in Nashville. Hij trad voor zover wij weten voor het laatst op op 31 augustus 2019 op het Blues To Bop festival in Zwitserland. De Human Jukebox overleed thuis omringd door zijn familie en werd 84 jaar.

Wie een overdosis Sleepy Labeef wil (159 tracks!) diene op zoek naar de Bear Family 6 CD-box Larger Than Life (BCD 15662), de rest van de mensheid kan volstaan met de 35 tracker Sleepy Rocks (BCD 15981 AR) uit 2008, eveneens op Bear Family. Na zijn overlijden viel op dat iedereen wel een aardige anekdote over hem had, maar het strafste verhaal was dat van ene Robert Spencer, een adoptiekind dat vorig jaar via DNA onderzoek ontdekte dat zijn biologische vader een rock 'n' roll zanger uit Arkansas was! De immer flegmatieke LaBeef, zelf al stamhoofd van een hele stoet halfbroers en-zussen, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, bleef er kalm bij: "Er is altijd plaats voor eentje meer. Waarschijnlijk ontmoette ik Robert's moeder in de jaren '60 in een club in Nashville. De fans kwamen backstage en soms waren we niet zo verantwoordelijk als we hadden moeten zijn"...

12 december 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS

The Roll Sisters

Nieuwe bands, laat ze maar komen: The Roll Sisters zijn twee dames begeleid door een viermans-rock 'n' roll formatie bestaande uit gitaar, piano, contrabas en drums. Het repertoire: denk aan artiesten als Wanda Jackson, Elvis, Stray Cats, Batmobile, De Gigantjes en Imelda May. Ook hedendaagse nummers worden in een jaren '50 jurkje gestopt. De agenda op www.rollsisters.nl is momenteel nog blanco *** Roy P-Cat & the V8 Daddies hebben een nieuw volledig analoog en mono opgenomen album uit getiteld Hot Diggity Damn dat evenwel - teken des tijds - enkel te vinden is op de digitale snelweg en dat betekent alleen te koop via Spotify, iTunes en andere platforms. In de jaren '50 was het niet waar geweest! Rond medio maart komt er een LP-versie, en dat is dan wel weer heel mooi. Hot Diggity Damn bevat 10 eigen nummers en twee covers, de obscure drinking song It Went Down Easy van Melvin Smith uit 1953 en de instrumentale evergreen Flamingo van Earl Bostic, eveneens uit 1953. Bij dat laatste nummer kregen ze op sax hulp van Clous van Mechelen, beter bekend als Jantje Vos, de pianostemmer uit de VPRO TV-shows van Wim T. Schippers - van Mechelen schreef het legendarische Zuurkool Met Vette Jus, onnavolgbaar gezongen door Sjef van Oekel

*** Ronnie Pietersma van Three Farmers Boys, nu 33 jaar actief als rockabilly artiest, heeft een soloalbum opgenomen dat dient te verschijnen als 10-inch vinyl-LP. Dat kost € 5000,- en om die te financieren heeft Pietersma een crowdfunding opgestart. Laat uw goed rockabilly hart spreken vòòr 3 januari op www.voordekunst.nl/projecten/9767 in de wetenschap dat als de actie niet slaagt je je zuurverdiende geld terugkrijgt tot de laatste cent *** Nieuwe bands, laat ze maar komen: Tornado Beat komt uit Utrecht en zit al meteen op Wild Records. Beluister ze op www.reverbnation.com/tornadobeat

Tornado Beat!

BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Geen nieuws - alle Belgen zitten glühwijn te drinken op de kerstmarkt. Behalve Jiving Walter die op zijn eigen onnavolgbare wijze naar Earl Jackson ging kijken om ons daar op zijn eigen onnavolgbare wijze kond van te doen in onze rubriek Rockin' Lifestyle...

EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Alles komt terug: Les Alligators, bekend van hun Big Beat 10 inch Rockabillygator uit 1980, comebacken op 29 januari in de Balajo, de meest authentieke boite de nuit van Parijs. Tenminste, min of meer, want eigenlijk betreft het die avond een optreden van Alain Chennevière & the Gators, zijnde de inmiddels 60-jarige Alligators frontman Alain Chennevière begeleid door Red Dennis (drums), Thibault Chopin (contrabas), Rocking Nicolas (gitaar) en Stéphane Lebbe (piano). Chennevière richtte Les Alligators op samen met zijn broer Bertrand in 1977. De band speelde onder meer in de befaamde Parijse club L'Olympia, deed een maand lang het voorprogramma van Eddy Mitchell en splitte in 1984 na twee albums en vijf singles. Van 1990 tot 1998 was hij samen met Alligators gitarist Pascal Periz erg succesvol met de rockband Pow Wow die bijna 2 miljoen platen verkocht, goed voor goud, platina en diamant. Daarnaast is hij een niet onverdienstelijk tekenaar die onder meer het Big Beat logo ontwierp *** Crazy Cavan & the Rhythm Rockers leadgitarist Lyndon Needs onderging een hartklepoperatie en verbleef zeven weken in het ziekenhuis. Inmiddels is ie aan de beterhand *** Op 18 december overleed de op 26 april 1941 geboren actrice Claudine Augier, Miss France 1958 én Bond girl Dominique "Domino" Derval in Thunderball (1965). Als onderdeel van de Thunderball marketing promotie stond ze in november 1965 in Playboy. Augier overleed op 78-jarige leeftijd aan een slepende ziekte. In 2019 overleden nog twee Bond Girls: op 31 maart stierf Tania Mallet (Goldfinger, 1964) en op 6 april stierf Nadja Regin (From Russia With Love uit 1963 én Goldfinger).

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s)

Te zien en te horen het eerste weekend van januari op het zevende Rhythm Collision Weekend in Riverside, California: "de eerste reünie in decennia" van surfband The Pyramids, bekend van de instrumental Penetration uit 1964. Volgens ons moeten ze anno 2020 hun haar niet meer afscheren om kaal te zijn zoals in de film Bikini Beach uit datzelfde jaar 1964! *** Volgend jaar op Viva Las Vegas: een surf supergroep met Joey Gieniec (Joey & his Showmen), Jim Masoner (leadgitarist van The Lively Ones), Ernie Tavizon (saxofonist van The Marketts) en Will Glover (ritmegitarist van The Pyramids) *** Wildfire Willie (S) heeft een fifties artiest gevonden die nog nooit in Europa is geweest en haalt 'em naar Zweden: op 31 december zal Eddie Skelton zijn Starday nummers als That's Love (1957), My Heart Gets Lonely (1957) en Keep I Swinging (1958) ten gehore brengen. Volgens Willie is Skelton op zijn 87ste nog steeds alive, kickin' and well en treedt ie nog elk weekend op in Tennessee, al voegt Skelton daar in een interview met de lokale krant aan toe dat de meeste van die optredens plaatsvinden in bejaardentehuizen en op begrafenissen... *** Rebel Without A Body: 65 jaar na zijn dood op 24-jarige leeftijd op 30 september 1955 in een auto-ongeval gaat James Dean de hoofdrol vertolken in een nieuwe film! Regisseurs Anton Ernst en Tati Golykh van Magic City Films kondigen de Vietnam film Finding Jack aan waarin Dean opnieuw tot leven komt op het witte doek dankzij full body CGI (computer-generated imagery) technologie op basis van bestaande filmbeelden en foto’s. Magic City verwierf de toestemming van Dean's familie via CMG Worldwide dat de rechten beheert van meer dan 1700 personaliteiten uit entertainment, sport, muziek, film en geschiedenis. Dean's stem zal door iemand anders worden ingesproken. Finding Jack zou in première moeten gaan op 11 november 2020, in Amerika veteranendag *** Mandolinespeler-fiddler Jesse McReynolds van Jim & Jesse, solo sinds het overlijden van broer Jim op 75-jarige leeftijd op - gelukkig nieuwjaar! - 31 december 2002, heeft een nieuwe CD uit getiteld Jesse McReynolds & Friends Play The Bull Mountain Moonshiners' Way, een mix van hillbilly, square dans, cowboy songs en bluegrass. Niets bijzonders, ware het niet dat zijn grootvader Charles McReynolds tijdens de Bristol sessies op 1 augustus 1927 in Bristol, Tennessee, de zogenaamde big bang van de countrymuziek, samen met zijn zoon William McReynolds onder de naam The Bull Mountain Moonshiners twee nummers opnam, Johnny Goodwin en Sweet Marie. Ook tot daar toe niets bijzonders, ware het niet dat de fiddle en de banjo die toen gebruikt werden centraal staan én bespeeld worden op de nieuwe CD. En zelfs dat zou niets bijzonders zijn, ware het niet dat Jesse nu 90 jaar is! Jim & Jesse maakten hun eerste opnames in 1951 en werden in 1964 lid van de Grand Ole Opry: Jesse McReynolds is momenteel het lid van de Opry met de op één na langste staat van dienst. Die eer gaat naar zangeres Jan Howard met vier maanden meer op de teller *** Sony Music’s Legacy Recordings brengt in samenwerking met Roy’s Boys LLC, het bedrijf van de zonen van Roy Orbison, het in 2017 als CD/DVD- en CD/Blu-Ray-set verschenen Black & White Night 30 uit op dubbel-LP met drie songs die in 1989 niet op het originele album stonden, zijnde Claudette, Blue Angel en een alternatieve Pretty Woman. Daarnaast komt de opnieuw gemasterde en door Alex Orbison op basis van "honderden uren footage van de zeven camera’s" opnieuw en in de juiste volgorde gemonteerde uitgebreide versie van de TV special gefilmd op 30 september 1987 in de Cocoanut Grove night club in het (in 2006 afgebroken) Ambassador Hotel in Los Angeles integraal op het Roy Orbison YouTube kanaal, inclusief de vijf "geheime" songs gefilmd nadat het publiek al naar huis was, zijnde (All I Can Do Is) Dream You, The Comedians, Candy Man, Claudette en een stuk Uptown dat afbreekt toen de film op was. Het concert van de toen 51-jarige Orbison werd uitgezonden op 3 januari 1988, minder dan één jaar vòòr Orbison's overlijden, maar wij hebben altijd gevonden dat Roy Orbison & Friends: A Black & White Night ondanks de begeleiding door Elvis' TCB Band leden James Burton, Glen D. Hardin, Jerry Scheff en Ron Tutt (te) bol stond van gastvedetten als Jackson Browne, T Bone Burnett, Elvis Costello, KD Lang, Bonnie Raitt, JD Souther, Bruce Springsteen, Tom Waits en Jennifer Warnes *** Wie ons kent weet dat we geen fans van Bob Dylan zijn maar voor zijn Travelin' Thru: The Bootleg Series Volume 15 1967-169 op Sony Legacy spitsen we toch graag onze oren in een stereohoek van 90 graden. De 3 CD-set Featuring Johnny Cash met alternatieve en outtakes van Dylan’s LP’s John Wesley Harding (1967) en Nashville Skyline (1969) bevat namelijk 25 duetten tussen Dylan en Johnny Cash, opgenomen op 17 en 18 februari in Columbia’s Studio A in Nashville toen Dylan daar Nashville Skyline opnam. De songs waren bedoeld voor een duetplaat die er nooit kwam en de enige tot nu toe officieel uitgebrachte opname was Girl From The North Country, de opener van Nashville Skyline. Dit was de enige keer dat Cash en Dylan samenwerkten, en bovendien begeleid door Marshall Grant op bas, WS Holland op drums, Bob Wootton op gitaar én Carl Perkins op gitaar van wie ze Matchbox zingen, naast onder meer That's Alright Mama, Mystery Train, twee Jimmie Rodgers medleys, Don’t Think Twice It’s Alright, Wanted Man (acht dagen voor Cash het op 24 februari 1969 live zong in de gevangenis van San Quentin), Big River, I Walk the Line, I Still Miss Someone, Five Feet High And Rising, Folsom Prison Blues, Guess Things Happen That Way en Ring Of Fire. Daarnaast zijn er ook nog drie liedjes die Dylan zong in de Johnny Cash TV Show waaronder het duet Girl From The North Country en drie opnames van Dylan met Earl Scruggs *** Cradle Of The Stars: KWHW & The Louisiana Hayride is een nieuw boek van Louisiana Hayride historicus en archivist Joey kent, eigenaar van "duizenden foto’s en opnames" uit het gouden tijdperk van Radio KWHW in Shreveport. Joey, die eerder het boek Elvis: The Hayride Years 54-56 schreef, is de zoon van David Kent, eigenaar van de Louisana Hayride in de jaren '70 en '80 *** The Godfather acteur Gianni Russo beweert in zijn pas verschenen autobiografie Hollywood Godfather: My Life In The Movies And The Mob dat hij een relatie had met Marilyn Monroe. De relatie begon in 1959 toen hij zestien was en Marilyn 33, en duurde tot Marilyn's dood in 1962. Russo moest haar in opdracht van de maffia bespioneren toen ze een relatie begon met John F. Kennedy. Uiteraard beweert Russo ook te weten hoe en waarom ze werd vermoord: in opdracht van Robert Kennedy door een injectie met lucht in haar aders in de schaamstreek toegediend door een maffia dokter omdat de maffia haar wou filmen in een triootje met John en Robert Kennedy, Marilyn dat ontdekte en dreigde naar de pers te gaan. Russo's enige "bewijs" is een foto van Marilyn Monroe met crooner Buddy Greco en iemand van wie je een kwart van het gezicht ziet en die Russo zou moeten zijn, genomen drie dagen vòòr Marilyn's overlijden in Frank Sinatra’s Cal-Neva Lodge bij Lake Tahoe op de grens van California en Nevada. De in 1943 geboren Russo begon zijn carrière naar eigen zeggen in 1956 als loopjongen voor de maffia, pleegde opnieuw naar eigen zeggen twee moorden (van één ervan is nooit een spoor gevonden, van de andere werd hij vrijgesproken wegens zelfverdediging) en maakte zijn filmdebuut in 1972 in The Godfather als Carlo Rizzi, de echtgenoot van Connie Corleone (actrice Talia Shire) die wordt vermoord door haar broer Michael (Al Pacino), de eerste van intussen meer dan 50 rollen in films en TV reeksen waarvan wij enkel 3000 Miles To Graceland uit 2001 hebben onthouden. Hij verscheen zo'n 25 keer voor de rechter en werd telkens vrijgesproken, had een restaurant in Las Vegas, bracht in 2009 zijn eigen wijn op de markt en maakte één CD in het jaar 2004 getiteld Reflections, als maffia man uiteraard een crooner CD. U wil weten wat wij er van denken? Het tijdsbestek van Russo's relaas klopt niet met Marilyn's levensloop en haar belangrijkste relaties waren allemaal met oudere mannen. En die ene foto, als het al Russo is, zegt natuurlijk niks over het waarheidsgehalte van zijn relaas. Andere verhalen in zijn boek gaan over Elvis (Russo beweert erbij te zijn geweest toen Elvis met revolvers op de televisie schoot), Frank Sinatra (de peetvader van Russo's zoon), Marlon Brando, Liza Minnelli, GI Blues actrice Juliet Prowse, de maffia en John F. Kennedy *** Op komst: Link Wray, The First Man In Black door Dana Raidt, een biografie van - u bent duidelijk een kenner - Link Wray *** En van Surf-Arama: Americana Australis van Stephen J. McParland (zelf een Australiër) over surf in Australië weten we eigenlijk niet of het echt gedrukt is of alleen te koop als PDF-download. Soit, Surf-Arama is goed voor 510 pagina’s en meer dan 4000 kleur en zwart-wit foto’s over de verschillen en gelijkenissen tussen Amerikaanse en Australische surf en sub-genres als hotrod-, kerstsurf-, sneeuwski- en skatebordmuziek, advertentiemateriaal, TV-shows met surf, surffilms, de surfers stomp dansrage, The Beach Boys ' Australische tour van 1964 en oneindig veel meer. McParland schreef eerder al een boekenplank vol over surfmuziek en The Beach Boys *** Wat ons eraan herinnert: na 23 jaar is het California Music Magazine terug van weggeweest maar dan als (te betalen) PDF-download. De eerste nieuwe uitgave handelt integraal over de recent "ontdekte" Gary Usher-Brian Wilson compositie Lori uit 1963 (een bewerking van het officieel nooit uitgebrachte Visions van The Beach Boys uit 1962 dat datzelfde jaar werd herwerkt tot Number One, de B-kant van de single The Revo-Lution van Rachel & the Revolvers) die in 1964 werd opgenomen door The Easterners op hun LP Kappa Sigma Sing Along ***

Warren Storm toen en nu...

Cajun singer-songwriter Yvette Landry heeft een boek geschreven over en met swamppop legende Warren Storm getiteld Taking The World By Storm: A Conversation With Warren “Storm” Schexnider, The Godfather Of Swamp Pop. Samen met het boek verscheen onder dezelfde titel Taking The World By Storm ook een gloednieuwe CD van Warren Storm begeleid door Landry's band met speciale gasten John Fogerty van Creedence Clearwater Revival, zanger Marc Broussard en slide gitarist Sonny Landreth. De CD, ook uit op vinyl, bevat onder meer heropnames van Prisoner's Song en Mama Mama Mama (beide kantjes van Storm's debuutsingle uit 1958) en covers van klassiekers als Mathilda, Those Lonely Lonely Nights, Let The Four Winds Blow, Rainin’ In My Heart en CCR's Long As I Can See The Light. Zanger-drummer Warren Storm is 82 jaar (en van die 82 jaar is hij er al 71 jaar actief in de muziek!) maar treedt nog steeds wekelijks op *** Tales From The Woods had 'em verdorie naar de 100 Club in Londen moeten halen waar ze op 19 april 2020 drie andere fifties swamp poppers op één affiche hebben staan: Johnnie Allan (de geweldige Chuck Berry cover Promised Land met accordeon uit 1971), Jivin' Gene (Breaking Up Is Hard To Do, 1959) en Gene Terry (Cindy Lou, 1958) *** Gibson kondigde op 18 oktober (wat Chuck Berry's 93ste verjaardag zou zijn geweest) de Chuck Berry 1955 ES-350T gitaar aan, omschreven als een perfecte replica van de gitaar van Chuck Berry uit 1955 met een "three-ply figured hand picked maple/poplar/maple Venetian cutaway hollow body, twee custom dog-ear P-90 pick ups, een authentieke '55 medium C-Shape three-piece walnut/maple/walnut neck, een 22-fret Indian rosewood fingerboard met dubbele parallelogram inlays, twee 500K CTS volume en toon knoppen, Kluson single line/single ring tuners, een no-wire ABR-1 brug en een gegraveerde wire loop trapeze tailpiece". Wij die nauwelijks een gitaar van een contrabas kunnen onderscheiden - de contrabas brandt langer! - hebben geen flauw idee wat dat allemaal voor beesten zijn maar de snarenwonders onder u zullen wel van wanten weten. Er worden er exact 55 van gemaakt en het prijskaartje bedraagt een onwaarschijnlijke 14.115 dollar, maar voor dat geld krijgt u er - iets mag het hebben - een replica gitaarriem en een replica van de bekende Zuni "Sun God" bolo tie bij zoals Berry die droeg in de jaren '50.

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)

Op 12 oktober overleed in Japan gitarist Gerry McGee, in 1968 de vervanger van Nokie Edwards bij The Ventures. McGee was de zoon van cajun fiddler Dennis McGee die al in 1929 opnam met accordeonist Amédé Ardoin, één van de eerste cajunmuzikanten die platen maakte en actief tot in de jaren '80. Gerry McGee speelde gitaar bij The Ventures tot Nokie Edwards terugkwam in 1973 en toen Edwards in 1984 opnieuw solo ging was McGee opnieuw zijn vervanger. Daarnaast was hij studiogitarist op opnames van onder meer The Hollywood Argyles (Alley Oop), Ricky Nelson, Sandy Nelson, Emmylou Harris, Dwight Yoakam en Kris Kristofferson. In 1965 bracht hij onder eigen naam de single Cajun Guitar/ Moonlight Surfin' uit, en hij speelde op de soundtracks van de Elvis films Girls Girls Girls (1962) en The Trouble With Girls (1969) en de Jerry Lee Lewis biopic Great Balls Of Fire (1989). Bij The Ventures was hij co-auteur van de Japanse hits Kyoto No Koi (Kyoto Doll, 1970), Kyoto Bojo (Reflections In A Palace Lake, 1970) en Ame No Midosuji (Stranger In Midosuji, 1971), en co-arrangeur van het Ventures album Joy (The Ventures Play The Classics) uit 1972 waarin de groep een aantal thema’s uit de klassieke muziek onder handen nam. McGee kreeg vier dagen voor zijn overlijden live on stage een hartaanval tijdens een optreden van The Ventures in Japan, zijn eerste Japanse tour met The Ventures sinds hij in 2017 een tour moest onderbreken om gezondheidsredenen, en lag vier dagen in coma *** Wat ons eraan herinnert: in 2020 verschijnt de docu The Ventures: Stars On Guitars *** Op 31 oktober overleed op 76-jarige leeftijd saxofonist James "Jim" O'Keefe van surfgroep The Cornells die vier singles en één LP uitbrachten. James O'Keefe, de zoon van acteur Dennis O'Keefe, werd later TV-producer van onder meer Happy Days-spinoff Mork And Mindy. Hij leed aan een hartziekte *** Rockabilly archeoloog Dominique Anglares meldt het overlijden op 3 november van de op 18 maart 1935 geboren Maylon Humphries die in de fifties slechts één single uitbracht, Blue Day/ You Said (1958). Zijn bekendste opname is evenwel zijn toen onuitgebrachte cover van Arthur Crudup's Worried 'Bout You Baby waarvan minstens zes versies bestaan, onder meer met James Burton op gitaar - in 1960 huwde hij met de zus van Burton's echtgenote! In 1966 bracht hij een single uit onder de naam Maylon DeWitt. Een aantal demo’s die hij opnam voor Jimmy Clanton zouden binnenkort verschijnen op het Britse re-issue label Ace Records. Naast de muziek werkte Humphries 40 jaar in het verzekeringswezen en in de olie en gas industrie *** Op 13 november overleed op 84-jarige leeftijd de op 14 november 1934 geboren pin up en actrice Meg Myles, in 1957 te zien in de film Calypso Heat Wave alias Juke Box Jamboree, een soort The Girl Can't Help It maar dan goedkoper en met calypso muziek in plaats van rock 'n' roll, maar toch maar mooi met The Treniers. Myles was daarnaast te zien in de film noir The Phenix City Story (1955), de sexploitationfilm Satan In High Heels (1962) en de Clint Eastwood film Coogan's Bluff (1968). Myles had ook een zangcarrière die de LP’s Just Meg And Me (1957, met jazzman Jimmie Rowles) en Meg Myles At The Living Room (1963) opleverde, alsmede minstens drie singles waaronder een female swing cover van het van Bill Haley bekende Thirteen Women onder de aangepaste titel Thirteen Men ***



Op 19 november overleed op 80-jarige leeftijd Roger Adrian "Roc" LaRue, bekend van de rockabilly echo classic Baby Take Me Back uit 1957. LaRue bracht tot 1970 vijf singles uit waarvan u ook I'm Not Ashamed (1957), Teenage Blues (1957) en I Don't Care If The Sun Don't Shine (1958) terugvindt op compilaties. Na zijn legerdienst legde hij zich vanaf 1964 toe op country alvorens in 1968 te kappen met de muziek. Roc LaRue werd herontdekt toen zijn zoon Roger Jr. zichzelf googelde en op internet zag dat zijn vader "beroemd" was. LaRue maakte zijn Europees debuut in mei 2005 op Hemsby # 34. Sindsdien verschenen van hem de nieuwe CD’s One More Time (2003), Honky Tonks & Dance Floors (2004) en Rockin' With Roc LaRue (2007) *** Op 2 december overleed de op 14 maart 1927 geboren tenorsaxofonist en bandleader Jimmy Cavallo, bekendst van zijn optreden met The House Rockers in de Alan Freed film Rock Rock Rock (1956). Cavallo speelde als tiener al swing begin jaren '40 en was eind jaren '40 een van de eerste blanke artiesten die rhythm 'n' blues speelden. In 1951, één jaar voor Bill Haley zijn cowboy outfit verwisselde voor een geruit dinner jacket, The Saddlemen omdoopte tot The Comets en Rock The Joint opnam, had Cavallo dat nummer van Jimmy Preston reeds gecoverd. Hij is altijd rhythm 'n' blues, swing en big band blijven spelen en stond in 2002 op de Rhythm Riot in Engeland. Hij trad voor het laatst op in maart 2019 toen hij 92 jaar was *** Larry Chance van The Earls meldt op zijn facebook pagina het overlijden op 8 december van de op 6 mei 1939 geboren Herb Cox, leadzanger van de in 1955 opgerichte Cleftones. De doo-wop groep deed auditie voor Apollo, Baton en Old Town maar werd in november 1955 getekend door George Goldner van Rama Records voor zijn nieuwe Gee label, genoemd naar de hit uit 1954 van The Crows op Rama. Dat leverde de singles You Baby You/ I Was Dreaming (1955) en Little Girl Of Mine/ You're Driving Me Mad (1956) op. Andere opnames van The Cleftones uit 1956 en 1957 zijn Can't We Be Sweethearts, String Around My Heart, Why Do You Do Me Like You Do, See You Next Year, Hey Babe en Lover Boy. In 1961 scoorde de tweede bezetting van The Cleftones met zangeres Patricia Spann een hit met Heart And Soul, cover van een liedje van Larry Clinton uit 1938. De groep was zo populair dat ze twee LP’s uitbrachten, Heart And Soul (1961) en For Sentimental Reasons (1962), maar splitte in 1964. Cox werd computerprogrammeur en werkte de volgende 20 jaar voor een bank waar hij het schopte tot onderdirecteur. In 1970 blies hij The Cleftones nieuw leven in en de groep zou in 1990 nog de single My Angel Lover/ You Lost The Game Of Love en in 2002 de live CD The Cleftones: Live Today uitbrengen. Herbie Cox leed aan alzheimer. Van de vijf originele Cleftones uit 1955 zijn er nog drie in leven: tenor Berman Patterson, tenor Charlie James McGhee en bariton William "Buzzy" McClain - baszanger Warren Corbin overleed in 1978 op 39-jarige leeftijd. Heart And Soul is te horen in de film American Graffiti (1973)

1961: Herb Cox rechts bij The Cleftones

*** Op 13 december overleed de op 10 augustus 1939 geboren Vivian McDonald, de echtgenote van Mickey Gilley. Gilley en McDonald huwden op 27 december 1962, twee jaar vòòr Gilley’s debuut-LP Lonely Wine. McDonald was manager van Gilley's beroemde club Gilley’s in Pasadena, setting voor de John Travolta film Urban Cowboy, begin jaren '80 mee verantwoordelijk voor de hernieuwde populariteit van countrymuziek. Later werd ze Mickey Gilley's manager. Ze leed aan alzheimer en werd 80 jaar. Het koppel heeft één zoon, drie stiefkinderen, vier kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen *** En ook op 13 december overleed de op 2 september 1932 geboren jazzvibrafonist en -percussionist Emil Richards (echte naam: Emilio Joseph Radocchia), vanaf de jaren '50 te horen op "duizenden film soundtracks, jazz, rock en pop platen". Richards deed mee op Elvis' Fun In Acapulco soundtrack sessies (1963), Sam Cooke's LP Ain't That Good News (1964), Dick Dale's LP Summer Surf (1964), knipte met zijn vingers op het TV-thema van The Munsters (1965), speelde bongo op het TV thema van Mission: Impossible (1967) en xylofoon op het TV-thema van The Simpsons (1989)! Hij werd 87 jaar.

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS)

Back on stage na een zware periode van revalidatie: gitarist Danny Amis alias Daddy-O Grande die op 19 december voor het eerst opnieuw een paar nummers meespeelde met Los Straitjackets *** Op 12 juli overleed de 17 juni 1946 geboren Russell Smith, leadzanger van de in 1993 opgerichte bluegrass novelty band Run C & W die soulhits speelde in bluegrass-stijl en twee CD’s uitbracht, Into The Twangy-First Century (1993) en Row Vs Wade (1994). Smith leed aan kanker en werd 70 jaar *** Op 13 december overleed op 73-jarige leeftijd Roy Loney, de charismatische zanger-gitarist van de in 1966 opgerichte Flamin' Groovies tot hij in 1971 uit de band stapte. The Flamin' Grooves speelden in het tijdperk van de psychedelische hippie muziek rockabilly, blues en garagerock. Bewijsstuk nummer 1: Evil Hearted Ada uit 1971, gecoverd door Shakin' Stevens & the Sunsets in 1976.



Ná The Flamin' Groovies richtte Loney met ex-Groovies drummer Danny Mihm and gitarist James Ferrell The Phantom Movers op die van 1979 tot 1993 diverse albums uitbrachten. The Flamin' Groovies bleven intussen af en aan bestaan en in 2009 was er een reünie van Loney met gitarist Cyril Jordan begeleid door The A-Bones, de band van Billy Miller en Mirian Linna van Norton Records, die focuste op de pré-1972 Flamin' Groovies. In 2019 toerden The Flamin' Groovies met Roy Loney in Amerika maar wanneer ze in juni afreizen naar Europa kwamen kwam Loney ten val op de luchthaven waardoor het Europese luik zonder hem plaats vond. Daarnaast werkte hij "decennia lang" in een platenwinkel in San Francisco, Jack’s Record Cellar *** Teken des tijds: de 152ste uitgave van het Engelstalige Zweedse tijdschrift American Music Magazine is na 41 jaar de allerlaatste gedrukte uitgave met Thomas Wayne op de cover en 80 pagina’s artikels over onder meer het platenlabel Fernwood Records uit Memphis. De laatste jaren stopten ook Rock 'n' Roll Revue (Frankrijk), Sur La Route De Memphis (Frankrijk) en Tales From The Woods (Engeland). AMM gaat digitaal verder en belooft zijn eerste (betalende) digitale uitgave voor april 2020 *** Originele merchandise: Southern Culture On The Skids brengt zijn eigen koffie op de markt, de Rev It Up melange op basis van een in Honduras gekweekte koffieboon die geroosterd hints bevat van "zwarte kersen, pruimen en bruine suiker". SCOTS heeft er zelfs een liedje bij gemaakt, het Go Go Gorilla-achtige Don't Spill The Java *** Arjan Deelen werkt aan een project naar aanleiding van de nakende 40ste verjaardag van "The Humbler", de concertreeks van Robert Gordon met gitarist Danny Gatton. Alle muzikanten (Lance Quinn, Shannon Ford en Tony Garnier) zullen opnieuw van de partij zijn, uitgezonderd de in 1994 overleden Gatton. Wie hem zal vervangen is nog niet beslist. Deelen is momenteel aan het brainstormen over "een eenmalig concert, misschien een tour, hopelijk een CD project of mogelijk zelfs een documentaire". The Humbler is ook de titel van een in 1996 verschenen CD met live opnames van Gordon en Gatton uit 1981, en er is (was?) ook een bootleg CD-R van erbarmelijke kwaliteit in omloop getiteld Capitol Attack met een live concert van Gordon en Gatton uit 1983.

ELVIS NIEUWS & GOSSIP

Op woensdag 8 januari, Elvis' 85ste verjaardag, vertonen de Nederlandse en Belgische Kinepolis bioscopen eenmalig de nieuwe versie uit 2000 van de concertfilm That's The Way It Is over Elvis' optreden in het Las Vegas International Hotel in 1970. "Nieuw" betekent in deze met 30 minuten extra materiaal. Reserveren kan via www.kinepolis.nl en www.kinepolis.be en zoeken op Elvis *** Arjan Deelen heeft een nieuw boek uit getiteld Inside Elvis: Arjan Deelen Talks To Elvis' Musicians, Singers, Songwriters And Producers en dat slaat de nagel op de kop want Deelen heeft er een handje van weg om mensen op te sporen die ooit met of voor Elvis werkten en tot nu toe onder de radar bleven. In het boek staan dan ook zowel bekende als minder bekende namen zoals Jim Murray, Bob Lanning, Ginger & Mary Holladay, Charlie Hodge en Chips Moman. Het boek, goed voor 300 pagina’s op A4 formaat en meer dan 300 zeldzame foto’s, gaat vergezeld van een CD *** Dankzij zijn nieuwe kerstplaat evenaart Robbie Williams Elvis' record van Meeste Britse Nummer 1 Solo Albums: bij beide artiesten staat de teller nu op 13. Het all time record staat op naam van The Beatles met 15 Britse nummer 1 albums *** Terwijl Mariah Carey Elvis voorbij steekt in het record Meeste Amerikaanse Nummer 1 Solo Hits: Carey's 25 jaar oude All I Want For Christmas is haar 19de nummer 1, Elvis heeft er "maar" 18. Ook hier staat het all time record op naam van The Beatles met 20 nummer 1's. Dit is trouwens de eerste kerst nummer 1 sinds The Chipmunk Song (Christmas Don’t Be Late) van The Chipmunks uit 1958 *** We kunnen welhaast een aparte rubriek maken van alle speciale Elvis releases zoals deze update een Sony Legacy Record Store Day Black Friday dubbel LP van American Sound 1969 samengevat uit de gelijknamige 5 CD box en beperkt tot 4000 exemplaren wereldwijd, in principe enkel te koop in onafhankelijke platenwinkels *** Ook uit: een tot 2000 individueel genummerde exemplaren beperkte uitgave op geel vinyl van de eveneens uit de American Sound sessies gepuurde LP From Elvis In Memphis, in 1969 Elvis' tiende studio album en zijn definitieve terugkeer naar de niet-soundtrack albums *** Wat zijn we nog tegengekomen? De nieuwe Memphis Recording Service 6 CD box Back - In Living Stereo met "150 ge-remasterde, opgepoetste, gerepareerde en gerestaureerde essentiële niet-soundtrack master recordings 1960-1962, ongedubde single masters, onuitgebracht materiaal, zeldzame alternatieve outtakes, count-ins en alle persoonlijke home recordings uit de jaren '60, vergezeld van een boek van 100 pagina’s met ongepubliceerde documenten en foto’s". Ter promotie van de box set verscheen op zwart én op doorzichtig vinyl de éénzijdige promo LP You're Driving Me Crazy (Anita Wood Calls Elvis Presley) met daarop een telefoongesprek uit 1961 opgenomen door Elvis' toenmalige lief Anita Wood toen ze vermoedde dat haar King haar ontrouw was. Hebt u ooit aan de telefoon ruzie gemaakt met een ex en achteraf spijt gehad van wat u eruit flapte? Nou, dan hebt u een idee van de inhoud van deze plaat. De geluidskwaliteit is verschrikkelijk maar het wordt ongetwijfeld een collector's item *** En wie dat allemaal kan kopen heeft zeker nog geld over voor boeken: Bob Pakes, auteur van The EPE Catalog (bijna 400 pagina’s met 1450 afbeeldingen van alle mogelijke Elvis merchandise uit 1956), heeft een nieuw naslagwerk klaar, The Movie Catalog: Worldwide Elvis Presley Movie Memorabilia 1956 - 1958. Wat u te wachten staat: bijna 500 pagina’s met meer dan 2200 afbeeldingen van filmposters, lobbykaarten, persboeken, standees, vintage advertenties en de bijna 800 genummerde publiciteitsfoto's die zijn uitgegeven voor Elvis' eerste vier films Love Me Tender, Loving You, Jailhouse Rock en King Creole *** Op 24 november overleed op 79-jarige leeftijd de op 20 mei 1940 geboren actrice Joan Staley, in 1964 te zien in de Elvis film Roustabout. Datzelfde jaar had ze ook een veel kleiner rolletje in Kissin' Cousins maar haar associatie met Elvis gaat terug tot de jaren '50: ze leerde Elvis kennen via haar eerste echtgenoot die cameraman was in Memphis en het pad kruiste met DJ Dewey Phillips - er zijn foto’s van een feestje bij Sun baas Sam Phillips thuis op paasdag 21 april 1957 waarop Elvis haar taart voert! Volgens sommige bronnen zou ze ook actief zijn geweest als achtergrondzangeres bij Sun Records. Staley was te zien als centerfold in Playboy in november 1958 en als actrice in Ocean's Eleven (1960), Valley Of The Dragons (1961), Breakfast At Tiffany's (1961), Cape Fear (1962) en de TV reeks Batman als slechterik Oakie Annie (1966) *** En ook op 24 november overleed zakenman Robert FX Sillerman, van 2005 tot 2011 CEO van Elvis Presley Enterprises. Sillerman maakte in de jaren '70 fortuin met het kopen en verkopen van radio- en TV-stations. Zijn bedrijf CKX kocht in februari 2005 85 % van EPE Inc om dat in mei 2011 door te verkopen aan Apollo Global Management. Daarnaast drong hij door in de muziekbusiness door muziekpromotoren op te kopen die hij samenvoegde in SFX Entertainment dat hij in 2000 verkocht voor 3 biljoen dollar. SFX werd uiteindelijk Live Nation dat in 2010 fusioneerde met Ticketmaster. Met andere woorden: als concerttickets tegenwoordig zo duur zijn is dat deels Sillerman's schuld! Hij verkocht CKX in 2011 en werd later bankroet verklaard. Moraal van het verhaal: geld koopt geen gezondheid, want Sillerman overleed op 71-jarige leeftijd aan ademhalingsproblemen.

19 december 2019
JACK SCOTT OVERLEDEN

Links: Jack Scott destijds. Rechts: Jack Scott recenter met zijn nichtje Rio Scafone

En het houdt maar niet op: op 12 december overleed vier dagen na een zware hartaanval de op 24 januari 1936 in Windsor, Ontario geboren Canadese rock 'n' roll zanger Giovanni Domenico Scafone Jr. alias Jack Scott, bekend van minor hits als Baby She's Gone (1957), Two Timin' Woman (1957) en vooral Leroy (1958) dat oorspronkelijk Greaseball heette doch als beledigend werd ervaren voor Italo-Amerikanen zoals Scott zelf.
Jack Scott nam op voor onder meer ABC-Paramount, Carlton, Top Rank, Capitol, Groove, RCA Victor, Dot, GRT en zijn eigen Ponie label waarop singles verschenen als Geraldine (1958), Save My Soul (1958), Goodbye Baby (1958), Midgie (1958), The Way I Walk (1958, gecoverd door Robert Gordon én door The Cramps), I Never Felt Like This (1958) en Go Wild Little Sadie (1958). Daarnaast was zijn bariton stem zeer sterk in ballades als My True Love (1958), What In The World's Come Over You (1959) en Burning Bridges (1960). Hij schreef nagenoeg al zijn nummers zelf en speelde ook zelf leadgitaar. Uit het grote boek der statistieken: Jack Scott had meer Amerikaanse singles (19) in een kortere tijdspanne (41 maanden) dan eender wie uitgezonderd The Beatles, Elvis, Fats Domino en Connie Francis. Zes van de 12 songs op zijn titelloze debuut-LP uit 1959 werden hits, en hij scoorde vier Top 10 hits. Tot 1964 bracht zes LP’s uit en hij bleef actief in de jaren '60 en '70: in 1974 haalde You're Just Gettin' Better nog de countrycharts. In 1992 speelde hij in Oss op de 38ste Rockhouse Meeting waar hij de affiche deelde met Johnny Powers. In 2015 bracht hij het comeback album Way To Survive uit op het Finse label Bluelight Records.
De man met de spierbundels van armen (Scott zwoor bij diëten en lichaamstraining) werd 83 jaar. Ook zijn nichtje Rio Scafone zingt rockabilly.

19 december 2019
JUD PHILLIPS OVERLEDEN

Een jammere tijding voor wie wel eens in Memphis de Sun studio bezocht: op 15 december overleed Judson William Phillips, het enige kind van Sam Phillips' broer en Sun Records promo man JW “Jud” Phillips (die Judd Records oprichtte) en Sun Records boekhoudster Dean Phillips. Jud werd dus letterlijk in de business geboren en leerde het vak door begin jaren '60 met zijn neven Knox en Jerry Phillips, Sam's twee zonen, rond te hangen tussen Jerry Lee Lewis en Charlie Rich bij Sun/ Phillips International Records. Hij studeerde business en psychologie aan de universiteit van Memphis en verhuisde in 1968 naar California om te werken als assistent van de Britse TV rock pionier Jack Good. Een jaar later ging hij aan de slag als recording engineer in de Sound Factory studios in Hollywood waar hij onder meer werkte met Nancy Sinatra, Dr John, The Jackson 5, Randy Newman en Ry Cooder. Hij werkte ook voor Nashville West/ Dimension Recorders, TMI Studios in Memphis, als A&R (Artiesten en Repertoire) man voor Bell Records in New York en als operationeel directeur voor Phonogram/ Mercury Records in Memphis waarvoor hij Stax veteranen als The Bar-Kays en Eddie Floyd tekende. Daarnaast was hij bijna 20 jaar manager van Jerry Lee Lewis en in de jaren '70 en '80 voorzitter van de Memphis afdeling van de Grammy awards en ondervoorzitter van de national board van de Grammy awards. Na het overlijden van Roland Janes in 2014 nam hij als managing partner van Phillips Music de taak op zich van studio manager verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken bij de Sam Phillips Recording Service op Madison Avenue in Memphis.
Jud Phillips, een rustige zakenman tussen de soms flamboyante leden van de Phillips clan, leed aan kanker en werd 71 jaar.

De Franse rocker Jake Calypso trots op de foto met Jud Phillips (r) in 2014

12 december 2019
AFDELING JEUGDSENTIMENT: ROCKY SHARPE OVERLEDEN

Rocky Sharpe recent

Op 5 december overleed de op 26 november 1952 geboren Robert Stanislaw Podsiadly alias Rocky Sharpe van Rocky Sharpe & the Replays, de Britse revival band die ook bij ons hits scoorde met hun covers van Come On Let's Go (1981) en Shout Shout Knock Yourself Out (1982). In Engeland waren er eerder al Rama Lama Ding Dong (1978) en Imagination (1979), singles die bij ons nooit op de radio gedraaid werden. Rocky Sharpe & the Replays waren een voortzetting van de band Rocky Sharpe & the Razors die één EP uitbrachten in 1976 (in 1993 verscheen hun medio jaren '70 onuitgebrachte album So Hard To Laugh) en waarvan Den Hegarty, Griff Fender, Rita Rey en Nigel Trubridge dan weer Darts vormden. Rocky Sharpe & the Replays splitten in 1985 waarna Sharpe acteur werd. Begin jaren '90 werd hij gediagnoseerd met multiple sclerosis en hij verbleef sinds 2013 in een verzorgingstehuis. Datzelfde jaar 2013 hield de Spaanse doo-wop groep The Velvet Candles in Barcelona een benefietconcert voor Sharpe waarbij ze zijn broer Jan Podsiadly alias Johnny Stud van The Replays begeleidden. Rocky Sharpe werd enkele maanden geleden gediagnoseerd met kanker. Hij werd 67 jaar.

12 december 2019
DE BUDDY HOLLY CONNECTIE: JERRY NAYLOR OVERLEDEN

Op 5 december overleed op 80-jarige leeftijd de op 6 maart 1939 geboren Jerry Naylor Jackson, leadzanger van The Crickets van 1961 tot 1965 op songs als My Little Girl en het door The Beatles live gecoverde Don't Ever Change. Naylor begon al te zingen in de jaren '50 maar bracht zijn eerste single, Stop Your Crying, pas uit in 1961. De B-kant, You're Thirteen, is gepend door niemand minder dan Johnny Burnette maar heeft niets met diens You're Sixteen te maken. Bij The Crickets verving hij de in 2017 overleden Earl Sinks, de vervanger van Buddy Holly, en verdeelde hij de leadzang met Sonny Curtis tijdens hun Liberty jaren. Naylor doet mee op de Liberty LP’s Something Old Something New Something Blue Somethin' Else (1962), de vijf Beatles covers bevattende titelloze Crickets LP die vaak als California Sun/ She Loves You wordt aangeduid (1964), en de verzamel LP A Collection (1965). Op de eerste Liberty LP, Bobby Vee Meets The Crickets (1961), staat Naylor wel mee op de foto maar speelt hij niet mee. Wel was hij was als lid van The Crickets te zien in de films Just for Fun (Engeland, 1963) met de songs My Little Girl en Teardrops Feel Like Rain, en in de Amerikaanse film The Girls On The Beach (1965) met de songs La Bamba en Lonely Sea en als begeleiders van Lesley Gore.
Vanaf 1965 ging Jerry Naylor solo, wat in 1970 resulteerde in zijn eerste solohit But For Love. Van easy listening evolueerde hij naar country, een genre waarin hij acht hits scoorde waarvan de grootste in 1974 Is This All There Is To A Honky Tonk was. Tegelijkertijd presenteerde hij vanaf de jaren '60 muziekprogramma’s op TV en richtte hij diverse bedrijven op zoals een public relations bedrijf en een filmmaatschappij die films, commercial en documentaires draaide. Opvallend: Jerry Naylor staat trots op de foto met de Amerikaanse president Ronald Reagan die hem voor twee termijnen van drie jaar benoemde tot Federal Commissioner van de National Commission For Employment Policy die rechtstreeks met het Witte Huis samenwerkte! In 1986 en 1987 was hij presenator en co-host van Pat Boone's dagelijkse TV praatprogramma "Pat Boone, USA" voor het Christian Broadcast Cable Network. Daarnaast was Naylor die je ook kon inhuren als motiverend spreker erg actief met zijn The Rockabilly Legends: They Called It Rockabilly Long Before They Called It Rock 'n' Roll project dat onder meer een boek, een documentaire en een reeks CD’s opleverde. Naast gospel en christelijke rock bracht hij zelf occasioneel nieuw rock 'n' roll werk uit zoals de CD’s The Rockabilly Legends: A Tribute To My Friends (2001), To Carl - Let It Vibrate (met Carl perkins' zoon Stan Perkins, 2005). In 2013 bracht hij nog een nieuwe rock 'n' roll CD uit met onder meer het nummer I Still Love You Peggy Sue. Het sterkste van allemaal: Naylor werkte naar eigen zeggen vanaf 1968 als spion op meer dan 100 missies voor de Amerikaanse overheid!

12 december 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Volgend jaar bestaat The Phantom Four 15 jaar en dat gaan ze vieren op zaterdag 29 februari in de Mezrab in Amsterdam met als gasten psychrock band Lola's Dice en het werelddmuziek DJ duo Ritme Caribeño. Nederlands ruimdenkendste surfgroep zal er tevens hun nieuwe vinylsingle presenteren waarin ze - en zo kennen we The Phantom Four - "nog meer nieuw terrein verkennen zoals afrobeat en disco"... *** Nu Joery Rutten van Ivy Linn & the Left Hand Gamblers John Hofmans vervangt bij Supersonics is de Roosendaalse band Ivy Linn & the Left Hand Gamblers met spoed op zoek naar een contrabassist met eigen gear *** Korte boodschap van Reb Kennedy (USA), zoals bekend een man van weinig woorden: "Wildest Weekender, Amsterdam 2020" *** Nieuwe evenementen, laat ze maar komen: op zaterdag 25 en zondag 26 juli 2020 vindt in het centrum van Drachten de eerste editie plaats van Rock 'n' Roll Drachten, en bovendien helemaal gratis. Info betreffende de programmatie volgt spoedig, zo wordt ons beloofd... *** Volgend jaar eind mei op de 14de Rockabilly Roundup in De Mortel: The Stacy Cats, en dat lijkt ons een eenmalige reünie of zo. Moeten we even checken met Renzo Sanders...

BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Sant Anna Bay Coconuts: die rechtse mag u dus schrappen...

De Antwerpse surfgroep Sant Anna Bay Coconuts heeft een nieuwe bassist. Niks bijzonders, ware het niet dat dat de zoon van leadgitarist Danny Van Langendonck is. Ook weer niets bijzonders, ware het niet dat Valerio Van Langendonck... 11 jaar is! Valerio speelt al vijf jaar gitaar en vervangt bassiste Sofie die in zwangerschapsverlof is en besloot om na de bevalling niet meer terug te keren. Of hij definitief in de band blijft heeft vader Van Langendonck nog niet beslist *** The Buckshots stoppen er mee vanwege het eeuwige verhaal: teveel tijd en energie steken in de groep en te weinig optredens die daar tegenover staan, en het laatste van die optredens vond plaats op 13 december in hun hometown Gierle. Jammer, want we vonden dit altijd een hele leuke rocka-hillbilly band *** Voor de liefhebbers ter zake vindt in de magische Nottebohmzaal van de prestigieuze Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience in Antwerpen tot en met valentijnsdag 14 februari de tentoonstelling "Porno, pulp & literatuur" plaats over dit "onbekend en lang verzwegen deel van de Vlaamse literatuur- en cultuurgeschiedenis. Als bewaarbibliotheek voor de humane wetenschappen en de Vlaamse letterkunde mogen ‘vieze boekjes’ niet in de collectie van de Erfgoedbibliotheek ontbreken. Denk aan populaire Vlaamse blootbladen als Sex Top. Pornografisch materiaal is een boeiend cultureel tijdsdocument. Het toont wat volgens de heersende moraal aanstootgevend is. Tegelijk moet porno een groot publiek aanspreken en bevestigt het culturele clichés. Op die manier geeft ze een goed idee van de tijdgeest waarin ze verschijnt". Tot de randprogrammatie behoren een "valentijnsfeest in stijl" en rondleidingen met gidsen en "experts" waaronder Jan De Smet speelde van muziekgroep De Nieuwe Snaar, welbekend fervent platenverzamelaar van muzikale curiosa en humoristische muziek. Allen daarheen via www.consciencebibliotheek.be

EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS

De nieuwe CD van Rolling Stones gitarist Ronnie Wood is een eerbetoon aan de in 2017 overleden Chuck Berry. Mad Lad: A Live Tribute To Chuck Berry, live opgenomen in 2018 in het Tivoli Theater in Wimborne, Engeland met als speciale gaste Imelda May in drie songs, bevat negen Berry covers als Johnny B. Goode, Back In The USA en Little Queenie, Big Maceo Merriweather's Worried Life Blues uit 1941 dat in 1960 gecoverd werd door Berry en Wood's eigen Tribute To Chuck Berry. Het album is uit op CD, vinyl, als Deluxe Box Set (CD, LP + een art print van het door Wood zelf geschilderde artwork) en als Super Deluxe Limited Edition Box Set (CD, LP, de art print, een T-shirt en een gehandtekende en gesigneerde setlist) *** Gesloten: Victoria Shoes in Southend On Sea waar in de jaren '70 menig teddy boy zijn bordeelsluipers kocht. In die hoogdagen caterde de schoenwinkel niet alleen voor teds en rockers maar ook voor álle andere subculturen als mods en hippies *** Scheepsmaatje ahoy: The Firebirds (D) organiseren in oktober 2020 een zevendaagse sea cruise die Palma De Mallorca, Malta, Sicilië en Genua zal aandoen. Vanaf 799 euro kan u op www.rocknrollcruise.de inschepen om halve liters weissbier te drinken en dolfijnen te spotten in het gezelschap van de Duitse rock 'n' roll pionier Peter Kraus, The Booze Bombs, Ray Collins' Hot-Club, Boogie Banausen, rock 'n' roll/rhythm 'n' blues/swing/jazz pianist Christoph Wiatre en uiteraard The Firebirds zelf *** Allemaal Duitsers dus

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)

Op 9 mei overleed in Los Angeles op 88-jarige leeftijd de op 19 juli 1930 geboren percussionist Preston Epps, bekend van de instrumentale hit Bongo Rock uit 1959 met begeleiding van onder meer Earl Palmer, Rene Hall en Barney Kessel. Epps speelde in 1954 percussie op Earth Angel van The Penguins, had in 1957 een piepklein rolletje in de film Calypso Heat Wave en bracht tot 1963 een tiental singles uit met titels als Bongo Bongo Bongo, Bongo In The Congo, Rockin' In The Congo, B'wana Bongo, Bongo Rocket, Bootlace Bongo, Bongo Boogie, Hully Gully Bongo, Flamenco Bongo en Jungle Drums, alsmede drie LP”s, Bongo Bongo Bongo (1960), Bongola (1961) en Surfin' Bongos (1963). In 1965 verscheen nog de update Bongo Rock '65, in 1969 was hij te zien als bongospeler in de low budget film Girl In Gold Boots - Epps staat op de generiek vermeld als "that Bongo Rock man". In de jaren '70 was hij actief als studio muzikant. Hij trad voor het laatst op op Tiki Oasis in San Diego in 2014. Op Jasmine Records verscheen pas de 28 tracker Bongos A Go Go: The Complete Preston Epps 1958-1962 *** Op 2 oktober overleed op 80-jarige leeftijd de op 6 april 1939 geboren bluesgitariste Beverly Hayes Watkins, gitariste op Doctor Feel-Good van Dr. Feelgood & the Interns uit 1962, pseudoniem voor Piano Red & the Meter-Tones. Watkins begon in 1960 bij Piano Red als ritmegitariste en trad vaak op in een verpleegstersuniform in de rol van The Nurse. Baantjes als poetsvrouw hielpen om de rekeningen te betalen en ze diende te wachten tot ze zestig was voor ze erkenning kreeg: haar solodebuut Back In Business uit 1999 leverde haar een nominatie op voor de WC Handy Blues Award. In 2006 had ze een hartaanval waarna ze werd gediagnoseerd met longkanker. Ze trad nog steeds op *** Op 3 oktober overleed de op 28 juli 1932 geboren Vincent Gambella alias Vinnie Bell van The Ramrods, bekend van hun hitversie van (Ghost) Riders In The Sky uit 1961 - tenminste, dat is één versie van de feiten: volgens een andere versie was de gitarist van The Ramrods de in 1921 geboren en in 1966 aan een hartkwaal overleden Vincent J. Lariccia alias Vinny Lee. Soit, Vinnie Bell werd studiomuzikant, bedacht geluidseffecten (te horen op instrumentale singles als Barracuda van The Gallahads uit 1958, Jersey Bounce van The Spacemen uit 1959 en Smoke Rings van The Overtones uit 1959) en ontwierp Danelectro gitaren (Southern Culture On The Skids speelt op een Vinnie Bell Sinature gitaar), twaalfsnarige gitaren en de elektrische sitar. Een kijkje op zijn website is overweldigend: Bell speelde gitaar voor Frank Sinatra (New York New York), de Franse elektronica pionier Jean-Jacques Perrey (de gitaar op Gossipo Perpetuo? Vinnie Bell!), Johnny Cymbal (Mr Bassman), Tommy James & the Shondells (Hanky Panky), The Crystals (Da Doo Ron Ron), Del Shannon (Runaway, Hats Off To Larry), Freddy Cannon (Abigail Beacher, Palisades Park), The Chiffons (One Fine Day), The Exciters (Tell Him), The Dixie Cups (Soldier Boy, Chapel Of Love), The Shangri-Las (Leader Of The Pack), The Angels (My Boyfriend's Back), The Four Seasons (Big Girls Don't Cry, Walk Like A Man), Brian Hyland (Itsy Bitsy Teeny Weeny Yellow Polka Dot Bikini), Paul Anka (A Steel Guitar And A Glass Of Wine) en ga zo nog maar een paar duizenden liedjes door. Zijn versie van het liefdesthema uit de rampenfilm Airport won in 1970 de Grammy award voor Beste Instrumentale Compositie en zijn gitaarwerk is te horen op de soundtracks van films zo divers als Carrie, The Lords Of Flatbush, Twin Peaks, Deep Throat, The Devil In Miss Jones, The Godfather en The Mambo Kings. Vinnie Bell behoorde tot het kransje elite gitaristen rond Les Paul en Al Caiola en werd 87 jaar ***

Vinnie Bell!

Op 11 oktober overleed de op 24 juli 1932 geboren Sam Brobrick, co-auteur van The Girl Of My Best Friend, in 1960 opgenomen door Elvis en in 1961 door Elvis soundalike Ral Donner doch vóór hen reeds gedaan door Charlie Blackwell (1959), Marty Vine (1959) en Eddie Wood (1960). Brobrick's andere claim to faim: zijn composities voor de door het satirische stripblad Mad uitgebrachte komische LP’s Mad Twists Rock 'n' Roll (1962), Fink Along With Mad (1962) en Folk Songs Of MADison Avenue (1964). Jawel, Brobrick was co-auteur van het legendarische It's A Gas door Alf Newman! Daarna besloot hij naar eigen zeggen dat het tijd werd dat er ook brood op de plank kwam en legde hij zich toe op het schrijven van toneelstukken en TV-werk voor onder meer The Flintstones en The Smother Brothers Comedy Hour. Bloed kruipt evenwel waar het niet gaan kan en Brobrick was in 2011 samen met zijn zoon het demente brein achter de komische CD Totally Twisted Country van The Cow Pies. Brobrick overleed aan een beroerte *** Moest u It's A Gas niet kennen, het verscheen in 1980 in Nederlandse "vertaling" op single als De Onverschillige Boer door Zonder Pardon. Een ander nummer van Mad Twists Rock 'n' Roll, (Let's Do The) Pretzel, werd in 1964 in Nederland uitgebracht door De Mounties als De Pretzel. Beide nummers zijn uitsluitend te beluisteren op eigen risico...

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS)

JD McPherson goedgeluimd voor de kerst....

Merchandising, het is me wat: dit jaar komt JD McPherson's vorig jaar verschenen kerstalbum Socks uit op LP in diverse kleuren vinyls: een zwart-witte gevlekte "steenkool splatter" , een kerstboomgroene vinyl, een "sneeuwglobe witte" Record Store Indie Exclusive op 1000 exemplaren enkel te koop in onafhankelijke platenwinkels, en een Record Store / Black Friday vinylsingle eveneens op “sneeuwglobe wit" vinyl op 1500 exemplaren met een gloednieuwe kerstsong die niet op Socks staat getiteld Red Bows For A Blue Girl met op de B-kant het wél op Socks staand Holly, Carol, Candy And Joy. Daarnaast te koop: Socks kerstsokken...*** The Blasters hebben al hun resterende shows voor 2019 afgezegd nadat Phil Alvin eind augustus geveld werd door een longontsteking en nog steeds niet optimaal is *** Broer Dave Alvin brengt dan weer op 14 februari 2020 zijn zoveelste solo-album uit getiteld The Third Mind, maar te horen aan de Yep Roc preview die wij hier binnenkregen wordt dat een redelijk psychedelisch beestje *** Op 20 oktober overleed muziekjournalist Nick Tosches, auteur van Country: The Biggest Music In America (1977, heruitgebracht als Country: The Twisted Roots Of Rock 'n' Roll), Hellfire: The Jerry Lee Lewis Story (1982), Unsung Heroes Of Rock 'n' Roll: The Birth Of Rock In The Wild Years Before Elvis (1984) en Save The Last Dance For Satan (2011, verschenen bij Kicks Books, de uitgeverij van Norton Records), en dat zijn mee van de beste boeken ooit geschreven over de geschiedenis van de rock 'n' roll. Daarnaast schreef hij ook verschillende romans, poezie bundels en een biografie van crooner Dean Martin getiteld Dino: Living High In The Dirty Business Of Dreams (1992). Tosches overleed drie dagen voor zijn 70ste verjaardag ***

Werk van Nick Tosches

Nieuw oud werk van Robert Gordon & Chris Spedding: de dubbel-CD Tear Up The House, live registraties uit 1979, 1985, 2005 en 2008 *** De 22ste editie van Viva Las Vegas werd door de Las Vegas Review Journal uitgeroepen tot beste festival in Las Vegas in 2019, wat extra knap is omdat er in Vegas ook enkele grote mainstream muziekfestivals plaats vinden. Viva is dan ook niet het grootste maar wel het langst lopende festival in Vegas, met volgend jaar op de affiche een reünie van Royal Crown Revue, begin jaren '90 een van de aanvoerders van de neo-swing beweging *** Ook op Viva Las Vegas volgend jaar in april: het eerste optreden in meer dan 25 jaar van eighties cowpunk band The Shillelagh Sisters met Jacquie O'Sullivan en Lyn Boorer alias mevrouw Boz Boorer, voor de gelegenheid uitgebreid met Amy Griffin, gitariste van Jittery Jack *** Fake news is het overlijden van Unholy 4 drummer Santos DeLeon. DeLeon is alleen gestopt en vervangen door Robert Garcia, hun originele drummer van 10 jaar geleden, te horen op hun eerste EP/CD *** Wild Records heeft een winkel geopend in Los Angeles met niet alleen all things Wild maar ook vintage kleding en interieurdecoratie. Als u in de buurt bent: begeef u naar Space City Vintage Collective, 339 1/2 E 1 Street, Los Angeles (Japantown) 90012 *** De inmiddels ook al 60 jaar tellende Brian Setzer heeft zijn complete Brian Setzer Orchestra Christmas Rocks kersttour, een traditie sinds 16 jaar en goed voor 19 muzikanten en 20 steden tussen 15 november en 21 december, afgelast wegens tinnitus oftewel oorsuizen *** En omdat tegenwoordig álles op vinyl uitkomt verschijnt zijn Dig That Crazy Christmas (2005) voor het eerst op vinyl en niet zomaar gewoon ordinair zwart vinyl maar rood-wit splatter vinyl. Van Boogie Woogie Christmas (2002) dat eerder al als LP verscheen is nu een groen-wit splatter vinyl uit *** En dan moeten wij dat nu eens dringend gaan nakijken want wij hebben ook al egaal groene Dig That Crazy Christmas-sen, egaal rode Boogie Woogie Christmas-sen en egaal witte Boogie Woogie Christmas-sen gezien. Zeker weer Record Store Day of Black Friday uitgaves of zo...

5 december 2019
RUDY “TUTTI” GRAYZELL’S GONE...

Damn, soms lijkt het alsof er elke keer wij onze computer aanzetten een fifties artiest dood is: op 26 november overleed Rudy Grayzell, en als er één fifties artiest was wiens naam synoniem was met een niet te stoppen brok energie op én naast het podium, dan was het zeker Rudy "Tutti" Grayzell wel, geboren op 8 juni 1933 in het piepkleine stadje Saspamco, Texas als Rudolph Paiz Jimenez. Grayzell maakt zijn eerste country platen al in 1953 maar het is zijn achtste single in 1956 waarop zijn huidige rock 'n 'roll faam berust, Duck Tail, de originele ode aan de vetkuif want Grayzell's uitvoering is de eerste, die van Joe Clay is de cover. Er volgen nog bommen als Jig-Ga-Lee-Ga (1956) en vooral het compleet overkokende Let's Get Wild (1957) op Mercury-Starday, en Grayzell's weg leidt hem tevens naar Memphis waar hij in oktober 1957 een tweedaagse sessie inblikt die de Sun 290 single Judy/ I Think Of You oplevert. Tussen de bedrijven door weet hij zich in het concertcircuit op de foto te wringen met de enige echte Elvis Presley! Een jaar later volgt nog de geweldige rocker FBI Story op Award Records. De jaren '60 en '70 spendeert Grayzell grotendeels als entertainer in de loges en lounges van Las Vegas tot vanaf 1973 zijn fifties nummers herrijzen op rock 'n' roll compilaties en midden jaren '80 de telefoontjes uit Europa komen, in 1988 culminerend in de "Starday" LP Let's Get Wild, Grayzell's eerste "LP". In 1990 maakt voor het eerst zijn opwachting in Europa waar hij zoals gebruikelijk begeleidt wordt door lokale bands, en zo kunnen bij ons The Tin Stars en The Barnstompers zeggen dat ze Grayzell nog hebben begeleid in respectievelijk 1997 en 2014. Waar is de tijd dat wij in de Cruise Inn in Amsterdam gingen kijken naar Rudy Grayzell begeleid door de Amerikaanse A-Bones en doodleuk Ronnie Dawson binnenwandelde en een paar liedjes meedeed...? Heel af en toe maakte Grayzell nog nieuwe opnames zoals de Norton EP Texas kool Kat uit 1991 begeleid door diezelfde A-Bones, en in september jongstleden recenseerden wij nog de CD van Nate Gibson & the Stars Of Starday waarop ook Grayzell als ex-Starday artiest twee liedjes zong. In september 2019 gaf hij verstek op High Rockabilly in Spanje wegens "een ongeval".

5 december 2019
KITTYHAWK BOMBER BILLIES COMEBACKEN

We zijn benieuwd hoe The Kittyhawk Bomber Billies er nù uitzien...

Alles komt terug: op donderdag 23 januari spelen de Groningse Kittyhawk Bomber Billies een reünieconcert, lang niet slecht voor een eind jaren '80 bandje dat één demo cassette en vier songs op compilaties uitbracht.
The Kittyhawk Bomber Billies, opgericht door vier studenten van Academie Minerva in Groningen, speelden neo-rockabilly en bestonden uit Ruud Akse (zang, slaggitaar), Michiel Hoving (gitaar), Sjoerd Wagenaar (drums) en Jeroen Klaver (contrabas). Michiel Hoving zat later in Sixtyniners en Reverse Cowgirls en is bekend als de maker van de tekenfilmpjes rond Varkentje Rund. De band bracht het fanzine/ stripblad de Kittyhawk Bomber Billy Bode uit, toerde in een lijkwagen, en bracht begin jaren '90 vier songs uit op de compilatie LP/CD’s Hollandbilly en Neo Rockabilly Story volumes 2 en 4. De reden voor de reünie ligt 'em evenwel in die demo cassette die sindsdien zijn weg vond naar Rusland en nu op langspeelplaat wordt uitgebracht door het jonge Russische label Just Another Normal Guy Records dat zich specialiseert in het uitbrengen op vinyl van oud onbekend psychobillywerk en ook een release aankondigt van de obscure Amsterdamse pyschobillyband Nnugh. The Kittyhawk Bomber Billies zijn inmiddels voor het eerst in dertig jaar weer aan het repeteren, misschien niet overbodig aangezien Ruud Akse in die dertig jaar geen instrument heeft aangeraakt, laat staan gezongen. Het comebackconcert annex LP-release vindt plaats op donderdag 23 januari in de Vera in Groningen met support van Bigsby's Rocketeers (de band van Singing Barber Bigsby, tevens voormalig Kittyhawk Bomber Billies roadie), Gravediggers en de Meppelse bluegrass band Flatt Mountain.

28 november 2019
RESTLESS IS MOVIN’ ON

Restless 40 jaar geleden...

Aan alles komt een eind: Mark Harman kondigt aan dat Restless er mee stopt: "2019 was een geweldig jaar met de heroprichting van de klassieke Klubfoot Restless bezetting en 2020 ziet er nu al nog beter uit, maar het zal ons laatste jaar worden. Ben Cooper, Jeff Bayly, Mick Malone en ikzelf zijn het erover eens dat het best is om te stoppen nu we nog aan de top staan en nog steeds de beste kameraden zijn. We wensen in schoonheid te eindigen in 2020 met de 40ste verjaardagshows en het nieuwe album Ready To Go. Als er een ‘goeie’ tijd is om te gaan dan is dat nu". Restless werd opgericht in 1978, speelde hun eerste concert in 1980, en is wellicht de succesrijkste neo-rockabilly band die nooit de hitparade haalde en verkocht 25.000 exemplaren van Why Don't You Just Rock, in 1982 hun eerste LP op Nervous Records, officieel goed voor brons en de eerste van in totaal een twintigtal albums. Nummers als Ice Cold, Yellow Cab To Midnight, Edge On You en Ghost Town werden klassiekers in hun genre. De groepsbezetting evolueerde flink doorheen de jaren maar de line-up die het langst bestond bestond uit Mark Harman (zang, gitaar), broer Paul Harman (contrabas) en Rob Tyler (drums). De Harman broers speelden ook op Dave Phillips' Wild Youth album, bij Red Hot 'n' Blue en The Space Cadets. Heel recent verscheen als voorproefje op het afscheidsalbum de vinylsingle Love Like A Bullet/ Get Up And Get Out.

...en in 2012 met hoofdredacteur Frantic Franky!

28 november 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Supersonics: dat worden weer nieuwe bandfoto's...

Na 4 jaar Supersonics heeft contrabassist John Hofmans besloten om de band te verlaten. Hofmans' laatste optreden met Supersonics wordt zaterdag 4 januari in het Muziekcafe in Helmond tijdens de Elvis Dag 2020. Zijn vervanger wordt Joery Rutten van Ivy Linn & the Left Hand Gamblers, en Hofmans zelf gaat spelen bij Hot Rod Riot *** Dat worden weer allemaal nieuwe bandfoto’s... ***

...want daar is Joery Rutten!

*** Kees van Bemmel heeft een nieuwe Ghostriders CD uit getiteld Rock 'n' Roll Survivors *** Terwijl de negen koppen van Fez & the Furious bezig zijn met het opnemen van hun debuut album, te verschijnen op het Spaanse label El Toro Records en allicht goed voor een fikse portie rhythm 'n' blues swing, jive en ska *** Maurits Schelling alias DJ Sputnik heeft na pakweg 30 jaar deejayen beslist om zijn drie jaar geleden geboren tweeling voorrang te geven en hangt zijn platendecks aan de wilgen. Alle geboekte gigs voor 2020 worden uiteraard nog gehonoreerd en Maurits blijft ook nog de bands boeken voor de Cruise Inn in Amsterdam *** PS.: zijn platen zijn niét te koop :-) *** The Ragtime Wranglers zijn klaar met de bouw van hun eigen Homebrew opnamestudio boordevol vintage-apparatuur en het eerste resultaat daarvan wordt een nieuwe Miss Mary Ann & the Ragtime Wranglers release in 2020

Een oudje van Miss Mary Ann...

BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS

...en de nieuwe van Wild Deuces is aanstaande

Op 13 december verschijnt de debuut-CD van Wild Deuces *** 20 jaar na hun enige album Rip-Off brengen Thee Andrews Surfers een 4 track vinyl-EP uit getiteld Fakhi Daph in een oplage van amper 300 stuks, zijnde 100 zwarte, 100 groene en 100 goudkleurige, allemaal met de hand genummerd *** Gitarist Bart Rico Ulens van Shotgun Sally (en Mighty Quiffs én Wild Deuces én Britt Bones & the Undertakers) heeft de blues en verleent nu ook zijn diensten aan de nieuwe blues- enroots band The Fast Food Kings. Twee bekende namen in deze band: basgitarist Rusty Thomas die ooit met Ulens in The Floorshow speelde en drummer Toon Derison van blues band El Fish. Op 2 november speelden ze hun eerste gig *** Op 8 oktober overleed op 47-jarige leeftijd Andrew Deherder, frontman van Moonrunner. Vòòr Moonrunner speelde hij als zoon van de organisator van het country festival Brugville in bluegrassband Goldrush en gospel band Soul Spirit. Deherder was vader van drie kinderen *** De snelle hap: op 26 november opende de eerste Vlaamse Kentucky Fried Chicken in het shopping center van Wijnegem bij Antwerpen. Op 5 juni ging in het Brusselse Noordstation de eerste Belgische KFC open, begin volgend jaar volgen Turnhout en Hasselt. En KFC ziet het groots want op termijn zouden er 150 Belgische vestigingen komen. Kentucky Fried Chicken is het geesteskind van de in 1980 overleden Harland Sanders die zijn eerste Sanders Court & Café restaurant opende op 20 maart 1930 in North Corbin, Kentucky waar hij gebraden kip verkocht, een nog steeds geheim recept van 11 kruiden en een manier om kip sneller te braden in een snelkookpan in plaats van in een gewone pan bedacht, en tussendoor van de staat Kentucky de eretitel "Kentucky kolonel"' in de wacht sleepte. Op 24 september 1952 opende hij in South Salt Lake City, Utah zijn eerste Kentucky Fried Chicken, een franchise die bij de laatste telling 22.621 vestigingen in 136 landen telde. De kartonnen "emmer" werd geïntroduceerd in 1957. In Nederland opende de eerste KFC al in 1972 in Rotterdam en zijn er momenteel 66 vestigingen.

Colonel Sanders bracht eind jaren '60 zelfs drie kerst-LP's uit!

EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Ray Gelato viert de 25ste verjaardag van zijn Giants met een nieuw live album getiteld The Big Sound Live In London opgenomen in de Hideaway Club in Londen. Het album is ook uit op LP met gratis CD met drie bonustracks ***

Vijfentwintig jaar Ray Gelato & his Giants

Hervé Loison (F) alias Jake Calypso werkt aan een nieuwe CD getiteld Blues Never Lies. Bedoeling is dat er ook een boek en een DVD komen die zijn bluesbedevaarten in Amerika documenteren *** Rockabilly Mafia heeft hun concert op 12 oktober in de 20 Flight Rock Club in Hamburg opgenomen voor een live-CD/DVD. Als wij het goed hebben bijgehouden viert het eigenwijze Duitse trio volgend jaar hun 35ste verjaardag *** De Australische pianist Ezra Lee schrapte zonder al te veel uitleg zijn hele Europese tour, uitgezonderd de Rhythm Riot *** Volgend jaar maart op de Bedlam Breakout in Northampton: drie originele Stingrays die onder de naam Bal Stingray & the Goo Goo Mucks "een volledige Stingrays set + een aantal Ug & the Cavemen nummers" gaan spelen *** Eveneens op de Bedlam Breakout: "het laatste Torment concert ooit" *** Torment, de Britse psychobillyband die de legende in stapte toen zanger-gitarist Simon Brand in 1994 uit het leven stapte, is trouwens momenteel op tour in Europa en deed daarbij op 25 oktober de Halloween psychobilly avond in de Cruise Inn in Amsterdam aan. Originele Torment contrabassist Simon Crowfoot en drummer Kevin Haynes deden in de zomer van 2018 op de Just For Fun psychobillymeeting in Pineda De Mar (E) een reünie-optreden met verschillende gastzangers en op gitaar Andy Kandil (Mad Sin/ Moonshine Stalkers/ Guitar Slingers), en nu trekken Crowfoot, Haynes en Kandil op wat wordt aangekondigd als de allerlaatste Torment tour ooit *** In het Duitse kuuroord Bad Nauheim waar Elvis woonde van oktober 1958 tot maart 1960 tijdens zijn legerdienst wordt medio 2020 ter hoogte van de brug over de rivier de Usa een bronzen standbeeld van soldaat-milicien Elvis geplaatst. Elvis vereeuwigde de brug door op die plaats te poseren voor een foto *** De Britse Atomic Weekender slaat een jaartje over en belooft in 2021 terug te komen op een overdekte en dus droge locatie *** Op 9 oktober overleed de op 30 mei 1941 in Canada geboren Kenneth John "Ken" Lundgren, van 1962 tot 1964 ritmegitarist van The Outlaws, de backing band van Mike Berry en John Leyton en zelf ook verantwoordelijk voor zes singles en 1 LP onder leiding van Joe Meek. Op welke daarvan Lundgren meespeelt is ons helaas niet duidelijk. In 1964 keerde Lundgren terug naar Canada waar hij werkte als producer en in radio. In da jaren '70 dook hij in Engeland opnieuw op in een moderne versie van The Outlaws *** Rhythm Bomb, het van oorsprong Duitse label dat sinds 2003 meer dan 350 albums van hedendaagse bands uitbracht, luidt de alarmbel onder de niet mis te verstane bewoordingen "als u stopt met platen te kopen dan stoppen wij met ze te maken"! De naakte feiten: sinds 2018 hebben er geen nieuwe bands meer opgenomen voor Rhythm Bomb, dit jaar brachten ze slechts drie nieuwe albums uit en werden er geen nieuwe artiesten meer getekend, en voor 2020 staan er amper drie nieuwe releases in de steigers: "aan u de keuze als klant: ofwel steun je streaming diensten die uw favoriete artiesten afzetten en zie je Apple en Amazon groter en groter worden op de kap van hardwerkende toerende muzikanten ofwel hou je de scene levend en steun je hen die het verdienen" ***

Kid Rocker is back on a roll!

Volgend jaar in september op High Rockabilly in Spanje: Kid Rocker die 25 jaar geleden op zijn veertiende zijn debuut single She´s The Girl uitbracht. Er volgden nog twee albums en een instrumentaal surf intermezzo tot Kid Rocker onder zijn echte naam Dean Micetich van Engeland naar de States trok om daar een leven op te bouwen in het motorwereldje als uitgever van het in 2004 opgestarte motormagazine Dice *** Nog een onverwachte comeback: op 5 december trad Ervin Travis nog eens op, de Fransman die járen geleden een geweldige imitatie van Gene Vincent kon neerzetten, al noemt ie het zelf geen comeback maar een test: Travis staakte zijn carrière in 2013 omdat hij lijdt aan de ziekte van Lyme. Tot nu toe had geen enkele behandeling resultaat en hij lijdt aan depressie, verlamming en spierpijnen en verloor deels zijn gezicht en gehoor. De laatste keer dat wij hem op een podium zagen was in 2015 op krukken.

17 oktober 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

ELVIS NIEUWS & GOSSIP

Op dinsdag 22 oktober eenmalig op het grote scherm in de Kinepolis bioscopen in 15 Nederlandse steden: Elvis Unleashed, een nieuw gemonteerde versie van de '68 Comeback Special met "ongeziene beelden en nooit eerder vertoonde outtakes" + een interview met regisseur Steve Binder. In Australië en Amerika is de bioscoopvertoning gepland op 7 en 10 oktober in meer dan 800 bioscopen inmiddels door de verdeler geschrapt wegens "technische problemen" (mogelijk een eufemisme voor ofwel een rechten kwestie ofwel een slechte ticketverkoop) maar bij ons gaat de exclusieve vertoning in de Nederlandse Kinepolis bioscopen voorlopig gewoon door. Alle info: www.kinepolis.nl *** It was 50 years ago today: 1969 was een belangrijk jaar in de Elvis saga om twee redenen: enerzijds begon de King na zijn filmperiode opnieuw hof te houden op de concertpodia na acht jaar afwezigheid, anderzijds dook hij na het soundtrack vulsel de studio in voor wat bekend zou komen te staan als de American Sound Studio sessies die Elvis' tiende studio album From Elvis In Memphis en de hits In The Ghetto en Suspicious Minds opleverden. Beide worden uiteraard uitgebreid gevierd met uitgebreide releases, te beginnen met de 5 CD box American Sound 1969 op het officiële verzamelaarslabel Follow That Dream met "meer dan 90 zeldzame en onuitgebrachte versies" vergezeld van een boekje van 28 pagina’s. Wie de tracklisting bestudeert komt evenwel tot de constaclusie dat niet alle onuitgegeven takes er op staan én dat de slechts een minderheid van de nummers niet eerder door FTD is uitgebracht ***

Live 1969 is dan weer een 11 CD box (totale duur: meer dan 14 uur audio) met 11 complete diner- en midnight shows ingeblikt van 21 tot 26 augustus 1969 in het International, met 2000 zitjes in 1969 het hotel met de grootste showroom in Las Vegas, al werden er bij elk concert 200 fans extra bijgestouwd. De shows maakten deel uit van een residentie van 57 uitverkochte concerten op 29 dagen. Eén van de shows is nog nooit eerder uitgebracht, vier andere tot op heden niet volledig, en alle 11 werden geremixed door Matt Ross-Spang. Live 1969 komt vergezeld van een boekje van 52 pagina’s, prijskaartje: € 115,- *** De middernachtsshow van 26 augustus werd ook uitgebracht als dubbel-LP op gekleurd vinyl, 1 paarse + 1 gele plaat. Van From Elvis In Memphis verscheen op RCA trouwens een 50ste verjaardagseditie op geel vinyl van 2000 individueel genummerd exemplaren, net zoals er 2500 individueel genummerde 45ste verjaardagseditie LP’s op blauw vinyl werden geperst van Elvis' in de Stax studio’s opgenomen 20ste studio album Good Times en 2500 stuks op geel vinyl van Elvis Now, Elvis' 16de studio album opgenomen tussen 1969 en 1971 *** Over FTD gesproken: hun volgende uitgave wordt Elvis Is Back met extra outtakes van Elvis' vierde studio album opgenomen in maart en april 1960 in de RCA Studio B in Nashville, zijn eerste nieuwe LP sinds de kerstplaat uit 1957, zijn eerste LP in stereo, en zijn eerste nieuwe opnames na zijn legerdienst *** Nog nieuw op FTD: The Making Of Viva Las Vegas door Pal Granlund en David English, een slipcase boek van meer dan 400 pagina’s over een van Elvis' populairste films vergezeld van drie CD’s met "de eerste officiële release van de originele soundtrack in mono", "het voor 1963 voorziene maar uiteindelijk nooit in die vorm verschenen studio album", en bonus songs die niet op de soundtrack kwamen, nieuw ontdekte demo’s, covers en originele versies door andere artiesten

*** Nog meer bright light city gonna set my soul gonna set my soul on fire is de CD Viva Las Vegas Spliced Takes van bootleg label CMT dat intussen zowat de halve Elvis catalogus de Spliced Takes behandeling heeft gegeven, techniek die niet bestaat uit remixen maar uit het knippen en opnieuw aan elkaar plakken van al die alternatieve versies waardoor bekende liedjes plots helemaal anders gaan klinken *** Leuk weetje tussendoor: Elvis heeft het nummer Viva Las Vegas geen enkele keer live gezongen!

*** En volgend jaar is de 50ste verjaardag van That's The Way It Is, de bioscoop film over Elvis' optredens in het Hilton in Las Vegas in augustus 1970. Ook daarvoor worden al twee luxe uitgaves aangekondigd, te beginnen met een indrukwekkend driedelig boekwerk van onze Noorse vriend Erik Lorentzen van de Elvis Files. De intussen ook al 70 jaar geworden Lorentzen had na Elvis Now In Person gezworen te stoppen met zijn Elvis boeken maar kwam op dat besluit terug nadat hij de hand kon leggen op "meer dan 2000 onuitgegeven foto’s" van That's The Way It Is uit augustus en september 1970. Het resultaat is Elvis Summer Festival: That's The Way It Was, drie hardback boeken van 400 pagina’s in een slipcase met in totaal "bijna 2000 foto’s waarvan de meerderheid nooit is gezien". Deel 1 gaat over de MGM repetities, deel 2 behandelt de Las Vegas repetities en deel 3 betreft de eigenlijke concerten. Er worden 1000 stuks gedrukt van de trilogie waaraan een prijskaartje hangt van 230 €. Ook FTD belooft een That's The Way It Is set bestaande uit een hardback boek van meer dan 400 paginas op LP formaat in een slipcase met "zeldzame en niet vrijgegeven fotos" en drie CDs met onuitgebracht (repetitie?) materiaal, opnieuw samengesteld door Pal Granlund en David English *** Met zijn Elvis Files Magazine gaat Lorentzen dan weer wel onverbiddelijk door: nummer 29 is op komst *** Wat nog niks is in vergelijking met de 125 nummers die tot op heden verschenen van Elvis - The Man And His Music van de makers van het Britse rock 'n' roll blad Now Dig This. Van dat blad zelf staat de teller intussen op een ongelooflijke 439 gedrukte maandelijkse uitgaves *** En als u zich al die boxen kan veroorloven dan kan deze er ook nog bij: Sony's 50th Anniversary Edition van de '68 Comeback Special bestaande uit twee BluRays met een totale duur van zeven en een half uur en vijf CD’s inclusief repetitiemateriaal *** Voor wie het interesseert: de nieuwe CD van Lee Towers bevat 28 Elvis covers. Teken des tijds: My Tribute To The Legend is enkel digitaal te koop en niet als fysieke CD *** Op 22 juni overleed op 75-jarige leeftijd Fame studio drummer Jerry Carrigan die speelde op Elvis' Nashville en Stax sessies waarvan de nummers hun weg vonden naar onder meer de That's The Way It Is, Elvis Country, The Wonderful World Of Christmas, He Touched Me en Raised On Rock/ For Ol’ Times Sake LP”s. Carrigan begon zijn carrière in 1958 in Little Joe Allen & the Off Beats die één white rock single uitbrachten getiteld Tiger/ Cause I Love You - de B-kant was gepend door de manager van de groep zijnde Jerry's vader Larry Carrigan. In 1963-1964 bracht hij samen met bassist Norbert Putnam twee rocksingles uit met de band The Mark V en in die tijd drumde hij ook in de band van Tommy Roe. Hij verdiende zijn boterham als studiomuzikant voor onder andere Arthur Alexander (You Better Move On, 1961), Tommy Roe (Everybody), Jerry Lee Lewis (What Made Milwaukee Famous, Middle Age Crazy), George Jones (He Stopped Loving Her Today), Tony Joe White (Polk Salad Annie), Charlie Rich (Behind Closed Doors), Waylon Jennings (Only Daddy That'll Walk The Line), Kenny Rogers (The Gambler), Ray Stevens (Everything Is Beautiful), Johnny Cash, Porter Wagoner, Paul Anka en Bobby Vinton. Volgens Norbert Putnam was Carrigan al enkele jaren ziek *** En twee dagen later overleed op 24 juni op 81-jarige leeftijd de Australische (roddel)journalist Steve Dunleavy die samen met Red West, Sonny West en Dave Hebler het schandaalboek Elvis What Happened? schreef dat verscheen op 1 augustus 1977, twee weken vòòr Elvis' overlijden. Later beweerden de drie voormalige lijfwachten dat Dunleavy hun verhalen en woorden had verdraaid om de inhoud van het boek zo sensationeel mogelijk te maken. Weetje: Dunleavy's eerste echtgenote Yvonne was in 1971 ghostwriter van Xaviera Hollander's boek The Happy Hooker (1971) ***

Wade Jones, de man die in 2004 drie lepels water uit een plastic bekertje waaruit Elvis had gedronken tijdens een concert in februari 1977 verkocht voor 455 dollar, met dat bekertje op tour ging, in 2018 een verkreukt kartonnen bekertje waaruit Elvis dronk in april 1956 verkocht voor 3300 dollar én de man die de foto uit 1949 van Elvis als kind met zijn fiets vond, beweert dat hij de zeldzaamste Elvis single ter wereld heeft gevonden, namelijk het fictieve plaatje dat in 1957 gebruikt werd in de film Jailhouse Rock. In die film vertolkt Elvis de rol van zanger Vince Everett die de single Treat Me Nice uitbrengt. Vermoedelijk bestaat er slecht één enkel exemplaar van, en Jones zegt nu dat ene exemplaar een aantal jaren geleden gevonden te hebben in een platenwinkel in Los Angeles. De Treat Me Nice single op Laurel Records van Vince Everett heeft aan beide kanten hetzelfde label (met de spelfout "Stroller-Leiber" in de naam van de componisten), het # nummer op het einde van de groeven is HRC-65B (Hawaii Record Company) en de single bevat... Hawaiiaanse muziek! Onderzoek wijst uit dat het # nummer toebehoort aan de single A Song Of Old Hawaii / HoloHolo Ka'a van John K. Almeida & his Hawaiians featuring vocals by Julia Nui's Kamaainas op het 49th State Hawaii Record Company label, een platenfirma die bestond van 1949 tot 1958 - het jaartal waarin de single verscheen is onbekend. In de film zie je één exemplaar van de single en meerdere exemplaren van het hoesje, en die hoesjes alleen al worden in de Jerry Osborne's Presleyana Price Guide geschat op 8500 dollar per stuk. De single werd later wel uitgebracht als bootleg en er is uiteraard ook een Elvis soundalike rock 'n' roll zanger geweest die zich Vince Everett noemde.

2 oktober 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

NEDERLANDS NIEUWS

Ton Duquesnoy (74) van The Shakin' Arrows heeft een boek geschreven over de geschiedenis van Nederlands langst bestaande sixtiesformatie. Het boek dat Born For Rock 'n' Roll heet bevat vele unieke foto’s, kost € 20,- en wordt voorgesteld op zondag 27 oktober tijdens hun optreden in Zaal 't Snoekske in hun home town Waalwijk. De eerste 200 bestellers krijgen er gratis de gelijknamige CD bij, winkelwaarde € 15,-. Duquesnoy was in 1961 oprichtend lid van The Shakin' Arrows, oorspronkelijk als begeleidingsgitarist, vanaf 1977 als leadgitarist. De groep maakte pas voor het eerst plaatopnamen in 1978 en bracht tot op dit moment zeven LP’s, 24 CD’s en zes DVD’s uit *** Kent u de Big Jive All Dayer, het Britse door de gerenommeerde Jive Cats één keer per jaar georganiseerde jivefestival dat garant staat voor 12 uur non stop swingende muziek? Wel, ze gaan er volgend jaar één in Nederland doen: op 5 september 2020 vindt in samenwerking met Bobs Party & Events feestcomplex in Uitgeest de eerste Nederlandse Big Jive All Dayer plaats die 12 uur muziek, vijf bands en drie DJ’s belooft. Wie er gaat spelen is nog niet bekend gemaakt maar we gaan er van uit dat The Jive Cats zelf de festiviteiten zullen leiden *** Breaking news: op donderdag 12 december houden The Honky Tonk Men een EP presentatie in De Harmonie in Edam. Verdere info volgt!

BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Crystal & Runnin' Wild

Crystal & Runnin' Wild speelden hun laatste concert op 29 september op Vintage Waasland in Sint Niklaas. Zangeres Crystal Dawn wil andere muzikale horizonten gaan verkennen. Runnin' Wild gaat gewoon door met gitarist Patrick Ouchène op zang. Het laatste nummer van Crystal's laatste optreden was Tarheel Slim's Number Nine Train *** Piet Vercauteren, gitarist van Big Time Bossmen en Horny Horses vroeger en Negative Nancy & the Moodswingers nu, doet tegenwoordig ook zijn ding helemaal in zijn uppie op zijn akoestische gitaar als Peddlin' Pete. De stijl: vooroorlogse countryblues en ragtime *** Wellicht interessant voor liefhebbers van vooroorlogse lettertypes en art deco grafiek: de tentoonstelling Swing In Belgium 1936-1946 die loopt in het Jazz Centrum Vlaanderen, Leopold II Laan 12 in Dendermonde van 21 september tot 16 januari 2020. Gratis toegang maar enkel open van woensdag tot en met zaterdag van 13h30 tot 16h30 *** Belgische bands die het goed doen: Belle Starr & the Boot Jacks spelen volgend jaar op de Rockabilly Rave in Engeland *** Cool: Pat Capocci uit Australië wordt op Hot Hot Heat/ Where The Eagles Fly, zijn nieuwe vinyl single op het Spaanse label Sleazy Records, begeleid door... Walter Broes & the Mercenaries!

EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Op 22 maart overleed op 76-jarige leeftijd de in Amerika geboren Britse singer-songwriter Scott Walker, de helft van popgroep The Walker Brothers die midden jaren '60 diverse hits scoorde waarvan The Sun Ain't Gonna Shine Anymore de bekendste is. In 1967 ging hij solo om zich te ontpoppen tot barok avantgarde artiest. Dat interesseert ons uiteraard niet, wat ons wél interesseert is wat Walker vòòr The Walker Brothers deed, en dat was van 1957 tot 1963 een tiental singles uitbrengen onder zijn echte naam Scott(y) Engel en als lid van bands die zich situeren in zowel de teenrock als de surf, waarvan wij u graag Steady As A Rock (1957), The Livin' End (1958), Good For Nothin' (1958), Moongoon Twist/ Moon Goon Stomp onder de naam The Moongooners (1961) en het instrumentale Devil Surfer oftewel El Diablo (1963) aanraden. Al dat vroege werk is uiteraard verkrijgbaar op "early years" CD’s. Volgens de legende speelde hij in die tijd ook in tourversies van The Surfaris en The Routers *** Op 17 september overleed Pierre Laffont, drummer van de Franse neo-rockabillygroep The Dazzlers die in 1983 een titelloze LP uitbrachten op het Nederlandse label Rockhouse, later onder de titel Get Away Of My Brain heruitgebacht op Rockhouse's psychobilly onderafdeling Kix-4-U. In 1983 traden ze in het kielzog van die plaat ook op op de Rockhouse meeting in Eindhoven met als top of the bill Sonny Fisher. The Dazzlers die splitten midden jaren '80 ontstonden uit The Bopkats die in 1982 één vinylsingle uitbrachten op Swamp Rock Records, Tonight/ I Wanna Rock I Wanna Roll, in een sound beïnvloed door bands als The Blue Cats. In 1985 drumde Laffont op de 6-track maxi Real Things van de Franse garagebilly band The Pharaohs. Laffont drumde nog steeds bij garagebilly band The Snapping Boys en de bij ons weten nog steeds actieve Dazzlers *** De Britse neo-rockabillygroep The Caravans, die op 8 juni van dit eigenste jaar 2019 hun afscheidsoptreden gaven, gaan er nog één allerlaatste afscheidsoptreden bijdoen, op 18 januari 2020 in het Soul Hell Café in Essen (D). The Caravans begonnen begin jaren '80 en brachten in 1988 hun debuut Easy Money uit, het eerste van wat in totaal bijna 20 albums zouden worden. Frontman Mark Penington heeft al geruime tijd last van een niet te opereren geknelde zenuw in zijn nek die leidt naar zijn rechterarm, als gitarist uiteraard een serieus probleem. Het concert in Essen is intussen sold out *** Randy Richter (D) werkt aan een vertaling van zijn in 2016 verschenen autobiografie Rock 'n' Roll Fieber - Wie Ich Mich Damit Infizierte, Und Warum Heilung Nicht Erwünscht Is *** Naar wij aannemen naar het Engels, niet naar het Nederlands... *** Drummer Pedro Pena die eerder al uit Barny & the Rhythm All-Stars (F) stapte verlaat na twee singles nu ook The Nite Howlers. Te druk bezig met zijn steeds uitdeinender Penahaus kledinglijn allicht. Wie hem gaat vervangen is nog niet bekend *** Geoff Leonard en Pete Walker, auteurs van John Barry: The Man With The Midas Touch en John Barry: A Life In Music over de componist die van 1963 tot 1987 de soundtracks voor 11 James Bond films schreef, hebben een boek klaar over hoe en waar Barry het vak leerde, Hit And Miss: The Story Of The John Barry Seven, de band die van 1957 tot 1965 acht jaar lang Britse rockers van het eerste uur als Tommy Steele, Marty Wilde en Adam Faith begeleidde. Barry overleed in 2011 op 77-jarige leeftijd

*** Chapel Of Dreams: The Peter Wynne Story is de autobiografie van Peter Wynne, voormalig Brits tieneridool uit de stal van manager Larry Parnes. De nu 80-jarige Wynne maakte zijn platendebuut in 1959 met de single Chapel Of Dreams/ Twilight Time en stond in april 1960 samen met Gene Vincent en Eddie Cochran op de affiche van de Bristol Hippodrome *** En een nieuw boek voor mensen die graag dingen opzoeken in een boek en niet op internet is Hits That Missed: The UK Bubbling Under Chart 1954-1961 van Colin Driscoll, een goudmijn van meer dan 400 pagina’s info *** Op 13 juli heeft de British Plaque Trust zo'n rond blauw herdenkingsbordje gehangen op Broadhurst Gardens 165, West Hampstead, London NW6, nu de repetitieruimte van de English National Opera doch van 1920 tot 1980 de opnamestudio’s van Decca Records, tot meerdere eer en glorie van Lonnie Donegan die daar 65 jaar geleden op 13 juli 1954 als banjospeler van Chris Barber's Jazz Band zijn baanbrekende Rock Island Line opnam en daarmee eigenhandig de skiffle op gang trok. Het geheel werd gevierd met een concert met onder meer Joe Brown en Lonnie's zonen Peter en Lonnie Jr. De blauwe bordjes zijn "een symbool van het Britse nationale erfgoed en een levende voetafdruk van de geschiedenis, een permanente herinnering aan belangrijke en unieke bijdrages door mannen en vrouwen uit alle lagen van de bevolking die de geschiedenis van Engeland hebben verrijkt op het gebied van literatuur, filantropie, wetenschap, sport, muziek, kunst, uitvindingen en politiek" *** Op 28 augustus overleed de op 11 december 1932 geboren Amerikaanse zangeres Nancy Holloway die we in de rubriek EU vermelden omdat ze vooral in Frankrijk carrière maakte: ze toerde in 1954 als danseres door Europa, bleef plakken in Parijs, versierde er uiteindelijk een contract als zangeres bij de Moulin Rouge nachtclub en bleef de rest van haar leven in de lichtstad. En wie schudde Elvis het handje toen hij in 1959 tijdens zijn legerdienst een top secret blitzbezoek aan Parijs bracht en daar onder meer de Moulin Rouge bezocht? Nancy Holloway, jazeker! Haar debuutsingle (onder de naam Nancy "Rock" Holloway!) Le Boogie Du Bébé uit 1961 was een Franse versie van Buzz Clifford's Baby Sitting Boogie en zoals alle Franse rock 'n' roll en yé yé artiesten maakte ze er een sport van zoveel mogelijk Amerikaanse hits te verfransen: op haar singles en EP’s staan onder andere Hey Pony (Pony Time van Chubby Checker), Il A Des Yeux D'Ange (Poetry In Motion), Fich' Le Camp Jack (Hit The Road Jack), Viens Danser Le Twist (Let's Twist Again), Franstalige versies van Be Bop A Lula en Brenda Lee's Rock The Bop en zelfs een onder de titel Les Barbouses in het Frans gezongen uitvoering van het instrumentale FBI van The Shadows. In 1964 figureerde ze in de muziekfilm Cherchez L'Idole, tussen 1963 en 1971 was ze in totaal te zien in een tiental films. Haar muziek evolueerde naar pop en music hall en later werd ze een graag geziene gaste op oldies shows. In 1990 bracht ze nog de Franstalige revival single Rock 'n' Roll Forever uit. Ze stopte met optreden in 2008 en sloeg een uitnodiging voor Bétune Retro af om gezondheidsredenen. Holloyway overleed in Parijs op 86-jarige leeftijd. Haar opnames uit 1961 en 1962 werden in 2007 verzameld op de (bootleg?) CD Rock & Twist.

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/ '60s)

Op 22 april overleed de 82-jarige ex-bokser Henry Harrison die in 2001 in Jackson, Tennessee het Rockabilly Hall Of Fame museum oprichtte waarin onder meer kledij van Carl Perkins, een drumstel van DJ Fontana en de hartdefibrillator gebruikt op Elvis in het Baptist Hospital in Memphis tentoongesteld werden. Harrison organiseerde er elk jaar ook een festival. De toekomst van het museum is momenteel onzeker: mogelijk wordt een deel van de memorabilia verhuisd

*** Opvallende naam op Viva Las Vegas 23 volgend jaar in april: Wesley Reynolds van Trip To The Moon uit 1957 *** Opvallend wegens totaal onbekend, that is... *** Alsmede Gene Maltais die je ook niet vaak op een podium ziet *** The Raging Sea! Gangwar! *** Steve Lawrence, bekend van de teen rocker Pretty Blue Eyes uit 1959, laat weten dat hij in juni werd gediagnoseerd met Alzheimer. "De ziekte is in een beginfase en de artsen zijn erin geslaagd het proces te vertragen", aldus de nu 84-jarige Lawrence. "Ik leef mijn leven, kom buiten en probeer zoveel mogelijk tijd te spenderen met mijn familie en vrienden. Ik wil geen medelijden of sympathie want ik heb een fantastisch leven gehad." Steve Lawrence bracht zijn eerste single uit in 1952 en vormde vanaf 1954 een duo met Eydie Gormé met wie hij in 1957 huwde. Hun carrière die zich voornamelijk tussen de crooners afspeelde duurde tot haar overlijden na een kort ziekbed op 10 augustus 2013, zes dagen voor haar 85ste verjaardag. Sindsdien gaat het bergaf met hem, aldus intimi *** Hoofdact op het tiende 1940s White Christmas Ball op 7 december in Denver: de nu 84-jarige George Chakiris die in 1954 op de achtergrond meedanste in de film White Christmas, zij het dat zijn naam niet voorkomt op de generiek. Hij danste ook in de Marilyn Monroe films Gentlemen Prefer Blondes (1953) en There's No Business Like Show Business (1954) maar werd wereldberoemd met de rol van de leider van de Sharks in West Side Story (1961), Hollywood's big budget musical versie van het thema jeugddelinquentie, vertolking waarvoor hij de Oscar voor beste mannelijke bijrol won. Het succes leidde tot een kortstondige carrière als popzanger en Chakiris bracht zelfs één Joe Meek single uit op Meek's eigen label Triumph Records, I'm Always Chasing Rainbows/ Heart Of A Teenage Girl in 1960 *** Onuitgegeven Carl Perkins: vier recent ontdekte nummers opgenomen minstens twee jaar voor hij in 1954 debuteerde bij Sun Records, waaronder Good Rockin' Tonight vòòr Elvis het opnam bij Sun en Drinking Wine Spo Dee O Dee. De vier liedjes staan nu op de Bear Family (D) 10 inch vinyl Discovering Carl Perkins - Eastview, Tennesse 1952-53, aangevuld met vijf (reeds eerder uitgebrachte) alternatieve versies van Carl Perkins songs op Sun. De 10-inch is gelimiteerd op 2000 exemplaren waarvan de eerste 1000 op wit vinyl en gaat vergezeld van een CD met de in totaal negen tracks *** Onuitgegeven Link Wray: de Ace Records 10-inch vinyl Link Sings Elvis bevat acht Elvis songs gezongen door Link Wray afkomstig van Wrays' albums op Ace, waaronder de onuitgebrachte ballade That’s When Your Heartaches Begin en onuitgebrachte uitvoeringen van Young And Beautiful en Home Is Where Your Heart Is, opgenomen in 1989 en 1995, deels met zijn Nederlandse begeleiders Eric Geevers en Rob Louwers van The X-Ray Men *** De in 1984 op 49-jarige leeftijd overleden Jackie Wilson kreeg op 4 september een ster op de Hollywood Walk Of Fame, de inmiddels 2672ste ster op de Hollywood Walk Of Fame om precies te zijn. De ster werd geaccepteerd door Jackie's zoon John Wilson, of beter gezegd één van de zonen van Jackie Wilson want niemand schijnt juist te weten hoeveel kinderen bij hoeveel vrouwen Jackie Wilson op de wereld zette - zelfs zingende zoon Bobby Brooks Wilson wist het pas na een DNA-test. De bedoeling was oorspronkelijk dat Wilson's 81-jarige echtgenote Harlean Harris Wilson de eer op zich zou nemen maar zij overleed minder dan twee weken voor de ceremonie. Spreker was Motown baas Berry Gordy Jr, auteur van Reet Petite (1957). Voor wie naar Hollywood op vakantie gaat: Wilson's ster ligt ter hoogte van Hollywood Boulevard 7057 bij Sycamore Street. In 2016 werd er in Wilson's hometown Detroit al een straat naar hem genoemd, de Jackie Wilson Lane. En het zal wel geen toeval zijn dat op 4 september Wilson's platenfirma Brunswick Records naar buiten kwam met de wereldwijde digitale release van The Definitive Jackie Wilson, 50 geremasterde songs te horen via Spotify, Apple Music, Pandora en alle andere digitale platforms. En dus - teken des tijds - niét te koop op CD *** Op 28 mei 2020 vindt in het Paper Mill Playhouse in Milburn, New Jersey de wereldpremière plaats van The Wanderer, een musical gebaseerd op "het leven en de muziek van Dion", de verpersoonlijking van cool ooit door Bruce Springsteen omschreven als de link tussen rock 'n' roll en Frank Sinatra. De musical is al aangekondigd sinds 2011 en de op 18 juli jongstleden 80 jaar geworden Dion omschreef zijn leven zelf ooit als "een jonge versie van The Sopranos met geweldige muziek en een einde als [de Italiaans-Amerikaanse bokser] Rocky Graziano [in de film] Somebody Up There Likes Me [uit 1956]. Het is een verhaal van rock 'n' roll verlossing" *** Gitarist Paul Johnson van surfgroep The Bel-Airs alias De Man Die Mr Moto (1961) Componeerde is uit het ziekenhuis ontslagen met de heuglijke tijding dat zijn kanker in remissie is. Johnson werd eind juni 2018 gediagnoseerd met acute myeloïde leukemie (AML), onderging chemo, kreeg twee longontstekingen en onderging op 18 december een beendermergtransplantatie. Johnson meldt dat het op dit ogenblik nog te pijnlijk is om zijn vingertoppen tegen de frets te duwen omdat hij geen eelt meer op zijn vingers heeft en hij dus nog geen gitaar kan spelen. Bedoeling is evenwel binnen onafzienbare tijd opnieuw op het podium te stappen en in de tussentijd gaat hij zijn autobiografie schrijven *** Geen Rudy "Tutti" Grayzell op High Rockabilly in Spanje in september wegens "een ongeval"... *** Grayzell werd er vervangen door schreeuwlelijk Barrence Whitfield (USA) begeleid door Los Torontos *** Altijd geweldig om te kijken wat artiesten zoal verkopen op hun website: Frankie Avalon verkoopt een Italiaans kookboek en producten tegen artrose *** Jerry Lee Lewis is op 29 september 84 jaar geworden, dus dubbel zo oud als Elvis, en is daarmee waarlijk de Last Man Standing, zij het inmiddels op krukken. Recente foto’s tonen dat hij bovendien graatmager, zeg maar vel over been is *** Binnenkort op deze site: recensies van heruitgaves van Billy Lee Riley, Little Richard, Link Wray, The Ventures en Billy Fury *** En vele anderen natuurlijk!

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)

Op 28 mei overleed tenor John Gary Williams, het laatste levende originele groepslid van The Mad Lads wier debuutsingle op Stax Records, The Sidewalk Surf uit 1964, leuke doo-wop was voor zijn tijd, net zoals opvolger Don't Have To Shop Around op Stax sublabel Volt een voor zijn tijd bijzonder aardige doo-wop ballade was. Tegen eind jaren '60 scoorden ze diverse soulhits, in 1973 splitte de groep waarna Williams voor Stax opnam als solo artiest. Vanaf 1985 blies hij de groep nieuw leven in. Williams werd 73 jaar *** Op 10 juli overleed de op 23 januari 1944 geboren Jerome "Jerry" Lawson, leadzanger, arrangeur en producer van acappellagroep The Persuasions, de brug tussen vocal harmony groepen als The Golden Gate Quartet en moderne acts als The Nylons. The Persuasions waren actief vanaf pakweg 1962 maar stapten pas voor het eerst een opnamestudio binnen in 1969 voor het eerste van wat minstens 25 albums zouden worden. Hoewel de groep zich altijd verzette tegen het te beperkende doo-wop label brachten ze wel erg sterke doo-wop medleys en namen ze bijvoorbeeld in 1977 een geslaagde acappella Papa Oom Mow Mow op. In 2003 stapte Lawson uit The Persuasions om een jaar later de acappellagroep The Talk Of The Town te beginnen *** Op 20 september overleed op 88-jarige leeftijd Hollywood agent Jack L. Gilardi die van 1965 tot 1983 gehuwd was met Annette Funicello die hij had leren kennen als haar agent. Gilardi en de in 2013 aan multiple sclerose overleden Funicello hadden drie kinderen. Gilardi werkte onder meer voor Frankie Avalon, Ann-Margaret, Jerry Lewis, Charlton Heston, Roger Moore, Shirley MacLaine, Burt Reynolds en Sylvester Stallone.

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS)

Daddy-O Grande groet u!

Het gaat nog steeds niet goed met Danny Amis alias Daddy O Grande, de gemaskerde gitarist en oprichter van Los Straitjackets. De ontdekking van een bloedklonter leidde in 2010 tot de diagnose van multipel myeloom, in Nederland vaak de ziekte van Kahler genoemd, een kwaadaardige woekering van plasmacellen in het beenmerg. Daarvan is hij intussen genezen maar momenteel is hij in therapie voor hersenvliesontsteking en moet hij opnieuw leren lopen, spreken en omgaan met korte termijn geheugenverlies *** Op 15 augustus werd de eerste kerstplaat aangekondigd, Llegó Navidad, het eerste kerstalbum van Los Lobos in het inmiddels 45-jarige (!) bestaan van de band. De wolven maakten een selectie uit bijna 150 Noord- én Zuid-Amerikaanse kerstliedjes en schreven er zelf ééntje, Christmas And You. Llegó Navidad zal tien Spaanstalige nummers en twee Engelstalige nummers bevatten en er komt ook een LP-uitgave op "doorschijnend rood" vinyl *** We worden oud wanneer zelfs revival bands hun 50ste verjaardag vieren: Sha Na Na, de enige rock 'n' roll band die op Woodstock speelde, brengt een 50th Anniversary Commemorative Edition CD uit met "12 nooit eerder uitgebrachte live-opnames" aangevuld met drie studiotracks. Het album verscheen ook op lichtblauw turquoise vinyl. Sha Na Na heeft nog steeds twee originele groepsleden uit 1969 in de gelederen en één bandlid dat Woodstock net miste en er in 1970 bij kwam *** Volgend jaar juni op de Rockabilly Rave: een "eenmalige reünie" van The Bellfuries *** Op 20 augustus overleed contrabassist Billy Bacon (echte naam William Seth Russell), de ontbrekende schakel tussen mens en varken en in de jaren '80 behorend tot het kransje revivalisten waar ook The Paladins, The Blasters, The Beat Farmers, Los Lobos en Rosie Flores deel van uit maakten. Bacon startte in 1984 met zijn band The Forbidden Pigs, zijn grootste non-hit was Una Mas Cerveza (1988), en albumtitels als Dressed To Swill (1992), The Other White Meat (1995) en Pork Que (1999) wijzen op zijn humoristische aanpak, samen met texmex het belangrijkste element van Bacon's stijl. Zijn optredens in Europa waren legendarisch, de feestjes achteraf nog meer. Bacon werd in 1998 gediagnoseerd met reumatoïde artritis en zijn toestand ging zo achteruit dat hij vanaf 2006 niet meer kon toeren. Zijn laatste album, High Wide And Handsome, verscheen in 2016, in 2018 speelde hij nog een Forbidden Pigs reünie.

Billy Bacon, op de rechterfoto samen met zijn Forbidden Pigs

11 september 2019
WEER EEN KOMEET MINDER AAN HET ROCK 'N' ROLL FIRMAMENT

Onze Man op de foto wijzend naar Dick Richards. Daarachter links en rechts in tweevoud: Joey d'Ambrosio

Op 12 juli overleed op 95-jarige leeftijd de eeuwig grijnzende Richard Marley Boccelli, beter bekend als Dick Richards, drummer van Bill Haley & the Comets. Richards kwam bij de band in 1953 maar is merkwaardig genoeg niét de drummer op de meeste Bill Haley opnames. Om niet meer te achterhalen redenen werden bij zo goed als alle opnamesessies voor de drums studiomuzikanten gebruikt, en zo komt het dat op Rock Around The Clock en Shake Rattle And Roll ene Billy Gussak de trommelstokjes hanteerde. Wel speelde Richards percussie op ABC Boogie en tomtoms op Birth Of The Boogie en zong hij backing vocals op verschillende nummers. In elk geval was Richards de livedrummer, tenminste tot hij in 1955 samen met saxofonist Joey d'Ambrosio en contrabassist Marshall Lytle opstapte na een financieel dispuut. Hij werd vervangen door Don Raymond die op zijn beurt na een paar weken werd vervangen door Ralph Jones, de eerste Comets drummer die ook echt mocht meedoen op opnames, en daarmee is Jones de drummer op See You Later Alligator. Richards, Ambrose en Lytle richtten The Jodimars op bij wie Richards gek genoeg vooral zong (samen met Marshall Lytle) in plaats van te drummen, want het was onder meer opnieuw Billy Gussak die drumde op de Jodimars platen. The Jodimars maakten een aantal fenomenale opnames zoals well Now Dig This, Eat Your Heart Out Annie, Let's All Rock Together en Dance The Bop maar in 1958 was hun verhaal over en uit. Wat Richards daarna deed is niet duidelijk maar hij deed in elk geval onder zijn echte naam een beetje film- en televisiewerk. Zes jaar na het overlijden van Bill Haley kwamen The Comets anno 1954-1955, zijnde Dick Richards, Marshall Lytle (contrabas), Joey d'Ambrosio (sax), Johnny Grande (piano) en Franny Beecher (gitaar) in 1987 opnieuw bij elkaar om nieuwe albums op te nemen en met veel succes de wereld af te reizen, en zo hebben wij Dick Richards zo'n 20 jaar geleden nog bij The Comets zien drummen. Toen was hij dus een jaar of… 75! Dick Richards trad nog steeds op in zijn woonplaats Ocean City, New Jersey met zijn groep The Ready Rockers. Na zijn overlijden is Joey d'Ambrosio de laatste der kometen...

_
Op affiche en bladmuziek: Dick Richards rechts bij Bill Haley & the Comets

11 september 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

NEDERLANDS NIEUWS

De negenkoppige swingformatie Torello's Jive Bugs bestaat dit jaar 25 jaar en viert dat op vrijdag 22 november op de openingsavond van de Jump Up The Boogie Train workshop in De Rijp. Andere bands dat weekend tijdens de vierde internationale boogie woogie workshop zijn Bun-Jon & the Big Jive (D) en de Martijn Schok Boogie & Blues Band. Doe je mee met de workshop dan hoef je geen losse kaartjes te kopen want de feesten zitten bij de prijs inbegrepen *** Op zaterdag 21 september in zaal Denziz in Boxtel vieren The Explosion Rockets maar liefst drie jubilarissen: geluidsman Ward Visser uit Wijchen kwam 10 jaar geleden bij de band, bijna 12,5 jaar geleden kwam Hank van Empel de band versterken als bassist nadat zijn inmiddels overleden voorganger Henk Verkooyen moest stoppen wegens gezondheidsproblemen, en toetsenist en technische ruggengraat Martien van Engelen nam 20 jaar geleden het stokje over van Jack Koenraad. The Explosion Rockets begonnen als band in 1978 als Savage Kalman & the Explosion Rockets, het "oudste" groepslid is Thom Sens, sinds 1985 slaggitarist van The Explosion Rockets *** De volgende Tardam Records single wordt er een van 44 Shakedown *** Het gaat inmiddels zo goed met Shakin' Arrows basgitarist Kees van der Mee, op 19 augustus getroffen door een herseninfarct, dat hij op zaterdag 14 september zijn "comeback" maakt op het Shakin' Arrows optreden in De Viersprong in Dongen.

BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Geen nieuws, goed nieuws...!

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)

En 't is jammer maar helaas maar Dick Richards is niet de enige die recent het rock 'n' roll loodje legde. Wij kunnen onze rug niet keren of er valt iemand dood, en even de boel niet bijhouden en je staat hopeloos achter. We hebben met andere woorden heel wat artiesten in te halen en vandaar, in sneltreinvaart, een overzicht.
Op 9 januari overleed de op 21 augustus 1943 geboren Clydie King, bekendst als achtergrondzangeres voor artiesten als Ray Charles (1966-1968) en Bob Dylan. King, een ontdekking van Richard Berry, begon haar carrière evenwel reeds in 1956 in de doo-wop met singles onder eigen naam en als lid van Little Clydie & the Teens en The Meadowlarks. Tot 1963 bracht ze een tiental singles uit op RPM, Specialty, Original Sound, Interlude en Philips. In 1965 was ze lid van Bonnie & the Treasures op de Phil Spector productie Home Of The Brave/ Our Song. Later oogste ze enig succes als solo zangeres maar was ze vooral actief als achtergrondzangeres voor onder meer BB King, The Rolling Stones, Linda Ronstadt, Joe Cocker en Lynyrd Skynyrd (op Sweet Home Alabama). Ze werd 75 jaar *** Op 7 februari overleed in Malibu de op 18 januari 1945 geboren Charles Randolph "Randy" Nauert, basgitarist van de in 1962 in Los Angeles door ex-Bel Airs drummer Richard Delvy opgerichte surfgroep The Challengers, vooral bekend van hun debuut LP Surfbeat (1962), de eerste van de pakweg 15 LP's die The Challengers uitbrachten tot 1970. Daarnaast namen de groepsleden ook anoniem platen op die werden uitgebracht onder de fictieve namen The Surfriders, The Good Guys, The Clee-Shays en The De-Fenders. Daarna was hij actief als producer voor zowel de muziek- als de TV-industrie en ontwierp hij huizen. Uiteraard was hij ook betrokken bij diverse surf projecten. Nauert overleed op 76-jarige leeftijd aan een hartaanval tijdens opruimingswerken twee maanden nadat bosbranden zijn en andere huizen in de buurt hadden vernield *** Op 11 februari overleed de op 27 september 1941 geboren soulzanger Harvey Scales wiens carrière aanving in 1960 in doo-wop groep The Esquires: Scales zingt mee op hun single The Long Hot Summer, uitgebracht onder de naam Betty Moore with the Seven Sounds & the Esquires - zangeres Betty Moore heette eigenlijk Betty Moorer en was de zus van Gilbert en Alvis Moorer van The Esquires. Ja, het is niet gemakkelijk! Daarna ging Scales solo, eerst als (Twistin') Harvey (zijn single The Clock uit 1966 is géén twist), daarna als Harvey & the Seven Sounds. In de jaren '70 nam hij op voor onder meer Chess en Stax, daarna legde hij zich toe op het songschrijven en producen van disco muziek. Hij bleef actief tot minstens de jaren '90. Scales werd 78 jaar *** Op 25 maart overleed de op 7 oktober 1931 geboren Lyle Tuttle, de laatste tattoo grootmeester uit het tijdperk dat tattoeages nog straatwaarde hadden en geen modegril waren: toén betekenden tattoo sleeves dat je een biker was die iemand had gedood achter de tralies, nu betekent het dat je chefkok bent die vanavond varkensschenkel gestoofd in balsamico azijn gaat klaarmaken. Tuttle liet zich voor het eerst versieren op zijn veertiende, werd professioneel tattoo artiest in 1949 en opende zijn eerste studio in 1954. Vorig jaar nog was hij eregast op de Amsterdam Tattoo Convention. Tuttle werd 87 jaar ***

RIP Margaret Lewis...

Op 29 maart overleed zangeres Margaret Lewis die optrad in de Louisiana Hayride en samen met haar zus Rose backing vocals zong in de band van Dale Hawkins. Onder zijn auspiciën namen de zussen op voor Chess Records (slechts één nummer van The Lewis Sisters werd uitgebracht, Come On Let's Stroll dat eind 1959 de verzamel LP Hits That Jumped haalde) en zongen ze in 1958 achtergrond op Hawkins' La Do Dada. In 1959 bracht Margaret verschillende singles uit op Ram Records waarvan Shake A Leg enige bekendheid geniet in rockabilly kringen. Samen met Ram bazin Mira Smith alias Grace Tennessee vormde ze een songwriting team met als bekendste nummer Reconsider Me, een R 'n' B top 10 hit in 1969 voor Johnny Adams en in 1975 een nummer twee country hit in de cover van Narvel Felts. Op Ace Records verscheen in 1995 haar CD Lonesome Bluebird met heel wat onuitgebracht jaren '50 materiaal. Lewis die bij ons weten twee keer in Europa optrad, in 2009 en 2010 op twee Tales From The Woods Rock 'n' Roll Heritage shows in Londen, werd 78 jaar en overleed aan de gevolgen van een longontsteking

RIP Jay Chevalier...

*** Op 30 maart overleed de op 4 maart 1936 geboren Joe J. Chevalier alias rockabilly Jay Chevalier wiens carrière begon in 1957 met de single Rockin Roll Angel. Chevalier had er een handje van weg om singles uit te brengen die inspeelden op de actualiteit en in de categorie Koude Oorlog horen zijn Castro Rock (1960) en Khrushchev And The Devil (1962) thuis. Ook zijn grootste hits waren actualiteitsgebonden: Mr Football (Billy Cannon) (1961) over de gelijknamige football speler en vooral The Ballad Of Earl K. Long (1959) over de flamboyante gouverneur van Louisiana over wie Paul Newman in 1989 de film Blaze zou draaien, film waarin Jay Chevalier ook een klein rolletje speelde .Hij zou er trouwens in 2003 ook een boek over schrijven getiteld Earl K. Long And Jay Chevalier: When the Music Stopped. Van de jaren '70 tot '90 was Chevalier actief in de politiek. Zijn Come Back To Louisiana uit 1963 werd in 2006 door de staat Louisiana uitgeroepen tot officieel staatslied voor de Orkaan Katrina en Orkaan Rita recovery effort, en datzelfde jaar werd Chevalier benoemd tot de eerste officiële staatstroubadour. In 2005-2006 trad hij op in Hemsby en op het Americana festival. U kan zijn beste werk nabeluisteren op de in 2004 op Hydra (D) verschenen CD Rocking Country Sides *** Op 16 april overleed de op 15 oktober 1930 geboren songschrijver en producer Kent Levaughn Harris wiens carrière begon met singles onder de namen Ducky Drake (Saint Or Sinner, 1954), en Boogaloo & his Gallant Crew (Talk About A Party/ Big Fat Lie en Cops And Robbers/ Clothes Line (Wrap It Up), beide uit 1956). Cops And Robbers werd gecoverd door Bo Diddley, Clothes Line werd Shoppin' For Clothes van The Coasters, en Harris was vertrokken: bij gebrek aan persoonlijk succes legde hij zich toe op het schrijven van songs voor anderen, songs die vaak aan de grappige kant waren zoals Fat Sally van The Sevilles (1961), de twister Oh My Aching Back van HB Barnum (1962) en later The Big Rip Off van The Coasters (1979). Daarnaast runde hij zijn eigen Romark Records en was hij in de jaren '60 en '70 erg actief als producer voor onder meer The Duals (Stick Shift, 1961), The Mighty Hannibal (I'll Come Back To You, 1964), Coasters gitarist Adolph Jacobs, en Young Jessie toen die in de jaren '70 opnam als Obie Jessie *** Op 1 mei overleed de op 11 februari 1941 geboren Lou Johnson wiens carrière begon in gospel groep The Zionettes Of Denmark, SC die twee singles uitbrachten, Never Too Late/ Faith (op het label staan ze als The Zoinette's Of Denmark, SC) en Talkin' Bout A Man/ He's Walked With Me. In 1961 nam hij als lid van The Coanjos de single Dance The Boomerang op - òf als lid van The Canjoes, dat kan ook, want de single verscheen ook onder dié naam - die het schopte tot de compilatie CD Transparent Rock Shake Rhythm op Still Records, het zwarte equivalent van het Nederlandse verzamelaarslabel Collector Records. In 2017 werd Dance The Boomerang nog gereycleerd op de Stag-O-Lee (D) compilatie Buzzsaw Joint Cuts. In 1962 tekende Johnson als solo artiest bij Bigtop Records, een platenlabel dat afhing van muziekuitgeverij Hill & Range in de bekende Brill Building in New York, en daar ontmoette Johnson het beroemde componistenduo Burt Bacharach & Hal David. Zij schreven Johnon's debuutsingle , de mooie early sixties ballade If I Never Get To Love You. Een aantal van zijn singles uit die tijd zoals You Better Let Him Go en Reach Out For Me worden gekenmerkt door een Drifters-achtig geluid. In 1964 nam hij de originele versie op Bacharach & David's (There's) Always Something There To Remind Me met backing vocals van Doris Troy, Dee Dee Warwick en Cissy Houston. Johnson haalde er in Amerika net de Top 50 mee maar in Engeland ging de hit naar Sandie Shaw, in Frankrijk en Franstalig België naar de vertaling Toujours Un Coin Qui Me Rappelle van Eddy Mitchell, en bij ons hadden we Edwin Rutten met Ik Moet Altijd Weer Opnieuw Aan Je Denken. In Engeland was Johnson's grootste hit A Message To Martha in 1964 (origineel van Jerry Butler uit 1963) maar de versie van Adam Faith verkocht er beter. Na twee soul LPs eind jaren '60 begin jaren '70 evolueerde Johnson richting nightclub entertainer en hij zong ook bij moderne versies van The Ink Spots ***

Links: Chuck Barksdale centraal bij The Dells. Rechts: Chuck Barksdale tweede van rechts bij The Dells

Op 15 mei overleed de 84-jarige baszanger Charles "Chuck" Barksdale, in 1955 oprichtend lid van doo-wop groep The Dells. Sterker: Barksdale zat al bij de in 1952 opgerichtte pré-Dells groep The El-Rays van wie in 1954 de single Darling I Know/ Christine verscheen! De eerste single van The Dells, Tell The World, verscheen in 1955, een jaar later scoorden ze hun eerste hit met hun derde single, Oh What A Nite. Eind 1958 stopte de groep na een zwaar auto ongeval en ging Barksdale zingen bij Harvey Fuqua's spinoff Moonglows groep Harvey & the Moonglows. In 1960 kwamen The Dells opnieuw bij elkaar, oorspronkelijk als achtergrondkoortje en/of openingsact voor Dinah Washington, Ray Charles en Barbara Lewis, intussen met Johnny Carter van The Flamingos als nieuwe leadzanger. Vanaf de tweede helft van de jaren '60 werden The Dells erg succesvol als soulgroep, onder meer met de soul heropname van Oh What A Nite die een hit werd in 1969. In de jaren '70 waren ze een van de eerste doo-wop groepen van wie wij ten zeerste verheugd waren nieuwe platen te vinden - tot we erachter kwamen dat dat disco platen waren... Vanaf de jaren '80 begonnen ze op te treden in het oldies circuit en in 1991 waren ze creatieve consulenten voor de muziekfilm The Five Heartbeats, losjes gebaseerd op het verhaal van The Dells en andere doo-wop groepen. De groep stopte met optreden in 2012 toen de gezondheid van Chuck Barksdale en bariton Junior Marvin dat niet meer toeliet. The Dells bestonden 60 jaar en scoorden hits in vijf decennia. Van de originele bezetting leven nog drie groepsleden: de 84-jarige tenor Lucius McGill, de 83-jarige tenor Verne Allison en de 82-jarige bariton Michael "Mickey" McGill. Johnny Carter overleed in 2009, Junior Marvin in 2013

Links: Chuck Barksdale midden boven bij The Dells in 1960. Rechts: Chuck Barksdale in memoriam

*** Op 6 juni overleed de op 20 november 1941 in New Orleans geboren Malcolm John "Mac" Rebennack Jr, beter bekend als Dr John, de pianist wiens muziek een jambalaya was van rhythm 'n' blues, pop, jazz, boogie woogie, Tin Pan Alley standaards en rock 'n' roll. De piano was evenwel niet zijn eerste instrument: Rebennack begon zijn carrière als tiener op gitaar in het bruisende nachtleven in New Orleans nadat hij in 1954 van school was getrapt. Hij speelde met de flamboyante pianist Professor Longhair die ongetwijfeld zijn latere podiumpersoonlijkheden beïnvloedde en werkte als studiomuzikant, producer en schrijver voor onder meer Jimmy Clanton, Huey (Piano) Smith & the Clowns, Earl King, Jerry Byrne (Rebennack schreef Lights Out, 1957), Morgus & the Ghouls (eigenlijk Mac Rebennack samen met zijn neef Frankie Ford op Morgus The Magnificent, 1959), Aladdin Records, Ron Records, Ric Records, Rex Records en Ace Records. Hij nam ook zelf op en zijn beste single uit die dagen is de instrumental Storm Warning uit 1959. Aan de gitaar kwam een eind toen hij rond 1960 een kogel in de ringvinger van zijn linkerhand kreeg, waardoor hij eerst naar de basgitaar en daarna naar de piano overstapte in een stijl beïnvloed door Professor Longhair. Naast de muziek handelde Rebennack ook in drugs en prostitutie wat hem twee jaar cel opleverde, en toen hij in 1965 vrij kwam was er in New Orleans een opkuisoperatie aan de gang. Minder cafés betekent minder werk voor muzikanten en Rebennack verhuisde naar Los Angeles waar hij opnieuw aan de slag ging als studiomuzikant, onder meer bij de befaamde Wrecking Crew, en waar hij met de LP Gris Gris (1968) zijn alter ego Dr John The Night Tripper uitvond, een theatrale stage show geïnspireerd door voodoo, medicine shows, mardi gras kostuums en psychedelische rock. Van daaruit evolueerde hij met de LP Dr John's Gumbo (1972), een eerbetoon aan en zijn interpretatie van de muziek waarmee hij was opgegroeid, naar traditionelere New Orleans rhythm 'n' blues funk, wat hem midden jaren '70 de Amerikaanse hit Iko Iko opleverde. In die periode begon hij songs te schrijven met componist Doc Pomus, een samenwerking die 20 jaar zou duren: Rebennack nam de allerlaatste song op die Pomus voor zijn dood in 1991 schreef, I'm On A Roll, te horen op de CD Til The Night Is Gone: A Tribute To Doc Pomus uit 1995 waarop hij verkeert in het goede gezelschap van onder meer Brian Wilson, Dion en Los Lobos. Rebennack trad ook op op Pomus' begrafenis. Daarnaast werkte hij samen met Professor Longhair op diéns laatste album, Crawfish Fiesta, dat pas verscheen ná Longhair's dood eind januari 1980. November 2017 werd door de stad New Orleans officieel uitgeroepen tot Mac Maand en zijn verjaardag op 20 november werd er dat jaar gevierd als Dr John Day "omdat hij tot internationale erkenning uitsteeg voor zijn muzikale funkitude inzake performen, schrijven en producen", waaraan de gouverneur van Louisiana toevoegde dat Dr John "de cultuur van de staat belichaamde van New Orleans tot aan de bayou". Rebennack nam 30 studio albums en negen live albums op, was te zien in de concertfilm The Last Waltz (1976) over het afscheidsoptreden van The Band (1976) en in Blues Brothers 2000 (1998), schreef in 1994 zijn autobiografie getiteld Under A Hoodoo Moon: The Life Of The Night Tripper, en won zes Grammy awards. Hij overleed op 77-jarige leeftijd aan een hartaanval. U vindt zijn vroege werk op de CD’s Return Of The Mac: In The Studio With Mac Rebennack aka Dr John 1959-1961 (Westside, 2000), Storm Warning: The Early Sessions Of Mac 'Dr John' Rebennack (Westside, 2004), Good Times: The Early Career of Mac Rebennack aka Dr John (Jasmine, 2014) en In The Studio With Mac Rebennack aka Dr John: Good Times In New Orleans 1958-1962 (Soul Jam, 2017)

*** Op 10 juni overleed de op 14 januari 1944 in Lafayette, Louisiana geboren zydeco gitarist Paul Alton Senegal alias Lil' Buck Sinegal wiens carrière begon als sessiemuzikant voor Excello Records op platen van Slim Harpo en Lazy Lester. Eind jaren '60 nam hij onder eigen naam funk op, daarna speelde hij gitaar voor onder andere Clifton Chenier, Rockin' Dopsie, Buckwheat Zydeco en Katie Webster. Later evolueerde zijn speelstijl meer richting blues. Sinegal die binnenkort een operatie moest ondergaan aan de spieren van zijn schouder werd dood aangetroffen in zijn woning. Hij was 75 jaar *** Nòg legendarischer dan Dr John in New Orleans en ver daarbuiten: David Louis "Dave" Bartholomew, de eerste rock 'n' roll artiest die de 100 haalde, overleden op 23 juni. Is er iets wat wij over Bartholomew kunnen schrijven dat niet reeds eerder is gezegd? Waarschijnlijk niet, want is er iets wat hij niét heeft gedaan? Bartholomew was trompettist, bandleider, arrangeur, producer, de architect achter het succes van Fats Domino én een sleutelfiguur in de overgang van jump blues en swing naar rhyhtm 'n' blues en rock 'n' roll. Bartholomew kreeg trompet les van Peter Davis die ook Louis Armstrong tot zijn studenten mocht rekenen en leidde vanaf eind 1945 zijn eigen band, Dave Bartholomew & the Dew Droppers, met wie hij zijn eerste opnames maakte voor De Luxe Records in september 1947 in Cosimo Matassa's studio in New Orleans. Prominente leden van zijn orkest waren Alvin Tyler, Herb Hardesty en Lee Allen, de saxofonisten die de kern van de band van Fats Domino zullen worden. In 1949 gaat hij werken voor Imperal Records en begeleidt hij met zijn band Fats Domino bij de opname van het nummer The Fat Man dat Domino's doorbraak wordt. Het is vooral die samenwerking met Fats Domino waarvoor Bartholomew bekend zal blijven bij het grote publiek: samen schreven ze meer dan 40 nummers waaronder Ain't That A Shame, Blue Monday, I'm Walkin', I'm In Love Again I'm Gonna Be A Wheel Someday, Let The Four Winds Blow, Whole Lotta Loving, Walking To New Orleans en My Girl Josephine. Bartholomew is Domino's arrangeur en bandleider en zal dat zo ongeveer heel Domino's carrière ook blijven. Nummers die uit Bartholomew's pen vloeiden voor andere artiesten of voor zichzelf waren I Hear You Knockin' (Smiley Lewis), One Night (Smiley Lewis, gecoverd door Elvis), Witchcraft (The Spiders, ook gecoverd door Elvis), Sick And Tired (Chris Kenner) en My Ding A Ling (voor zichzelf in 1952 en een hit voor Chuck Berry in 1972). Als producer was hij verantwoordelijk voor onder meer Lloyd Price's Lawdy Miss Clawdy en Shirley & Lee's Let The Good Times Roll. Bartholomew werd op 2 december 2018 100 jaar maar de feestelijkheden werden afgelast omdat hij in het ziekenhuis lag

*** Op 13 juli overleed Billy Erwin, beter bekend als Billy King, de broer van Sid King en de gitarist van Sid King & the Five Strings, één van de vele tiener country bandjes die in de jaren '50 bezeten raakten door het rock 'n' roll virus en er prompt rockabilly klassiekers uitpompten: Sag Drag And Fall (1955), Let 'Er Roll (1956), Gonna Shake This Shack Tonight (1956) en When My Baby Left Me (1957) behoren tot het puurste van wat het genre ooit voortbracht. Ze brachten van 1954 tot 1962 een tiental singles uit maar de doorbraak kwam er nooit en de band viel uit elkaar. Sid en Billy streden manmoedig voort, solo en samen, tot Sid in 1965 de handdoek in de ring gooide en een kapperszaak opende in Richardson, Texas. Billy bleef nog 10 jaar actief als studio technicus maar ook hij gaf uiteindelijk de pijp aan Maarten en ging in 1975 mee in de zaak. Vijf jaar later werden de broers herontdekt via de Bear Family (D) LP Gonna Shake This Shack Tonight en de Australische bootleg LP 18 Rockabilly Classics 1955-1957 op Jimbo Records. Sid & Billy King kwamen prompt naar Europa, de eerste keer niet bepaald een succes omdat ze geen flauw idee hadden wat van hen verwacht werd en ze moderne muziek speelden! Ze keerden terug naar Texas, studeerden hun fifties nummers in en werden vanaf dan in Europa onthaald als helden, tot op de dag van heden, en steevast begeleid door... onze eigen Barnstompers! De kapperszaak werd een bedevaartsoord voor Europeanen op rock 'n' roll vakantie omdat iedereen wel wou kunnen zeggen dat zijn kuif geknipt was door Sid King, die in 1999 een tweede kapperszaak opende in Alba, Texas waar hij een repetitieruimte en opnamestudio aanbouwde. De zaak in Richardson bleef gerund door Billy, samen met Sid's zoon Sid Jr. Sid & Billy King zouden twee nieuwe albums uitbrengen: de begin jaren '80 opgenomen LP Let's Get Loose die in 1987 uitkwam op het Nederlandse Rockhouse label (bij ons weten nooit verschenen op CD), en de CD From One Cut To Another die ze zelf uitbrachten in 2016. Hun fifties opnames staan op de in 1991 op Bear Family (D) verschenen CD Gonna Shake This Shack Tonight, de Rollercoaster CD Rockin' On The Radio uit 2001 bevat live radio opnames uit de jaren '50, en op Jasmine verscheen in februari van dit eigenste jaar 2019 de CD Sag Drag And Fall: Singles As & Bs 1954-1961 Plus. O ja, voor alle duidelijkheid als u foto's bekijkt: Sid King is die met de baard, Billy King die met de snor ***

En het wordt stil in New Orleans: na Dr John en Dave Bartholomew overleed Arthur Lanon "Art" Neville, gedurende vijf decennia als zanger, componist en pianist een van de hoekstenen van de muziek in de crescent city. Neville maakte zijn platendebuut in 1954 als zanger van The Hawketts op de gezellige single Mardi Gras Mambo/ Your Time's Up. Van 1957 tot 1959 bracht hij onder eigen naam drie New Orleans rock 'n' roll singles uit op Specialty waarvan wij u Zing Zing en het door The Seatsniffers gecoverde Arabian Love Call warm aanbevelen. Tussen de bedrijven door was hij sessiemuzikant: de pianos solo op Lights Out van Jerry Byrne kwam uit Neville's losse pols geschud. Nadat hij in 1962 zijn legerdienst achter de rug had bracht hij diverse solo singles uit alvorens eind jaren '60 de invloedrijke funkgroep The Meters op te richten, in 1978 gevolgd door rock-soul-jazz band The Neville Brothers. In 2000 schreef hij samen met zijn broers Charles en Cyril een autobiografie die makkelijkheidshalve The Brothers Neville: An Autobiography heette. Neville sleepte drie Grammy awards in de wacht en kondigde in december 2018 zijn afscheid van de muziek aan. Hij sukkelde al een aantal jaren met zijn gezondheid en overleed op 22 juli op zijn 81ste. Zijn Specialty opnames staan op een CD die - Neville was geen moeilijk mens - luistert naar de titel Art Neville: His Specialty Recordings 1956-1958 ***

Op 19 augustus overleed de op 26 juni 1942 geboren Larry Taylor ,"bassist van Canned Heat", de bluesrock band die in 1969 speelde op Woodstock. Dat kwam in het toevallige kader van 50 jaar Woodstock uitgebreid aan bod in de muziekmedia, maar die vermeldden nergens dat Larry Taylor de jongere broer was van Ventures drummer Mel Taylor en dat hij zijn platendebuut al maakte in 1960 op de surf instrumental Moon Dawg van The Gamblers. Taylor speelde bij Canned Heat van 1967 tot 1970, ook op hun twee bekendste nummers, On The Road Again en het recent nog door Kitty, Daisy & Lewis gecoverde Goin' Up The Country, beide uit 1967. Na Canned Heat werkte hij voor onder meer Hollywood Fats (Hollywood Fats Band en Rock This House, beide uit 1979), Colin Winski (Rock Therapy, 1980), The Blasters (Hard Line, 1985), The Ventures (New Depths, 1998), Candye Kane (Toughest Girl Alive, 2000 en Whole Lotta Love, 2003), Dale Hawkins (Fool's Paradise, 2000) en Wanda Jackson (Heart Trouble, 2003). Tussen de bdrijven door speelde hij aan en af bij Canned Heat die anno 2019 nog steeds bestaan onder aanvoering van het enige originele en constante groepslid, drummer Fito De La Parra. Taylor was 77 jaar en leed aan kanker *** Op 1 september overleed de op 12 januari 1934 in Chillicothe, Texas geboren rockabilly Lew Williams, bekend van de klassiekers Centipede, Abra Cadabra, Something I Said, Cat Talk en Bop Bop Ba Doo Bop waar The Stray Cats een nieuwe tekst op schreven, hun eigen naam onder zetten en het Fishnet Stockings noemden. Weet er eigenlijk iemand of Setzer en co zich daar ooit over hebben uitgesproken? Iedereen die Williams kende, onder meer Mark Harman van Restless, noemt hem een gentleman die erg close was met zijn enkele jaren geleden overleden echtgenoet Anita, en het is dan ook niet onlogisch te veronderstellen dat haar afwezigheid Williams' verscheiden heeft versneld. Lew Williams werd 85 jaar.

ELVIS NIEUWS & GOSSIP

Darlene Tompkins tweede van rechts op deze affiche van Blue Hawaii

Op 18 juli overleed de op 16 november 1940 geboren actrice Darlene Tompkins die in Blue Hawaii (1961) speelde, meteen het hoogtepunt van haar carrière, in zoverre je drie films een carrière kan noemen. Tenzij dat hoogtepunt het sciencefiction vluggertje Beyond The Time Barrier (1960) was natuurlijk. Overigens had ze ook een rolletje in Fun In Acapulco (1963) maar dat is zo klein dat die film zelfs niet in haar resumé staat: ze is één van de drie meisjes die aan een tafel zitten in de El Torito’s kantine en ze mag in die scene welgeteld één zin van zes woorden zeggen. Tompkins huwde, stopte met acteren, kreeg kindjes, kwam 10 jaar later terug naar Hollywood om er te ontdekken dat niemand meer op haar stond te wachten, en een leven achter de schermen van de droomfabriek werd haar deel. De 78-jarige Tompkins had in het voorjaar een beroerte en werd kunstmatig in leven gehouden. Op 18 juli is ze losgekoppeld van de apparatuur en overleden *** Er is opnieuw een Elvis radio in de lage landen: surf naar www.elvismattersradio.com en luister 24 uur per dag live naar muziek van de King *** Op 16 augustus was het exact 42 jaar geleden dat Elvis op 42-jarige leeftijd overleed *** Wat betekent dat we binnen zo'n 200 dagen, ergens midden maart 2020, leven in een wereld waarin Elvis langer dood is dan hij geleefd heeft ... *** Nog op 16 augustus, dus exact 42 jaar na het overlijden van Elvis, overleed Kang Rhee, zijn karateleraar van 1970 tot 1974 *** En ook nog op 16 augustus kondigde Netflix een nieuwe tekenfilmreeks aan getiteld Agent King, een "adult animated comedy waarin het muziek icoon zijn witte jumpsuit inruilt voor een jetpack wanneer hij wordt ingezet als geheime overheidsspion om de duistere krachten te bestrijden die zijn geliefde land bedreigen". Priscilla Presley, betiteld als co-creator van Agent King, verklaarde dat "Elvis er van kleins af aan van droomde een superheld te zijn die de misdaad bestreed en de wereld redde. Agent King kaat hem dat doen. Ik ben zeer opgewonden dat ik de kans krijg de wereld een kant van Elvis te laten zien die men nog niet kende"... Netflix heeft alvast een volledig seizoen besteld waarop nog geen datum staat ***

Wel een officiële release datum heeft intussen de nieuwe doch voorlopig nog titelloze Elvis biopic met Austin Butler als Elvis en Tom Hanks als Colonel Parker: 1 oktober 2021 *** Dit kan ook tellen qua merchandising: Authentic Brands dat het merk Elvis beheert en Bellevue Brands lanceren een reek Elvis parfums voor heren én dames. U kan zich vanaf heden wentelen in de geurtjes Legend voor hem (een mix van muskus-achtige glimpen van roze peper, pompelmoesschil, provençaalse lavendel, wilde salie en een basis van eikenmos, barnsteen, benzoë siam hars en cederhout), Legend voor haar (een mix van bloemennota’s van hibiscuswater, lavendelknoppen, appelsienbloesem, roos en roze fresia met een basis van warm barnsteen, katoennige muskus en cederhout), Forever voor hem (een combinatie van pikante glimpen van zwarte peper, verse aldehydes, sprankelende yuzu en een gin & tonic akkoord met een basis van vetivergras, barnsteen, muskus, wierook en sparbalsem) en Forever voor haar (een montere medley van mandarijn, appelbloesem, roze peper en jasmijn met pluizige muskus, ebbenhout en kristal barnsteen basis nota’s), geurtjes die Elvis' niet te ontkennen charme belichamen en de legendarische muziek en stijl eren die van hem een wereldwijd begrip maakten". Zo, vanaf nu hebt u geen excuus meer om te stinken bij optredens... *** Op 4 september overleed in een Berlijns ziekenhuis op 74-jarige leeftijd Ed Bonja, Elvis' officiële fotograaf vanaf 1970. Bonja leerde de latere Colonel Parker, een vriend des huizes, begin jaren '50 kennen omdat zijn oom werkte voor Parker pré-Elvis, en hij zag op die manier een aantal optredens van Elvis in de jaren '50. Elvis ontmoeten doet hij voor het eerst in 1964 op de filmset van Girl Happy wanneer hij een zomerbaantje heeft als secretaris van Colonel Parker, een mooi woord voor manusje van alles. In 1968 is hij aanwezig bij de Comeback Special: je kan zijn tweelingzussen in het publiek zien zitten. Als Elvis in 1970 voor het eerst sinds de jaren '50 opnieuw gaat toeren kan Bonja aan de slag als tour manager, opnieuw een duur woord voor manusje van alles, want naar Bonja's zeggen had Parker er een handje van weg iedereen te laten doen wat hij ontdekte dat ze kònden doen. Wat Bonja kon was foto's maken en zodra de Colonel dat doorhad werd Bonja Elvis' fotograaf, en hoe: Aloha From Hawaii, Madison Square Garden, de On Tour film tour, LP hoezen, promofotos, souvenirboeken en posters: de meeste en de allermooiste zijn gekiekt door Ed Bonja die Elvis meer dan 1000 keer zag optreden en naar schatting 9000 foto’s van hem nam. Hij bleef tot bijna het einde, maar na 1975 trok hij geen foto’s meer omdat hij vond dat de King er te dik en te slecht uitzag. Op 1 mei stapte hij emotioneel compleet leeg op met een burnout. Twintig jaar later keerde hij terug naar de Elvis wereld met rolletjes vol onuitgegeven foto’s die hij aan de man bracht met toestemming van Elvis Presley Enterprises mits het netjes betalen van royalties. Daarnaast bracht hij in 2001 de DVD Elvis, The Colonel & Me: Documenting The Legend uit (een DVD zònder Elvis songs), was hij te gast op Elvis evenementen, richtte hij tentoonstellingen van zijn werk in en verbond hij zijn naam aan een Elvis musical. Uiteraard bracht hij fotoboeken uit, minstens vier: Elvis Shot By Ed Bonja (2000), de Japanse uitgave Viva Elvis (2010), Spotlight On Elvis (2013) en Elvis We'll Remember You (2014). Bonja woonde al 12 jaar in Duitsland, had al een aantal jaren gezondheidsproblemen, leed aan leukemie en lag sinds enkele dagen op intensieve zorgen.

Werk van Ed Bonja...

8 september 2019
BREAKING NEWS: THE BARNSTOMPERS STOPPEN!
Bericht geupdated op 11-09-2019

The Barnstompers zijn niet meer...

Het bericht kwam als een donderslag bij heldere hemel: geen Barnstompers bij Marti Brom (USA) in de Cruise Inn in Amsterdam op 14 september want de Nederlandse swingbillylegendes kappen er meer. Hé? Qué? Hoezo? Wij staken ons licht op bij Barnstompers van het eerste uur Kees Stigter en Jeroen Haagedoorn en de geruchten blijken te kloppen: na 28 jaar en ver over de 1000 optredens over de halve wereld waarin ze een half legertje fifties artiesten begeleidden en zo'n beetje alles hebben meegemaakt wat ze konden meemaken binnen en soms ook buiten het rockabilly circuit hebben privé omstandigheden Kees (en zijn zoon Ed) doen besluiten per ingang van nu onmiddellijk te stoppen bij The Barnstompers én bij Annita & the Starbombers, meteen het einde van een van de beste bands die Nederland ooit heeft gekend. Ook Annita Langereis zelf zou stoppen, maar KC Credit & the Cashiers staan hier buiten en gaan gewoon door, aldus Kees. Jammer voor de mensen die de band een warm hart toedragen, maar het is niet anders - niets blijft eeuwig duren, behalve The Rolling Stones. Niet getreurd echter: even wat meer tijd voor andere zaken en om eindelijk thuis bij te klussen, en de overige Barnstompers zitten op de achtergrond alweer te broeden op iets nieuws. Ook Kees en Ed gaan samen verder en hopen binnenkort weer met iets nieuws te komen. Als band voegen The Barnstompers er nog aan toe dat ze iedereen willen bedanken voor de support tijdens deze muzikale rollercoaster. Annita Langereis heeft ons bevestigd dat het vertrek van Kees voor haar de aanleiding is om er na 17 jaar zelf een punt achter te zetten: wat haar betreft geen Starbombers zonder Kees Stigter. Wij kunnen aan dit alles enkel toevoegen dat we ze gaan missen en nu al uitkijken naar de triomfantelijke reünies binnen een paar jaar.

The Barnstompers door de jaren heen...

31 augustus 2019
ELVISWERELD NEEMT AFSCHEID VAN GER RIJFF

Op 13 juli is onverwacht Ger Rijff overleden. De op 10 december 1951 in Amsterdam geboren Gerrit Johannes Rijff nam als Nederlander een aparte plaats in in het Elvis fandom: in kringen van kenners wordt hij geroemd als "een legendarisch icoon" en "de leidende expert inzake fifties data en foto’s", lof dat kan samengevat worden in de gevleugelde uitspraak "twee woorden zullen voor altijd synoniem blijven met de fifties Elvis: Ger Rijff".

Een boek met memorabilia uit de acrhieven van Ger Rijff, aangevuld met een CD 12 van zijn favoriete rock 'n' roll songs. Het zal wel geen toeval zijn dat zes van die 12 nummers Elvis songs zijn...

Als tiener gefascineerd door rock 'n' roll en all things Amerika maakt Rijff in de jaren '70 en '80 eerst naam als tekenaar van rock 'n' roll cartoons voor Muziek Parade en Aloha en als striptekenaar van onder meer de hippie strip De Vogels (Daan en Dodo, 1970-1971). Tevens was hij betrokken bij pornografische parodieën op strips als Suske en Wiske, Lucky Luke en Kuifje. Belangrijker is dat Tall Hair Gerry (zijn bijnaam in Amerika) die Elvis in 1976 en 1977 drie keer had zien optreden in het pré-internet tijdperk toen alles nog gebeurde via nieuwsbrieven (hij is ooit nog voorzitter geweest van de Nederlandse fanclub It's Elvis Time) een van de eerste Elvis super-verzamelaars werd die een indrukwekkend arsenaal aan Elvis foto’s uit vooral de jaren '50 blootlegde die hij in een reeks baanbrekende en hoogkwalitatieve boeken deelde met zijn mede-fans: vòòr RCA's Follow That Dream label, vòòr Erik Lorentzen's Elvis Files, vòòr de Memphis Recording Service en vòòr Boxcar Books was er Ger Rijff en Tutti Frutti Productions. Ook gaf hij bootleg-LP’s en soundboard opnames uit, uitgaves die mee leidden tot de oprichting van RCA's tot op heden actieve verzamelaarslabel Follow That Dream. Daarnaast was hij betrokken bij legale uitgaves, onder meer bij de The King Of Rock 'n' Roll: The Complete 50's Masters box (1992), en hij mocht samen met Ernst Jorgensen begin jaren '90 in de RCA archieven duiken op zoek naar materiaal voor Hits Like Never Before: Essential Elvis Volume 3 (1990). Toch zijn het vooral die fantastische fotoboeken waaronder verschillende in samenwerking met fotograaf Alfred Wertheimer waarvoor Rijff zal herinnerd blijven: Echoes Of The Past (1976), Long Lonely Highway: A Pictorial Coverage Of A Rock-Odyssey Through 1950's America (1984), Faces And Stages: An Elvis Presley Time-Frame (1986), Florida Close Up (1987), Elvis Close Up (1988), Memphis Lonesome (1988), The Cool King (1989), Fire In The Sun (1991), The Voice Of Rock 'n' Roll: Elvis In Times Of Ultimate Cool (1993), Growing Up With The Memphis Flash (1994), Inside Jailhouse Rock (1994), 60 Million TV Viewers Can't Be Wrong (1994), Songs Of Innocence (1995), Shock Rattle & Roll: Elvis Photographed During The Milton Berle Show (met Michael Ochs en Trevor Cajiao, 1997), Steamrolling Over Texas (1997), Studio B Blues (1998), Inside King Creole (1999), The Hottest Thing That's Cool (2001), Inside Loving You (2003), The Rock 'n' Roll Years Volume 1: My Wish Came True (2003) en Inside GI Blues (2006).

(Bijna) alle boeken van Ger Rijff bij elkaar!

Wat Rijff als auteur én als mens zo goed maakte was zijn no nonsense attitude, de manier waarop hij visueel een verhaal kon vertellen, zijn energie, zijn onvoorwaardelijke toewijding en niet aflatende enthousiasme, en zijn streven naar kwaliteit in plaats van naar commerciëel succes, eigenschappen die tegenwoordig te vaak ontbreken, en heus niet alleen in het Elvis wereldje. Een bewijs daarvan kun je vinden in onze Boppin’ Around uitgaves 40 en 41 waarin Rijff ons belangeloos exclusieve Elvis-foto’s ter beschikking stelde bij het door Susanne Vrenken geschreven artikel over Elvis en zijn 50’s films.
De Rijffster sukkelde al meer dan tien jaar met zijn gezondheid en was sindsdien vooral actief op internet: u vindt zijn mooie schrijfsels op zijn ten zeerste aan te raden www.elvisechoesofthepast.com website. Ger Rijff werd 67 jaar. Zijn broer, muziekjournalist Lodewijk Rijff (1944-2010) schreef in 1977 het boek Elvis Presley: De Biografie Van Een Fenomeen.

31 augustus 2019
NEDERLANDS ROCK 'N' ROLL NIEUWS

The Monkey's Uncle is er klaar voor!

Nieuwe bands, laat ze maar komen: The Monkey's Uncle is een nieuwe band met Ron de Neys (zang), Peter Dekker (contrabas), Tiny Lathouwers (gitaar), William van Hoof (steel gitaar) en Rick Withuis (drums). De stijl wordt omschreven als ameripolitan met prominente roots invloed: honky tonk, outlaw country en western swing. Met twee derde van King Size Trio in de gelederen kan dat niet mis gaan! Op 30 augustus speelden ze hun eerste optreden en ze hopen dat er nog veel zullen volgen *** Op 19 augustus is Kees van der Mee, sinds 2009 basgitarist van de in 1961 opgerichte Shakin' Arrows, getroffen door een herseninfarct. Door het adequate handelen van de professionals is erger voorkomen en het gaat zelfs zo goed dat Kees inmiddels weer thuis is. Na de diagnose werd hij met succes gedotterd. Op wat problemen met zijn ogen na kan hij intussen weer alles, al heeft hij uiteraard tijd nodig om goed te herstellen en alles een plekje te geven *** The Wieners zijn in september te zien in 12 theaters met hun eerbetoon aan Buddy Holly. Speciale gast tijdens deze tour is Cor Sanne. Vanaf oktober volgt de reprise van The Wieners Play The Everly Brothers in liefst 42 theaters! U vindt alle data uiteraard netjes in onze onontbeerlijke Be There!© concertkalender *** Zanger Danny Vera heeft op 30 augustus een man uit de Herengracht in het centrum van Middelburg gered. De 51-jarige drenkeling is in onbekende toestand naar het ziekenhuis gebracht, meldt Omroep Zeeland. De man raakte rond 09.40 uur door onbekende oorzaak te water. Een voorbijgangster trok de aandacht van Vera, die vlak bij de gracht woont. Hij wist de man uit het water te halen. Hulpdiensten haalden even later ook de hond van het slachtoffer aan de kant. Hoe het nu met de drenkeling gaat, is onbekend. Volgens de regionale krant PZC was hij bewusteloos. Vera zelf wil verder niet veel zeggen over wat er is gebeurd. "Dan gaat de aandacht naar mij, terwijl het over de gezondheid van die meneer moet gaan", zegt de vertolker van de hit Roller Coaster in de krant.

Danny Vera

17 augustus 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

NEDERLANDS NIEUWS

Komend seizoen spelen The Wieners in maar liefst 54 theaters! Zie de volledige agenda op www.thewieners.nl *** Nieuwe bands, laat ze maar komen: Junior & his Texas Hi Flyers bestaan uit Junior Marvel (zang, ritmegitaar), Ron Wouters (contrabas) en Iwan Rommers (gitaar) en die laatste hebben wij niet meer gezien sinds The Shuttlecocks (een halve eeuw geleden. Ze geven hun debuutoptreden op zaterdag 9 november tijdens de Rockin' Bowling, een nieuw event van de organisators van Rockin' At The Drive-In Barn *** 69 Automobile, de tweede van Supersonics en reeds enige tijd uit op vinyl, is nu ook beschikbaar op CD. Recensie: zodra we'm beu gehoord zijn, wat nog eventjes kan duren.

BELGISCH ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Aan alles komt een eind: The Big Time Bossmen speelden op 21 juni in Gent hun afscheidsoptreden "wegens nieuwe hoofdstukken in de levens van de groepsleden” *** Nieuwe CD’s, laat ze maar komen: On the Back Porch is het 7-track debuut van Belle Starr & the Boot Jacks *** Veertien jaar na hun titelloze debuut uit 2005 en zeven jaar na Rivers And Coastlines: The Ride uit 2013 brengt het Griekse surflabel Green Cookie in december plotsklaps een vinylversie uit van dat debuut. Gaan ze dan terug spelen of zo? U zal er wel snel bij moeten zijn: er worden slechts 200 stuks geperst waarvan slechts de helft te koop is via Green Cookie. Wie de andere 100 krijgt is ons niet duidelijk *** Gespot in de studio: het comebackende Hètten Dès. Bedoeling is een videoclip op te nemen voor YouTube en bij voldoende belangstelling volgt een nieuw album *** Moonshine Reunion bestaat 15 jaar en viert dat met een gloednieuwe vinylsingle op het Spaanse label Sleazy Records en een jubileumconcert op zondag 10 november on OC De Djoelen in Oud-Turnhout. Verwacht u aan een hele stoet speciale gasten *** Overigens: een dikke proficiat aan Moonshine Reunion gitarist Johan De Brabander die op 11 augustus de Dodentocht van Bornem aflegde, goed voor 100 km stappen. Wan deed er 20 uur en 50 minuten over, een gemiddelde van 4,8 km/uur *** Kan tellen: de derde editie van het gratis Retro Sur Mer festival in trok volgens de krant verspreid over drie dagen maar liefst 45.000 bezoekers!

EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Op 8 maart overleed in Frankrijk de op 26 maart 1921 geboren chansonnier Jacques Bodoin die vooral bekend wed met zijn komische plaatjes en daarbij mocht een parodie op de twist niet ontbreken: Quatre Fois Deux Twist uit 1963. Zijn discografie vermeldt ook nog een single getiteld Twisto maar die hebben wij nog nooit gehoord. In 1966 speelde hij de operazanger in de Franse filmklassieker La Grande Vadrouille. Hij overleed drie weken vòòr zijn 98ste verjaardag *** Zetten we net dat mooie stukje over de comeback van de Life Club (D) op onze site, krijgen we door dat ze er al weer mee stoppen. Uit de mail van de promotor: “Ik stop met alle activiteiten en evenementen omdat ik tot nu toe te veel geld heb verloren. Eén partner is ook gestopt en nu is de portemonnee leeg. Ik heb mijn best gedaan maar de tijden zijn veranderd en ik wil niet mijn financiële ondergang tegemoet gaan” *** Teken des politiek correcte tijden: de Rockabilly Rave (GB), Viva Las Vegas, Viva East (USA), de Rhythm Riot (GB), de Atomic Weekender (GB) en de Rockin’ Race Jambore (E) doen een gezamenlijke oproep om geen rebel vlaggen meer te dragen op hun festivals: “we begrijpen dat de geconfedereerde vlag (de vlag van de geconfedereerde staten van Amerika ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog van 1861 tot 1865 tussen de noordelijke en de zuidelijke staten) gedurende vele jaren door een aantal mensen werd geadopteerd als een symbool voor rockabilly en rootsmuziek. We begrijpen echter evenzeer dat diezelfde vlag mogelijk als beledigend kan worden ervaren en op de FBI lijst van haatsymbolen staat. In dit kader oordelen wij dat er geen noodzaak is om die vlag te tonen op onze festivals en weekenders die mensen van over de hele wereld verenigen in hun passie voor muziek en lifestyle. Wij vragen u dan ook geen geconfedereerde vlaggen en andere vlaggen en symbolen die als beledigend kunnen worden ervaren te dragen op onze festivals” *** Armen met rebelvlaggen erop getattoeëerd hoeven voorlopig nog niet afgezaagd te worden *** En hoe moet het nu met The Dukes Of Hazzard?

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s/'60s)

Art Adams op de Nashville Boogie Weekender in 2015

Art Adams meldt dat zijn gig op de Nashville Boogie Weekender in mei zijn afscheidsoptreden was *** Al speelt ie eind dit jaar op de Wildest Cats In Town kerstweekender (die traditioneel plaats vindt eind november) zijn "Britse afscheidsoptreden" *** Freddy Cannon heeft zijn gig op Viva Las Vegas in april afgezegd om gezondheidsredenen. Hij werd vervangen voor The Coasters featuring de allerlaatste originele Coaster, de nu 86-jarige Leon Hughes *** En Freddy Cannon was al de vervanger voor Wanda Jackson die reeds eerder had afgezegd om gezondheidsredenen... *** Minder goed op Viva Las Vegas waren doo-wop groep The Majors die slechts één eigen nummer brachten, A Wonderful Dream uit 1962 *** Maar de grote "ontdekking" van deze Viva Las Vegas was de 80-jarige Hal "Holiday" Schneider alias de Joker van Three Aces And A Joker die beide kantjes zong van hun enige single, Sleigh Bell Rock/ Booze Party uit 1960, begeleid door Big Sandy's Fly-Rite Boys die Booze Party coverden op hun LP Big Sandy Presents The Fly-Rite Boys uit 1998 *** Op 19 oktober gaat in Amerika de TV-film Patsy & Loretta in première over countryzangeressen Patsy Cline en Loretta Lynn. Beide artiesten hadden al hun eigen biopic: Coal Miner's Daughter uit 1980 en Sweet Dreams uit 1985. Cline kwam in 1963 om het leven in een vliegtuigongeval, Lynn is nu 87 jaar maar heeft niet meer opgetreden sinds een beroerte in mei 2017 *** Bekijk de trailer hier.

Op 9 maart werd Barbie 60 jaar! De pop werd "uitgevonden" door de Amerikaanse zakenvrouw Ruth Handler die de pop baseerde op een Duitse pop die Bild Lilli heette. Ze zag haar dochter Barbara spelen met poppen die ze de rol van volwassenen toebedeelde en dat bracht haar op het idee van een pop met het lichaam van een volwassene, een idee dat ze doorspeelde aan haar echtgenoot Elliot Handler, mede-oprichter van het speelgoed bedrijf Mattel dat er evenwel niks in zag. Tijdens een vakantie in Duitsland in 1956 zag Ruth Handler daar de Bild Lillie pop met het lichaam van een volwassene die er een jaar eerder was gelanceerd en er werd verkocht met aparte sets kleertjes. Mattel raakte nu toch geïnteresseerd en ontwierp een gelijkaardige pop die op 9 maart 1959 werd voorgesteld op de speelgoedbeurs van New York. Barbie's boyfriend Ken volgde in 1961 en Mattel verkocht sindsdien meer dan 1 miljard Barbies in meer dan 150 landen *** Rock 'n' Roll! *** Een Barbie kostte in 1959 trouwens drie dollar *** En de vinylsingle wordt dit jaar 70 jaar oud! De eerste 45 toeren singles, het door RCA Victor geïntroduceerde muziekformaat dat de grote dikke breekbare 78 toeren platen zou gaan vervangen, werden geperst in december 1948 (de allereerste persing in de Sherman Avenue plant in Indianapolis was naar verluidt op 7 december 1948 het kinderverhaaltje op klassieke muziek RCA Victor 47-0146 Pee-Wee The Piccolo verteld door ene Paul Wing op muziek van het orkest van Russ Cage) en waren te koop vanaf 31 maart 1949. Het verhaal dat Texarkana Baby/ Bouquet Of Roses van countryzanger Eddy Arnold de allereerste single is die uitkwam klopt echter niet en is wellicht gebaseerd op het feit dat die single het catalogusnummer 48-0001 draagt, al is er nooit een single gevonden met het nummer 48-0000. Het verhaal klopt niet omdat er die 31ste maart maar liefst 104 singles verschenen, kwestie van ook iets te draaien te hebben op de gloednieuwe platendraaiers voor 45 toeren. Opvallend is dat die singles oorspronkelijk in een verschillende kleur vinyl werden geperst naargelang het genre, en er waren zeven verschillende kleuren die dus voor zeven genres stonden: groen vinyl voor country, kersenrood (oranje) vinyl met een grijs label voor "blues & rhythm" (de eerste bluessingle was That's All Right/ Crudup After Hours, dezelfde That's All Right die zes jaar later Elvis' eerste Sun Single werd), zwart vinyl met een blauw label voor "populaire muziek", rood vinyl voor klassieke muziek, middernachtsblauw vinyl voor "populair klassiek', hemelsblauw vinyl met een zwart label voor "internationale muziek" en geel vinyl met een blauw label voor kinderplaten. Van dat gekleurd vinyl werd binnen de kortste keren afgestapt ***

That's All Right!

Bear Family (D) blijft de kampioen: op 4 oktober verschijnt Fats Domino: I've Been Around, The Complete Imperial And ABC-Paramount Recordings, goed voor 312 tracks op 12 CD’s stampende vol onuitgegeven alternatieve uitvoeringen, undubbed en unedited masters, overdubs, backing tracks, bekende nummers op de tragere snelheid waarin ze werden opgenomen (de tapes van nogal wat Fats Domino spul werden wat versneld om snediger te klinken), nummers van artiesten als Big Joe Turner, Lloyd Price en Smiley Lewis met Fats als sessiemuzikant, en nummers van artiesten die Fats imiteerden. De doos bevat ook een gebonden boek van 240 pagina’s met onuitgegeven foto’s en een DVD met de documentaire The Big beat: Fats Domino And The Birth Of Rock 'n' Roll uit 2016 in de gewone versie en een langere director's cut. Het geheel vervangt de Fats Domino box uit 1993 die "slechts" acht CD’s en een boek van 60 pagina’s bevatte en is goed voor drie kg. Fats.

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS ('50s RIP's)

Adams oud en nieuw...

Op 3 maart overleed de op 6 maart 1940 geboren Willie Murray Adams alias rockabilly Billy Adams, bekendste opnames Rock Pretty Mama (1955) en You Gotta Have A Duck Tail (1958). Tot 1965 bracht hij een twaalftal singles uit, na de muziek werd hij in 1965 predikant. In 1998 nam hij in de Sun studio een comeback-CD op die in het jaar 2000 verscheen onder de titel Legacy. Twee jaar later maakte hij in oktober 2002 zijn Europees debuut op Hemsby 29 (gevolgd door optredens op onder meer Viva Las Vegas en Americana (Zijn verzamelde fifties werk vindt u op de in 2002 op Castle Music (verschenen CD Rockin’ Thru the Years 1955–2002. Billy Adams werd 79 jaar.

AMERIKAANS ROCK 'N' ROLL NIEUWS (NEO/ HEDENDAAGS)

Geinige merchandise: The Delta Bombers brengen in samenwerking met Shiner Gold Pomade hun eigen Bomber Gold Pomade en als baardmensen uiteraard ook hun eigen Bomber Gold Beard-Aide uit, beide geurend naar… bourbon! *** En The Stray Cats hebben opnieuw een manier gevonden om u nog een keer hetzelfde te verkopen: de op 27 september te verschijnen Runaway Boys 40th Anniversary Limited Edition Deluxe Box Set bevat een 180 gram vinylversie van hun eerste drie LP’s Stray Cats, Gonna Ball en Rant 'n' Rave "remastered from the original tapes and cut as half-speed masters for dynamic range", een LP met "rare and deleted songs from the archive", een boek van 40 pagina’s met onuitgegeven foto’s, een art print en een Rumble In Brighton... gezelschapsspel *** Al kan dat Stray Cats parasolletje in hun webshop ook tellen *** Je kan er niet vroeg genoeg bij zijn: op 6 augustus begon de voorverkoop voor het tiende 1940s White Christmas Ball dat plaatsvindt in Boulder, Colorado op gek genoeg niet kerstmis maar sinterklaas, namelijk 7 december. Waarom wij dit evenement vermelden? We zijn er nog nooit geweest maar we willen er dolgraag eens een keertje naar toe want te lijkt ons het gezelligste vintage kerstfeestje, helemaal in de stijl van de film White Christmas uit 1954 die zich afspeelt in 1944 *** Ja, u mag ons gerust sentimentele oude zakken noemen *** Op 8 augustus vond op Tiki Oasis 19 in San Diego een reünie plaats van surf revival pioniers Jon & the Nightriders, aangekondigd als hun "laatste en finale optreden in dit leven" *** Ook op de affiche aldaar: Joey & his Showmen, een surfband die begon in 1961.

ELVIS NIEUWS & GOSSIP

Op 31 augustus wordt op een veiling in het Hard Rock Café van Hollywood de hotrod aangeboden waarmee Elvis reed in 1957 in de film Loving You. De 1929 Ford roadster is steeds in het bezit gebleven van de man die hem in 1937 bouwde, hot rod pionier John Athan, al heeft ie wel tentoon gestaan in het Smithsonian, het Petersen Automotive Museum in Los Angeles en het National Hot Rod Association Museum in Pomona, California. Athan overleed in 2016 en zijn nu 89-jarige weduwe gooit de wagen op de markt. U kan daar ook bieden op drie voertuigen die nog van Elvis zelf zijn geweest: een witte 1973 Lincoln Continental stretch limousine waar Elvis zelf nog mee heeft rondgereden en die hij in 1976 cadeau gaf aan achtergrondzanger JD Sumner, de laatste motor die Elvis kocht, meer bepaald een 1976 Harley Davidson FLH 1200 Electra Glide, aangeschaft op 11 august 1976 en verkocht drie maanden voor zijn verscheiden, en één van de drie GMC pick-up trucks die hij in 1967 kocht voor zijn Circle G Ranch in Mississippi en die twee jaar later werden terug naar de dealer gingen *** Op 26 juni, de 110de verjaardag van Colonel Parker, onthulde de ElvisMatters fanclub in Breda een herdenkingsbordje in de Wijngaardhof, gelegen tussen de Vlaszak en de Veemarktstraat, die een direct zicht biedt op de plaats waar Parker op 26 juni 1909 werd geboren als Andreas "Dries" van Kuijk. Op 19-jarige emigreerde Van Kuijk illegaal naar Amerika waar hij na talrijke omzwervingen de manager van Elvis werd en in 1997 op 87-jarige leeftijd overleed. Op de plaats waar het bordje werd geplaatst is nu restaurant De Pasta Kantine gevestigd, adres Veemarktstraat 72. De onthulling gebeurde door een neef van Colonel Parker, Ad van Kuijk Jr. In 2009 werd er ook al tijdelijk een oorkonde geplaatst aan de achterzijde van Parker's geboortehuis in afwachting van een definitieve locatie, maar dat idee stierf een stille dood.

15 augustus 2019
ZANGERES SIN ALLEY OVERLEDEN

De eerste promofoto van Sin Alley

Op 7 augustus verscheen op de sociale media het bericht dat Martine Van Hoof was overleden, begin jaren '90 zangeres van de Belgische garagebilly band Sin Alley die in Europa snel een cultreputatie verwierf. Na de vinyl-EP Let's Dance verscheen in 1995 op Count Orlok (NL) de CD Headin' For Vegas, een jaar later gevolgd door de dubbele vinylsingle Detroit 442 met Johnny Zuidhof van Batmobile op drums in een productie van Walter Broes (Seatsniffers/ Walter Broes & the Mercenaries). Sin Alley stierf daarna een stille dood terwijl Martine het roer omgooide met de rockbands AngeliCo en Dashboard Darling. Sin Alley gitarist Ruben Block heeft tot op heden erg veel succes als frontman van de rockband Trigger Finger. Enkele pogingen tot reünies en live comebacks in een nieuwe Sin Alley bezetting liepen faliekant af door interne twisten. Martine Van Hoof was al enkele jaren niet meer muzikaal actief en kampte met psychische en verslavingsproblemen. Een doodsoorzaak werd niet meegedeeld. van Hoof was 48 jaar.
Drie jaar geleden, in augustus 2016, overleed Lenn Dauphin, bassist van de tweede Sin Alley bezetting, aan de gevolgen van een val.

13 juni 2019
DICK RIVERS OVERLEDEN

Op 24 april overleed op de dag van 74ste verjaardag Dick Rivers, oneerbiedig uitgedrukt de nummer 3 van de Franse rock 'n' roll pioniers ná Johnny Hallyday en Eddy Mitchell.
Rivers (echte naam: Hervé Forneri, zijn artiestennaam haalde hij bij Deke Rivers, het personage in 1957 vertolkt door Elvis in de film Loving You) brengt zijn debuutsingle uit in mei 1961 als zanger van Les Chats Sauvages, de eerste van een reeks singles die zoals gebruikelijk in die tijd in Frankrijk voor een deel bestonden uit Franstalige covers van Engelstalige hits zoals En Avant L'amour (I Cannot Find A True Love van Cliff Richard), Ma P'tite Amie Est Vache (Mean Woman Blues van Roy Orbison), Sous Le Ciel Ecossais (When The Girl In Your Arms van Cliff Richard), Est-ce Que Tu Le Sais (What'd I Say van Ray Charles), Laissez-Nous Twister (Twistin' The Night Away van Sam Cooke), Sa Grande Passion (His Latest Flame van Elvis) en C'est Pas Sérieux (Theme For A Dream van Cliff Richard). Zijn beste nummer is de original Twist à Saint-Tropez, géén twist maar Franstalige bijna white rock uit 1961. In september 1962 gaat hij na zeven EP’s en twee 10-inch albums (die in Frankrijk 25 cms heten) met Les Chats Sauvages solo, resulterend in nummers als Voulez-Vous Danser (Do You Want To Dance van Cliff Richard), Mais Oui Baby (Maybe Baby van Buddy Holly) en Tu N'es Plus Là (Blue Bayou van Roy Orbison). Vanaf de jaren '70 zal hij regelmatig op de rock 'n' roll revival kar springen met albums als Dick 'n' Roll (1971), Mississippi Rivers (1976) en Holly Days In Austin (1991). In augustus 1981 neemt hij een reüniealbum op met Les Chats Sauvages getiteld Les Chats Sauvages 1982, zijn laatste grote hit dateert uit 1984 en is de retroballade Nice Baie Des Anges. In zijn 55 jaar omspannende carrière bracht hij 170 singles, 38 EP’s, 33 studioalbums en 3 livealbums uit. Hij was te zien in drie films en schreef twee romans (Complot A Memphis uit 1989 en Texas Blues uit 2001) en vier autobiografieën getiteld Hamburger Pan-Bagnat Rock 'n' Roll Etc (1986), Very Dick (1996), Rock 'n' Roll (2006) en Mister D (2010).

Rivers was nog steeds actief en overleed aan een twee maanden eerder gediagnoserde kanker en ademhalingsproblemen. Johnny Hallyday overleed op 5 december 2017. Eddy Michell zong in 1965 "et s'il n'en reste qu'un, je serai celui-là" - als er slechts één overblijft zal ik dat zijn. Hij moet zich inmiddels eenzaam beginnen voelen...

13 juni 2019
WE GAAN (VOORLOPIG) DOOR !!!

We hebben besloten om een poging te wagen om de site in leven te houden, rekening houdende met beperkingen zoals omschreven in het nieuwsbericht d.d. 29 mei jl., helemaal onderaan deze pagina. De toegang tot alle voorafgaande jaren van de rubriek Big News bllijft vooralsnog gesloten. Jammer, maar het is niet anders...

13 juni 2019
HUELYN DUVALL OVERLEDEN

Nauwelijks hits gescoord in de jaren ’50, beroemd vanaf de jaren ’80: het lot van de op 18 augustus 1939 in Garner, Texas geboren rockabilly Huelyn Duvall. En laat Duvall die roem nu net op zijn minst deels te danken te hebben aan een Nederlander, meer bepaald Cees Klop die in 1983 als eerste Duvall’s fifties opnames opnieuw onder de aandacht bracht met zijn twee White Label LP’s eenvoudigweg getiteld Huelyn Duvall en More Huelyn Duvall. Trivia: Duvall was een van de stemmen die op 23 december 1957 op Tequila van The Champs dat woordje “tequila” roepen! Tot 1960 bracht hij minsten zeven singles uit op labels als Challenge, Sparton, Twinkle, Starfire en Apex, sinds 1962 werkte hij in de computerbusiness, en na zijn herontdekking kwam hij uiteraard gelijk naar Nederland waar hij in 1985 zijn Europese debuut maakte op de 25ste Rockhouse meeting in Eindhoven, affiche die hij deelde met Eddie Bond en Janis Martin. Hij maakte indruk door zijn bijna filmster-achtige looks en zijn fifties nummers als Teen Queen, Comin’ Or Goin’, Juliet, Three Months To Kill, Pucker Paint en het via een omweggetje langs Gene Vincent uiteindelijk door niemand minder dan The Stray Cats op hun eerste LP gecoverde Double Talking Baby zijn sindsdien gevestigde waarden gebleken op rock ‘n’ roll festivals wereldwijd, net als Duvall zelf die voor het laatst optrad in Nederland in 2008 op D-Day in de Amsterdamse Cruise Inn. Daarbij kwam veel nieuw platenwerk met hedendaagse bands als Wildfire Willie & the Ramblers (S). Duvall rockte tot het einde: hij nam recent nog op voor Carlos A. Del Bosque’s CAB label (E) dat een aantal van die nieuwe opnames nog niet uitbracht, dus komt er wellicht binnenkort een memorial album. In april gaf hij omwille van een operatie verstek voor zijn concert op het Good Rockin’ Tonight festival in Attignat (F), een operatie die blijkbaar echt wel nodig was aangezien hij op 15 mei overleed. Huelyn Duvall werd 79 jaar. Zijn recenste nieuwe opnames verschenen op vinylsingle op CAB Records, de beste en recentste retrospectieve van zijn fifties werk is Three Months To Kill op Richard Weize Archives (D).


D-Day 2008: Onze Man op de foto met zijn held Huelyn Duvall

13 juni 2019
ROCK 'N' ROLL NIEUWS

NEDERLANDS NIEUWS

Nieuwe bands, laat ze maar komen: Driftin’ Piano’s bestaat uit niet één maar twéé boogiewoogie pianisten, aangevuld met contrabas en drums, en brengt een repertoire van boogie woogie en rock 'n’ roll met onder andere veel nummers van Jerry Lee Lewis en Fats Domino. De bezetting: Coen Molenschot (drums/zang), Roy Raaijmakers (piano/zang), Leon Oosterbosch (contrabas/zang) en Dick Elsendoorn (piano/zang), wat betekent dat hier veel rockabilly en rock ‘n’ roll ervaring in steekt van onder meer CC Jerome's Jetsetters, The Savoys, Georgina Peach & the Originators en Swing Supply *** En daar is de nieuwe Miss Mary Ann... of in elk geval haar nieuwe vinyl single, uit op het eigen label van haar Ragtime Wranglers, met op de A-kant een cover van de Clyde McPhatter jiver Lover Please gekoppeld aan het zelfgeschreven Beau From Tupelo. Vinylvreters opgelet want het betreft een gelimiteerde uitgave op 500 exemplaren in een Homebrew Records sleeve met een door Chris Wilkinson gerestyled logo, en laat de jacht beginnen want er is ook nog een nòg beperkter aantal geperst op gekleurd vinyl. Miss Mary Ann is daarnaast te gast op de nieuwe CD/ LP van Rimshots frontman John Lewis (GB): op zijn Where Would Rock ’n’ Roll Be zingt Lewis een duet met onze Miss Mary Ann, de ballade Nails In My Head.

BELGISCH NIEUWS

Van Expo 58... With Love: De Brusselse Wereldtentoonstelling van 1958, hét Belgische jaren ’50 symbool bij uitstek, was een toonbeeld van modernisme en vooruitgang na jaren van oorlog en ellende, een droom én een uniek moment in de Belgische geschiedenis. Maar Expo 58 was ook een plek vol romantiek en het decor voor prille en rijpe liefdes: mensen gingen er op huwelijksreis heen of vonden er het liefdesvuur terug, en weer anderen werden er halsoverkop verliefd, soms op iemand uit een heel ander land. Expo-kenner François Van Kerckhoven alias De Mens Met De Grootste Expo 58 Collectie Ter Wereld die reeds verschillende boeken schreef over Expo 58 verzamelde jarenlang verhalen over liefde op de Expo en bracht de mooiste getuigenissen bijeen in zijn nieuwste boek met verhalen vol ontroering en passie die duidelijk maken hoe groot de rol van het toeval kan zijn in een mensenleven, want het feest dat Expo 58 was opende voor veel mensen de deur naar een heel ander leven. Van Expo 58... With Love: Liefde Voor, Tijdens En Na De Wereldtentoonstelling Van 1958 In Brussel verscheen bij uitgeverij Witsand, aanbevolen verkoopssprijs € 24,95. Info: www.witsand.be

Expo 58: een plek vol romantiek

EUROPEES ROCK 'N' ROLL NIEUWS

Je kan er niet vroeg genoeg bij zijn: Sleazy Records kondigt de affiche aan van de volgende Rockin’ Race Jamboree, traditiegetrouw de eerste weekender van het jaar, die zal lopen van 6 tot 9 februari 2020 onder (hopelijk) het Spaanse lentezonnetje in Torremolinos-Malaga aan de Costa del Sol (tingelingeling tingelingeling) en daar sloeg ons hartje op hol (tingelingeling tingelingeling). De spectaculaire jaren ’80 affiche van dit jaar wordt niet geëvenaard maar er staan wel degelijk een aantal gevestigde waarden van de oude garde tussen als Barrence Whitfield (USA), James Intveld (USA), Dave & Deke Combo (USA), Chuck Mead (USA) van BR5-49, James G. Creighton (GB) van The Shakin’ Pyramids, Paul Ansell’s Number Nine (GB) en The Blue Cats (GB). Top act en originele fifties artiest is de nu 83-jarige ragin’ cajun Doug Kershaw, bekendst als schrijver en originele uitvoerder van de cajun hymne Louisiana Man uit 1961 maar al actief sinds de jaren ’50 samen met zijn broer, de in 2001 aan een hartaanval overleden Rusty Kershaw, met wie hij rockabilly nummers als Hey Mae opnam. Ook opvallend: Charlie Rich Jr., zoon vàn. Uit België komt Moonshine Reunion terug, een Nederlandse band staat er niet tussen. U mag olé roepen op www.facebook.com/rockin.racejamboree ***

25 jaar na datum komt de Life Club (D) terug, de Duitse rock ‘n’ roll club gevestigd in Munderkingen en actief van januari 1989 tot juni 2000, waar wij die toen nog jong waren en niet vies van het rijden van flinke afstanden getuige waren van onder meer Sonny Burgess (1991), Don & Dewey (1992) en Scotty Moore & DJ Fontana (1993). Nu komt de Life Club plots terug uit het niets, zoals het vroeger was maar op een nieuwe locatie, de tot 1670 (!) teruggaande kneipe Kreuz in Obermarchtal, pakweg halfweg tussen Stuttgart en München. Da’s nog steeds heel ver rijden maar het programma is de moeite en Nederlandse bands staan er in hoog aanzien: The Barnstompers speelden er al, in de niet al te verre toekomst gaan ook Lil’ Esther & the Rumble Beat, The Bugalettes, The Haystack Hi-Tones en de comebackende Chessnuts onze oosterburen een rockend poepje laten ruiken. Voor juni 2020 kondigen ze er trouwens reeds een Wild South Weekender aan met onder meer Crazy Cavan & the Rhythm Rockers (GB) en The Badland Slingers. Check het programma op www.facebook.com/LifeClub.rocks

AMERIKAANS NIEUWS

Dale

“Vrienden, Ik wil mijn beslissing aankondigen om na mijn huidige tour te stoppen met toeren buiten de USA. Misschien kom ik nog over voor eenmalige festivals maar na 20 jaar moet ik me neerleggen bij het feit dat het er niet gemakkelijker of beter betaald op wordt. Je kan niet hetzelfde blijven doen en een ander resultaat verwachten. Ik wil al mijn Europese, Engelse, Schotse, Ierse, Scandinavische en Australische fans bedanken die me al die jaren gesteund hebben. Nogmaals, misschien zal er links of rechts een festival zijn dat ons wil overvliegen, maar onafgezien daarvan kijk ik er naar uit om jullie allemaal aan de andere kant van de plas in Texas of Memphis te zien. Ik ga me toeleggen op de Ameripolitan Awards en de exposure van het zeer getalenteerd opkomend talent zodat zij kunnen blijven toeren en net zoals ik hun boterham kunnen verdienen in deze maffe business. Ik voel me goed bij deze beslissing en stop er geenszins mee. Have bus, will travel. Dale Watson speelde afgelopen weekend nog op in Nederland en België. Als je onze agenda Be There in de gaten houdt ben je er misschien wel bijgeweest...

29 mei 2019
EEN NOODGEDWONGEN STOP VOOR BOPPIN’ AROUND ?

De (digitale) wereld is veranderd. De mogelijkheden zijn eindeloos en daar maken we dankbaar gebruik van. Toen we in 1993 met ons gedrukte magazine begonnen hadden we er geen idee van dat we anno 2019 nog zouden bestaan, zij het in een hele andere vorm.

Alle teksten schrijven we uiteraard helemaal zelf, maar – eerlijk is eerlijk – we ontkomen er als hobbyisten niet aan om zo nu en dan een fotootje van internet te plukken. Maar zoals gezegd, de digitale wereld is veranderd en de rechthebbenden van welk illustratiemateriaal dan ook hebben vele mogelijkheden om hun content op internet op te sporen en dit doen zij dan ook, met alle gevolgen van dien. We ontvingen recentelijk inmiddels al verschillende schikkingsvoorstellen om maar even enkele honderden euro’s te betalen.

Zeker, de rechthebbenden hebben een punt als zij hun werk willen beschermen. Dit heeft echter wel tot gevolg dat het voortbestaan van een niet-commerciële, belangeloze site als Boppin’ Around in gevaar komt. Immers, wie gaat er heden ten dage nog lappen tekst op internet doornemen zonder illustratiemateriaal? Natuurlijk zouden we zelf voor extra fotomateriaal kunnen zorgen, maar we doen dit nog altijd als hobby naast ons werk en gezinsleven. Niet te doen dus.
Op dit moment beraden we ons op het voortbestaan van Boppin’ Around. Voor nu hebben we de toegang tot onze populaire rubriek Big News stopgezet (edit 9 juni 2019: de content van de rubriek van vòòr deze datum). Je zult begrijpen dat het ons allemaal niet waard is om ons persoonlijke financiële problemen op de hals te gaan halen…

Terug naar de voorpagina